Silver wing อภินิหารตำนานปีกเหล็กสีเงิน

SILLVER WING...

THE LEGEND OF THE WING...

WAR OF THE SKY....SPARDA THE BLOOD BLADE...

ปีกที่6 สปาด้่า มาพร้อมสงคราม

"ผลข้างเคียงที่2....น้ำหนักขึ้น...."

ตูม!!~

หลังจากรัลพูดจบ ก็มีเสียงระเบิดดังมาจากข้างบน1ลูก ตามด้วยอีกหลายๆลูก

ตูม!!~

"กรี๊ด!!~เราโดนกบฏจู่โจม หนีเร็ว!!~"มีหญิงคนหนึ่งวิ่งเข้ามาประกาศทำให้ ทุกคนแตกตื่นวิ่งหนีกันหมด

"ว่าไงนะ...กบฏมาไวขนาดนี้เลยรึนี่!!~"มัลโก้ ตกใจ พร้อมกับสอบแล้วพูดว่า"พวกนายสอบตก หมดเวลาสอบแล้ว หนีไปจากนี้ให้ไกลที่สุด!!~"แล้วมัลโก้ก็ได้วิ่งไปที่ โรงเก็บ ยานWing อย่างเร็วไว

"เฮ้ย!!~เดี๋ยว!!~แล้วหมายความว่าไงกัน!!~"รัลจะวิ่งอยู่แต่ ด้วยอาการที่บาดเจ็บสาหัส ทำให้รัลทรุดตัวลง.....แล้วเขาพยายามลุกขึ้น"ด...เดี๊๋ยวก่อนเซ่!!~แบบนี้ผมยอมรับไม่ได้หรอกนะอาจารย์!!~"และแล้วเขาก็ล้มลง......

กึก....

!!

....ยูจับเขาเอาไว้ก่อนที่จะล้มลงไปนอนกับพื้น....

"ย...ยู"รัลไกลจะสลบแล้ว......ยูจับรัลพลิกงายขึ้น แล้วพยายามเปิดWing Tool ของเขาอีกที โดยการทุบอย่างแรง เขาใส่เมมโมรี่บางอย่าง ซึ่งมันเขียนสั่นๆว่า...กระตุ้นหัวใจปานกลาง....เอ๋!!~มันจะกระตุ้นหัวใจฉันเหรอ เฮ้ย ยูกิโอะอย่าเชียวนะยูกิโอะ ทำไมเสียงมันไม่ออกมาเลยวะ!!~

Punch!~

เฮ้ยแกจะ!!~

ปึ้ก!!~

ปี๊ด!!~

อาดีนารีนเต้น สูบฉีด!!~หัวใจทำงานไวผิดปกติ!!~ความรู้สึกนี้มัน!!~ใครกัน!!~ใครที่อยู่หลังยูกิโอะ...(เอ็งคิดอย่างงี้เองเหรอ)

สลบ.....

---------------------------------------------------------------------------------

"เจ็บ....ทุกคนสลบไปหมดแล้วละ สปาด้า...."ยูลุกขึ้นแล้วเอาเสื้อของเขามาผันปากแผล.....ชายที่อายุประมาณ17-18รุ่นดีแต่ใส่ชุดเกราะอะไรสักอย่าง...เขาถือดาบสีแดงเหมือนเลือด.....แ้ล้วแบกซานะ กับ เยลโล่ ไป...แล้วทิ้งรัลไว้คนเดียว....

"ไม่เอาหมอนั่นไปเหรอ ดาบ(สปาด้า)....."ยูถาม.....

"ภารกิจเราคือการที่จะต้องช่วยทุกคนที่บาดเจ็บสาหัส ไปรักษาปฐมพยาบาลในยาน U.F. และหมอนั่นไม่ได้บาดเจ็บมากมายอะไร...."สปาด้าพูดแล้วหันหลังกลับไปข้างนอก....

"หมายความว่ายังไง...."ยูหันไปถาม...สปาด้า

"อสูรกาย....ผึ้ง...."สปาด้าพูดจบแล้ว ไม่ยอมตอบอะไรอีก.....

"อะไรกันปัญหาเฉารึไง"แล้วยูก็ลุกขึ้นเดินตามไป....

-------------------------------------------------------------------------

"ไงมัลโก้....เด็กคนนั่นเจ๋งไหมละ...."ยีนเซอราซัส หรือ ยีนเซอร์ กัปตัน ยาน UF ได้ถามมัลโก้ที่มีผ้าพันแผลเต็มตัวไปหมด....

"หึ....เจ๋งก็เจ๋งอยุ่ หมอนั่นหนะ นายจะเอามันมาเข้าUFด้วยเหรอ....แล้วที่ส่งสปาด้าไปเนี่ยคิดอะไรกันแน่?"มัลโก้ เอ่ยชม รัล ยู เยลโล๋ ซานะ....แล้วถามเรื่องสปาด้าไป....

"หมอนั่นสมควรจะได้รับเกียรติ ไปช่วยคนนะหุหุ...."

"มันคงจะฆ่าหมดหนะสิ"

"นั่นสินะ....."

ตี๊ด!!~

สปาด้าเดินเข้ามาอย่างช้าๆ พร้อมกับ ยูกิโอะ ที่ทำท่า เซ็งๆ มีรอยแผลเพิ่มขึ้นมา.....หน้าของ สปาด้า มีรอยช้ำ อยู่.....

"ไปโดนอะไรมาทั้ง2คน...."มัลโก้ถาม

"โดน...ฟาดอย่างแรง 2 หญิงหนีไปได้ เพราะอีก 1 ชาย ที่มาช่วยไว้...."สปาด้าพูด....

"อ๋องั้นเหรอ"ยีน ยิ้ม

"ครับแล้วก็ ปืนที่ถูกผึ้งบินโฉบไปอย่างว่องไว"

"อ๋อๆ ไม่เป็นไรๆ"

เอ๋...

"แล้ว....แผ่นดินสั่นคลอน ศัตรูโหมกระหน่ำ นภาทลาย..."

"ไม่เป็นไรสปาด้า ทุกคนต้องผิดพลาด...."

เอ๋!!~

"แล้ว บุปผา..."

"เอ็งพูดอะไรกานฟร้า!!~พวกแกไม่รุ้สถานการณ์ตอนนี้เลยเหรอ!!~กบฏกำลังโจมตี โรงเรียน กาลิเลโออยู่นะ ทำไมพวกเอ็งไม่ช่วยกานแล้วปล่อยมุกเสี่ยวๆอย่างงี้ทามม๊าย!!~"มัลโก้ของขึ้น แล้วพาลด่าไปทั่ว!?

"สปาด้าไปจับ 3 คนนั่นมา ก่อนที่จะสายเกินไป..."ยีน พูดแล้วก็หันหลังกลับไปมองวิวที่กำลังทำสงครามกันอยู่...

"ทำไมละครับ..."สปาด้าถาม

"ทำงานกับฉัน ก็จงเชื่อใจในตัวของฉัน แล้วเราจึงจะทำงานกันได้ เข้าใจไหม....ไม่มีเวลาแล้ว....อีก1เดือน....มันก็จะเริ่มแล้ว.......สงครามแห่งน่านฟ้า....และในอีกไม่กี่ปี....ก็จะมีสงครามตามมาๆ จนมนุษย์นั่น จะได้ ก่อสงครามโลกครั้งที่ 3 กันแล้ว...."ยีนเพ้อเจ้อได้สักพัก สปาด้าก็ก้มหัวเคารพ แล้วเดินจากไป

"ให้..."

"ไม่ต้อง ยูคุง..."

"ครับ..."

-----------------------------------------------------------------------

ตึกๆตึกๆตึกๆตึกๆ!?

เสียงวิ่งของ คน 3 คนกำลังวิ่งหาทางหนีไปที่โรงเก็บ ยานWing....

"หยุด!!~"มีทหารคนหนึ่งวิ่งพรวดเข้ามาจากด้านหลังแล้วบอกให้หยุด.....

เอี๊ยด....

"เอาไงดีเยลโล่..."รัลถาม

"ซานะ..."เยลโล่ถามซานะต่อ....

"ไม่รุ้เจ้าคะ..."ซานะตอบ....

"งั้น...."

"หุบปากแล้วอยู่นิ่งๆ!!~"ทหารคนนั่น เอาปืนยิงขึ้นฟ้า

ปัง!!~

ทำให้ ซานะ เยลโล่ รัล หยุดอยู่กับที่.....

กลัวฉี่จะราดแล้วเฟ้ย!!~

ฉัวะ!!~

......

มีเสียงดาบดังขึ้น....ทหารคนนั่นหยุดนิ่งๆ.....แล้วตัวก็แยกออกเป็น2ซีก....

เมื่อรัล เยลโล่ ซานะ หันไปเห็น.....

กรี๊ด!!~

ชายนามสปาด้า ปรากฏกายอย่างว่องไว....พร้อมมากับคำว่า "ถูกสั่งให้มาจับ....หากไปดีจะจับเป็น....หากไม่....ก็จงตายซะ...."

ซานะกับเยลโล่ตัวสั่นกึกๆ...แต่รัลกลับต้องมายืนอยู่ข้างหน้า ซานะกับเยลโล่.....

"อย่าทำร้ายพวกเธอ2คนนะ!!~"

"ไม่...ถ้าพวกยนาย3คนไม่ไปแต่โดยดี..."

"ไปที่ไหนละ!!~"รัลถามเสียงสั่น เพราะ ความเจ็บปวด ที่ได้รับอย่างแสนสาหัส ได้ทวีคูณขึ้นเพราะกานวิ่ง....กระดูกที่หักของเขา กับเวลาที่เขาจะยืนได้ เหลืออีกไม่มาก.....เขาจึงส่งสัญญาณมมือบอกให้ซานะ กับ เยลโล่ รู้ว่า หนีไปซะ หมอนี่ เดี๋ยวชั้นจัดการเอง.....พร้อมหยิบอาวุธขึ้นมา....มันคือระเบิดแสง....

"ไปที่ยานUF"

"ไม่รุ้จักเฟ้ย!!~"แล้วรัลก็โยนระเบิดแสงใส่หน้าของสปาด้าจังๆ.....

ฉัวะ.....

แต่ระเบิดก็ถูกตัดด้วยดาบอย่างเรียบๆ.....

เอ๋!!~

"ไปแต่โดยดีเถอะ...."

...........................

"Shut....up....Boy!!~"รรัลพูดเสร็จ ก็กางBarrierแล้วพุ่งเข้าใส่สปาด้าอย่างแรง!!~

"หนี!!~"แล้วเยลโล่กับซานะก็หันหน้ามามองกัน....ถ้าเราอยู่ก็ึคงช่วยอะไรไม่ได้....ไม่....ไม่อาจช่วยได้......

เยลโล่ กับ ซานะ จึงวิ่งหนีไปที่ยาน Wing

ครืด!!~

"จับตาย...."แล้วสปาด้าก็ยกดาบขึ้นตั้งท่า ไม่มีทีท่าจะออมมือให้.....

"เออ....แต่...คงจะตายไม่ได้วะ ยังไม่พร้อมตาย!!~"แล้วรัลก็พุ่งเข้าไป กางBarrier ที่มือขวา หมัดตรงเข้าใส่ สปาด้า อย่้างรุนแรง เมื่อ+กับความแข็งของBarrier เหมือนติดCritical แต่ไม่ง่ายขนาดนั่น สปาด้ากระโดดขึ้นไปกลางอากาศแล้วฟันแขน!!~

แก๊ง!!~

"Long Barrier"สปาด้าฟันแขนขวาไม่เข้า เพราะรัลกางBarrier ไว้ที่แขนขวาอย่างหนาแน่น เมื่อให้คำสั่ง Long Barrier หมายถึงทำให้Barrierยาวขึ้น พอยาวขึ้นแล้ว ระยะโจมตีจะไกลขึ้น ทำให้ฟาดเข้าใส่สปาด้าอย่างจัง!!~

ผัวะ!!~

ตึง!!~

สปาด้าล้มลงไป.....

"กระจอกเฟ้ย...."

..................

ฉิ้ง.......

"Blood blade...."สปาด้าอยู่ข้างหลังของรัลได้ยังไงกัน!!~

"เฮ้ย!!~"รัลหันหน้าไปแล้วกางแขนกว้างเหมือนว่าพร้อมรัลบาดแผล!?

ฉัวะ!!~

"รัล!!!!~"เสียงของเยลโล่ตะโกนดังขึ้น.......แล้วยานก็ถูกขับไปโดยซานะ..............

ตุบ.....

"ติ๊ด....เก็บไปแล้ว 1 ครับ....กัปตัน..."สปาด้ายกมือกดไปที่เครื่องรับเสียง บริเวณหูของเขา.....

----------------------------------------------------------------------

"ฮือ.."เยลโล่ร้องไห้ฟูมฟาย.....

"เราไม่น่าทิ้งรัลไปเลย....ไม่น่าเลย....โฮ!!~"เยลโล่ร้องไห้ แล้วโทษตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า.........

"อย่าโทษตัวเองเลยคะ....เยลโล่....รัลหนะเขารู้ดีว่าถ้าเราหนีไปกัน3คนเราก็จะตายทั้งหมด....เขาจึงยอมเสียสละไงละคะ....เพราะฉะนั่น....เพราะฉะนั่น....อย่าร้องไห้เลยคะ...."ไม่ช้าน้ำตาของซานะก็ไหลลงมาที่แก้ม...แต่เธอไม่มีน้ำเสียงของคนโศกเศร้าแม้แต่น้อย....

"ที่เราทำได้ในตอนนี้....ก็แค่....ล้างแค้นให้รัลเท่านั่นคะ..."ซานะกำที่บังคับแน่น..........

"ฮือ..."

-----------------------------------------------------------------------

เปิดสงครามกลางเวหาเต็มรูปแบบ

"ทุกคน เตรียมตัว รัฐบาลอย่างเราอยู่เฉยไม่ได้...."

"ได้เวลาสั่งสอนพวกกบฏแล้ว..."

ติดตามตอนต่อไป........