สูตรักพิชิตใจยัยน่ารัก

โทโมะที่ถือช่อดอกไม้เดินเข้ามาหาหวายที่ร้านของเฟย์ก็เห็นหวายนั่งหัวเราะอย่างมีความสุขกับใครบ้างคนอยู่ก็ได้แต่ยืนมอง//ใครกัน(ได้แต่สงสัย)

เฟย์(ที่เดินมาข้างหลังก็ได้สะกิดหลังโทโมะ)ทำไมไม่เข้าไปล่ะพี่โมะ

โทโมะ(หันมา)//หวายคงมีแขกนะงั้นพี่กลับก่อนนะ

เฟย์//พี่โมะเฟย์จะบอกให้นะ
เฟย์ไม่ใช่พี่โมนะ ที่แอบรักเค้ามาตั้งเด็กแต่ทำตัว ทำตัวเป็นหมามองปลากระป๋อง อยากจะกินแต่ก็ไม่มีปัญญาเปิด”

โทโมะ(สะดุ้งเฮือก)เฟย์ทำไมว่าพี่ซะแรงเลย

เฟย์//ถ้ารักยัยหวายจริงพี่โมะก็ต้องกล้าสารภาพรักสิ อีกอย่างนั้นพี่ปริ๊นรุ่นพี่ยัยหวายเฟย์รู้จักดีเลยล่ะพี่ปริ๊นเป็นพี่ของดีไซน์สถานะภาพตอนนี้น่าจะกลับมาจีบยัยหวายมั้ง

โทโมะ(ถึงกับคอตกในสิ่งที่ได้ยิน)พี่ไม่กล้า แต่ไม่เป็นไรหรอกถ้าหวายจะรักใครพี่ก็ยินดีด้วย(ยื่นดอกไม้ให้เฟย์)ฝากให้หวายด้วยนะพี่กลับบ้านก่อน

เฟย์(รับดอกไม้มาพร้อมกับเกาหัวตัวเองด้วยความไม่เข้าใจ)อะไรของพี่นะ

ส่วนธามไทที่นั่งเสียใจในห้องก็ได้ยินเสียงเคาะประตูห้อง//ธามนี้พี่เองนะเปิดประตูพี่หน่อยสิ(ฟางที่รู้เรื่องทั้งหมดจากหวายก็รีตรงมาที่ห้องของธามไทเพื่อจะอธิบาย)

ธามไท(เปิดประตูห้องออกมา)มีไรคับ(น้ำเสียงจริงจัง)

ฟาง/ธามพี่ขอโทษนะพี่คิดกับเราเป็นแค่น้องชายจริงๆ(น้ำตาไหลออกมาอย่างรู้สึกผิด)

ธามไท(ดึงฟางเข้ามากอด)ผมไม่เคยโกรธพี่เลย ผมให้อภัยพี่ทุกอย่างเพราะพี่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของผม ขอให้พี่รับรู้ไว้อย่างนะถ้าเค้าทำพี่เสียใจธามจะไปรับพี่มาด้วยตัวของธามเอง

ฟาง(น้ำตาไหลพรากอย่างกลั้นไม่อยู่)ขอบใจนะธามขอบใจที่เข้าใจพี่

ธามไท//คับ พี่สาวของธาม(เช็ดน้ำตาให้ผู้หญิที่เค้ารักตรงหน้าอย่างอ่อนโยน)

หวาย(ที่นั่งคุยกับปริ๊นในร้านเฟย์)//ขอบคุณมากนะค่ะพี่ปริ๊น งั้นหวายขอเลี้ยงข้าวพี่่เป็นการตอบแทนนะ

ปริ๊น//ก็ได้คับ(ยิ้มออกมา)

เฟย์//ขอโทษนะค่ะ นี้ยัยหวายมากับฉันตรงนี้หน่อย(ลากตัวหวายออกมา)อ่ะนี้ พี่โมะฝากมาให้(ยื่นดอกไม้ให้กับหวาย)

หวาย//ขอบใจนะแล้วทำไมพี่โมะไม่เข้ามาล่ะ

เฟย์//ก็เห็นแกมีแขก ก็เลยรีบกลับบริษัท

หวาย//งั้นฉันขอตัวก่อนนะมีนัดกับพี่ปริ๊นนะ(เดินออกไป)