เผื่อวันพรุ่งนี้

บริษัท RS

"วู้วผีดิบใส่แว่นดำมาด้วยกลัวแสงหรอ"เดินมาทักด้วยเสียงอันทรงพลังก็คงมีคนเดียวที่เสียงมาก่อนตัวก็ไอ้กบเถื่อนนี่แหละ

"แกช่วยเบาๆหน่อยได้มั้ยไอ้กบมันเสียงดังชั้นรำคาญ"ขมวดคิ้วทำหน้าไม่พอใจพอมาตอนเช้าก็เจอเสียงบ้าอะไรก็ไม่รู้ดังจนน่าตบปากคนตะโกน

"หงุดหงิดไรวะหาเพื่อนรักแกไม่เจอหรอ"พูดเบาๆให้ได้ยินแค่สองคน

"เออ"พยักหน้าสายตาเหยี่ยวยังสอดส่องไปเรื่อย

"ขอโทษนะทุกคนวันนี้แก้วใจไม่ได้เข้าRSแล้ว"อ่านข้อความในทวิเตอร์สาวห้าวให้ผีดิบรับรู้จะได้เลิกมองหาให้เมื่อยลูกตาที่อ่านให้ฟังเพราะคุณชายไม่ค่อยเล่นจะเล่นก็นานๆทีครั้งนึงเลยไม่รู้ว่าเพื่อนรักของตัวเองไปไหน

"ทำไมวะ"นั่งลงที่เก้าอี้ถอดแว่นตาดำออกเสียบไว้ที่คอปกเสื้อ

"จะไปรู้มั้ยวะชั้นไม่ใช่FFKที่จะได้รู้ว่าเค้าไปไหน"นั่งลงข้างๆกวนประสาทผีดิบให้วีนแตกตอนเช้านี่แหละ

"ไอ้กบแกไปไกลๆหน้าชั้นเลยไป"ลุกขึ้นเดินหนีเบื่อหน้ากบก็ตอนที่มันกวนประสาทนี่แหละคนบ้าอะไรหาเรื่องให้ปวดประสาทอยู่เรื่อยขึ้นลิฟท์มาที่ห้องซ้อมเต้นรู้สึกว่าห้องข้างๆมันไม่มีเพื่อนรักรู้สึกว่ามันไม่มีแรง

"อ้าวโทโมะมาแล้วหรอ"ไอ้ลิงนี่ก็อีกคนเห็นอาการมันร้อนแล้วก็รำคาญแทนเหมือนกัน

"ถ้ามันไม่มาก็ไม่เห็นหรอกเคนตะ"บอสใหญ่นั่งกินลูกอมแล้วดูตารางงานพูดขึ้นทั้งที่ลูกอมยังคาปาก

"เออกวนกันเข้าไปชิ"รู้ว่าตัวเองเถียงไม่ทันก็นั่งเงียบแล้วนั่งอ่านหนังสือการ์ตูนไม่คิดที่แตะอ่านหนังสือเรียนบ้างรึไงก็ไม่รู้

"ทุกคนเขื่อนมาแล้วสวัสดีครับผม"ตะโกนลั่นเล่นเอาลูกครึ่งญี่ปุ่นทั้งสองคนและหนุ่มเกาหลีทำหน้าหน่ายทันที

"แกอย่าเอาเสียงมาก่อนตัวได้มั้ย"บอสใหญ่ตะโกนแล้วทำหน้าเครียดก็กำลังเคลียร์งานไอ้กบน้อยก็มาแหกปากร้องลั่นห้องใครจะมีสมาธิล่ะ

"แค่อยากให้หายเครียดเว้ยดูแต่ละคนคิ้วจะขมวดหากันอยู่แล้วยิ้มหน่อย"เดินไปหาผีดิบฉีกยิ้มกว้างๆให้ผีดิบดู

"ไปไกลๆหน้าชั้นเดี๋ยวเหอะแกจะโดนรองเท้าฟาดหน้าไอ้กบบ้า"ผลักหน้าออกจนแทบเอากบหงายหลังจับหน้าตัวเองก่อนจะทำหน้ามุ่ยเดินไปหาที่นั่ง

"วันนี้เรามีมินิคอนเสริต์หน้าลานพารากอนกับFFKนะครับคุณชายทั้งหลาย"หูผึ่งทันทีเมื่อได้ยินชื่อวงแต่ไม่ได้แสดงอาการดีใจ

"กี่โมงวะป๊อปปี้"ถามบอสใหญ่แต่ก็ไม่ได้ละสายตาออกจากโทรศัพท์

"FFKตอนสี่โมงถึงห้าโมงส่วนพวกเราห้าโมงถึงหกโมงว่ะ"ดูตารางงานไล่ให้ผีดิบฟัง

"เออแล้วจะซ้อมเต้นมั้ย"อ่านการ์ตูนจนจบเริ่มเบื่อเลยหาอะไรทำนัดมาซ้อมเต้นหรือนัดมาเฉยๆก็ไม่รู้

"ซ้อมดิ่แต่แกห้ามบ่นว่าร้อนนะไอ้เคน"ห้ามไว้ก่อนเพราะซ้อมทีไรก็บ่นทุกที

"เออๆสัญญา"ชูนิ้วก้วยแทนคำสัญญา

~ไม่มีใครอยากลืม เรื่องที่เราอยากจำ ฉันเองก็คนหนึ่ง ฉันเองก็คนหนึ่ง ที่ไม่เคยโกหกหัวใจ~

การซ้อมในวันนี้ดีเหมือนทุกวันก็มีผีดิบกับกบเนี่ยแหละที่ทำให้ปวดสมองไอ้กบก็กวนผีดิบก็ด่าสส่วนบอสใหญ่ก็เริ่มมึนอีกสองคนในวงก็อัตธานหายไปไหนหลังจากซ้อมเต้นเสร็จหรือไม่อยากฟังผีดิบกับกบทะเลาะกัน

"แกเลิกกวนไอ้โมะสักทีดิ่วะไอ้เขื่อนชั้นรำคาญ"หันมาทำหน้าดุบอสเวลาโหดก็น่ากลัวใช่เล่น

"แต่มันน่ากวน"จะเอาอะไรมากกับกบเถื่อนที่ดูมันจะไม่ค่อยเต็มถือว่ารั่วที่สุดก็ว่าได้ผีดิบนั่งมองเหตุการณ์เฉยๆส่วนหูก็อุดด้วยหูฟังเพลงที่เปิดก็ดังจนขี้หูสะเทือนไม่ใช่อะไรแค่ไม่อยากได้ยินเสียงไอ้กบมันแหกปากร้องเหมือนโดนน้ำมนต์

"แกมากวนชั้นอีกทีชั้นฟาดแกด้วยลงเท้าแน่ไอ้กบ"ถอดรองเท้าทำท่าจะฟาดแต่ไอ้กบก็วิ่งหางจุกตูดออกไปนอกห้อง

"แล้วตกลงแกมีอะไรให้มันล้อบ่อยๆวะไอ้โมะเห็นมันล้อแกจัง"อาการขี้สงสัยเริ่มกำเริบถามผีดิบ

"อย่ายุ่งได้มั้ยไอ้ป่นปี้แกนี่พูดมากพอๆกับไอ้เขื่อนเลยนะ"เดินออกไปข้างนอกส่วนบอสใหญ่โดนว่าก็นั่งหน้าจ๋อยดูเนื้อเพลงไปตามที่ถูกรับมอบหมาย