Sugar Love หลุมรักร้าย ของนายหน้าหวาน

10.0

เขียนโดย evan

วันที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 19.04 น.

  14 chapter
  89 วิจารณ์
  22.14K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

10)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

 

Sougr Love หลุมรักร้าย... ของนายหน้าหวาน
( TK PF )

 
 
 เมื่อถึงเวลาเย็น เราเล่นกันจนลืมดูเวลา จนฉันคิดว่าควรจะกลับกันได้แล้ว อีกอย่าง ฉันก็เหม็นไอ้ชุดบ้าๆนี่ด้วย
“กลับกันเถอะ” ฉันกล่าวชวนเขาแล้วยิ้มให้ “อื้ม..ไปเล่นชิงช้าสวรรค์กันก่อนนะ^^” ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะลากฉันไปที่ชิงช้าสวรรค์ ให้ตายสิ ยิ้มนั้นมันอันตรายต่อหัวใจอย่างแรง กรี๊ดดดดด > < เมื่อฉันและเขาขึ้นไป เรานั่งมองทิวทัศน์รอบด้านไปเรื่อยๆ และฉันก็พบว่าพระอาทิตย์ดวงใหญ่กำลังจะตกดิน สีของท้องฟ้าเป็นสีส้มๆ ฉันเห็นบรรยากาศเต็มไปด้วยแสงสีที่เริ่มเข้ามาประดับ ผู้คนที่เดินกันขวักไขว่ ตึกสูงๆสวยงาม บรรยากาศมันโรแมนติกจัง > < ป๊อปปี้เอื้อมมือมมากุมมือฉันไว้ แล้วจ้องมองที่ฉัน เขาสบตาฉันนานมากจนฉันเบือนหน้าหนีแต่เขาก็ยังสบตาฉันอยู่ “คิดถึงเธอจัง..” เขาพูดเบาๆและจูบมือฉันเบาๆ ให้ตายสิ การกระทำพวกนี้มันทำให้ฉันใจหาย ! .. หายไปอยู่ที่เขาแล้วน่ะสิ > < “…………….” “ไม่ได้ทำอย่างนี้ด้วยตั้งนาน มีความสุขตั้งเยอะ ^^” “…………..” “ฉันกะจะเก็บไว้เซอร์ไพรส์แท้ๆ แต่บอกเลยดีกว่าเนอะ เธอจะได้มีกำลังใจ” “………….” น้ำเสียงของนักร้องนำผู้ที่เคยเคร่งขรึมและแสนเย็นชากลับนุ่มนวล ดวงตาฉายแววอ่อนโยนเมื่อมองไปยังดวงตากลมโตใสแจ๋วที่จ้องมาเพราะอยากรู้คำตอบ ใบหน้าที่ขึ้นสีแดงก่ำเพราะทั้งเขินทั้งอาย เขากล่าวเป็นเสียงสุดท้ายก่อนทุกสรรพสิ่งจะดับไป   เหลือเพียงเสียงหัวใจของคนสองคนที่เต้นแข่งกันอย่างไม่รู้ว่าจะหยุดเมื่อใด..    “รัก” “รักมากนะรู้มั้ย” “ป๊อปปี้รักฟางมากที่สุดเลยครับ..”
 
 
หลังจากที่ป๊อปปี้บอกรักฉันแล้ว ฉันก็ได้แต่หลบหน้าเขา ไม่ว่าเขาจะพยายามเรียกหรือว่าชวนคุยฉันก็จะหันไปมองนิดๆแล้วก็พูดอะไรแค่เล็กน้อยเท่านั้น..  
 
ไม่ใช่ว่าฉันไม่ดีใจนะที่ป๊อปปี้มาบอกรัก แน่นอนฉันน่ะดีใจอยู่แล้ว แต่ฉันทำตัวไม่ถูก ที่เขาบอกว่าเขามีเหตุผลบางอย่างที่ต้องคบกับเฟย์ ทั้งๆที่รู้ว่าฉันแอบชอบเขา มันคืออะไรกันนะ ? ฉันยังไม่กระจ่างเรื่องราวต่างๆเลยนะ ฉันไม่เข้าใจเขาเลยจริงๆ .
 
 
“ยังไม่หายเขินอีกหรอ ฉันเริ่มจะหงุดหงิดแล้วนะ !” 
 
ป๊อปปี้ถามฉันขณะที่นั่งอยู่ในรถ เขากำลังจะพาฉันไปส่งที่บ้านน่ะ คงจะสังเกตุได้ถึงอาการที่แปลกๆไปของฉันล่ะมั้ง  แหงสิ เล่นทำหน้าเครียดแล้วไม่ยอมมองหน้า คุยด้วยก็คุยนิดเดียว คงนึกว่าฉันโกรธเขาแน่ๆเลย
 
 
“เปล่าหรอก ไม่มีอะไร ^^” 
 
ฉันแกล้งเฉไฉแล้วปั้นยิ้มตอบเขาในแบบฉบับที่ฉันทำบ่อยและดูเหมือนหลายๆคนจะเชื่อในรอยยิ้มจอมปลอมนั่นซะด้วยสิ
 
 
“อย่ามาโกหกน่า เธอน่ะโกหกคนอื่นได้แต่โกหกฉันไม่ได้หรอก ฉันรู้จักกับเธอมาตั้งนานแล้วนะ” 
 
 
 
“อย่ามาทำเป็นอวดดี=^=” 
 
 
 
“ไม่ได้อวดดีเฟ้ย แถมยังรู้ใจกันแล้วด้วย ^^”
 
 ป๊อปปี้ยิ้มร่าแล้วลูบหัวฉันไปพลางๆ  เท่จังขับรถมือเดียวแถมยังขับรถเลี้ยวแหกโค้งได้ขั้นเทพต่างหาก –o- 
 
 
 
“ใครรู้อกรู้ใจนายกัน ได้ข่าวว่าแต่ก่อนนายเกลืยดฉันไม่ใช่หรอ” 
 
 
 
โป๊กกก ! ป๊อปปี้เขกหัวฉัน  T___T 
 
 
 
“ไม่เคยได้ยินหรอ เกลียดอะไรก็ได้อย่างนั้นไง แล้วเดี๋ยวนี้หัดเถียงฉันหรอ มาทำเป็นน้อยอกน้อยใจ ยัยเบ๊อะเอ๊ยยยย  !”
 
 
 ไม่พูดเปล่าเอามือมาขยี้หัวอีก เห็นความรู้สึกฉันเป็นเรื่องล้อเล่นกันรึไง ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิด ฮึ่ยย 
 
 
 
“ยังไงก็รักน่า..” 
 
  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา