the elemental จิตวิญญาณแห่งธาตุ

                'แม่คะ แม่อยู่ไหน'เสียงของเด็กสาวดังขึ้นมา

เด็กสาวเจ้าของเส้นผมสีทองและดวงตาสีมรกตที่สดใส เด็กน้อยอายุ6ขวบกำลังร้องไห้ เพราะกำลังหลงทางในสวนสนุกแห่งนึง 

                'นี่ เธอคนนั้นน่ะ ร้องไห้ทำไมเหรอ'

เด็กชายคนนึงถามขึ้น เด็กคนนี้น่าจะมีอายุเท่าเธอเ แต่ดูแล้วผู้ใหญ่กว่ามาก เขามีเส้นผมและดวงตาสีดำสนิท ดวงตานั้นกำลังจ้องมองเธออย่างเรียบเฉยผิดกับท่าทางของเขา

                'ฉันหลงทางกับแม่'

                'งั้นตามมาสิ มีผู้หญิงคนนึงถามหาเธออยู่เหมือนกัน'

                'อือ'

เมื่อเดินไปได้สักพักเธอก็ได้เจอกับแม่ของเธอและก่อนที่เด็กชายจะจากไปเธอก็ตะโกนถามไปว่า

                'นี่ ฉันชื่อเซร่านายชื่ออะไร'

                'ลีโอ ฉันชื่อลีโอ'

เวลา 8 โมง                

                "เซร่าตื่นได้แล้วลูกเดี๋ยวก็ไปสายหรอก!!"

                "แม่คะ นี่ยังปิดเทอมอยู่เลยนะ"

                "นี่มันวันเปิดวันแรกนะลูก!!!"

                "อ๋อวันแรกนี่เอง ...ห้ะ!!! สายแล้วสายแล้ว!!!!"

สวัสดีทุกคนฉันชื่อเซรานี่ พีนาเคิล อายุ16 ปี แต่คงต้องไปอาบน้ำก่อนละนะ

อีกด้านนึง คฤหาสน์ไดแอมไพน์

ทางเดินที่นำไปสู่ทางออก ชายคนนึง กำลังเดินไปด้วยท่วงท่าสง่างาม ร่างสูงโปร่งยิ่งทำให้เขาดูสง่ายิ่งกว่าใครระหว่างเดินก็มีแม่บ้านพ่อบ้าเดินออกมา                

                 "ท่านชายลีโอ เดินทางปลอดภัยนะคะ/ครับ"

                 "..."เขาไม่ตอบรับอะไรแต่เหล่าผู้รับใช้รู้ดีเขาไม่ได้หยิ่งอะไรหรอก เขาแค่ไม่ค่อยพูดเท่านั้น แล้วเขาก็เดินผ่านไปโดยที่คนรับใช้ก้โค้งให้อย่างลื่นไหลดั่งคลื่นน้ำ เขาเดินออกมาไปขึ้นรถม้าสีดำของเขาตอนที่เขาขึ้นรถ ก็มีผู้หญิงท่าทางใจดีคนนึงเดินมาหาเขาแล้วพูดว่า

                  "ไปโรงเรียนใหม่ ยังไงก็ขอให้สนุกนะจ๊ะ"

                  "ครับ แม่นมก็ด้วย"

                  "จ้ะ ไปเถอะเดี๋ยวไปไม่ทันนะ"

                  "ครับ"รถม้าวิ่งออกไปแล้ว คล้อยหลังรถม้าไปนั้น แม่นมก็ต้องถอนหายใจยาวออกมาย่างอดไมได้ก่อนจะคิดในใจว่า

                  'นิ่งๆอย่างนี้ หวังว่าคงไม่ทำให้คนอื่นมาหาเรื่องนะ'

ณ โรงเรียนเกลเดอเรีย

เกลเดอเรียคือโรงเรียนที่ใช้ฝึกสอนการปฏิบัติของทายาทชนชั้นสูงและเหล่าคนดังทั้งหลายหรือคนที่มีคุณสมบัติครบถ้วน(ซึ่งมีเป็นพันข้อ) โรงเรียนที่ไม่ว่าสมาคมไหนก็ต้องยอมแพ้ เนื่องจากเกลเดอเรียมีเหล่าชนชั้นสูงและเศรษฐีพันล้านคอยหนุนหลังและด้วยความที่ว่ามีทายาทของคนดังต่างๆมากมาย เลยมีแต่โรงเรียนนี้เท่านั้นที่มีเทคโนโลยีที่ทันสมัยคอยปกป้องคุ้มครองและแน่นอน คือจะมีการสุ่มนักเรียนชนชั้นต่ำมา1คน และคนๆนั้นคือเธอ...เซรานี่ พีนาเคิล

                   "โอย ถึงซะที เหลือเวลาไปเดินเล่นด้วยแฮะ"เซร่าพูดขณะที่ตาก็เหลือบไปมองรถม้าที่ทยอยเข้ามาก่อนจะคิดในใจว่า

                   'ดูแล้วมีแต่คุณหนูทั้งนั้นเลยแฮะแล้วเราจะรอดมั้ยเนี่ย เอ๊ะ!รถม้าสีดำแปลกดีแฮะ'

รถม้าสีดำคันหนึ่งขับผ่านมา ตรงรถมีสัญลักษณ์สิงโตสีทองซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของตระกูล ไดเเอมไพร์ ตระกูลที่เก่าแก่และร่ำรวย เจ้าของเหมืองและร้านเพชรพลอยหลายสาขา ถือเป็นตระกูลชั้นสูงที่ร่ำรวยที่สุดในราลีเฟียเมืองแห่งนี้  แล้วตอนขับรถผ่านเซร่าเธอและเขาเห็นหน้ากันเหมือนเวลาหยุดไปชั่วขณะ

                   "หมอนั่นหน้าคุ้นๆ เหมือนกับเคยเห็นมาก่อน"

เวลาเดียวกันในรถม้า

                   'เหมือนเคยเห็นยัยนั่นที่ไหนสักแห่ง ไม่มั้ง'

----------------------------------------------