สูตรักพิชิตใจยัยน่ารัก

โทโมะที่ถือช่อดอกไม้เดินเข้ามาหาหวายที่ร้านของเฟย์ก็เห็นหวายนั่งหัวเราะอย่างมีความสุขกับใครบ้างคนอยู่ก็ได้แต่ยืนมอง//ใครกัน(ได้แต่สงสัย)
เฟย์(ที่เดินมาข้างหลังก็ได้สะกิดหลังโทโมะ)ทำไมไม่เข้าไปล่ะพี่โมะ
โทโมะ(หันมา)//หวายคงมีแขกนะงั้นพี่กลับก่อนนะ
เฟย์//พี่โมะเฟย์จะบอกให้นะเฟย์ไม่ใช่พี่โมนะ ที่แอบรักเค้ามาตั้งเด็กแต่ทำตัว ทำตัวเป็นหมามองปลากระป๋อง อยากจะกินแต่ก็ไม่มีปัญญาเปิด”
โทโมะ(สะดุ้งเฮือก)เฟย์ทำไมว่าพี่ซะแรงเลย
เฟย์//ถ้ารักยัยหวายจริงพี่โมะก็ต้องกล้าสารภาพรักสิ อีกอย่างนั้นพี่ปริ๊นรุ่นพี่ยัยหวายเฟย์รู้จักดีเลยล่ะพี่ปริ๊นเป็นพี่ของดีไซน์สถานะภาพตอนนี้น่าจะกลับมาจีบยัยหวายมั้ง
โทโมะ(ถึงกับคอตกในสิ่งที่ได้ยิน)พี่ไม่กล้า แต่ไม่เป็นไรหรอกถ้าหวายจะรักใครพี่ก็ยินดีด้วย(ยื่นดอกไม้ให้เฟย์)ฝากให้หวายด้วยนะพี่กลับบ้านก่อน
เฟย์(รับดอกไม้มาพร้อมกับเกาหัวตัวเองด้วยความไม่เข้าใจ)อะไรของพี่นะ
ส่วนธามไทที่นั่งเสียใจในห้องก็ได้ยินเสียงเคาะประตูห้อง//ธามนี้พี่เองนะเปิดประตูพี่หน่อยสิ(ฟางที่รู้เรื่องทั้งหมดจากหวายก็รีตรงมาที่ห้องของธามไทเพื่อจะอธิบาย)
ธามไท(เปิดประตูห้องออกมา)มีไรคับ(น้ำเสียงจริงจัง)
ฟาง/ธามพี่ขอโทษนะพี่คิดกับเราเป็นแค่น้องชายจริงๆ(น้ำตาไหลออกมาอย่างรู้สึกผิด)
ธามไท(ดึงฟางเข้ามากอด)ผมไม่เคยโกรธพี่เลย ผมให้อภัยพี่ทุกอย่างเพราะพี่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของผม ขอให้พี่รับรู้ไว้อย่างนะถ้าเค้าทำพี่เสียใจธามจะไปรับพี่มาด้วยตัวของธามเอง
ฟาง(น้ำตาไหลพรากอย่างกลั้นไม่อยู่)ขอบใจนะธามขอบใจที่เข้าใจพี่
ธามไท//คับ พี่สาวของธาม(เช็ดน้ำตาให้ผู้หญิที่เค้ารักตรงหน้าอย่างอ่อนโยน)
หวาย(ที่นั่งคุยกับปริ๊นในร้านเฟย์)//ขอบคุณมากนะค่ะพี่ปริ๊น งั้นหวายขอเลี้ยงข้าวพี่่เป็นการตอบแทนนะ
ปริ๊น//ก็ได้คับ(ยิ้มออกมา)
เฟย์//ขอโทษนะค่ะ นี้ยัยหวายมากับฉันตรงนี้หน่อย(ลากตัวหวายออกมา)อ่ะนี้ พี่โมะฝากมาให้(ยื่นดอกไม้ให้กับหวาย)
หวาย//ขอบใจนะแล้วทำไมพี่โมะไม่เข้ามาล่ะ
เฟย์//ก็เห็นแกมีแขก ก็เลยรีบกลับบริษัท
หวาย//งั้นฉันขอตัวก่อนนะมีนัดกับพี่ปริ๊นนะ(เดินออกไป)