เผื่อวันพรุ่งนี้

บริษัท RS
เช้าวันรุ่งขึ้น
"เมื่อคืนสนุกเป็นบ้าเลยได้แกล้งไอ้กบ"นั่งคุยอยู่กับบอสใหญ่เม้าท์กบเถื่อนที่เมื่อคืนโดนแกล้งอย่างหนัก
"ฮ่าๆมันต้องโดนมั่งแต่ชั้นว่าแถวนี้มันมีคนชอบปิดบังเพื่อนอยู่ว่ะ"เหล่ตามองผีดิบอย่างรู้ทัน
"ชั้นปิดบังอะไรหะไอ้ป๊อปอย่ามากล่าวหากันสิ่วะ"หลบสายตาบอสใหญ่ก่อนจะคว้าแว่นดำคู่ใจมาใส่ปิดบังสายตาที่ลุกลี้ลุกลน
"ชั้นก็ยังไม่ได้ว่าแกเลยนะโทโมะอย่าร้อนตัวสิ่แล้วใส่แว่นทำไมวะคิดจะปิดบังสายตาตัวเองรึไง"ดึงแว่นผีดิบออก
"แกก็อย่ามายุ่งกับชั้นนักดิ่วะเห้อเหมือนกันกับไอ้กบไม่ผิดเลยยุ่งเรื่องชาวบ้าน"บอกแล้วลุกเดินหนี
"เรื่องชาวบ้านที่เค้ารักคนมีเจ้าของหรอวะ"ตะโกนตามหลังโทโมะถึงกับหยุดกึกพร้อมกับค่อยหันมาหาบอสใหญ่ที่นั่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"อะไรของแกใครรักคนมีเจ้าของ"เดินกลับมาหาใหม่พร้อมกับถามรอดไรฟัน
"แกไงเห้ยไอ้โมะชั้นก็ไม่ได้ว่าแกหรอกนะถ้าแกจะรักเพื่อนสนิทแกแต่ก็อย่าทำอะไรให้เค้าจับได้แล้วกันมันจะดูไม่ดีในสายตาเพื่อนสนิทแกแล้วก็สายตาพี่เค้าชั้นไปก่อนนะ"ตบบ่าผีดิบก่อนจะเดินออกไป
"โธ่เว้ย...ชั้นจะทำไงได้วะพยายามจะเลิกรักแล้วแต่มันก็ทำไม่ได้โทโมะแกจะเลิกรักเพื่อนได้ยังวะมันเจ็บนะเว้ยรักเค้าทั้งที่เค้าไม่รักเรา"พูดกับตัวเองก่อนจะนั่งลงพิงกับกระจกห้องซ้อมเต้นอย่างหมดหวังถอดแว่นออกจากใบหน้าเผยให้เห็นคิ้วหนาที่ขมวดย่นเข้าหากันอย่างไม่เข้าใจตัวเอง
"โทโมะเขื่อนมาแล้ว"เดินมานั่งข้างพร้อมกับสังเกตุใบหน้าของโทโมะ
"อืม"ตอบสั้นๆห้วนๆก่อนจะหลับตาลง
"เป็นอะไรถ้าแกเครียดเรื่องไอ้ป็อปล่ะก็ไม่ต้องเครียดเค้ารู้หมดแล้วว่าแกชอบแก้วแต่ก็รู้กันแค่K-oticเนี่ยแหละนอกนั้นไม่มีใครรู้"ส่ายหัวก่อนจะนั่งพิงกระจกข้างๆโทโมะ
"อืมเรื่องนั้นชั้นไม่กังวลหรอกแต่ชั้นแค่ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมต้องเป็นแบบนี้ชั้นเกลียดตัวเองเกลียดมากที่สุดรู้ว่าเค้ามีเจ้าของแล้วก็ยังจะรักเค้าชั้นรัก..."
"พอเถอะไอ้โมะแกห้ามใจตัวเองไม่ได้หรอกแกรักใครแล้วแกก็รักต่อไปแต่ห้ามทำอะไรให้มันเกินเหตุเพราะระหว่างเค้ากับแกมันมีคำว่าเพื่อนกับเจ้าของคั่นกลางอยู่นะเว้ย"
"ก็เพราะคำว่าเพื่อนทำให้ชั้นไม่กล้าบอกรักเค้าไงล่ะแล้วคำว่าเจ้าของยิ่งทำให้ชั้นปวดไปทั้งใจไงวะเมื่อไหร่ไอ้คำว่าเพื่อนกับเจ้าของมันจะเลิกคั่นกลางชั้นกับแก้วสักทีวะ"
"ชั้นบอกแล้วไงถ้าเค้าเป็นเนื้อคู่กันจริงเค้าต้องคู่กันตลอดไปแต่ถ้าแกกับแก้วเป็นคู่กันต่อให้อุปสรรคมากแค่ไหนมันก็ผ่านพ้นจนได้"
"แล้วถ้าไม่ใช่ชั้นก็คงต้องรักคนมีเจ้าของอย่างนี้ตลอดไปใช่มั้ยวะ"หันหน้ามาเขื่อน
"ก็คงงั้นมั้งแต่แกก็มีความสุขกับการที่เห็นคนที่เรารักมีความสุขไม่ใช่หรอวะ"
"อืมชั้นมีความสุขเวลาแก้วมีความสุขแต่ชั้นก็เจ็บปวดเสมอเวลาที่แก้วยิ้มให้คนที่ไม่ใช่ชั้นเมื่อไหร่ที่แก้วยิ้มให้กับเค้าเมื่อนั้นชั้นก็เสียใจอยู่ดี"
"ชั้นเข้าใจนะเว้ยใช่ว่าชั้นจะมีความสุขเสมอไปเพราะใช่ว่าเฟย์ไม่มีเจ้าของเค้าก็มีแต่ชั้นก็ต้องทำตัวให้ปกติที่สุดชั้นก็เจ็บเหมือนแกแหละโทโมะ"
"สรุปเราสองคนอกหักใช่มั้ยวะอิจฉาไอ้ป๊อปเนาะมันมีความสุขเพราะมันได้อยู่กับคนที่มันรักโดยไม่มีอะไรมากั้นมันไว้เห้อชีวิตแย่ทีสุดเลยไอ้เขื่อน"
"ใครบอกว่าชั้นมีความสุขวะ"เดินเข้ามาหาเขื่อนกับโทโมะ
"ไอ้ป๊อป"เรียกชื่อป๊อปปี้
"อืมทำไมชั้นเข้ามาไม่ได้รึไงวะ"นั่งลงข้างหน้าโทโมะกับเขื่อน
"เปล่าแล้วแกมีอะไรแล้วที่แกบอกไม่มีความสุขมันหมายความว่าไงวะไอ้ป๊อป"
"ก็ชั้นไม่มีความสุขที่เห็นเพื่อนมานั่งเครียดไงวะเป็นเพื่อนกันมีอะไรก็ต้องบอกกันดิ่ชั้นเข้าใจนะเว้ยว่าแกเจ็บปวดแค่ไหนแต่มันก็ทำอะไรไม่ได้ไม่ใช่หรอ"
"ใช่มันทำอะไรไม่ได้ต่อให้ชั้นเป็นเทพบุตรแต่ถ้าแก้วยังรักเค้าแก้วก้คงไม่มามองชั้นหรอก"
"อย่างที่ไอ้โมะมันพูดว่ะเฟย์เองก็มีแฟนแล้วชั้นก็คงเป็นเพื่อนต่อไปดีใจกับแกด้วยไอ้ป๊อปที่แกรักคนไม่มีเจ้าของแล้วเค้าก็รักแก"
"ขอบใจที่ดีใจกับชั้นแต่แกก็พูดเองไม่ใช่หรอกไอ้เขื่อนว่าถ้าเค้าไม่ใช่เนื้อคู่กันจ้างให้ตายก็ไปไม่รอด"
"แกไปได้ยินมาจากไหนว่าชั้นพูดคำนี้"ถามอย่างสงสัยบอส
"ชั้นแอบฟังพวกแกคุยกันมาตั้งนานแล้วแต่แค่ทำเป็นไม่รู้เรื่อง"ยักไหล่ให้
"โห่ไอ้ป๊อปแกชั่วมากแอบฟังคนอื่นเค้าคุยกัน"ต่อยที่ไหล่ป๊อปปี้
"โอ๊ย ไอ้โมะมันเจ็บแต่แกก็พูดเองนี่หว่าไอ้เขื่อนว่าถ้าเค้าไม่ใช่เนื้อคู่กันจริงจ้างให้ตายก็ไปไม่รอดงั้นชั้นจะให้พรแก"
"พรอะไรวะ"โทโมะกับเขื่อนถามพร้อมกัน
"ก้มหัวมาดิ่วะพนมมือด้วยนะเดี๋ยวชั้นจะให้พรแก"บอกผีดิบกับกบให้ทำตาม
"เออ"ทำตามที่บอสสั่งอย่างชั่งใจเพราะกลัวว่าจะเล่นอะไรพิเรนทร์แต่ก็ไม่ได้พนมมือ
"เอานะชั้นขอให้คนที่แกรักแกชอบไม่ใช่เนื้อคู่กับคนนั้นแต่ขอให้เป็นเนื้อคู่พวกแกด้วยเถิดสาธุ เพี๊ยะ"ตบหัวทั้งคู่อย่างแรง
"ไอ้ป๊อปเจ็บนะเว้ยพรแกมันก็ดีอยู่หรอกแต่ไอ้ตบหัวเนี่ยมันแน่มาก"จับหัวเองแล้วลูบไปมา
"ฮ่าๆก็ที่แกต่อยชั้นไงวะไอ้โมะ"หัวเราะให้ผีดิบ
"แล้วชั้นไปทำอะไรให้แกหะไอ้หมีพูห์เดี๋ยวแกตายไอ้ป๊อปปี้"ชี้หน้าอย่างคาดโทษ
"ข้อหาแกชอบกวนประสาทไงวะไอ้กบแต่ก่อนที่แกจะฆ่าชั้นนะแกไปตามไอ้เบกับเคนตะมาได้แล้วไปจะได้ซ้อมเต้น"
"เออฝากไว้ก่อนเถอะไอ้บอส"พูดใส่บอสใหญ่ก่อนจะเดินออกไปแต่ใช่ว่าทางที่ไปจะไปตามเคนตะกับจงเบกลับเดินไปห้องซ้อมFFKซะงั้น
"อ้าวไอ้ป๊อปไอ้เขื่อนมันไปห้องซ้อมFFKว่ะ"ตะโกนเรียกบอสที่นั่งดูตารางคิวงานเหมือนทุกวัน
"เอองั้นเราไปมั่งดีกว่าขี้เกียจซ้อมเหมือนกันว่ะไอ้โมะ"เก็บตารางงานแล้วเดินไปกอดคอผีดิบเดินไปห้องซ้อมของสาวๆ