รักวุ่นอลเวงของสูกสาวมาเฟีย

ณ คฤหาสต์มาเฟีย

ตอนนี้ผม ไอ้กวัง แบม และพริ้ง ก้อมาถึงคฤหาสน์บ้านของแฝดคนละฝา โห! ใหญ่เปนบ้าเลย ไม่น่าเชื่อ

"ป๊า พริ้งกลับมาแล้ว"มาถึงก้อหาพ่อปั๊ป ลูกแหง่ป่ะเนี่ย

"เอ่่อ คุนหมวยเล็กคะ คือคุนผู้ชายไม่อยู่ค่ะ บินไปอเมริกาเมื่อตอนเช้านี้ค่ะ"คนใช้ในบ้านเดินมาบอก

"ขอบคุนค่ะพี่ทราย"<<<แบมพูดนะ ไม่ใช่ยัยพริ้ง

"แบมคร้าบ กวังขึ้นไปทำงานห้องแบมนะ"ไอ้กวังอ้อนแบม และถ้ามันไปล่ะวะเราจะอยู่กับใครล่ะเนี่ย

"ก้อได้จ้า^^"อ้าว! งานนี้เราจะอยู่กับใครล่ะเนี่ย

"แล้วฉันจะอยู่กับใครล่ะ"ผมถาม

"พริ้งไง"แบมตอบ หา! พริ้งหรอ ม่ายอาวเฟ้ย

"ไม่เอาอ่ะ ไม่อยากอยู่กับพริ้งเด๋วตาย ไม่ยากอายุสั้น"ก้อจิงนิ่ ยัยนี่ขี้วีนจะตาย อยู่ใกล้เด๋วโดนลูกหลง

"ฉันทำไมหรอ"นั่นไงพูดไม่ทันขาดคำ ก้อโผล่มาเลย

"ก้อเทอชอบวีนใส่ฉัน ถามจิงเหอะฉันไปทำไรให้เนี่ย"ผมถามตรงๆสุดแล้ว

"นายไม่ทำ แต่แฟนคลับนายทำ"เหตุผลแค่นี้เนี่ยนะ

"งั้น พี่ไม่กวนแล้วนะ"แบมพูดแล้วเพ่นพร้อมไอ้กวังทันที

"แฟนคลับฉันไปทำไรให้เทอหรอ"ผมจะถามจนกว่าจะพอใจ

"ดักตบ มาทำตัวเปนสัดป่าสงวนที่มีนออยู่บนจมูกใส่ฉันตลอด"แรงเว่อร์โคตร

"หรอ งั้นฉันขอโทดด้วยนะ"พอพุดจบผมก้อดึงยัยนี่เข้ามากอด อุ่นชะมัดเลย ตัวก้อนิ่ง ถ้าไม่ติดตรงที่ว่ายัยนี่อายุน้อยกว่าผมล่ะก้อ ผมดึงตัวมาเปนเอฟซีชัวร์555+

(พิชชี่ talk end)

อัพให้แล้วน้า อย่าลืมเม้นกันเยอะๆนะคะรีดเดอร์ที่น่ารัก

(ใครอัพขอให้แฟนหล่อ แฟนสวย แฟนหลง แฟนรักหัวปักหัวปำเลยนะ  อิอิ)