ความทรงจำสีเทา

-

เขียนโดย omit

วันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 15.16 น.

  2 ตอน
  2 วิจารณ์
  5,994 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ร่างของชายคนหนึ่ง  ที่กำลังจะดิ่งลงสู้ใต้พื้นทะเลสีคราม  ชายหนุ่มหมดสติเนื่องจากขาดอากาศหายใจ

 

ในขณะที่ความหวังเหมือนจะดับสูญ  ร่างบอบบางอีกร่างหนึ่ง  ว่ายตามร่างชายหนุ่มที่ดิ่งลงทะเลไปอย่างรวดเร็ว

 

เธอดึงร่างของชายหนุ่มขึ้นสู้ผิวน้ำ  

 

" นี่นาย  ได้ยินฉันไหน  นี่"  หญิงสาวดูกังวลเป็นอย่างมาก  

 

ชายหนุ่มสำลักน้ำออกมาเป็นการใหญ่   " มิกซ์ "  กลุ่มเพื่อนของชายหนุ่มรีบวิ่งเข้ามาหา 

 

" เฮ้ยเป็นไงบ้าง " พวกเขาเขย่าตัวชายคนนั้นให้รู้สึกตัว  ชายหนุ่ม ค่อยๆลุกนั่ง  

 

" ฉันเป็นไรไปเนี่ย " ชายหนุ่มทำท่า งงๆ 

 

" ถามได้  ก็จมน้ำไงเล่า " เพื่อนอีกคนตอบคำถามให้

 

" อืมไม่เป็นไรก็ดีแล้ว "  หญิงสาวลุกขึ้นแล้วเดินจากไป

 

" นางฟ้ามาโปรดชัดๆ ดาวมหาลัยเชียวนะโวย " โจ สมาชิกในกลุ่มมองตามหญิงสาวไป

 

"  เฮ้ย  ไอ้มิกซ์  แกล้งจมน้ำป่าวว่ะเนี่ย "   เอ็มชายหนุ่มอ้วนกลม ถามเพื่อนด้วยความอิจฉา

 

" ตะคริวมันกินต่างหากเล่า ใครจะเสี่ยงชีวิตได้ลง " มิกซ์จับที่เท้า

 

" แผนสูงนะเอ็ง"  เอ็มยังพูดต่อ

 

" ไปเหอะว่ะ  ไปอาบน้ำกันดีกว่า  จะค่ำแล้ว  ไหวป่าวมิกซ์ " เก้าถามมิกซ์

 

" ไม่ไหวว่ะ  ช่วยหน่อยดิ"  มิกซ์ยังรู้สึกเจ็บที่ขา

 

เอ็มลุกมาพยุงมิกซ์ให้เดินไปยังบ้านพัก

 

หลังจากทุกคนอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว  ก็มานั่งรวมกันที่ระเบียงของบ้านพักชายทะเล 

 

" คลาสสิกดีอ่ะ  นั่งดูดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแบบเนี่ย " โจพูดออกมาตามอารมณ์

 

" เฮ้ยมิกซ์  ยังไม่หายเจ็บอีกไง " เก้ามองดูมิกซ์ที่ทำท่าเจ็บปวด

 

"  อืม  เหมือนโดนอะไรบาดเลย "  มิกซ์เปิดแผลให้เพื่อนๆได้เห็น 

 

" เฮ้ยไปโดนไรบาดมาเนี่ย  เเผลใหญ่เชียว " โจพูดด้วยความเป็นห่วง

 

"โฮ  แผลแค่นี้ไกลหััวใจ  ไม่ตายหรอก จิ๊บๆเดี๋ยวก็หาย  เป็นผู้ชายมันต้องอดทน" เอ็มแสดงความเห็น

 

" อดทนหรอ " โจตบหลังเอ็มไปทีหนึ่ง " ทีเอ็งโดนเนี่ย  เล็กจนมองจะไม่เห็น ยังร้องโยวายเลย "

 

" ก็ผมกับมิกซ์ไม่เหมือนกันนี่ครับ  มิกซ์เขาดูเข้มแข็ง ว่าแต่โจเถอะ คิดไรกับมิกซ์เปล่าเนี่ย  กระทบไม่ได้เลยนะ"

 

" เออก็คิดไง..  เฮ้ย  ไอ้นี่นิกวนนักนะ"  โจตบเอ็มเข้าอีกครั้ง

 

" 555  " เก้าหัวเราะห์ออกมา 

 

" เอานี่ " ยาทาแผลส่งมาที่มิกซ์  

 

" คริส " โจ  เอ็ม  แล้วก็เก้าพูดออกมาเป็นเสียงเดียวกันด้วยความตกใจ  ทั้งสามลุกขึ้นยืนมองความงาม ของ

 

คริสดาวมหาลัยด้วยความตลึง  มิกซ์ยังคงมองหน้าคริสด้วยความงุ่ง งง

 

" รับไว้ซิ " คริสบอกกับมิกซ์  เมื่อเห็นชายหนุ่มทำท่า งงๆ

 

" ให้ผม " มิกซ์ยังคง งง

 

" ก็ใช่นะสิ  หรือ จะไม่เอา " คริสทำท่าจะเก็บ  โจรีบ คว้ายามาทันที  แล้วส่งต่อไปให้มิกซ์

 

" นั่งอึนอยู่ได้  เสียมารยาทจริงนะนายเนี่ย  ขอโทษแทนเพื่อนด้วยนะครับ" โจหันมาส่งยิ้มหวานให้คริส

 

" ไม่เป็นไรหรอก  ฉันต่างหากที่เข้ามาโดยไม่ขออนุญาติพวกนาย  ต้องขอโทษมากกว่า"

 

" ไม่เป็นไรครับ  ไม่ต้องขอโทษหรอก "  เอ็มรีบพูดขึ้นมาทันที  คริสส่งยิ้มให้ทุกคน  ทำเอาหนุ่มๆใจแทบละลาย

 

ยกเว้นมิกซ์  ที่ดูเหมือนไม่สนใจเท่าไหร่ 

 

" เจ็บมากไหม " คริสหันมาถามมิกซ์

 

" ก็นิดหน่อยนะ " 

 

คริสนั่งลงข้างๆมิกซ์   " จะทำอะไรนะ " มิกซ์ ดึงขาออกจากมือของสาวน้อย

 

" นายเจ็บอยู่นะ  ให้ฉันช่วยทำแผลให้แล้วกัน "คริสตอบ

 

" ไม่เป็นไร ผมทำเองได้ " ชายหนุ่มยังพยายามดึงขาเขาออกมา  และในช่วงนั้นเอง  มือของทั้้งสองก็มาจับกัน

 

มิกซ์รีบคว้ามือออกในทันที  " ขอโทษนะ " มิกซืรีบขอโทษเป็นการใหญ่

 

"  ฉันจะไม่ยกโทษ ให้นายหรอกนะ  ถ้านาย ไม่ยอมให้ฉันทำแผลให้นาย "  คริสยังคงยืนยันคำเดิม

 

มิกซ์เลยจำเป็นต้องยอมให้เธอทำแผลให้  ในขณะที่กำลังทำแผลให้อยู่นั่น  เพื่อนๆของมิกซ์ ก็นั่งดูมิกซ์กับสาว

 

น้อยด้วยความอิจฉา  จนพวกเขาทนไม่ไหว  เลยทยอยออกมาจากบ้านพักทีละคน  จนเหลือมิกซ์ กับคริส ในบ้าน

 

เพียงแค่สองคนเท่านั้น   " ขอบคุณนะ"  มิกซ์ขอบคุณคริสหลังจากที่เธอ ทำแผลเสร็จเรียบร้อย

 

" เรื่องง่ายๆนะ ตอนเด็กๆฉันเคยฝันว่าอยากเป็นพยาบาล เคยลองฝึกทำแผลบ่อยๆ เรื่องแค่เนี่ยเล็กน้อย" 

 

" อ้าว อยากเป็นพยาบาล  แล้วทำไมไม่เรียนพยาบาลล่ะ " มิกซ์เริ่มพูดคุยกับเธอ

 

" มันก็แค่ความฝันตอนเด็กเท่านั้นแหละ  พอโตเราก็จะพบกับสิ่งที่เราชอบมากกว่า"  คริสส่งยิ้มให้มิกซ์

 

มิกซ์ก้มหน้าลงเพื่อหลบสายตาของเธอ " วันนี้คุณช่วยผมถึงสองครั้ง  ไมู่้จะตอบแทนกลับอย่างไง"

 

 

มิกซ์รีบหาเรื่องคุยเพื่อกลบเกลื่อนความเขินอาย " ถ้านายอยากตอบแทนฉัน พรุ่งนี้ ไปเดินเล่นที่ชายหาด

 

กับฉันแล้วกันตกลงไหม " คริสยื่นข้อเสนอ มิกซ์ทำท่าลังเล "  ถ้าเท้าผมเริ่มหายเจ็บ ผมจะไปเดินกับคุณ"

 

 

คริสยิ้มด้วยความพอใจกับคำตอบที่ได้มา  " อืม ตกลง นั้นฉันไปนอนแล้วนะ บายๆ  แล้วพรุ่งนี้เจอกัน" 

 

คริสหันมาส่งยิ้มให้อีกครั้ง  ก่อนเดินจากไป  หลังจากที่คริสเดินลงไปแล้ว เพื่อนทั้งสามก็เดินขึ้นมา

 

" ทำไมเขาไม่มาหลงรักผมบ้างเนี่ย  ผมออกจะหล่อฝังใน"  เอ็มพูดด้วยความอิจฉา

 

" ก้อมันฝั่งลึกไปไง  ลึกจนเขามองไม่เห็นแล้ว" โจขำเอ็มๆ

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา