สรุป!นายเป็นแฟนฉันใช่ไหม

8.5

เขียนโดย GooDMemoriEs

วันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 10.26 น.

  15 session
  132 วิจารณ์
  33.00K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) การกลับบ้านและความเสียใจ(ภาพประกอบ)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
"พี่โทโมะกลับบ้านเร็ว แก้วเก็บกระเป๋าเสร็จแล้วนะ"
"อืม กลับๆๆ"
"ไปเร็วไปเช็คเอาท์ด้วย"
"เดี่ยวไปนอนบ้านพี่ก่อนคืนนึงนะ"
"อืม"

ทั้งสองก็ขับรถกลับบ้านกัน
"เดี๋ยวไปบ้านพี่และก็ค้างคืนหนึ่งใช่มั้ย"
"ใช่ เช้ามาก็ไปหาพ่อกับแม่แก้วไง แล้วก็ไปบ้านเรา"
"~อืมมมม ง่วงแล้วของีบนะ"
"อืม"
ทั้งสองขับรถจนถึง...
  ณ คฤหาสน์ไทยานนท์

"อ้าว คุณหรูกลับมาแล้วเหรอครับ เดี๋ยวผมยกของให้ครับ"
"ขอบใจนะ แล้วไปไว้ที่ห้องฉันนะ จัดไว้แล้วใช่ไหม"
"ครับๆ จัดไว้แล้ว"
"แล้วป๊ากับแม่ฉันล่ะ"
"คุณท่าน...ไปถามคุณเนยดีกว่าครับ"
"ทำไมล่ะ ?"
"ผมไปนะครับบ!"
"?"
"นายคุณเนยคือใคร"
"อ๋อ พี่สาวฉันน่ะ ไปหาพี่กัน"
"อืมฉันจะได้ไสวัสดีด้วย"
"อืม ไปๆๆ"
ทั้งสองเดินเข้าบ้านมา

"โทโมะ พี่อยู่นี่จ้า กลับแล้วเหรอ คิดถึงๆ"
"^^"
"สวัสดีค่ะ พี่เนย"
"เป็นภรรยานายโทโมะใช่ไหม"
"ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"
"ค่ะ เช่นกันตอนนั้นพี่ไปต่างประเทศโทษนะจ๊ะไม่ได้ไปร่วมงาน"
"ฮ่าฮ่าฮ่า ค่ะไม่เป็นไรค่ะ"
"พี่เนย แล้วป๊ากะแม่ล่ะ"
"..."
"ว่าไงล่ะครับพี่"
"แกฟังฉันดีดีนะ พอ่กับแม่เสียแล้วนะ"
"ฮือฮือฮือ ทำไมทำไม"
"ตอนนั้นฉันก็ยังไม่ถึงกำลังบินกลับแล้วล่ะแต่กลับมาถึงฉันก้รู้ข่าวว่าป๊ากับแม่ไปเที่ยวมาเก๊าแล้วขากลับเครื่องบินตก"
"ฮือฮือ แม่ ป๊า ฮือฮือ"
จากตอนแรกโทโมะร้องไห้คนเดียวแต่เนยก็อดจะกลั้นไว้ไม่ไหวเพราะก็ยังทำไจไมได้"
"ฮือฮือฮือ แกไม่ต้องเครียดนะป๊ากับแม่ไปสบายแล้วว ฮือฮือ"
"แม่ ป๊า ทำไมถึงทิ้งผมไปครับ ฮือฮือฮือ"
"แกยังมีฉันอยู่นะ พี่รัก...แก ฮือฮือฮือ"
"ผมรักพี่....ฮือฮือฮือฮือฮือ"
"แต่...ฮึก เดี๋ยวก่อน ฮึก"
"ทำไมพี่ .... ฮือฮือ"
"แจ๋วพาแก้วไปที่ห้อง ฮึก เอาของไปข้างบนห้องที่เตรียมไว้อ่ะ ฮึก"
"ค่ะๆ"
"ไปก่อนนะ ขอบคุณค่ะ"แก้วเดินตามสาวใช้ไป
โทโมะกับเนยยังนั่งคุยกันอยู่จนดึกดื่น
ประมาณ 3 ทุ่ม
"มาแล้ววเหรอ"แก้วจะหลับมิหลับแหล่
"อืม เดี๋ยวพี่อาบน้ำก่อนนะ แล้วมานอนด้วยกัน"
"งืมมมม"
พอโทโมะอาบน้ำเสร็จทั้งสองคนก้นอนหลับกัน
  ตอนเช้า
"แก้ว ตื่นเร็วไปไปบ้านแก้วน่ะ เร็ว"
"งืมมม เดี๋ยวอาบน้ำก่อนนะแล้ไป"
"~อืมมม"
พอแก้วอาบน้ำเสร็จก็รีบขับรถออกไปโดยยังมีเนยยืนส่งอยู่

ทั้งสองขับรถออกมา
จนถึงบ้านของแก้ว
  ณ บ้านศิริมงคลสกุล

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง

"ออกมาแล้วคร๊าบบบบ"
"พี่เขื่อนนนนน"
"ยัยแก้วววว !! คิดถึงว่ะ มาไงล่ะ"
"เดี๋ยวแก้วไปเล่าในบ้านนะ ไปเข้าบ้านก่อน"
"เอ้ออ"
"สวัสดีครับพี่เขื่อน"
"เอ้ออ ไม่เป็นไรสบายดี?"
"ครับสบายดี"
"ไป เข้าบ้านก่อนร้อนแล้ว"
"ครับ"
แก้วเดินเข้าบ้านแต่ทันใดนั้น...
"ว๊ายยยยยย แก้วววกลับมาแล้วคิดถึงแกจังเลย"หญิงสาวชุดชมพูวิ่งเข้ามาหา
"คิดถึงแกเหมือนกันยัยพิม แกสบายดีมั้ย"
"สบายมากกก"
"ดีแล้ว! แล้วไปเรียนที่นั่นเป็นไงบ้าง"
"อ่อ ก็ดีนะฉันเจอพี่ที-เจด้วย"
"เหรอ อืม"
"คิดถึง"
พิมโผเข้ากอดแก้ว

"คิดถึงจังเลย"
"คิดถึงแกเหมือนกัน"
"ยัยแก้ว เป็นไงบ้าง"
"แม่!!!!!! T^T"
"หนูคิดถึงแม่ค่ะ"
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ฉันคิดถึงแกเหมือนกัน"
"แล้วพ่อล่ะคะ พ่ออยู่ไหน"
"พ่อเหรอ พ่อเค้าไปเล่นดนตรีที่ต่างประเทศกับเพื่อนพ่อเค้านะอยู่อเมริกาแล้ว"
"จริงสิคะ"
"ใช่ นั่นน่ะความฝันพ่อเค้าแม่เลยให้เค้าไป เค้าไปอยู่กับเพื่อนด้วย"
"อืม ค่ะ อยากให้พ่ออยู่ด้วยจัง คิดถึงงงง"
"ฮ่าฮ่าฮ่า"
แล้วครอบครัวก็ไปนั่งทานข้าวกันอย่างมีความสุข.....
พอตกเย็นโทโมะก็พาแก้วขึ้นรถกลับไปที่บ้านของเค้าสองคน

 บ้านไทยานนท์
"ถึงละ ไปเร็วยกของขึ้นบ้าน"
"อืม ไปๆ"

พอทั้งสองจัดอะไรลงตัว
บทรักในห้องนอนก็เกิดขึ้นอีกครั้งงงงงง
(แต่ขอบอกคราวนี้แก้วเป็นคน"เริ่ม"นะ)

----------------------------------------------------------------------------------------------
ติดตามด้วยนะ เม้ลด้วยยยยย Love Readder

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา