เผื่อวันพรุ่งนี้
9.1
6)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบริษัท RS
"เห้ยโทโมะไปขึ้นไปห้องซ้อมได้แล้วมองหาอะไร"ตะโกนเรียกผีดิบตั้งแต่ลงจากรถสายตาเหยี่ยวก็ชะเง้อมองหาใครก็ไม่รู้
"สงสัยมองหาไก่น้อยของมันอยู่ว่ะเลยไม่เดินมา"กอดคอบอสใหญ่ไว้แล้วพูดก่อนจะยิ้มกับท่าทีของผีดิบที่เริ่มไม่พอใจ
"อ๋อไก่น้อยเพื่อนรักกลับบ้านแล้ววันนี้ไม่ซ้อมเต็นนะครับผมคุฯชายผีดิบเราไปซ้อมเต้นของเราดีกว่า"เดินเข้าไปลากคอผีดิบแล้วพากันขึ้นไปที่ห้องซ้อม
"ที่แท้ก็ไก่น้อยมันนี่เองที่แกชอบล้อแล้วตกลงโทโมะมันชอบแก้วจริงหรอวะเขื่อน"เดินเข้าไปถามกบที่ยืนถ่ายรูปไม่รู้ว่าจะถ่ายไปทำไมเหมือนกัน
"ไม่รู้ดิ่วะแซวมันไปงั้นแหละกระแสมันแรงจะตายคงชอบมั้งอย่าแคร์เลยไปเหอะเดี๋ยวบอสมันจะโวยวาย"แสร้งบอกไปงั้นแต่ที่จริงก็รู้ว่าผีดิบชอบเพื่อนรักรึเปล่าแต่ผีดิบเคยบอกว่าอย่าบอกใครก็เลยทำตามถึงแม้จะชอบล้อก็ไม่ได้หมายความว่าจะบอกกับใครไปทั่วเห็นหนุ่มเกาหลีสงสัยก็เลยเบี่ยงประเด็นพากันเดินกอดคอไปที่ห้องซ้อม
ห้องซ้อม K-otic
"เคนตะแกไม่แก้ผ้าเลยล่ะวะจะได้หายร้อน"เห็นลิงยืนตากแอร์เดินเข้าไปแซวแล้วเอาของไปวางที่โต๊ะ
"งั้นพวกแกอย่ามองละกันไอ้หมี"ทำท่าจะถอดเสื้อตัวเองออก
"เห้ยเคนตะชั้นยังไม่อยากเป็นตากุ้งยิงตอนนี้แกค่อยไปถอดที่บ้านนู่นอย่าปัญญาอ่อน"ทำหน้าหน่ายแล้วเดินหามุมเหมาะทรุดตัวนั่งลง
"ผีดิบเป็นอะไรอย่าเศร้านะโอ๋ เอ๋แค่ไก่น้อยไม่ซ้อมเต็นแค่นี้จะร้องไห้เลยหรอ"เดินไปหานั่งลงตรงหน้าผีดิบ
"ไอ้กบชั้นไม่ได้ร้องไห้แล้วก็ไม่ได้เศร้าแต่ชั้นเหนื่อยแกเข้าใจมั้ยจะไปไหนก็ไป"โวยวายก่อนจะเอาหมวกมาใส่ปิดหน้าเอวไว้
"รักคนมีเจ้าของก็เจ็บแบบนี้แหละวะเห้อ"ตะโกนไปทั่วคนในวงก็ได้แต่นั่งมองหน้ากันผีดิบก็ได่แต่ข่มตาให้ปิดลง
"คนมีเจ้าของหมายความว่าใครวะ"เดินไปหากบที่นั่งเช็กทวิตเตอร์กับไอโฟนคู่ใจ
"ก็...ไม่รู้เว้ยพูดไปงั้นแหละอย่าคิดมากน่ะบอส"แอบชำเลืองมองสายตาผีดิบที่นั่งจ้องอยู่ก็ยิ้มแล้วเบี่ยงประเด็น
"พวกแกชอบมีความลับกันจังนะเว้ยเออถ้าพวกชั้นมีอะไรก็ไม่บอกพวกแกแล้ว"ทำท่างอนแล้วเดินหนีไปนั่งคุยกับลิงแล้วก็หนุ่มเกาหลี
"จะซ้อมกันได้ยังไอ้ป๊อป"นั่งอยู่นานก็เริ่มโวยวายอยากกลับบ้านเต็มที่ทั้งเหนื่อยกายเหนื่อยใจ
"เออๆซ้อมเว้ยผีดิบมันอาละวาดแล้ว"เรียกทุกคนให้มาตั้งใจซ้อมเพราะดูจากอาการผีดิบกำลังอาละวาดเปิดเพลงเริ่มการซ้อมวันนี้ครูฝึกไม่มาให้ซ้อมกันเองไปก่อนบอสก็ต้องทำหน้าทีเยอะหน่อยเพราะต้องคุมลิงทั้งสี่ให้นิ่งๆโดยเฉพาะกบน้อย
"พอยังวะป๊อปปี้เหนื่อยว่ะ"ทรุดนั่งลงกับพื้นหายใจไม่ทั่วท้องหอบแฮ่กกับการซ้อมเต้นและก็แกล้งเพื่อน
"สมน้ำหน้าไอ้กบเค้าให้แกซ้อมดีๆแกดันแกล้งเพื่อนไปด้วยเต้นไปด้วยเหนื่อยให้ตายไปเลย"ผีดิบหันมาแขวะใส่กบน่าจะให้บอสสั่งให้ซ้อมอีกจะได้เก็บศพกบไปทิ้งดูจากท่าซ้อมต่อจะได้เห็นศพกบแน่นอน
"ฮะ ฮะสมน้ำหน้ากบเว้ย"ถึงจะร้อนแค่ไหนก็ยังมีอารมณ์ขันเพราะจองที่ตรงแอร์โดนมากที่สุดไว้แล้วนอนจ่อแล้วเอียงหัวมองหน้ากบ
"เออสมน้ำหน้ากันเข้าไปแล้วจะเลิกซ้อมได้ยังอ่ะ"หันไปถามบอสที่กำลังกินน้ำอึกใหญ่ลงคอ
"อืมวันนี้พอแค่นี้ก่อนก้ได้จงเบแกจะกลับกับชั้นมั้ย"หันไปถามหนุ่มแว่นที่นั่งกินน้ำอยู่
"กลับดิ่ไม่ได้เอารถมาเปลืองน้ำมัน"ขยับแว่นนิดๆแล้วเก็บของใส่กระเป๋า
"แกก็ตลอดไอ้เคนแกกลับไปอาบน้ำไปเห็นแล้วอนาถใจเห้ยๆแยกย้ายกลับบ้านเว้ย"ตะโกนไล่คนในวงแล้วเดินออกไปกับหนุ่มเกาหลีแล้วก็ลิงอีกหนึ่งตัว
"โทโมะแกชอบแก้วจริงๆหรอวะ"เห้นว่าทางสะดวกก็เข้ามาถามถึงแม้จะรู้แล้วก็อยากได้ยินจากปากผีดิบอีกครั้ง
"คงงั้นแต่ยังไงเค้าก็มีเจ้าของแล้วว่ะชั้นคงทำได้แค่แอบรักเพราะยังไงแก้วก็เป็นของพี่เค้า"เก็บของใบหน้าเศร้าลงไปเล็กน้อย
"เอาวะถ้าเค้าไม่ได้เป็นเนื้อคู่กันจริงจ้างให้ตายก็อยู่ด้วยกันไม่ได้แต่ถ้าแกเป็นเนื้อคู่แก้วจริงยังไงมันก็ไม่แคล้วกันหรอกเนื้อคู่กว่าจะรักกันได้มันก็ต้องมีอะไรหลายๆอย่างมาทดสอบใจนะเว้ยอย่าเครียด"ตบบ่าผีดิบเป็นเชิงให้กำลังใจแล้วเก็บของตัวเองใส่กระเป๋า
"เออชั้นจะไม่เครียดขอให้เค้าไม่ได้เป็นเนื้อคู่กันอย่างที่แกบอกละกันแต่ถ้าเค้าเป็นเนื้อคู่กันจริงๆก็ขอให้รักกันนานๆว่ะเห็นคนรักมีความสุขชั้นก็มีความสุข"
"เอาเหอะว่ะอย่าคิดมากใครเนื้อคู่ใครชั้นไม่รู้แต่ตอนนี้กลับบ้านกันดีกว่าคุณชายผีดิบ"เดินไปกอดคอเพื่อนรักถึงจะดูไม่ถูกกันแต่ทั้งผีดิบและกบก็สนิทกันอย่างดีมีอะไรก็ต่างปรึกษากันถึงดูว่ากบน้อยของวงจะดูขี้เล่นแต่ถึงเวลาจริงจังก็สลัดคราบปัญญาอ่อนเป็นผู้ใหญ่ได้อย่างดีเยี่ยม
"เห้ยไอ้เขื่อนชั้นบอกแกกี่ครั้งแล้ววะขับรถมองทางดิ่แกอย่าโยกหัวดิ่เว้ยโว้ย"พอขึ้นรถมาก็โวยวายใส่กบเช่นเคยก็ไอ้กบเล่นเปิดเพลงของศิลปินที่ชอบซะดังลั่นแถมยังโยกตามจังหวะใจหล่นไปอยู่ตาตุ่มกลัวไปไม่ถึงบ้าน
"เออน่าเชื่อใจชั้นดิ่แกถึงบ้านอยู่แล้วสนุกกันหน่อยดิ่วะนั่งในรถเงียบๆมันไม่มันเว้ย"เปิดกระจกลงรถยื่นมือไปข้างนอกโบกมือไปมาร้องเพลงไปเรื่อย
"ไอ้กบชั้นบอกให้แกหยุดทำอะไรแบบนี้ไงวะไอ้กบแกขับเบาๆก็ได้ชั้นไม่รีบเว้ย"ตะโกนแข่งกับเสียงเพลง
"ไม่เอาเว้ยมันสนุกเว้ยแกอย่าเครียดไอ้โมะวู้ว"ยังคงสนุกกับเสียงเพลงส่วนผีดิบก็ได้แต่นั่งเงียบพอเอามือไปปิดเครื่องเสียงไอ้กบก็เปิดใหม่เลยเลือกที่จะนั่งอยู่เฉยๆ
"ถึงบ้านแล้วครับคุณชาย"ปิดเพลงลงพาคุณชายผีดิบมาส่งบ้าน
"เออทีหลังชั้นจะกลับกับไอ้ป๊อปไม่กลับกับแกแล้วไอ้กบไอ้บ้าฮึ่ยเปิดเพลงแล้วโยกไปด้วยรถไม่คว่ำตายก็ขอให้คอกระแทกกับพวงมาลัยคอหักตายเว้ย"แข่งกบไว้ทำหน้างอไม่พอใจเดินเข้าไปในบ้านก่อนจะเข้าไปในบ้านก็ปิดประตูรถจนประตูรถกบแทบพังไอ้คนในรถก็ได้แต่ขำแล้วเปิดเพลงต่อขับไปด้วยร้องไปด้วยโยกไปด้วยจนถึงบ้าน
"เห้ยโทโมะไปขึ้นไปห้องซ้อมได้แล้วมองหาอะไร"ตะโกนเรียกผีดิบตั้งแต่ลงจากรถสายตาเหยี่ยวก็ชะเง้อมองหาใครก็ไม่รู้
"สงสัยมองหาไก่น้อยของมันอยู่ว่ะเลยไม่เดินมา"กอดคอบอสใหญ่ไว้แล้วพูดก่อนจะยิ้มกับท่าทีของผีดิบที่เริ่มไม่พอใจ
"อ๋อไก่น้อยเพื่อนรักกลับบ้านแล้ววันนี้ไม่ซ้อมเต็นนะครับผมคุฯชายผีดิบเราไปซ้อมเต้นของเราดีกว่า"เดินเข้าไปลากคอผีดิบแล้วพากันขึ้นไปที่ห้องซ้อม
"ที่แท้ก็ไก่น้อยมันนี่เองที่แกชอบล้อแล้วตกลงโทโมะมันชอบแก้วจริงหรอวะเขื่อน"เดินเข้าไปถามกบที่ยืนถ่ายรูปไม่รู้ว่าจะถ่ายไปทำไมเหมือนกัน
"ไม่รู้ดิ่วะแซวมันไปงั้นแหละกระแสมันแรงจะตายคงชอบมั้งอย่าแคร์เลยไปเหอะเดี๋ยวบอสมันจะโวยวาย"แสร้งบอกไปงั้นแต่ที่จริงก็รู้ว่าผีดิบชอบเพื่อนรักรึเปล่าแต่ผีดิบเคยบอกว่าอย่าบอกใครก็เลยทำตามถึงแม้จะชอบล้อก็ไม่ได้หมายความว่าจะบอกกับใครไปทั่วเห็นหนุ่มเกาหลีสงสัยก็เลยเบี่ยงประเด็นพากันเดินกอดคอไปที่ห้องซ้อม
ห้องซ้อม K-otic
"เคนตะแกไม่แก้ผ้าเลยล่ะวะจะได้หายร้อน"เห็นลิงยืนตากแอร์เดินเข้าไปแซวแล้วเอาของไปวางที่โต๊ะ
"งั้นพวกแกอย่ามองละกันไอ้หมี"ทำท่าจะถอดเสื้อตัวเองออก
"เห้ยเคนตะชั้นยังไม่อยากเป็นตากุ้งยิงตอนนี้แกค่อยไปถอดที่บ้านนู่นอย่าปัญญาอ่อน"ทำหน้าหน่ายแล้วเดินหามุมเหมาะทรุดตัวนั่งลง
"ผีดิบเป็นอะไรอย่าเศร้านะโอ๋ เอ๋แค่ไก่น้อยไม่ซ้อมเต็นแค่นี้จะร้องไห้เลยหรอ"เดินไปหานั่งลงตรงหน้าผีดิบ
"ไอ้กบชั้นไม่ได้ร้องไห้แล้วก็ไม่ได้เศร้าแต่ชั้นเหนื่อยแกเข้าใจมั้ยจะไปไหนก็ไป"โวยวายก่อนจะเอาหมวกมาใส่ปิดหน้าเอวไว้
"รักคนมีเจ้าของก็เจ็บแบบนี้แหละวะเห้อ"ตะโกนไปทั่วคนในวงก็ได้แต่นั่งมองหน้ากันผีดิบก็ได่แต่ข่มตาให้ปิดลง
"คนมีเจ้าของหมายความว่าใครวะ"เดินไปหากบที่นั่งเช็กทวิตเตอร์กับไอโฟนคู่ใจ
"ก็...ไม่รู้เว้ยพูดไปงั้นแหละอย่าคิดมากน่ะบอส"แอบชำเลืองมองสายตาผีดิบที่นั่งจ้องอยู่ก็ยิ้มแล้วเบี่ยงประเด็น
"พวกแกชอบมีความลับกันจังนะเว้ยเออถ้าพวกชั้นมีอะไรก็ไม่บอกพวกแกแล้ว"ทำท่างอนแล้วเดินหนีไปนั่งคุยกับลิงแล้วก็หนุ่มเกาหลี
"จะซ้อมกันได้ยังไอ้ป๊อป"นั่งอยู่นานก็เริ่มโวยวายอยากกลับบ้านเต็มที่ทั้งเหนื่อยกายเหนื่อยใจ
"เออๆซ้อมเว้ยผีดิบมันอาละวาดแล้ว"เรียกทุกคนให้มาตั้งใจซ้อมเพราะดูจากอาการผีดิบกำลังอาละวาดเปิดเพลงเริ่มการซ้อมวันนี้ครูฝึกไม่มาให้ซ้อมกันเองไปก่อนบอสก็ต้องทำหน้าทีเยอะหน่อยเพราะต้องคุมลิงทั้งสี่ให้นิ่งๆโดยเฉพาะกบน้อย
"พอยังวะป๊อปปี้เหนื่อยว่ะ"ทรุดนั่งลงกับพื้นหายใจไม่ทั่วท้องหอบแฮ่กกับการซ้อมเต้นและก็แกล้งเพื่อน
"สมน้ำหน้าไอ้กบเค้าให้แกซ้อมดีๆแกดันแกล้งเพื่อนไปด้วยเต้นไปด้วยเหนื่อยให้ตายไปเลย"ผีดิบหันมาแขวะใส่กบน่าจะให้บอสสั่งให้ซ้อมอีกจะได้เก็บศพกบไปทิ้งดูจากท่าซ้อมต่อจะได้เห็นศพกบแน่นอน
"ฮะ ฮะสมน้ำหน้ากบเว้ย"ถึงจะร้อนแค่ไหนก็ยังมีอารมณ์ขันเพราะจองที่ตรงแอร์โดนมากที่สุดไว้แล้วนอนจ่อแล้วเอียงหัวมองหน้ากบ
"เออสมน้ำหน้ากันเข้าไปแล้วจะเลิกซ้อมได้ยังอ่ะ"หันไปถามบอสที่กำลังกินน้ำอึกใหญ่ลงคอ
"อืมวันนี้พอแค่นี้ก่อนก้ได้จงเบแกจะกลับกับชั้นมั้ย"หันไปถามหนุ่มแว่นที่นั่งกินน้ำอยู่
"กลับดิ่ไม่ได้เอารถมาเปลืองน้ำมัน"ขยับแว่นนิดๆแล้วเก็บของใส่กระเป๋า
"แกก็ตลอดไอ้เคนแกกลับไปอาบน้ำไปเห็นแล้วอนาถใจเห้ยๆแยกย้ายกลับบ้านเว้ย"ตะโกนไล่คนในวงแล้วเดินออกไปกับหนุ่มเกาหลีแล้วก็ลิงอีกหนึ่งตัว
"โทโมะแกชอบแก้วจริงๆหรอวะ"เห้นว่าทางสะดวกก็เข้ามาถามถึงแม้จะรู้แล้วก็อยากได้ยินจากปากผีดิบอีกครั้ง
"คงงั้นแต่ยังไงเค้าก็มีเจ้าของแล้วว่ะชั้นคงทำได้แค่แอบรักเพราะยังไงแก้วก็เป็นของพี่เค้า"เก็บของใบหน้าเศร้าลงไปเล็กน้อย
"เอาวะถ้าเค้าไม่ได้เป็นเนื้อคู่กันจริงจ้างให้ตายก็อยู่ด้วยกันไม่ได้แต่ถ้าแกเป็นเนื้อคู่แก้วจริงยังไงมันก็ไม่แคล้วกันหรอกเนื้อคู่กว่าจะรักกันได้มันก็ต้องมีอะไรหลายๆอย่างมาทดสอบใจนะเว้ยอย่าเครียด"ตบบ่าผีดิบเป็นเชิงให้กำลังใจแล้วเก็บของตัวเองใส่กระเป๋า
"เออชั้นจะไม่เครียดขอให้เค้าไม่ได้เป็นเนื้อคู่กันอย่างที่แกบอกละกันแต่ถ้าเค้าเป็นเนื้อคู่กันจริงๆก็ขอให้รักกันนานๆว่ะเห็นคนรักมีความสุขชั้นก็มีความสุข"
"เอาเหอะว่ะอย่าคิดมากใครเนื้อคู่ใครชั้นไม่รู้แต่ตอนนี้กลับบ้านกันดีกว่าคุณชายผีดิบ"เดินไปกอดคอเพื่อนรักถึงจะดูไม่ถูกกันแต่ทั้งผีดิบและกบก็สนิทกันอย่างดีมีอะไรก็ต่างปรึกษากันถึงดูว่ากบน้อยของวงจะดูขี้เล่นแต่ถึงเวลาจริงจังก็สลัดคราบปัญญาอ่อนเป็นผู้ใหญ่ได้อย่างดีเยี่ยม
"เห้ยไอ้เขื่อนชั้นบอกแกกี่ครั้งแล้ววะขับรถมองทางดิ่แกอย่าโยกหัวดิ่เว้ยโว้ย"พอขึ้นรถมาก็โวยวายใส่กบเช่นเคยก็ไอ้กบเล่นเปิดเพลงของศิลปินที่ชอบซะดังลั่นแถมยังโยกตามจังหวะใจหล่นไปอยู่ตาตุ่มกลัวไปไม่ถึงบ้าน
"เออน่าเชื่อใจชั้นดิ่แกถึงบ้านอยู่แล้วสนุกกันหน่อยดิ่วะนั่งในรถเงียบๆมันไม่มันเว้ย"เปิดกระจกลงรถยื่นมือไปข้างนอกโบกมือไปมาร้องเพลงไปเรื่อย
"ไอ้กบชั้นบอกให้แกหยุดทำอะไรแบบนี้ไงวะไอ้กบแกขับเบาๆก็ได้ชั้นไม่รีบเว้ย"ตะโกนแข่งกับเสียงเพลง
"ไม่เอาเว้ยมันสนุกเว้ยแกอย่าเครียดไอ้โมะวู้ว"ยังคงสนุกกับเสียงเพลงส่วนผีดิบก็ได้แต่นั่งเงียบพอเอามือไปปิดเครื่องเสียงไอ้กบก็เปิดใหม่เลยเลือกที่จะนั่งอยู่เฉยๆ
"ถึงบ้านแล้วครับคุณชาย"ปิดเพลงลงพาคุณชายผีดิบมาส่งบ้าน
"เออทีหลังชั้นจะกลับกับไอ้ป๊อปไม่กลับกับแกแล้วไอ้กบไอ้บ้าฮึ่ยเปิดเพลงแล้วโยกไปด้วยรถไม่คว่ำตายก็ขอให้คอกระแทกกับพวงมาลัยคอหักตายเว้ย"แข่งกบไว้ทำหน้างอไม่พอใจเดินเข้าไปในบ้านก่อนจะเข้าไปในบ้านก็ปิดประตูรถจนประตูรถกบแทบพังไอ้คนในรถก็ได้แต่ขำแล้วเปิดเพลงต่อขับไปด้วยร้องไปด้วยโยกไปด้วยจนถึงบ้าน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ