เผื่อวันพรุ่งนี้

9.1

เขียนโดย namja

วันที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 20.08 น.

  13 chapter
  177 วิจารณ์
  26.12K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

7)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
บริษัท RS
"มาแต่เช้าเลยนะผีดิบ"เดินมาทักทายเหมือนเดิมที่ทำทุกวันและเสียงที่ดังจนเกินเหตุผีดิบก็ชักสีหน้าไม่พอใจเหมือนเช่นเคย
"เขื่อนแกจะแหกปากไปไหนวะชั้นอยากให้แกกล่องเสียงแตกว่ะจะได้แหกปากไม่ได้น่ารำคาญ"บอสใหญ่เดินมาโวยวายใส่แล้วก็เดินไปลากคอผีดิบไปนั่งคุยด้วย
"เห้ยๆไก่น้อยมาเว้ย"ตะโกนอีกครั้งพยายามให้ผีดิบหันมาสนใจสาวน้อยที่กำลังเดินเข้าในบริษัท
"หวัดดีกบเขื่อน"ทักทายด้วยรอยยิ้มกับเพื่อนหนุ่มอีกวงแล้วเดินเข้ามากอดคออย่างสนิทสนม
"เช่นกันแก้วใจ"โอบเอวแกล้งให้ผีดิบหึงเล่นกอดเพื่อนสาวเอาไว้แน่นสายตาผีดิบก็ได้แต่มองไม่ได้ทำอะไรนอกจากเป็นผู้ดูที่เริ่มมีอาการโมโห
"กบปล่อยแก้วเลยเนียนแต๊งอั๋งใหญ่"เดินเข้ามาแยกทั้งคู่ออกดึงไก่น้อยออกจากอ้อมกอดกบ
"ไม่มีใครกอดอ่ะดิ่ถึงได้วีนแตกแบบนี้จริงมั้ยเฟย์เย่"ทำหน้ายียวนกวนประสาทหอมน้อยเพื่อนรักไปมา
"ไอ้กบจะไปไหนก็ไปน่ารำคาญที่สุด"ดึงมือไก่น้อยออกมาจากกบแล้วพากันไปนั่งที่เก้าอี้
"หวัดดีป๊อปปี้หวัดดีโทโมะ"เข้าไปนั่งกับบอสแล้วก็ผีดิบรอยยิ้มระบายออกจากใบหน้าสวย
"อืมหวัดดีแก้วใจ"ยิ้มให้แล้วสนใจตารางงานในมือต่อ
"หวัดดีแก้วเพิ่งมาหรอแล้ววันนี้ไปไหรรึเปล่าหรือว่าซ้อมเต้นล่ะ"ถามเพื่อนสนิทมือก็แกะลูกอมไปด้วย
"ซ้อมแหละวันนี้ไม่มีมินิคอนที่ไหนแล้วทำอะไรอยู่"ดูในมือผีดิบ
"ลูกอมเอามั้ัยมีอีกเป็นถุง"ส่งยิ้มละลายให้แล้วแกะลูกอมรูปหัวใจให้เพื่อนรัก
"อืมเอาดิ่ผีดิบอุตส่าห์แกะให้"ยิ้มแทนคำขอบใจหยิบลูกอมมาจากมือผีดิบแล้วเอาเข้าปากลูกอมเม็อใหญ่ถูกดันไว้ที่กระพุ้งแก้มทำให้แก้มไก่น้อยป่องออกมา
"แน่ะทำอะไรกันอยู่อ่ะแก้วกินอะไรอ่ะ"เข้ามาแทรกกลางตามเคยถามไก่น้อยที่แก้มตุ่ยๆ
"ลูกอมของผีดิบ"ชี้ไปที่เจ้าของแล้วเดินไปหาเพื่อนในวง
"มากินบ้างดิ่โทโมะ โห่ทีเพื่อนไม่ให้นะเว้ยเห็นไก่น้อยขอนี่รีบแกะให้เลยอย่าลืมนะเค้ามีเจ้าของแล้ว"ตะโกนไล่หลังผีดิบที่เดินหนีไปนั่งกับหนุ่มเกาหลี
"มีอะไรกันเขื่อนใครมีเจ้าของแล้วเห็นตะโกนลั่นเลย"สาวน้อยอีกวงเดินมาถามไถ่กบที่ยืนโหวกเหวกโวยวายอยู่คนเดียว
"ก็ไอ้พวกรักคนมีเจ้าของไงฟางอย่าสนใจเลยไปหาหนมกินดีกว่า"บอกปัดๆแล้วเดินไปกวนประสาทบอสใหญ่
"ทำไรอยู่ป๊อปปี้มีอะไรให้กินบ้างมั้ยอยากกิน"เดินวนรอบตัวบอสหาขนมของบอสกิน
"ไอ้กบชั้นไม่มีให้แกกินหรอกแล้วอย่ามากวนชั้นชั้นจะเคลียร์ตารางงานไปกวนผีดิบแกนู่นไป"ไล่ก่อนจะปาดินสอในมือใส่กบ
"เออไปก็ได้"ยื่นดินสอคืนแล้ววิ่งเตลิดไปหาผีดิบเพื่อนสุดที่รัก
"โทโมะขอลูกอมหน่อยดิ่อยากกิน"แบบมือขอผีดิบสายตาเหยี่ยวมองหน้านิดแล้วล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าหยิบเปลือกลูกอมให้
"โห่ ขอลูกอมไม่ใช่เปลือกเขื่อนอยากกินลูกอมขอเขื่อนหน่อยนะโทโมะ"ทำหน้าอ้อนใส่ผีดิบ
"ฮะ ฮะเอ้านี่เอาไปต้องแกะให้ด้วยมั้ยไอ้กบ"ยื่นลูกอมให้แล้วหัวเราะร่วนกับท่าทีของเพื่อนร่วมวง
"ขอบคุณอย่างมากมายว่าแต่มีอีกเม็ดมั้ยจะเอาไปให้หัวหอม"ขอผีดิบต่อจะเอาไปให้เพื่อนรักอีกวงที่นั่งคุยกับเพื่อนอย่างสนุก
"แน่ะจะเป็นป๊าเลี้ยงขนมสาวหรอวะ"ชี้หน้าอย่างรู้ทันแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรล้วงมือไปหยิบอีกเม็ดให้วันนี้นึกอยากกินลูกอมเลยแวะซื้อมาเป็นถุงกะจะเอาให้ฟันผุไปเลย
"ขอบคุณนะครับคุณชายผีดิบไปแล้วจะเอาไปให้หัวหอมสุดที่รัก"โบกมือให้ผีดิบแล้ววิ่งไปหาเพื่อนสาว
"เฟย์เขื่อนเอามาให้กินมั้ยของผีดิบเลยนะผีดิบซื้อขนมมากินด้วยวันนี้"ยื่นลูกอมให้หอมน้อยแล้วส่งยิ้มไปให้
"เอาดิ่ของฟรีซะอย่างแล้วผีดิบก็ซื้อมาด้วยกินๆ"รับลูกอมมาแกะแล้วเอาเข้าปาก
"กบแล้วของฟางล่ะนี่เอามาให้เฟย์แล้วไม่เอามาให้ฟางสองมาตรฐานเลยนะจะจีบน้องสาวแล้วไม่เอาของมาให้พี่อย่างนี้ไม่ไฟเขียวให้หรอก"หน้างอแกล้งแหย่กบ
"เปล่าจีบสักหน่อยอย่ามั่วดิ่ฟางอยากกินบอกดีๆก็ได้อย่ามั่วพูดดิ่ยัยเป็ดเตี้ย"โวยวายใส่แกล้งกลบเกลื่อนความเขินใครบ้างจะดูอาการกบไม่ออกก็เล่นดูแลหัวหอมดีซะอย่างนั้นใครๆก็ดูออกว่ากบน้อยของเราตกหลุมรักหัวหอมเพื่อนรักอีกวงซะแล้ว
"โทโมะขออีกยัยเป็ดอยากกินขอหน่อย"ขอผีดิบที่กำลังโม้อยู่กับลิงแล้วก็หนุ่มเกาหลีไม่เข้าใจเหมือนกันว่าผีดิบกับหนุ่มเกาหลีจะคุยกันรู้เรื่องหรือเปล่า
"อ่ะแกเอาไปเลยสามเม็ดชั้นให้แกเยอะสุดแล้ววิ่งขออยู่ได้เอาไปให้ไอ้ป๊อปด้วยเม็ดนึงจะได้ไม่ต้องมาขออีกรำคาญเว้ย"โยนลูกอมใส้
"ไม่กวนแล้วไปดีกว่า ฟางได้ลูกอมแล้ว"วิ่งมาหาแม่เป็ดแล้วยื่นลูกอมให้
"ขอบใจมากกบน้อยแล้วไม่มีใครคบหรือไงหะถึงได้มานั่งตรงนี้แน่ะโดนผีดิบไล่มาอีกอ่ะดิ่"
"อืมโดนผีดิบกับบอสไล่มาชีวิตกบทำไมมันเศร้าแบบนี้อ่ะแก้วใจ"คว้าคอไก่น้อยมากอดสายตาแอบชำเลืองมองผีดิบที่เริ่มจะรู้ตัวหันมามองไก่น้อย
"ทำอะไรกันอยู่"เห็นกบนั่งยั่วโมโหก็เลยเดินมานั่งแทรกกลางใกล้กับไก่น้อยของตัวเอง
"คุยกับกบผีดิบว่าไงโดนใครไล่มาอีกอ่ะ"เขยิบให้เพื่อนรักนั่ง
"เปล่าไม่มีใครไล่แค่มากันหมาเฉยๆแล้วไก่เล่นอะไรกับไอ้กบอยู่ล่ะ"ไม่สนใจกบที่ทำหน้ามุ่ยใส่
"กบบอกชีวิตกบมันเศร้าเพราะอยู่กับใครก็โดนไล่อยู่กับผีดิบผีดิบก็ไล่กบอยู่กับบอสก็โดนบอสไล่"เล่าให้ผีดิบฟัง
"สมควรก็กวนประสาทซะขนาดนี้ไม่โดนไล่ออกจากวงก็บุญแค่ไหนแล้วไอ้กบเถื่อน"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา