หลักสูตรรักฉบับยุวทูต(เรื่องของจีฟา เปิดตัว)

ว่า ยุวทูต ทุกคนต้องมีคู่ ใครมีแล้วก็รอดไปแต่ใครยังไม่มี เธอต้องหา! อั้ยย่ะๆๆ แล้วสรุปว่าผมต้องทำชิมิ หึๆ เครียดๆ

แกเรียกฉันมาทำไม เสียงดังขึ้นจากดันหลัง ( ลืมบอกรีดเดอร์ ว่าผมเห็นหลังให้กลับประตู)

เพิร์ท แกเข้ามาตั้งแต่เมื่อไร

เมื่อกี้

แล้วทำไม แกไม่เคาะประตู

เคาะแล้ว แต่แกไม่ได้ยินมากกว่า

เออ ชั่งมันเหอะ

แล้ว จองเรียกเรามาพบ มีเราปะ

มี 

ก็พูดมาสิ

ก็ .. แกรู้ใช่มะ ว่า ไอ้จีมันชอบ กะแกอ่ะ ผมพูดอย่างตะกุตะกุก

อืม เรารู้ เธอตอบอย่างเรียบเฉย ไม่แสดงความรู้สึกใดๆ

ละๆ แล้ว แกว่าไง

ว่าไงน่ะ หรอ เรามีคนที่เรารักอยู่แล้ว เราคงรักมันไม่ได้จริงๆ

แล้ว เพิร์ท พอที่จะบอกเราได้มั้ย ว่า เขาเป็นใคร ผมลองถามเธอดู

อ่ะ เอ่อ นายไม่รู้จักหรอกน่า เธอเบี่ยงประเด็น

นนท์ ใช่มั้ย ผมพูดพร้อมจ้องไปในตาคู่สวยนั้น ซึ่งทำให้เธออึง สงสัยไม่คิดว่าผมจะรู้มั้ง

นะนาย รู้ได้ยังไง เธอถามพร้อมอย่างร้อนลน

ฉันจะรู้ยังไงก้ไม่สำคัยหรอก แต่ที่สำคัญก็คือ..

ก็อะไร เธอแทรกก่อนที่ผมจะพูดจบ

ฟังให้จบดิฟร่ะ

เออๆ

แกจำ แม่ฉันได้มะ

ท่านนิโคลน่ะหรอ ( ลืมบอกไป นิโคลคือ แม่ของ อีจอง)

อืม

แล้วท่านเกี่ยวไร?

เกี่ยวเต็มๆ เลยว่ะเพื่อน เอ้านี่ เอาไปอ่านสะ ผมยื่นเอกสารที่แม่ผม เอามาให้ผมเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน

เธอหยิบอ่าน และ พุดอย่างตกใจว่า

เห้ย ! ให้วางแผนมีคู่ แม่แกบ้าไปแล้วแน่ๆ o_O

บางครั้งเรื่องจริงเกี่ยวกับแม่ฉันแกไม่ต้องพุดก้ได้นะ =.=

=.= sorry 55

ผมอึ้งรอบที่สอง

ทำไมแกทำหน้าอย่างนั้นอ่ะ เธอถามผม นี่เธอ ไม่รู้จริงๆหรอ ว่าที่ผมอึ้งเพระเธอ

อีจอง ฉันถามนาย นายไม่ได้ยินหรอ เธอย้ำคำถามอีกครั้ง

ได้ยิน แต่ที่ทำหน้าอย่างั้นเพราะ ฉันไม่เห็นเธอยิ้ม อย่างมีความทสุขจริงๆแบบนี้มานานแล้วน่ะ

จริงด้วยสินะ ฉันเกือบลืม ไปแล้วสิ ว่ารอยยิ้มจริงๆเป็นไง พอพูดจบเธอก็เศร้า ทันที ผมจะทำไงนะ ให้เธอกลับมาเป็นคนเดิมอีกครั้ง

เข้าเรื่องเถอะ ผมตัดเรื่อง เพราะมันเสียเวลามาเยอะและ

เออ ดี อีก สิบนาที จะหมดเวลาพัก

ในเมื่อ แกกะ จีฟา งลงเอยไม่ได้แน่ๆ

อืม ทำไมหรอ

ฉันก็จะหาคนใหม่ให้มันไง

แกพูดอย่างนี้หมายความว่าไง

ก็ หมายความว่า...