เบลลิสผจญโลกนางฟ้า (Bellis Angel Story)

"ยินดีต้อนรับค่ะ คุณเป็นนักผจญภัยขั้นฝึกหัด !"

เบลแทบจะบ้าตายกับไอเมืองประหลาดๆนี่

"ในฐานะ ที่คุณเป็นนักผจญภัยฝึกหัด ฉันจะแจกของรางวัลให้กับคุณ"

"นี่มันสร้อยบ้าบออะไรนี่ !"

"เมื่อคุณต้องการ "กางปี" ให้นึกถึงมันก็พอค่ะ"

"นี่ ไม่ๆๆ ฉันฝันหรือปล่าว !!!!"

"ขอให้สนุกกับการผจญภัยนะค่ะ ! ว้าบบบบๆๆๆ"

จากนั้นพนักงานต้อนรับก็สร้างแสงประหลาดๆขึ้นมาครอบตัวเบล แล้วพาเบลไปยังพื้นหญ้าว่างปล่าว

"มีใครอยู่ไหม ไหม ไหม ไหม"

เบลตะโกนทั่วทุ่งพื้นหญ้าแต่กลับเป็นเสียงสะท้อนกลับมา (ซึ่งอาจจะหมายความว่า ไม่มีใครอยู่มั้ง = =!)

"พนักงานต้อนรับหรือ หึ นี่บ้าบออะไรนี่ แล้วไอสร้อยบ้านี่มันทำไรด้ายยยยยยยยยยยย !"

เบล นึกถึงมันจากนั้นก็มีปีกเล็กๆสีชมพูหวาน โผล่มาที่หลังของเบล

"โอ้ นี่มันปีกแมงหวี่เหรอนี่ (เล็กจัง = =!) บินได้จริงเหรอ !!!"

ในเวลานั้นเบลก็ฝึกบินอยู่ในใจก็คิดว่า (นี่มันความฝานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน)

บ้านของเบล ทางด้านคุณพ่อ และ คิม

"เธอหายไปไหนของเธอ"

"ผมว่าเธออาจจะไปเล่นกับเพื่อนของเธอก็ได้ ไม่ต้องกังวลไปหรอกครับ"

ทั้งสอง ถอนหายใจดัง เฮ่ออ ! เพราะทั้งสองกำลังเป็นห่วงเบลอยู่....

"วู้ๆๆๆๆโว่ๆๆๆๆ !!!!!!! ฉันบินได้ เย้ๆๆๆ !!!! ฉันบินได้จริงๆ ฉันไม่ได้ฝัน ฉันบินด้ายยยยยยยยยย !!!!"

แต่แล้วเบลก็ต้องหยุดบินเพราะเธอทำของบางอย่างตกลงไป

"เฮ้ !!!! สมุดนี้นี่เอง ที่ฉันอ่าน อ้อ ถ้ามันพาฉันมาที่นี่ได้ ก็ ต้องพากลับได้"

จากนั้นก็มีตัวตลกตัวหนึ่งบินมาพูดกับเบล

"สมุดนั้น....เจ้าสามารถกลับไปยังบ้านที่พักอาศัยของเจ้าได้....แต่เจ้าจะต้องกลับมาด้วยนะ"

"เอ่อ..คุณทำไมฉันต้องกลับมาที่นี่เหรอ"

"เฮ่อ....บนโลกแห่งเวทย์มนต์นี้ถูกความมืดปกคลุมอยู่ โดยฝีมือของ "แมชชีน" แม่มดใจดำ"

"แมชชีน แมชชีนเค้าทำร้ายโลกของคุณมากเลยเหรอ"

"เพราะงี้ไง พวกเราจึงได้เสกหนังสือที่เจ้าถืออยู่ไปอยู่บนโลกมนุษย์ เพื่อที่จะมีมนุษย์หลงมาเยอะๆเราจะได้สู้กับมัน"

"สู้กับแมชชีนนะเหรอแล้ว แล้วฉันจะทำอะไรได้ ฉันมีอาวุธที่ไหนกันละ"

"ไม่ต้องห่วงแม่หนู เจ้ายังมีคาถาเวทย์มนต์ที่อยู่ในสมุดเล่มนั้น ลองศึกษาดูละกัน"

"ค่ะ เดี๋ยวหนูจะกลับมาแน่นอน ค่ะ !!"

เบลว่าแล้วก็อ่านอักขระแปลกๆนั่นแล้วก็กลับไปยังห้องนอนของเธอตามเดิม...

"พ่อค่ะ พ่อเชื่อมั้ยว่าหนูบินได้"

"เอ่า เบลลูกกลับมาแล้วหรือ ไปไหนมา"

"หนูบินได้จริงๆค่ะ คิม เธอต้องเชื่อฉันนะ นี่ค่ะพ่อหนูอ่านอักขระแปลกๆนี่แล้วมันก็พาหนูไปเลย"

ว่าแล้ว พ่อของเบลก็ขอดูหนังสือเล่มนั้น แน่นอนพ่อของเขาเป็นนักสะสมของโบราณ

ทั้งสองก็เชื่อจนได้เพราะหนังสือเล่มนั้น "มีเวทย์มนต์".....(โปรดติดตามตอนต่อไป)