Cute love น่ารักดีนัก ขอรักหน่อยละกัน!!!
Bifern
10) Back to the same
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ขอท่งขอโทษอะไรกันล่ะ" เขาหยิบผ้าเช็ดหน้าสีดำลายหน้ายิ้มมาให้ฉัน ฉันรับมาเช็ดน้ำตาแบบลวกๆ
"ก็...ก็" น้ำเสียงของฉันสั่นเครือ "ก็นายจะไม่เสียใจเหรอ ที่..."
"ไม่เป็นไรหรอก" เขาพูดขัดขึ้นมาก่อน "ก็ฉันจะปล่อยให้คนที่รักมีความสุข ก็ยังดีกว่าบังคับให้มารักอย่างไม่เต็ม
ใจ มันไม่ทุกข์ใจแย่เหรอ" เขาพูดประโยคที่ผู้หญิงอยากฟังมากที่สุดรองจากคำว่า 'รัก' ออกมา ในขณะที่ฉันได้
แต่ร้องไห้แบบเด็กๆเท่านั้น
"เอ้อ...จริงสิ เธออยากเรียนทำคัพเค้กใช่มั้ย" เขาเปลี่ยนเรื่องแล้วถามเกี่ยวกับการเรียนทำคัพเค้กที่ฉันบ่นอยาก
ทำมานานแล้ว แต่หาที่เรียนไม่ได้ซะทีอ่ะ 
"เอ๊ะ...ใช่ๆ ฉันอยากเรียนนานแล้ว ทำไมเหรอ"
"อ่ะ นี่ใบสมัครเรียน Making Cupcake school โรงเรียนเกรด A เชียวนะ" เขายื่นกระดาษสีชมพูอ่อนลาย
ดอกกุหลาบน่ารักๆ มาให้ฉัน หัวกระดาษมีตราโรงเรียนกับชื่อโรงเรียนอยู่ แล้วด้านล่างก็เป็นตารางให้กรอกข้อมูล
เพื่อจะสมัคร...
ว้าว! โรงเรียนเกรด A เชียวเหรอเนี่ย! คุณพ่อคุณแม่ต้องยอมแน่ๆเลย
"ขอบใจนะ"
"ไม่เป็นไร เพราะนิกะกับซาจินะก็จะไปเรียนด้วย แล้วเผอิญใบสมัครเหลือพอดี" เฮือก! เขากำลังจะบอกว่า
ยัยนิกะกับยัยซาจินะเพื่อนตัวแสบก็เรียนด้วย โอ้ว! ม่ายยยยย!!!
แต่...ก็ดีนะ จะได้มีเพื่อน
"ขอให้สนุกกับการเรียนนะ"
"จ้ะ" ฉันยิ้มแล้วก็ยิ้มอีก ก็ทำไงได้ เพื่อนดีขนาดนี้ ใครไม่ยิ้มก็เกินไปล่ะ 
"ว่างๆทำเค้กมาให้กินบ้างล่ะ"
"จ้าๆ เรื่องกินนี่ไม่พลาดเลย เอ้อ...ว่าแต่มันเรียนวันไหนบ้างล่ะ"
"ก็เสาร์-อาทิตย์น่ะแหละ เริ่มเรียนสิบโมงตรง อยู่ตรงข้ามกับตลาดชิบะไง"
'กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงง!!!' โอ๊ะโอ๋! เสียงกริ่งดังแล้ว หมดคาบเบรคสิบห้านาทีแล้วสิเนี่ย
"หมดคาบแล้ว ไปนะ"
"จ้า เจอกันพักกลางวันน! วันนี้มีรวมทั้งกลุ่มไปเล่นม้าหมุนกันนะ!" ฉันตะโกนไล่หลังขณะเขาเดินไปที่อาคาร A
ซึ่งเป็นตึกของมัธยมปลาย ฉันก็อยู่ตึกเดียวกับเขาน่ะแหละ แต่อยู่คนละห้อง (ระดับคลาสจะเป็นตัวกำหนดเกรดตึก
ถ้าอนุบาลจะอยู่ตึก E ประถมต้นอยู่ตึก D ประถมปลายอยู่ตึก Cมัธยมต้นจะอยู่ตึก B มัธยมปลายจะอยู่ตึก A)
ขณะที่เขาหยุดเดินแล้วหันมายิ้มให้
"อื้อ! คราวนี้อย่าหมุนเสียหลักนะ เดี๋ยวดั้งหักล่ะยุ่ง!" ประโยคหลังนี่จงใจด่าฉันป้ะเนี่ย แต่ไม่เป็นไรหรอก ยังไง
เราก็เป็นเพื่อนกัน ไม่โกรธกันหรอกน่า!
พักกลางวัน ณ สนามกีฬา
ฉันเดินมานั่งรอเพื่อนๆที่จะมาเล่นม้าหมุนตรงม้าหินอ่อน แต่ฉันไม่เบื่อหรอกนะ เพราะฉันเอานิยายลงมาอ่านด้วย
แล้วฉันก็ไปซื้อมินิเบนโตะ* มานั่งกินเติมแรงไปพลางๆ
*ข้าวกล่องแบบญี่ปุ่น
"เฮ้! ขอโทษที่ทำให้รอนานนะจ๊ะนาริ" นิกะกับซาจินะน่ะเอง อ้อ! ลืมบอกไปค่ะว่าสองคนนี้ก็อยู่ในแก๊งด้วย ฉัน
คั่นนิยายไว้แล้วหยิบเบนโตะมากิน สองคนนั้นไม่รอให้ฉันทักก่อน ซาจินะเลยทักมาก่อนพลางหยิบไส้กรอกออก
มาจิ้มซอสเทอริยากิเคี้ยวตุ้ยๆ
"อยากเล่นม้าหมุนไวๆจังเลย" ยัยนิกะโอดครวญเหมือนทุกทีที่เพื่อนมาช้า เฮ้อ! ฉันก็อยากเล่นเหมือนกันล่ะน่า
"ไม่เป็นไรหรอกน่า กินกุ้งเทมปุระมั้ยล่ะ แบ่งให้" ฉํนพูดพลางคีบกุ้งเทมจัง(ฉันเรียกอย่างนั้นนะ)ยื่นให้นิกะ แต่ยัย
นั่นส่ายหัวยิกๆ
"ไม่ล่ะ นี่ๆ ฉันซื้อไอศครีมจากเดลี่ควีนที่มาเปิดในโรงเรียนเรามากินล่ะจ้า" นิกะพูดพร้อมชูไอศครีมในมือให้ดู
"เหอๆ เดี๋ยวค่อยกินน่า ดีจัง วันนี้คุณป้าให้ซอสเทอริฯ มาเยอะ" ซาจินะพูดอย่างอารมณ์ดี เอ้อ! ลืมบอกไปค่ะ
ว่าซาจินะชอบน้ำเทอริยากิเอามากๆเลยล่ะค่ะ ส่วนนิกะก็ชอบกินไอศครีมมากๆ โอ๊ะ! ฉันนี่เป็นนักเล่าเรื่องที่ใช้
ไม่ได้เลยแฮะ -^-=3 ลืมเล่าเรื่องเพื่อนสนิทได้ยังไง เริ่มจากนิกะก่อนแล้วกัน เธอเป็นสาวน้อย
หน้าตาน่ารักมากๆ ผมสีน้ำตาลสวย ตากลมโตสีเดียวกับผม แถมปอยผมสองข้างยังถักเปียถาวรไว้อีกแน่ะ เธอ
มีคนมาจีบเยอะค่ะ แต่เธอก็ถูกเขาสลัดทิ้งบ่อยนะคะ เธอเลยไม่อยากมีความรักอีก
ส่วนซาจินะ เธอหน้าตาออกแนวสาวมั่นค่ะ ผมสีเฮเซลยาวประบ่า ตาก็กลมรีสีน้ำตาลเข้ม ปากเรียว
อิ่มสีชมพูน่ารักมากๆ คนนี้ก็จีบเยอะค่ะ แต่เธอเป็นคนสลัดทิ้งเอง ฮิๆ เพื่อนฉันสวยใช้ม้า~
"ช่างเธอสิยะ อ้าว! นั่นเพื่อนมาแล้วๆ" ฉันอุทานอย่างดีใจพลางโบกไม้โบกมือเป็นสัญญาณว่าเราอยู่นี่ ส่วน
นิกะกับซาจินะก็หยัดตัวขึ้นเต็มความสูง
"พร้อมแล้วก็มาเล่นกันเถอะ^-^ " 'เรอิ' หัวหน้ากลุ่มพูดขึ้นพร้อมกับอ้ามือออก "มาจับมือกันเร็ว จะเริ่มแล้วนะ"
พูดจบทุกคนก็เดินมาจับมือกันเป็นวงกลม ก่อนจะหมุนเหวี่ยงกันอย่างแรง ถ้าใครล้มก่อนก็ออกจากเกมส์ นี่คือ
วิธีการเล่นของม้าหมุนค่ะ
"โอ๊ย!" เพื่อนทยอยออกทีละคนสองคน จนเหลือแค่ฉัน นิกะ ซาจินะ เรอิ จูริน และจงเบแค่เจ็ดคนแล้ว คราวนี้
ทุกคนจับมือแน่นกว่าเดิม เพราะกลัวจะหลุดออกไป แล้วก็เริ่มเล่นใหม่อย่างสนุกสนานท่ามกลางเสียงหัวเราะของ
เพื่อนๆที่นั่งมอง
หลังจากเล่นเกมส์จบ
"เฮ้อ~ เหนื่อยมากๆเลยเนอะ"
"อื้ม ดีนะกินเบนโตะไปก่อน เลยไม่ค่อยเหนื่อย" ฉันพูด
"เหมือนกันๆ ฉันก็กินไส้กรอกไปก่อนแล้ว" ซาจินะพูดบ้าง ขณะที่เรานอนแผ่หลาบนสนามหญ้าโดยไม่กลัวเปื้อน
'กริ๊งงงงงงงงงงงงงงง!!!' เสียงกริ่งดังแล้วสิ
"งั้นไปก่อนนะ"
"จ้า บ๊ายบาย..."
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
