the elemental จิตวิญญาณแห่งธาตุ

                'แม่คะ แม่อยู่ไหน'เสียงของเด็กสาวดังขึ้นมา
เด็กสาวเจ้าของเส้นผมสีทองและดวงตาสีมรกตที่สดใส เด็กน้อยอายุ6ขวบกำลังร้องไห้ เพราะกำลังหลงทางในสวนสนุกแห่งนึง 
                'นี่ เธอคนนั้นน่ะ ร้องไห้ทำไมเหรอ'
เด็กชายคนนึงถามขึ้น เด็กคนนี้น่าจะมีอายุเท่าเธอเ แต่ดูแล้วผู้ใหญ่กว่ามาก เขามีเส้นผมและดวงตาสีดำสนิท ดวงตานั้นกำลังจ้องมองเธออย่างเรียบเฉยผิดกับท่าทางของเขา
                'ฉันหลงทางกับแม่'
                'งั้นตามมาสิ มีผู้หญิงคนนึงถามหาเธออยู่เหมือนกัน'
                'อือ'
เมื่อเดินไปได้สักพักเธอก็ได้เจอกับแม่ของเธอและก่อนที่เด็กชายจะจากไปเธอก็ตะโกนถามไปว่า
                'นี่ ฉันชื่อเซร่านายชื่ออะไร'
                'ลีโอ ฉันชื่อลีโอ'
เวลา 8 โมง                
                "เซร่าตื่นได้แล้วลูกเดี๋ยวก็ไปสายหรอก!!"
                "แม่คะ นี่ยังปิดเทอมอยู่เลยนะ"
                "นี่มันวันเปิดวันแรกนะลูก!!!"
                "อ๋อวันแรกนี่เอง ...ห้ะ!!! สายแล้วสายแล้ว!!!!"
สวัสดีทุกคนฉันชื่อเซรานี่ พีนาเคิล อายุ16 ปี แต่คงต้องไปอาบน้ำก่อนละนะ
อีกด้านนึง คฤหาสน์ไดแอมไพน์
ทางเดินที่นำไปสู่ทางออก ชายคนนึง กำลังเดินไปด้วยท่วงท่าสง่างาม ร่างสูงโปร่งยิ่งทำให้เขาดูสง่ายิ่งกว่าใครระหว่างเดินก็มีแม่บ้านพ่อบ้าเดินออกมา                
                 "ท่านชายลีโอ เดินทางปลอดภัยนะคะ/ครับ"
                 "..."เขาไม่ตอบรับอะไรแต่เหล่าผู้รับใช้รู้ดีเขาไม่ได้หยิ่งอะไรหรอก เขาแค่ไม่ค่อยพูดเท่านั้น แล้วเขาก็เดินผ่านไปโดยที่คนรับใช้ก้โค้งให้อย่างลื่นไหลดั่งคลื่นน้ำ เขาเดินออกมาไปขึ้นรถม้าสีดำของเขาตอนที่เขาขึ้นรถ ก็มีผู้หญิงท่าทางใจดีคนนึงเดินมาหาเขาแล้วพูดว่า
                  "ไปโรงเรียนใหม่ ยังไงก็ขอให้สนุกนะจ๊ะ"
                  "ครับ แม่นมก็ด้วย"
                  "จ้ะ ไปเถอะเดี๋ยวไปไม่ทันนะ"
                  "ครับ"รถม้าวิ่งออกไปแล้ว คล้อยหลังรถม้าไปนั้น แม่นมก็ต้องถอนหายใจยาวออกมาย่างอดไมได้ก่อนจะคิดในใจว่า
                  'นิ่งๆอย่างนี้ หวังว่าคงไม่ทำให้คนอื่นมาหาเรื่องนะ'
ณ โรงเรียนเกลเดอเรีย
เกลเดอเรียคือโรงเรียนที่ใช้ฝึกสอนการปฏิบัติของทายาทชนชั้นสูงและเหล่าคนดังทั้งหลายหรือคนที่มีคุณสมบัติครบถ้วน(ซึ่งมีเป็นพันข้อ) โรงเรียนที่ไม่ว่าสมาคมไหนก็ต้องยอมแพ้ เนื่องจากเกลเดอเรียมีเหล่าชนชั้นสูงและเศรษฐีพันล้านคอยหนุนหลังและด้วยความที่ว่ามีทายาทของคนดังต่างๆมากมาย เลยมีแต่โรงเรียนนี้เท่านั้นที่มีเทคโนโลยีที่ทันสมัยคอยปกป้องคุ้มครองและแน่นอน คือจะมีการสุ่มนักเรียนชนชั้นต่ำมา1คน และคนๆนั้นคือเธอ...เซรานี่ พีนาเคิล
                   "โอย ถึงซะที เหลือเวลาไปเดินเล่นด้วยแฮะ"เซร่าพูดขณะที่ตาก็เหลือบไปมองรถม้าที่ทยอยเข้ามาก่อนจะคิดในใจว่า
                   'ดูแล้วมีแต่คุณหนูทั้งนั้นเลยแฮะแล้วเราจะรอดมั้ยเนี่ย เอ๊ะ!รถม้าสีดำแปลกดีแฮะ'
รถม้าสีดำคันหนึ่งขับผ่านมา ตรงรถมีสัญลักษณ์สิงโตสีทองซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของตระกูล ไดเเอมไพร์ ตระกูลที่เก่าแก่และร่ำรวย เจ้าของเหมืองและร้านเพชรพลอยหลายสาขา ถือเป็นตระกูลชั้นสูงที่ร่ำรวยที่สุดในราลีเฟียเมืองแห่งนี้  แล้วตอนขับรถผ่านเซร่าเธอและเขาเห็นหน้ากันเหมือนเวลาหยุดไปชั่วขณะ
                   "หมอนั่นหน้าคุ้นๆ เหมือนกับเคยเห็นมาก่อน"
เวลาเดียวกันในรถม้า
                   'เหมือนเคยเห็นยัยนั่นที่ไหนสักแห่ง ไม่มั้ง'
----------------------------------------------