รักวุ่นอลเวงของสูกสาวมาเฟีย

ณ คฤหาสต์มาเฟีย
ตอนนี้ผม ไอ้กวัง แบม และพริ้ง ก้อมาถึงคฤหาสน์บ้านของแฝดคนละฝา โห! ใหญ่เปนบ้าเลย ไม่น่าเชื่อ
"ป๊า พริ้งกลับมาแล้ว"มาถึงก้อหาพ่อปั๊ป ลูกแหง่ป่ะเนี่ย
"เอ่่อ คุนหมวยเล็กคะ คือคุนผู้ชายไม่อยู่ค่ะ บินไปอเมริกาเมื่อตอนเช้านี้ค่ะ"คนใช้ในบ้านเดินมาบอก
"ขอบคุนค่ะพี่ทราย"<<<แบมพูดนะ ไม่ใช่ยัยพริ้ง
"แบมคร้าบ กวังขึ้นไปทำงานห้องแบมนะ"ไอ้กวังอ้อนแบม และถ้ามันไปล่ะวะเราจะอยู่กับใครล่ะเนี่ย
"ก้อได้จ้า^^"อ้าว! งานนี้เราจะอยู่กับใครล่ะเนี่ย
"แล้วฉันจะอยู่กับใครล่ะ"ผมถาม
"พริ้งไง"แบมตอบ หา! พริ้งหรอ ม่ายอาวเฟ้ย
"ไม่เอาอ่ะ ไม่อยากอยู่กับพริ้งเด๋วตาย ไม่ยากอายุสั้น"ก้อจิงนิ่ ยัยนี่ขี้วีนจะตาย อยู่ใกล้เด๋วโดนลูกหลง
"ฉันทำไมหรอ"นั่นไงพูดไม่ทันขาดคำ ก้อโผล่มาเลย
"ก้อเทอชอบวีนใส่ฉัน ถามจิงเหอะฉันไปทำไรให้เนี่ย"ผมถามตรงๆสุดแล้ว
"นายไม่ทำ แต่แฟนคลับนายทำ"เหตุผลแค่นี้เนี่ยนะ
"งั้น พี่ไม่กวนแล้วนะ"แบมพูดแล้วเพ่นพร้อมไอ้กวังทันที
"แฟนคลับฉันไปทำไรให้เทอหรอ"ผมจะถามจนกว่าจะพอใจ
"ดักตบ มาทำตัวเปนสัดป่าสงวนที่มีนออยู่บนจมูกใส่ฉันตลอด"แรงเว่อร์โคตร
"หรอ งั้นฉันขอโทดด้วยนะ"พอพุดจบผมก้อดึงยัยนี่เข้ามากอด อุ่นชะมัดเลย ตัวก้อนิ่ง ถ้าไม่ติดตรงที่ว่ายัยนี่อายุน้อยกว่าผมล่ะก้อ ผมดึงตัวมาเปนเอฟซีชัวร์555+
(พิชชี่ talk end)

อัพให้แล้วน้า อย่าลืมเม้นกันเยอะๆนะคะรีดเดอร์ที่น่ารัก
(ใครอัพขอให้แฟนหล่อ แฟนสวย แฟนหลง แฟนรักหัวปักหัวปำเลยนะ  อิอิ)