อัศวินจอมโหดกับนายองครักษ์

โอย! ที่นี่มันที่ไหน ฉันมาอยู่ได้ยังไง
 
" โอ๊ย! " ฉันร้องด้วยความเจ็บปวด มีคนข้างๆมาเรียงรอบกาย ฉันก็ไม่รู้ว่าใครบ้าง มันเบลอๆน่ะ ไม่ค่อยชัด
 
" เป็นยังไงบ้าง " ผู้หญิงผมสีม่วงคนหนึ่งถามด้วยความห่วงใย ว่าแต่ฉันรู้จักเธอด้วยหรอ -  -*
 
" ใครน่ะ " ฉันถามงงๆ
 
" อาร์มไง " เธอแถลงไข อ้อ~ ฉันจำได้แล้ว~~ เอ่อ -  -;;
 
" ฉันไม่รู้จักเธอ " ฉันตอบเรียบๆ
 
" หรอ?? เย้ย! O[]O เอเลสิสสสสสสสสสสสสสสสส~~ แงงงงงงงง~~~ " ร้องให้อย่างกะคนจะตาย =_=
 
" ฉันล้อเล่น " ฉันพูดยิ้มๆ
 
" ว่าไง แม่คนดี ;) " ผู้ชายผมน้ำเงินทักฉัน ชื่ออะไรนะ โรนานหรอ
 
" โรนาน? แล้วนั่น ไลร์? " ฉันถามงงๆ
 
" ใช่ ฉันโรนาน นั่นไลร์ " เขาตอบฉัน
 
" ดีและ อวดเก่งให้มากๆนะ -_-^ " ฉันเกลียดเธอ เกลียดๆๆๆๆๆ
 
" อืม " ฉันตอบหน้าชา เหมือนคนไร้ความรู้สึก ทำดวงตาให้ว่างเปล่า
 
" จำได้ก็ดี " เธอตอบเรียบๆ
 
" แต่เอเลสิสช่วยพวกเรานะ ไลร์! " โรนาน กับ อาร์มท้วงความดีความชอบของฉัน
 
" ก็แค่พวกอวดเบ่ง " ไลร์ตอบหน้าเรียบๆ
 
" เธอไม่ใช่ไลร์ " ฉันตอบเรียบๆเหมือนกัน
 
" เก่งนะ เอเลสิส! " เสียงลอดไรฟัน ฉันไม่กลัวหรอก
 
" เข้ามา! " ฉันร้องสั่ง
 
ชิ้ง! ชิ้ง!
 
" ใช้ได้ แต่แกต้องวางชีวิตแกไว้ที่นี่!!! " ฉันตอบเสียงกร้าว
 
พลั่ก! ฉึก! ผัวะ! ปึก! ปึก! ชิ้ง!
 
หมอนั่นลงไปนอนบนพื้นทันที
 
" ใครส่งแกมา " ฉันถามเรียบๆ
 
" ... " มันไม่ตอบ ได้ จะได้เห็นดีกัน
 
" ตอบมา! " ฉันเริ่มตะโกน เพื่อเค้นความจริง
 
" ฆ่าฉันสิ ฆ่าฉัน!! " หมอนั่นสั่งให้ฆ่าเขา
 
" ไม่มีวัน แกบอกความจริงมา ฉันจะไว้ชีวิตแก!! " ฉันเริ่มตะคอกน้ำเสียงโมโห
 
" ได้! พ่อเธอส่งฉันมา!! " หา ฉันมีพ่อด้วยหรอ ปวดหัว!
 
" โอ๊ย!! " ฉันกุมหัวข้างที่เจ็บปวดไว้ โรนานวิ่งมาดูฉันทันที
 
" เป็นอะไรรึป่าว " เขาถามหน้าเรียบ
 
" ฮือออ ปวด ปวดหัววว ฮือออ ปวดมาก ฮืออออ " ฉันร้องไห้จากการปวดหัวหนักๆ
 
" โอเค งั้นเธอไปพักก่อน อาร์มไปตามหาไลร์ ส่วนนี่ ฉันจัดการเอง " โรนานสั่ง
 
" ได้ " แววตาเธอดูเด็ดเดี่ยวมากเลย ไม่นึกว่าเธอจะมีใจนักสู้ด้วย
 
พรุ่งนี้ ฉันจะตามหาไลร์ เพื่อนของฉัน