สรุป!นายเป็นแฟนฉันใช่ไหม
8.5
7) การกลับบ้านและความเสียใจ(ภาพประกอบ)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"พี่โทโมะกลับบ้านเร็ว แก้วเก็บกระเป๋าเสร็จแล้วนะ"
"อืม กลับๆๆ"
"ไปเร็วไปเช็คเอาท์ด้วย"
"เดี่ยวไปนอนบ้านพี่ก่อนคืนนึงนะ"
"อืม"
ทั้งสองก็ขับรถกลับบ้านกัน
"เดี๋ยวไปบ้านพี่และก็ค้างคืนหนึ่งใช่มั้ย"
"ใช่ เช้ามาก็ไปหาพ่อกับแม่แก้วไง แล้วก็ไปบ้านเรา"
"~อืมมมม ง่วงแล้วของีบนะ"
"อืม"
ทั้งสองขับรถจนถึง...
ณ คฤหาสน์ไทยานนท์
"อ้าว คุณหรูกลับมาแล้วเหรอครับ เดี๋ยวผมยกของให้ครับ"
"ขอบใจนะ แล้วไปไว้ที่ห้องฉันนะ จัดไว้แล้วใช่ไหม"
"ครับๆ จัดไว้แล้ว"
"แล้วป๊ากับแม่ฉันล่ะ"
"คุณท่าน...ไปถามคุณเนยดีกว่าครับ"
"ทำไมล่ะ ?"
"ผมไปนะครับบ!"
"?"
"นายคุณเนยคือใคร"
"อ๋อ พี่สาวฉันน่ะ ไปหาพี่กัน"
"อืมฉันจะได้ไสวัสดีด้วย"
"อืม ไปๆๆ"
ทั้งสองเดินเข้าบ้านมา
"โทโมะ พี่อยู่นี่จ้า กลับแล้วเหรอ คิดถึงๆ"
"^^"
"สวัสดีค่ะ พี่เนย"
"เป็นภรรยานายโทโมะใช่ไหม"
"ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"
"ค่ะ เช่นกันตอนนั้นพี่ไปต่างประเทศโทษนะจ๊ะไม่ได้ไปร่วมงาน"
"ฮ่าฮ่าฮ่า ค่ะไม่เป็นไรค่ะ"
"พี่เนย แล้วป๊ากะแม่ล่ะ"
"..."
"ว่าไงล่ะครับพี่"
"แกฟังฉันดีดีนะ พอ่กับแม่เสียแล้วนะ"
"ฮือฮือฮือ ทำไมทำไม"
"ตอนนั้นฉันก็ยังไม่ถึงกำลังบินกลับแล้วล่ะแต่กลับมาถึงฉันก้รู้ข่าวว่าป๊ากับแม่ไปเที่ยวมาเก๊าแล้วขากลับเครื่องบินตก"
"ฮือฮือ แม่ ป๊า ฮือฮือ"
จากตอนแรกโทโมะร้องไห้คนเดียวแต่เนยก็อดจะกลั้นไว้ไม่ไหวเพราะก็ยังทำไจไมได้"
"ฮือฮือฮือ แกไม่ต้องเครียดนะป๊ากับแม่ไปสบายแล้วว ฮือฮือ"
"แม่ ป๊า ทำไมถึงทิ้งผมไปครับ ฮือฮือฮือ"
"แกยังมีฉันอยู่นะ พี่รัก...แก ฮือฮือฮือ"
"ผมรักพี่....ฮือฮือฮือฮือฮือ"
"แต่...ฮึก เดี๋ยวก่อน ฮึก"
"ทำไมพี่ .... ฮือฮือ"
"แจ๋วพาแก้วไปที่ห้อง ฮึก เอาของไปข้างบนห้องที่เตรียมไว้อ่ะ ฮึก"
"ค่ะๆ"
"ไปก่อนนะ ขอบคุณค่ะ"แก้วเดินตามสาวใช้ไป
โทโมะกับเนยยังนั่งคุยกันอยู่จนดึกดื่น
ประมาณ 3 ทุ่ม
"มาแล้ววเหรอ"แก้วจะหลับมิหลับแหล่
"อืม เดี๋ยวพี่อาบน้ำก่อนนะ แล้วมานอนด้วยกัน"
"งืมมมม"
พอโทโมะอาบน้ำเสร็จทั้งสองคนก้นอนหลับกัน
ตอนเช้า
"แก้ว ตื่นเร็วไปไปบ้านแก้วน่ะ เร็ว"
"งืมมม เดี๋ยวอาบน้ำก่อนนะแล้ไป"
"~อืมมม"
พอแก้วอาบน้ำเสร็จก็รีบขับรถออกไปโดยยังมีเนยยืนส่งอยู่
ทั้งสองขับรถออกมา
จนถึงบ้านของแก้ว
ณ บ้านศิริมงคลสกุล
กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง
"ออกมาแล้วคร๊าบบบบ"
"พี่เขื่อนนนนน"
"ยัยแก้วววว !! คิดถึงว่ะ มาไงล่ะ"
"เดี๋ยวแก้วไปเล่าในบ้านนะ ไปเข้าบ้านก่อน"
"เอ้ออ"
"สวัสดีครับพี่เขื่อน"
"เอ้ออ ไม่เป็นไรสบายดี?"
"ครับสบายดี"
"ไป เข้าบ้านก่อนร้อนแล้ว"
"ครับ"
แก้วเดินเข้าบ้านแต่ทันใดนั้น...
"ว๊ายยยยยย แก้วววกลับมาแล้วคิดถึงแกจังเลย"หญิงสาวชุดชมพูวิ่งเข้ามาหา
"คิดถึงแกเหมือนกันยัยพิม แกสบายดีมั้ย"
"สบายมากกก"
"ดีแล้ว! แล้วไปเรียนที่นั่นเป็นไงบ้าง"
"อ่อ ก็ดีนะฉันเจอพี่ที-เจด้วย"
"เหรอ อืม"
"คิดถึง"
พิมโผเข้ากอดแก้ว
"คิดถึงจังเลย"
"คิดถึงแกเหมือนกัน"
"ยัยแก้ว เป็นไงบ้าง"
"แม่!!!!!! T^T"
"หนูคิดถึงแม่ค่ะ"
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ฉันคิดถึงแกเหมือนกัน"
"แล้วพ่อล่ะคะ พ่ออยู่ไหน"
"พ่อเหรอ พ่อเค้าไปเล่นดนตรีที่ต่างประเทศกับเพื่อนพ่อเค้านะอยู่อเมริกาแล้ว"
"จริงสิคะ"
"ใช่ นั่นน่ะความฝันพ่อเค้าแม่เลยให้เค้าไป เค้าไปอยู่กับเพื่อนด้วย"
"อืม ค่ะ อยากให้พ่ออยู่ด้วยจัง คิดถึงงงง"
"ฮ่าฮ่าฮ่า"
แล้วครอบครัวก็ไปนั่งทานข้าวกันอย่างมีความสุข.....
พอตกเย็นโทโมะก็พาแก้วขึ้นรถกลับไปที่บ้านของเค้าสองคน
บ้านไทยานนท์
"ถึงละ ไปเร็วยกของขึ้นบ้าน"
"อืม ไปๆ"
พอทั้งสองจัดอะไรลงตัว
บทรักในห้องนอนก็เกิดขึ้นอีกครั้งงงงงง
(แต่ขอบอกคราวนี้แก้วเป็นคน"เริ่ม"นะ)
----------------------------------------------------------------------------------------------
ติดตามด้วยนะ เม้ลด้วยยยยย Love Readder
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ