อัศวินจอมโหดกับนายองครักษ์

วันนี้ต้องรบแล้วสินะ ต้องแต่งตัวเป็นชุดเกราะสินะ ฉันเบื่อจัง ไอสงครามที่มีเลือดนอง ฉันอยากอยู่อย่างสงบ สงสัย

ฉันต้องพรางตัวไม่ให้เซย์ฮาร์ตสงสัย เพราะฉันยังไม่หมั้นกับเขา ฟู่ว์ แค่คิดก็เหนื่อยใจแล้ว

" ใส่คลุมหรอ =_=;; " โรนานถามฉัน คนแรกเลย

" ใช่ มีปัญหาอะไร นายก็ใส่คลุมหนิ " ฉันกวนกลับ

" อืมๆ -O-  " โรนานตอบพลางลูบหัวฉันอีกแล้ว

" ดูดีนี่ " อาร์มทักฉันยิ้มๆ

" ขอบใจ เธอก็สวย " ฉันทักกลับ

" ... " ไลร์เงียบไปเลย เกิดอะไรขึ้น

" นี่~ ไลร์ หัวเราะหน่อยสิ ยิ้มหน่อยๆ  " อาร์มทำทุกวิถีทางให้ไลร์ยิ้ม แต่ไม่สำเร็จแม้แต่วิธีเดียว -_-^

" ไลร์ เธอสวยมากเลยนะ " ฉันทักยิ้มๆ เพื่อให้ไลร์ยิ้ม

" ขอบใจ " ทำไมตอบเสียงผีแบบนั้นอะ T^T

" เธอสวยจังไลร์ " โรนานลองอีกคน หวังว่าจะได้ผลนะ สู้ๆ

" ขอบใจนายมาก  " ไลร์วิ่งเข้าไปสวมกอดโรนาน ที่เธอไมู่รู้ใช่มั้ย ว่าความจำฉันไม่ได้เสื่อม!!

" นี่แฟนฉัน! ถ้าเธออยากลองดู จูบเขาสิ!! " ฉันท้าไลร์ เพื่อให้ถอยห่างจากโรนาน 

" ไม่จริงใช่มั้ย โรนาน!! ตอบฉันสิ! ตอบฉัน!!  ฮืออออ " ไลร์ตะโกนถามโรนานอย่างสุดเสียง พลางร้องไห้

อย่างหนัก ฉันเริ่มสงสารเธอแล้วล่ะสิ ไหนๆเราก็เพื่อนกัน รบด้วยกัน ใช้ชีวิตร่วมกัน ฉันอยากให้เราเป็นเพื่อนกัน

" ใช่ ไลร์ เธอเป็นแฟนฉัน ฉันรักเธอ " โรนานพูดพลาง ประกบริมฝีปากอุ่นลงบนริมฝีปากฉัน

" ไม่จริง! ไม่จริง!! " ไลร์ตะโกนเสียงดัง

" เอ้า! พร้อมแล้วนะ ทุกคน " ท่านไนท์มาสเตอร์ถาม

" ครับ/ค่ะ " เราตอบพร้อมกัน เพื่อแสดงความสามัคคี

ถึงสนามรบแล้ว ใส่ที่ปิดปากก่อน เดี๋ยวเซย์ฮาร์ตจำได้

" มาไวนี่ " เขาแสยะยิ้มน่าเกลียดใส่ท่านไนท์มาสเตอร์ พลางส่งเสียงเหี้ยมเกรียมใส่พวกเรา

" ให้มันจบๆไปดีกว่า!! " ฉันตะโกนลั่นลานประลอง

" ดี!  ฉันอนุญาต 2 ต่อ 1 ที่เหลือโน่น " เขาชี้ไปทางลูกน้องขโยงใหญ่

" ฉันกับโรนาน จะดูทางนี้ พวกเธอ ฝากดูแลตรงโน้นด้วยนะ " ฉันบอกไลร์กับอาร์ม

" อืม ได้ ไลร์ มาเร็ว! " อาร์มดึงไลร์ไป

ซุบซิบๆๆ ฉันกระซิบแผนกับโรนาน เพื่อกำจัดเซย์ฮาร์ต แผนฉันสูงนะ ขอบอก

เฟี้ยว! เคร้ง! เคร้ง! ปึก! ปึก! ผัวะ! ฉึก! เคร้ง! พลั่ก! ผัวะ!! ตุบตับๆ!!! โครม!!!!

" อู้ย! >*< " เซย์ฮาร์ตร้อง เพราะฉันกับโรนานรวมพลังตีคู่น่ะ

" จับตัวมัน!! " ฉันสั่งลูกน้องเซย์ฮาร์ตนั่นแหละ -*- ก็คงเห็นนายของพวกมันโดนรุมสกำเลยแปรพักตร์เลย -_-

" ครับ!! " ลูกน้องเซย์ฮาร์ตวิ่งเข้าไปเอาเชือกมัดมือมัดเท้าเซย์ฮาร์ตไว้ ฉันก็เลยให้โรนานพยุงตัวไปหาอาร์มกับ

ไลร์  เพื่อให้พวกมันหยุดการโจมตีพวกเรา

" นี่นายของพวกแก ถ้าอยากให้ตาย เข้ามา! ถ้าไม่อยาก ถอยไป!!!! " ฉันร้องสั่ง

" ปล่อยเซย์ฮาร์ตไปสิ " อาร์มสั่งฉัน ได้

" ไปซะ แล้วอย่ามารบกวนพวกเราอีก เข้าใจมั้ย!!! " ฉันกับโรนานสั่งอย่างสุดเสียง

" เข้าใจ อึก " ไหวนะแกนะ -*-

" ไปสิ!! " ไลร์ตะโกนสุดเสียงเหมือนกัน เธอยังเคืองฉันอยู่มั้ง เฮ้ออ~

" ทุกคนทำได้ดีมาก กลับกันเถอะ " ท่านไนท์มาสเตอร์สั่ง