My secret love! ความลับครั้งนี้จะถูกเปิดเผยไม่นะ><

แก้ว-พี่เป็นบ้าไปแล้วหรือไงปล่อยแก้วลงเดี๋ยวนี้นะ
โทโมะ-แน่ใจหรอ พี่ว่าถ้พี่ปล่อยแก้วตอนนี้ แก้วเจ็บแน่
แก้ว-แล้วพี่อุ้มแก้วมาที่นี่ทำไมล่ะ
โทโมะ-พี่จะไปส่งเราเอง
แก้ว-ไม่
โทโมะ-ทำไม อยากกลับกับไอ้เคนตะมันมากนักรึไง
แก้ว-มันเรื่องของแก้วพี่ไม่เกี่ยว
ฟุ่บ ปัง
แก้ว-โอ้ย พี่โมะแก้วเจ็บนะวางลงดีๆไม่ได้รึไง
โทโมะ-หึ
แก้ว-พี่เป็นไรอีกเนี่ย ขับรถดีๆสิแก้วกลัวนะ
โทโมะ-อยากกลับไปหาไอ้เคนตะมันขนาดนั้นเลยรึไง
แก้ว-อะไรของพี่เนี่ย โกรธแก้วเรื่องอะไรล่ะ
โทโมะ-ป่าว
แก้ว-หึง อ่ะเด่ะ
โทโมะ-เรื่อง?
แก้ว-ชิ ปากแข็ง -3-
โทโมะ-ห๊ะ ว่าไงนะ
แก้ว-ป่าว
โทโมะ-แก้วรู้จักไอ้เคนมันดีขนาดนั้นแล้วหรอ
แก้ว-ยังไงอ่ะ
โทโมะ-รู้จักมันดีขนาดยอมตกลงเป็นแฟนกันแล้วอ่ะดิ
แก้ว-พี่พูดเรื่องอะไรแก้วกะพี่เคนตะเราไม่ได้เป็นอะไรกัน
โทโมะ-ขอให้เป็นอย่างที่พูดละกัน
แก้ว-อืมๆ
แม่แก้ว-อ้าวแก้วกลับมาแล้วหรอ
แก้ว-ค่ะ
แม่แก้ว-กลับซะดึกเชียวนะ
แก้ว-แหะๆ
โทโมะ-งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ
แม่แก้ว-จ้า
แก้ว-ฝันดีนะคะ พี่โมะ
โทโมะ-อืม
รุ่งเช้า
แก้ว-สายแล้วๆสายอีกแล้ว
แปร็ดดดดดด
แม่แก้ว-เร็วลูกพี่โมะมาแล้ว
แก้ว-ค่า
โทโมะ-สายอีกแล้ว
แก้ว-แหะๆ
โทโมะ-ปะ
แก้ว-ค่ะ
ณ โรเรียน
จองเบ-วี๊ดวิ้ว คู่นั้นมากันแล้ว
เคนตะ-คู่อะไรของแกว่ะ
จองเบ-ข้า หมายถึงพี่น้องไง ไอ้นี่ก็หึงไม่เขาท่า
ป๊อปปี้-ปะ งั้นพวกพี่ไปกันก่อนนะ
ฟาง-ค่ะ ^^
เขื่อน-ที่รัก
เฟย์-อะไรๆ
เขื่อน-งั้นพี่ไปเรียนแล้วนะครับ
เฟย์-จะไปก็ไปสิ
เขื่อน-จุ๊บๆ >3<
เฟย์-ยี้ แหวะไปไกลๆเลยนะไอ้พี่เขื่อน
โทโมะ-แก้วงั้นพี่ไปเรียนแล้วนะ
แก้ว-ค่ะ
โทโมะ-ตอนเย็นเจอกันที่เดิมนะพี่จะพาไปส่งที่บ้าน
แก้ว-ค่า คุณพ่อ
โป๊กกกกกกกกกก
แก้ว-พี่โมะอ่า แก้วเจ็บนะ
โทโมะ-สม ไปแล้ว :p    bye
ฟาง-แหม่ๆบอกกับเราว่าเป็นพี่น้องกันๆแต่ทำอย่างกะ
เฟย์-คู่รัก อิอิ
แก้ว-อะไรๆของพวกแกฉันว่าเราขึ้นห้องกันเหอะปะ
เฟย์-เขินอ่ะดิกิ้วๆ
แก้ว-บ้าๆ ไปแล้ว -//-
@เรื่องราวจะเป็นอย่างไรอย่าลืมติดตามกันะคะ เมนต์+โหวต เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วยนะจ๊ะ@