รักครั้งใหม่ของยัยขี้แย
3) ตอนที่3
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความสำหรับชั้นแล้วนั้น ไม่ว่าจะเจอเรื่องร้ายแรงแค่ไหน การเรียน ก็ยังเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด ชั้นตั้งใจอ่านหนังสืออยู่นาน เพื่อเตรียมตัวที่จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยให้ได้ตามที่หวังไว้ ทำให้ลืมเรื่องราวความรักทีผ่านมาได้มากขึ้น ชั้นสามารถกลับมายิ้มและหัวเราะให้โมจิเพื่อนของชั้นได้บ้างแล้ว การที่ชั้นต้องทำอะไรอีกหลายอย่าง ช่วยให้ชั้นคลายความเจ็บปวดได้ดีทีเดียว
"มะม่วงงง.."โมจิส่งเสียงแจ้วๆทักทายชั้นเมื่อเห็นชั้นยืนรอเธออยู่หน้ามหาวิทยาลัย เพราะวันนี้ เรามีสอบครั้งสำคัญ คือการสอบเข้าเรียนต่อที่นี่ด้วยกัน
"พร้อมมั๊ยโมจิ"ชั้นถามด้วยความตื่นเต้นกับการสอบที่จะมาถึง
"สู้ตาย(^_^V)เลยละมะม่วง ฮึ่ย!! ว่าแล้วก็ปวดฉิ่งฉิ้งอ่ะ"
"ฮ่าฮ่า โมจิตื่นเต้นสินะ"ชั้นกับโมจิเลยรีบพากันเดินเข้าไปเข้าห้องน้ำซึ่งอยู่ในมหาวิทยาลัย
เวลา 8 นาฬิกา30นาที อาจารย์ประจำห้องประชาสัมพันธ์ของมหาวิทยาลัยได้ประกาศให้นักเรียนทั้งหมดเตรียมตัวเข้าห้องสอบ
"เดี๋ยวเจอกันนะโมจิ สู้ๆละ"ชั้นยิ้มและพูดคุยกับโมจิอย่างอารมณ์ดี
"จ๊ะ สู้ๆเหมือนกันนะ แล้วเดี๋ยวเราออกมาเจอกันตรงนี้เลยนะ"
"จ๊ะ"
เราสองคนแยกย้ายกันไปยังห้องสอบของตัวเอง และเข้าห้องสอบในเวลา 9 นาฬิกา
เราใช้เวลาในการสอบอย่างเต็มที่ สามชั่วโมงที่ผ่านไปนั้น เราสองคนตั้งใจทำข้อสอบกันมาก
"โมจิ.."
"เป็นไงบ้างอ่ะ ตอนหลังๆชั้นเกือบทำไม่ทันแนะ" โมจิรีบบอกชั้นด้วยสายตาเป็นกังวล
"ชั้นก้ไม่มั่นใจเท่าไหร่นะ แต่เอาหน่า เราตั้งใจเต็มที่แล้วนี่"ชั้นพยายามพูดให้กำลังใจเพื่อนรักของชั้น รวมถึง แอบให้กำลังใจตัวเองไปในตัว
เวลาผ่านไปหนึ่งเดือน ชั้นกับโมจินั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ซึ่งวันนี้เป็นวันที่จะประกาศผลการสอบแล้ว เราสองคนจึงนัดกันว่า จะมาดูผลสอบที่บ้านของชั้นพร้อมกัน
"คุณแม่คุณพ่อสวัสดีค่ะ"โมจิยกมือสวัสดีทักทายคุณพ่อคุณแม่ของชั้นอย่างคุ้นเคย
"จร้าโมจิ มะม่วงรออยู่ข้างในแหนะ"
"ค่ะคุณแม่ อ้าว.. พี่เป้ง สวัสดีค่ะ"
"ค้าบบ ตื่นเต้นสิเรา ตัวเล็กก้ตื่นเต้น เมื่อคืนบ่นว่านอนไม่หลับเลย ฮ่าฮ่า"พี่ชายของชั้นพุดถึงชั้นอย่างอารมณ์ดีและโมจิซึ่งเข้าออกบ้านชั้นเป็นประจำอยู่แล้ว ก้ได้เข้ามาหาชั้นที่ห้องคอม
"มะม่วง..ชั้นมาแล้ว"โมจิทักทายเสียงใส
"ได้ยินแล้วละ เสียงเธออ่ะแจ้วๆๆๆมาแต่ไกลเลย *^_^*"ชั้นหัวเราะขำในความสดใสของเพื่อนรัก
"//>_<//มะม่วงอ่ะ"
"ของว่างจร้าลูก"คุณแม่ของชั้นยิ้มสดใสพร้อมกับขนมและน้ำเยอะแยะมาให้ทาน
"ว้าววววววววว..ขอบคุณคะคุณแม่ น่าอร่อยทั้งนั้นเลย*O.O*"
"ฮ่าฮ่า จร้า งั้นทานเยอะๆเลยนะลูก เดี่ยวแม่ออกไปรอฟังข่าวดีของพวกเราข้างนอกนะลูกน่ะ"คุณแม่ของชั้นคงกลัวว่า ถ้ามีผู้ใหญ่นั่งลุ้นอยู่ด้วย ลูกๆจะกดดัน เลยปล่อยให้ชั้นกับโมจิลุ้นกันไปสองคนก่อน
"ค่า...!!!"เราสองคนพร้อมใจกันตอบ และก็หันมาจ้องที่คอมพิวเตอร์อีกครั้งด้วยหัวใจที่ลุ้นระทึก
ชั้นคลิกเข้าไปที่หน้าเว็บไซของมหาวิทยาลัยด้วยความรู้สึกตื่นเต้น ตอนนี้ ชั้นกับโมจิต่างเงียบกริบเพราะลุ้นในผลสอบที่จะได้เห็น ชั้นกดรหัสประจำตัวผู้เข้าห้องสอบของโมจิลงไป เพื่อให้โมจิได้ดูผลสอบของเธอก่อน
บรรยากาศภายในห้องนั้นดูจะเงียบกริบเป็นพิเศษ เราสองคนตื่นเต้นกันมากเสียงหัวใจเต้นตึกตักของเราทั้งสองคนนั้นแทบจะดังออกมาข้างนอกเลยทีเดียว
" 5..2..0.."
" 2..7..1..>>enter"
นางสาว กานต์ธิดา ลิขิตอักษร รหัสประจำตัวผู้เข้าสอบ 520271
ผ่าน
"ผ่านนนนนนนน...!!!"ชั้นกับโมจิพร้อมกันอ่านเสียงดัง
"กรี๊ดดดดด..@(>"<)@"โมจิพยายามกรี๊ดดีใจให้เบาที่สุดเพื่อไม่ให้ผู้ที่รอฟังข่าวดีที่ตอนนี้นั่งตื่นเต้นกันอยู่ข้างนอกต้องตกใจ
"ดูของเธอเลย มะม่วง!!!ชั้นสอบผ่าน เธอเองก็ต้องสอบผ่านแน่ๆมะม่วง เธอเก่งจะตาย"โมจิลุ้นตัวโก่ง แต่ชั้นสิ ตอนนี้มือเย็นและชาไปหมด เพราะความตื่นเต้น
" 5..2..0.."
" 3..4..4..>>enter"
นาวสาว ณิชา เคหะสมบูรณ์เศรษฐ์ รหัสประจำตัวผู้เข้าสอบ 520344
ตึก..ตึก
ตึก..ตึก
ผ่าน
"ผ่านนนนนนนนนนนนนนนนนน..!!!"เราสองคนพุดพร้อมกันเสียงดังกว่าเก่า
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด..เราได้เรียนที่เดียวกันแล้วมะม่วงงง"คราวนี้โมจิกรี๊ดดีใจสุดเสียงจนคุณพ่อคุณแม่และพี่เป้งรู้ทันทีว่าเราสองคนสอบผ่าน จึงรีบเดินเข้ามาหาและยิ้มสดใสด้วยความดีใจ
"เก่งมากๆเลยลูก แม่ดีใจกับเราสองคนด้วยนะลูก"
"ค่ะแม่"เราสองคนตอบรับพร้อมกัน ส่วนคุณพ่อนั้น ท่านไม่ค่อยพูด แต่ใบหน้าที่ยิ้มแก้มปริ บอกให้รู้เลยว่า ท่านดีใจมาก
"เก่งมากเลยตัวเล็ก นางฟ้าตัวน้อยของพี่ พี่บอกแล้วววว...ว่าน้องสาวพี่ อ่ะ เก่งสุดๆ"
"พี่อ่ะ ชมแบบนี้เขินนะคะ^^"
"ฮ่าฮ่า อายเพื่อนละสิ เอาเป็นว่าพี่ดีใจด้วยนะคะ มะม่วง โมจิ"
"ขอบคุณค่ะ"
"เอะ!!!หนูต้องโทรหาคุณแม่ก่อนค่ะ"โมจิพูดพร้อมกับรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาแม่ของเธอทันที
เย็นของวันนี้ ที่บ้านของชั้นได้จัดปาร์ตี้เล็กๆเพื่อฉลองกันระหว่างสองครอบครัว ครอบครัวชั้นและโมจิ เพื่อเป็นรางวัลและแสดงความยินดีกับผลสอบของเราทั้งคู่ เราสองคนพุดคุยกันอย่างมีความสุขและตื่นเต้นกับการที่จะได้เรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ