สูตรักพิชิตใจยัยน่ารัก

7.8

เขียนโดย hanmas

วันที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2555 เวลา 13.39 น.

  17 ตอน
  19 วิจารณ์
  28.38K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 กันยายน พ.ศ. 2556 15.04 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
2วันผ่านไปฟาง'คุณพ่อขาฟางตื่นเต้นจังเลยค่ะ'มิน'ขึ้นรถได้แล้วลูก'ฟางก็ได้เดินขึ้นรถแล้วเภาก็ขับออกไปฟาง'คุณพ่อค่าหิวไหม'มิน'ฟางหิวหรอลูกอยากกินอะไรล่ะเดียวพ่อจะให้ลุงเภาจอดรถลงไปซื้อให้'ฟาง//ไม่หิวค่ะฟางอยากให้ถึงเร็วๆมากกว่าฟางอยากรู้ความลับของพ่อ'มิน'จ๊ะลูกกว่าจะไปถึงโน่นก็ทุ่มนึงพอดี'3ชั่วโมงผ่านไปมินก็ได้เปิดประตูรถลงมา'ถึงแล้วลูกลงมาได้แล้ว'ฟาง'โอโฮ้โรงแรมคุณพ่อสวยมากๆเลยค่ะ'มองไปรอบๆอย่างตื่นเต้นมิน'เราเข้าไปข้างในกันเหอะพ่อมีคนอยากจะแนะนำให้รู้จัก'ฟาง'ค่ะคุณพ่อ'แล้วทั่งคู่ก็เดินเข้าไปโดยมีลูกน้องเดินตามเข้าไปพนักงาน'สวัดดีค่ะคุณมิน'มิน'เห็นวินนี่ไหม'พนักงาน'คุณวินนี่หรอค่ะนั่นไงค่ะ'มินจึงหันไป'วินนี่'ฟาง'ใครหรอค่ะพ่อแล้วไหนล่ะเรื่องที่คุณพ่ออยากจะบอกฟางมองหน้าพ่อเป็นเชิงถามวินนี่ซึ่งเดินเข้ามา'ฮันนี่สบายดีไหมค่ะวินนี่คิดถึงคุณจังเลยค่ะแล้วนี้ใครหรอค่ะ'มิน'เออนี้ฟางลูกสาวของผมที่ผมเล่าให้คุณฟังไง'วินนี่'นี้หรอค่ะหนูฟางน่ารักจงเลยนะค่ะ'ยิ้มให้ฟางอย่างเอ็นดูฟาง'แล้วนี้ใครหรอค่ะพ่อ'มิน'นี้วินนี่แฟนของพ่อและก็จะมาเป็นแม่เลี้ยงของหนูไงลูก'ฟางก็ได้แต่ตกใจ'หมายความว่าไงค่ะคุณพ่ออยากบอกนะค่ะว่านี้คือสิ่งที่คุณพ่ออยากจะบอกฟางนะ'พร้อมกับน้ำตาไหลออกมาวินนี่'ใช่จ๊ะอาจะมาเป็นแม่ของหนูในอนาคตไง'ฟางจึงพูดทั้งน้ำตา'หนูไม่มีวันรับผู้หญิงคนนี้เป็นแม่เด็ดขาดไม่มีวัน'แล้วก็เปิดประตูโรงแรมวิ่งออกไปข้างนอกมิน'ยัยหนูเฮ้ยพวกมึงจะยืนดูทำซากอะไรตามคุณหนูไปสิถ้าหาคุณหนูไม่เจอพวกมึงไม่ต้องกลับมา'ราชิดจึงสั่งลูกน้อง'ไปสิจะยืนทำไม'ลูกน้องจึงวิ่งออกไปวินนี่'มินค่ะวินนี่ว่าเราต้องให้เวลาแกปรับตัวนะค่ะแกมาเจอเรื่องแบบนี้อาจจะตั้งตัวไม่ทันนะค่ะ'มินก็ได้หันมามอง'นั่นสิ'ทางด้านฟางก็ได้มานั่งร้องไห้ระหว่างนั้นก็ได้มีผ้าเช็ดหน้ายืนมาให้'อ่ะเช็ดซะร้องไห้จนหน้าตามอมแมมไปหมด'ฟางจึงเงยหน้าขึ้นมา'ป๊อปนายมาได้ไง'ป๊อปปี้'ก็ฉันมาที่นี้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วแล้วร้องไห้ทำไม'ฟาง'เปล่าไม่มีไรหรอกนายกับไปเถอะถ้าลูกน้องพ่อฉันเห็นขึ้นมานายจะเดือดร้อน'ทางด้านราชิดซึ่งเดินตามหาฟาง'คุณหนูคับออกมาเถอะคับคุณท่านเป็นห่วงคุณหนูนะคับ'ป๊อปปี้'ถ้าเธอไม่สบายใจตามฉันมานี้'พร้อมกับจูงมือฟางออกไปที่โรงแรมมินซึ่งเห็นลูกน้องตัวเองเดินมา'เจอยัยหนูไหม'ราชิด'ไม่เจอครับ'มิน'ไปตามหาให้เจอเข้าใจไหม'ราชิด'คับ'พร้อมกับเดินออกไปทางด้านฟาง'สวยจังเลยเนอะเชียงใหม่ตอนกลางคืนเนี้ยะ'ป๊อปปี้'อืมสบายใจขึ้นยัง'มองหน้าฟางแล้วยิ้มให้ฟาง(พยักหน้า)'อืมสบายใจขึ้นเยอะเลยล่ะ'ป๊อปปี้'งั้นบอกมาสิว่าเธอร้องไห้ทำไม'ฟาง'พ่อกำลังจะพาใครก็ไม่รู้มาเป็นแม่เลี้ยงฉันแต่ฉันไม่ยอมนายคิดดูนะพ่อรักแม่แค่ไหนพ่อบอกกับฉันว่าพ่อรักฉันและแม่มากพอแม่ตายพ่อก็เลยรักฉันมากว่าใครเพราะฉันหน้าเหมือนแม่แต่มาวันนี้พ่อกับเอาผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้มาเป็นแม่ฉันๆก็เลยวิ่งหนีออกมา'ป๊อปปี้'หรอถ้าเธอมีเรื่องไม่สบายใจโทรมาหาฉันก็ได้ฉันจะคอยรับฟังปัญหาของเธอเอง''ฟาง'ไถ่โทษที่นายเอาจูบแรกฉันไปเนี้ยนะ'ป๊อปปี้'อืม'ฟาง'งั้นเอามือถือนายมา'ป๊อปปี้ก็ยื่นมือถือให้ฟางจึงรับมาพร้อมกับกดเบอร์ตัวเองฟาง'นายไปส่งฉันได้แล้วนี้ก็ดึกมากแล้วขอบคุณนะที่ตามมาหาถึงเชียงใหม่เลย'ป๊อปปี้'ไม่เป็นไร'แล้วก็จูงมือฟางไปที่โรงแรมพอไปถึงฟาง//นายส่งเราตรงนี้แหละขืนเข้าไปพ่อเราได้เอานายตายแน่แต่ถ้ามีไรฉันจะโทรไปหานะ'ป๊อปปี้'อืมฝันดีนะ'โบกมือให้ฟาง//เช่นกันจ๊ะ'พร้อมกับเดินเข้าไปในโรงแรมวินนี่'นั่นหนูฟางนี้ค่ะ'มินจึงหันมา'ยัยหนู'พร้อมกับเดินไปหา'หายไปไหนมาลูกพ่อเป็นห่วงแทบแย่เลย'ฟางก็ได้เงยหน้าขึ้นมาทั้งน้ำตา'พ่อสนใจฟางด้วยหรอ'มิน'ยัยหนูพ่อรักหนูนะความรักที่พ่อมีให้หนูยังเหมือนเดิมนะ'วินนี่'ใช่จ๊ะหนูฟางพ่อเค้ารักหนูนะ'ฟางจึงหันมามองวินนี่'เธอไม่ต้องมายุ่งและไม่ต้องมาเรียกฉันว่าลูกเพราะฉันมีแม่คนเดียวจำไว้ด้วย'มิน'ทำไมหนูพูดยังงี้ล่ะลูกไม่น่ารักเลย'ฟาง'เห็นไหมแค่นี้คุณพ่อยังปกป้องเค้าต่อไปคุณพ่อคงจะยกสมบัติให้กับแม่นี้จนหมดตัวไหนคุณพ่อบอกว่ารักหนูกับแม่มากไงแค่นี้คุณพ่อก็จำไม่ได้แล้วจำไว้นะค่ะว่าฟางไม่มีวันจะรับแม่นี้เป็นแม่เด็ดขาด'พร้อมกับหันมาสั่งลูกน้องของพ่อ'พวกนายจำไว้นะว่าถ้าแม่นี้ใช่ให้ทำอะไรพวกนายไม่ต้องทำถ้ามันใช่ให้พวกนายพาไปซื้อของก็ไม่ต้องไปให้มันเดินไปเองถ้าใครขัดสั่งฉันพวกนายได้เจอดีแน่โดยเฉพาะนายราชิดถ้าพ่อสั่งอะไรที่ต้องทำให้แม่นี้ก็ไม่ต้องทำถ้าทำฉันจะไม่อยู่ที่นี้'ราชิด/ลูกน้อง'คับคุณหนู'มิน'ทำไมลูกทำตัวแบบนี้ทำไมถึงรังเกียจคุณวินนี่ล่ะลูก'วินนี่ก็ได้ร้องไห้ออกมา'นั่นสิหนูฟางอาไปทำอะไรให้ถึงเกลียดอาขนาดนี้'ฟาง'ไม่ต้องมาแกล้งบีบน้ำตาหรอกคนอย่างฉันไม่เคยเห็นใจพวกสำออยที่ชอบแกล้งบีบน้ำตาให้คนอื่นสงสารมุกนี้ใช้กับพ่อฉันได้แต่ใช้กับฉันไม่ได้จำไว้'พร้อมกับเดินขึ้นไปบนห้องชอบไหมค่ะถ้าชอบเม้นให้ด้วยนะค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา