Silver wing อภินิหารตำนานปีกเหล็กสีเงิน

SILLVER WING...
THE LEGEND OF THE WING...
WAR OF THE SKY....SPARDA THE BLOOD BLADE...
ปีกที่6 สปาด้่า มาพร้อมสงคราม
"ผลข้างเคียงที่2....น้ำหนักขึ้น...."
ตูม!!~
หลังจากรัลพูดจบ ก็มีเสียงระเบิดดังมาจากข้างบน1ลูก ตามด้วยอีกหลายๆลูก
ตูม!!~
"กรี๊ด!!~เราโดนกบฏจู่โจม หนีเร็ว!!~"มีหญิงคนหนึ่งวิ่งเข้ามาประกาศทำให้ ทุกคนแตกตื่นวิ่งหนีกันหมด
"ว่าไงนะ...กบฏมาไวขนาดนี้เลยรึนี่!!~"มัลโก้ ตกใจ พร้อมกับสอบแล้วพูดว่า"พวกนายสอบตก หมดเวลาสอบแล้ว หนีไปจากนี้ให้ไกลที่สุด!!~"แล้วมัลโก้ก็ได้วิ่งไปที่ โรงเก็บ ยานWing อย่างเร็วไว
"เฮ้ย!!~เดี๋ยว!!~แล้วหมายความว่าไงกัน!!~"รัลจะวิ่งอยู่แต่ ด้วยอาการที่บาดเจ็บสาหัส ทำให้รัลทรุดตัวลง.....แล้วเขาพยายามลุกขึ้น"ด...เดี๊๋ยวก่อนเซ่!!~แบบนี้ผมยอมรับไม่ได้หรอกนะอาจารย์!!~"และแล้วเขาก็ล้มลง......
กึก....
!!
....ยูจับเขาเอาไว้ก่อนที่จะล้มลงไปนอนกับพื้น....
"ย...ยู"รัลไกลจะสลบแล้ว......ยูจับรัลพลิกงายขึ้น แล้วพยายามเปิดWing Tool ของเขาอีกที โดยการทุบอย่างแรง เขาใส่เมมโมรี่บางอย่าง ซึ่งมันเขียนสั่นๆว่า...กระตุ้นหัวใจปานกลาง....เอ๋!!~มันจะกระตุ้นหัวใจฉันเหรอ เฮ้ย ยูกิโอะอย่าเชียวนะยูกิโอะ ทำไมเสียงมันไม่ออกมาเลยวะ!!~
Punch!~
เฮ้ยแกจะ!!~
ปึ้ก!!~
ปี๊ด!!~
อาดีนารีนเต้น สูบฉีด!!~หัวใจทำงานไวผิดปกติ!!~ความรู้สึกนี้มัน!!~ใครกัน!!~ใครที่อยู่หลังยูกิโอะ...(เอ็งคิดอย่างงี้เองเหรอ)
สลบ.....
---------------------------------------------------------------------------------
"เจ็บ....ทุกคนสลบไปหมดแล้วละ สปาด้า...."ยูลุกขึ้นแล้วเอาเสื้อของเขามาผันปากแผล.....ชายที่อายุประมาณ17-18รุ่นดีแต่ใส่ชุดเกราะอะไรสักอย่าง...เขาถือดาบสีแดงเหมือนเลือด.....แ้ล้วแบกซานะ กับ เยลโล่ ไป...แล้วทิ้งรัลไว้คนเดียว....
"ไม่เอาหมอนั่นไปเหรอ ดาบ(สปาด้า)....."ยูถาม.....
"ภารกิจเราคือการที่จะต้องช่วยทุกคนที่บาดเจ็บสาหัส ไปรักษาปฐมพยาบาลในยาน U.F. และหมอนั่นไม่ได้บาดเจ็บมากมายอะไร...."สปาด้าพูดแล้วหันหลังกลับไปข้างนอก....
"หมายความว่ายังไง...."ยูหันไปถาม...สปาด้า
"อสูรกาย....ผึ้ง...."สปาด้าพูดจบแล้ว ไม่ยอมตอบอะไรอีก.....
"อะไรกันปัญหาเฉารึไง"แล้วยูก็ลุกขึ้นเดินตามไป....
-------------------------------------------------------------------------
"ไงมัลโก้....เด็กคนนั่นเจ๋งไหมละ...."ยีนเซอราซัส หรือ ยีนเซอร์ กัปตัน ยาน UF ได้ถามมัลโก้ที่มีผ้าพันแผลเต็มตัวไปหมด....
"หึ....เจ๋งก็เจ๋งอยุ่ หมอนั่นหนะ นายจะเอามันมาเข้าUFด้วยเหรอ....แล้วที่ส่งสปาด้าไปเนี่ยคิดอะไรกันแน่?"มัลโก้ เอ่ยชม รัล ยู เยลโล๋ ซานะ....แล้วถามเรื่องสปาด้าไป....
"หมอนั่นสมควรจะได้รับเกียรติ ไปช่วยคนนะหุหุ...."
"มันคงจะฆ่าหมดหนะสิ"
"นั่นสินะ....."
ตี๊ด!!~
สปาด้าเดินเข้ามาอย่างช้าๆ พร้อมกับ ยูกิโอะ ที่ทำท่า เซ็งๆ มีรอยแผลเพิ่มขึ้นมา.....หน้าของ สปาด้า มีรอยช้ำ อยู่.....
"ไปโดนอะไรมาทั้ง2คน...."มัลโก้ถาม
"โดน...ฟาดอย่างแรง 2 หญิงหนีไปได้ เพราะอีก 1 ชาย ที่มาช่วยไว้...."สปาด้าพูด....
"อ๋องั้นเหรอ"ยีน ยิ้ม
"ครับแล้วก็ ปืนที่ถูกผึ้งบินโฉบไปอย่างว่องไว"
"อ๋อๆ ไม่เป็นไรๆ"
เอ๋...
"แล้ว....แผ่นดินสั่นคลอน ศัตรูโหมกระหน่ำ นภาทลาย..."
"ไม่เป็นไรสปาด้า ทุกคนต้องผิดพลาด...."
เอ๋!!~
"แล้ว บุปผา..."
"เอ็งพูดอะไรกานฟร้า!!~พวกแกไม่รุ้สถานการณ์ตอนนี้เลยเหรอ!!~กบฏกำลังโจมตี โรงเรียน กาลิเลโออยู่นะ ทำไมพวกเอ็งไม่ช่วยกานแล้วปล่อยมุกเสี่ยวๆอย่างงี้ทามม๊าย!!~"มัลโก้ของขึ้น แล้วพาลด่าไปทั่ว!?
"สปาด้าไปจับ 3 คนนั่นมา ก่อนที่จะสายเกินไป..."ยีน พูดแล้วก็หันหลังกลับไปมองวิวที่กำลังทำสงครามกันอยู่...
"ทำไมละครับ..."สปาด้าถาม
"ทำงานกับฉัน ก็จงเชื่อใจในตัวของฉัน แล้วเราจึงจะทำงานกันได้ เข้าใจไหม....ไม่มีเวลาแล้ว....อีก1เดือน....มันก็จะเริ่มแล้ว.......สงครามแห่งน่านฟ้า....และในอีกไม่กี่ปี....ก็จะมีสงครามตามมาๆ จนมนุษย์นั่น จะได้ ก่อสงครามโลกครั้งที่ 3 กันแล้ว...."ยีนเพ้อเจ้อได้สักพัก สปาด้าก็ก้มหัวเคารพ แล้วเดินจากไป
"ให้..."
"ไม่ต้อง ยูคุง..."
"ครับ..."
-----------------------------------------------------------------------
ตึกๆตึกๆตึกๆตึกๆ!?
เสียงวิ่งของ คน 3 คนกำลังวิ่งหาทางหนีไปที่โรงเก็บ ยานWing....
"หยุด!!~"มีทหารคนหนึ่งวิ่งพรวดเข้ามาจากด้านหลังแล้วบอกให้หยุด.....
เอี๊ยด....
"เอาไงดีเยลโล่..."รัลถาม
"ซานะ..."เยลโล่ถามซานะต่อ....
"ไม่รุ้เจ้าคะ..."ซานะตอบ....
"งั้น...."
"หุบปากแล้วอยู่นิ่งๆ!!~"ทหารคนนั่น เอาปืนยิงขึ้นฟ้า
ปัง!!~
ทำให้ ซานะ เยลโล่ รัล หยุดอยู่กับที่.....
กลัวฉี่จะราดแล้วเฟ้ย!!~
ฉัวะ!!~
......
มีเสียงดาบดังขึ้น....ทหารคนนั่นหยุดนิ่งๆ.....แล้วตัวก็แยกออกเป็น2ซีก....
เมื่อรัล เยลโล่ ซานะ หันไปเห็น.....
กรี๊ด!!~
ชายนามสปาด้า ปรากฏกายอย่างว่องไว....พร้อมมากับคำว่า "ถูกสั่งให้มาจับ....หากไปดีจะจับเป็น....หากไม่....ก็จงตายซะ...."
ซานะกับเยลโล่ตัวสั่นกึกๆ...แต่รัลกลับต้องมายืนอยู่ข้างหน้า ซานะกับเยลโล่.....
"อย่าทำร้ายพวกเธอ2คนนะ!!~"
"ไม่...ถ้าพวกยนาย3คนไม่ไปแต่โดยดี..."
"ไปที่ไหนละ!!~"รัลถามเสียงสั่น เพราะ ความเจ็บปวด ที่ได้รับอย่างแสนสาหัส ได้ทวีคูณขึ้นเพราะกานวิ่ง....กระดูกที่หักของเขา กับเวลาที่เขาจะยืนได้ เหลืออีกไม่มาก.....เขาจึงส่งสัญญาณมมือบอกให้ซานะ กับ เยลโล่ รู้ว่า หนีไปซะ หมอนี่ เดี๋ยวชั้นจัดการเอง.....พร้อมหยิบอาวุธขึ้นมา....มันคือระเบิดแสง....
"ไปที่ยานUF"
"ไม่รุ้จักเฟ้ย!!~"แล้วรัลก็โยนระเบิดแสงใส่หน้าของสปาด้าจังๆ.....
ฉัวะ.....
แต่ระเบิดก็ถูกตัดด้วยดาบอย่างเรียบๆ.....
เอ๋!!~
"ไปแต่โดยดีเถอะ...."
...........................
"Shut....up....Boy!!~"รรัลพูดเสร็จ ก็กางBarrierแล้วพุ่งเข้าใส่สปาด้าอย่างแรง!!~
"หนี!!~"แล้วเยลโล่กับซานะก็หันหน้ามามองกัน....ถ้าเราอยู่ก็ึคงช่วยอะไรไม่ได้....ไม่....ไม่อาจช่วยได้......
เยลโล่ กับ ซานะ จึงวิ่งหนีไปที่ยาน Wing
ครืด!!~
"จับตาย...."แล้วสปาด้าก็ยกดาบขึ้นตั้งท่า ไม่มีทีท่าจะออมมือให้.....
"เออ....แต่...คงจะตายไม่ได้วะ ยังไม่พร้อมตาย!!~"แล้วรัลก็พุ่งเข้าไป กางBarrier ที่มือขวา หมัดตรงเข้าใส่ สปาด้า อย่้างรุนแรง เมื่อ+กับความแข็งของBarrier เหมือนติดCritical แต่ไม่ง่ายขนาดนั่น สปาด้ากระโดดขึ้นไปกลางอากาศแล้วฟันแขน!!~
แก๊ง!!~
"Long Barrier"สปาด้าฟันแขนขวาไม่เข้า เพราะรัลกางBarrier ไว้ที่แขนขวาอย่างหนาแน่น เมื่อให้คำสั่ง Long Barrier หมายถึงทำให้Barrierยาวขึ้น พอยาวขึ้นแล้ว ระยะโจมตีจะไกลขึ้น ทำให้ฟาดเข้าใส่สปาด้าอย่างจัง!!~
ผัวะ!!~
ตึง!!~
สปาด้าล้มลงไป.....
"กระจอกเฟ้ย...."
..................
ฉิ้ง.......
"Blood blade...."สปาด้าอยู่ข้างหลังของรัลได้ยังไงกัน!!~
"เฮ้ย!!~"รัลหันหน้าไปแล้วกางแขนกว้างเหมือนว่าพร้อมรัลบาดแผล!?
ฉัวะ!!~
"รัล!!!!~"เสียงของเยลโล่ตะโกนดังขึ้น.......แล้วยานก็ถูกขับไปโดยซานะ..............
ตุบ.....
"ติ๊ด....เก็บไปแล้ว 1 ครับ....กัปตัน..."สปาด้ายกมือกดไปที่เครื่องรับเสียง บริเวณหูของเขา.....
----------------------------------------------------------------------
"ฮือ.."เยลโล่ร้องไห้ฟูมฟาย.....
"เราไม่น่าทิ้งรัลไปเลย....ไม่น่าเลย....โฮ!!~"เยลโล่ร้องไห้ แล้วโทษตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า.........
"อย่าโทษตัวเองเลยคะ....เยลโล่....รัลหนะเขารู้ดีว่าถ้าเราหนีไปกัน3คนเราก็จะตายทั้งหมด....เขาจึงยอมเสียสละไงละคะ....เพราะฉะนั่น....เพราะฉะนั่น....อย่าร้องไห้เลยคะ...."ไม่ช้าน้ำตาของซานะก็ไหลลงมาที่แก้ม...แต่เธอไม่มีน้ำเสียงของคนโศกเศร้าแม้แต่น้อย....
"ที่เราทำได้ในตอนนี้....ก็แค่....ล้างแค้นให้รัลเท่านั่นคะ..."ซานะกำที่บังคับแน่น..........
"ฮือ..."
-----------------------------------------------------------------------
เปิดสงครามกลางเวหาเต็มรูปแบบ
"ทุกคน เตรียมตัว รัฐบาลอย่างเราอยู่เฉยไม่ได้...."
"ได้เวลาสั่งสอนพวกกบฏแล้ว..."
ติดตามตอนต่อไป........