พลิ๊คล็อคที่หัวใจ

อยากรู้หรอว่าฉันมาที่นี้ทำไมงั้นมานี้   โทโมะลากแก้วไปที่ห้องแล้วเหวี่ยงแก้วไปที่เตียงแล้วขึ้นคร่อม
โทโมะนายอย่าทำอะรนะ  เราเป็นแค่เพื่อ  อุ้บส์  0x0   แก้วพยามดิ้นสุดแรงแต่ก้ไม่ออก
เป็นแค่เพื่อนหรอห๊ะ  แต่ฉันไม่อยากเป็นแค่เพื่อนนิ   โทโมะพูดแล้วกดจูบอีกครั้งคำพูดเมื่อกี้ทำให้รู้ว่าโทโมะชอบเทอ  แก้วพยามดิ้นสุดแรงจนเคลิ้มเอามือคล้องคอโทดมะ  โทโมะยิ้มพอใจ  โทโมะเลื่อนหน้าไปที่หูของแก้วแล้วพูดว่าเป็นแฟนกันนะ
เอ่อ...อืมก้ได้ ปล่อยก่อนเถอะ     แก้วแกะมืออันหนึบของโทโมะที่ตอนนี้เรืฃิ่มไม่อยู่สุข
ฉันน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยหรอ   โทโมะถามแก้ว
ปะ...เปล่า...อือ   ไม่ทันที่แก้วจะพูดอะไรก็โดนปิดปากร่างสูงเลิกเสื้อนักเรียนของแก้วขึ้นและล้วงเข้าไปที่หน้าอกแก้วแล้วเคล้นครึงตรงนั้น  เมื่อแก้วได้รับถึงสัมผัสพิเศษ  ถึงกับตาโต
  ~  แควก~   มือของร่างสูงฉีกเสื้อนักเรียนของแก้วออกแก้วถึงกับตาโต
 ฟอด  จุ๊บ  จวบ  ร่างสูงทั้งหอม  ทั้งจูบ   ทั้งดูด
ร่างสูงปลดตะขอของร่างบางเอาไว้  แต่มือของร่างก้ห้ามไว้ก่อน
พะ...พอเถอะโทโมะ  ร่างบางห้ามไว้ก่อนก่อนจะเลยเถิดไปกว่านี้
ไม่เป็นไรหรอกน่า   พูดเส็ดก้จูบหน้าอกข้างซ้ายของแก้ว  (ทำอะไรคิดเอาเองนะ)
.
.
.
                          เช้าต่อมา
แก้วตื่นขึ้นมาเห็นโทโมะกำลังนอนอยู่ข้างกายแก้วแล้วยิ้มออกมา
ยิ้มอะไรอยู่หรอ แก้วใจ  โทโมะถามแก้ว
ปล่าว  นี่ดทโมะถามอะไรหน่อยดิ   แก้วทำสีหน้าจิงจัง
อะไรหรอ   โทดมะถามดั่วสีหน้างง
โมะมาเป็นแฟนกับแก้วแล้วน้องพิมไม่เสียใจแย่หรอ  แก้วถามโทโมะ
...............................................................................................
โมะจะตอบแก้วใจอย่างไนฃรติดตามนัฃะคร๊ะ เม้นดั่วนะค่ะ