Alchemist of Academy โรงเรียนป่วนก๊วนเล่นแร่แปรธาต

  The Beginning of Love ♥ (8) 

 

 

 

    

 

             .....ทางด้านของป่าลึกลับโบราญแห่งหนึ่งในเกาะเล็กๆที่อยู่ทางตอนเหนือสุดของ

ทวีปAcendia ทามกลางบรรยากาศยามราตรีที่ดูน่าขนลุกสุดๆ (ตัวเดิมจากChapter 2)

 

??? : นายท่านขอรับ! ไอแก่Semanost! ถูกFeltกำจัดแล้วขอรับ!

 

??? : หึ! อย่างที่ข้าคิดเอาไว้ไม่มีผิด!!

 

??? : ......แล้วที่นี้จะเอายังไงต่อรึขอรับ!

 

??? : รอดูต่อไปแบบนี้แหละ! ดีแล้ว! หึหึหึ!

 

??? : ขอรับนายท่าน!!

           

            พอปีศาจ2ตัวนั้นพูดจบก็ยิ้มออกมาให้เห็นแบบเลือดเย็นสุดๆ ก่อนจะหายไปทาม

กลางกลุ่มควันสีดำ!

           

        .....เช้าของวันต่อมาในห้องเรียน1-B ที่ยังเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง! ทุกคน

ในห้องเรียนก็ยังคงทำตัวเอื่อยเฉื่อย ไร้สาระไปวันๆ เหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนแปลง! (-*-

เฮ้ยๆๆ!เขียนออกมาแบบนี้! มันหมายฟายว่ายังไงกันฟ่ะ! เจ้าบ้า~!) - - ไม่รู้สิ! อารมณ์ใน

การเขียนมันพาไป!.....เอาเป็นว่าทุกคนในห้องก็ยังคงทำตัวเหมือนเดิมตามปกติอย่างที่เคย

เป็นมานั้นแหละ!

 

Felt : -.- เฮ้อ~! ให้ตายสิ!.....เย็นวันนี้ต้องซ้อมเบสบอลอีกแล้วงั้นเหรอ~! น่าเบื่อจังเลยแหะ~!- - (Feltถอนหายใจออกมาแบบเซ็งสุดๆ พร้อมกับก้มหน้าแล้วเอาหน้าไปแนบติดกับโต๊ะเรียน แล้วหันไปมองRazeที่ยืนอยู่ข้างๆพร้อมกับทำตาขวางใส่)

 

Raze : - -* จะให้ทำยังไงได้ล่ะ!.....ก็นายเล่นโดดมาตั้งหลายวันแล้วน้า~Felt!....ไปซ้อมเลยนะวันนี้!....อย่าโดดให้เห็นอีกล่ะ! (Razeหันไปมองหน้าFeltพร้อมกับทำหน้าตายใส่)

 

Felt : - -* เชอะ! ให้มันได้อย่างงี้สิ!.....ก็ได้! ก็ได้! เดี่ยวฉันจะไปซ้อมให้นายเห็นหน้าสักวันหนึ่งก็แล้วกัน!! (Feltตอบแบบไม่พอใจ)

 

Raze : ^0^ หึ!......นายนี่ล่ะก็! (Razeยิ้มออกมาตรงมุมปากพร้อมกับส่ายหัวไปมา)

 

Edge : โย่ว~!! ^0^ (Edgeเดินเข้ามาที่โต๊ะของFeltพร้อมกับโบกมือทักทาย)

 

Felt : ^0^ ไงEdge~! ....ยังไม่ตายใช่ป่ะ~! (Feltหันไปยิ้มให้แบบกวนๆ)

 

Edge : - -* .....มาถึงก็เริ่มเปิดมุขตั้งแต่เช้าเลยนะ! เหอๆๆ!! (Edgeทำหน้าตายใส่Felt)

 

Felt : ^_^…...ก็มันไม่มีอะไรทำนิ! ว่าแต่นายมีธุระอะไรกับฉันเหรอEdge~!?

 

Edge : - - มีสิ! ถ้าฉันไม่มีธุระกับนาย!.....แล้วฉันจะเดินมาหานายถึงที่โต๊ะทำซากอะไรฟ่ะเจ้าบ้า~!? (Edgeย้อนกลับไปแบบกวนๆ)

 

Raze : -.- มันมีย้อนกลับมาด้วยวุ้ย!! (Razeหันไปมองหน้าFelt)

 

Felt : ^0^ ฮ่ะฮะฮะๆๆ~! ถ้างั้นก็รีบพูดมาสิEdge~!

 

Edge : - - เที่ยงนี้มีการประกาศผลสอบของวิชาประวัติศาสตร์ที่หน้าบอร์ดของโรงเรียน! จะไปดูด้วยกันป่ะ! (EdgeพูดชวนFelt)

 

Felt : เอาสิ! แล้วคนอื่นๆล่ะจะไปดูพร้อมกันป่ะ~! ^_^

 

Raze : ^_^ แน่นอนFelt!!  (Razeหันไปมองหน้าประตูห้อง) โอ๊ะ! อาจารย์เข้าแล้ว!.....ถ้างั้นฉันไปก่อนนะ! (Razeเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะของตัวเอง)

           

          RazeกับEdgeเดินกลับไปนั่งที่ของตัวเอง หลังจากที่อาจารย์โยชิเดินเข้ามาในห้อง

พร้อมกับกองหนังสือเล่มใหญ่กองหนึ่ง! นักเรียนทุกคนในห้องต่างพากันนั่งประจำที่ของตัว

เอง! ก่อนที่คาบเรียนวิชาศาสตร์ป้องกันของอาจารย์โยชิจะเริ่มต้นขึ้น! ( อาจารย์โยชิสอนทั้ง

วิชาพละศึกษา,ศาสตร์ต่อสู้,ศาสตร์ป้องกันและก็ศาสตร์พื้นฐานเกี่ยวกับเวทมนตร์)

 

อาจารย์โยชิ : - - เอาหนังสือเรียนวิชาศาสตร์ป้องกันตัวขึ้นมา! เปิดไปหน้าที่ 98 ถึงหน้าที่ 150 อ่านทำความเข้าใจให้ดีๆ! วันนี้สอบและก็ไม่ต้องเอ่ยปากถามอะไรทั้งสิ้น! วันนี้ไม่ต้องเช็คชื่อ! ใครก็ขาดเรียนก็ปล่อยให้มันขาดไป! ไม่ต้องไปสนใจ! รีบๆอ่านทำความเข้าใจเร็วๆเข้า!!

 

นักเรียนทุกคน : |||.= …..รับทราบ!!!!

           

           พออาจารย์โยชิเดินเข้ามาในห้องก็เริ่มต้นพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูดุดันน่ากลัวมาก

พร้อมกับจ้องมองทุกคนด้วยแววตาที่ดูน่ากลัวสุดๆ! ทำเอานักเรียนทุกคนในห้อง ถึงกับกลัว

จนทำอะไรไม่ถูก! ก่อนที่ทุกคนในห้องเรียนจะพากันก้มหน้าก้มตาลงนั่งอ่านหนังสือตามที่

อาจารย์โยชิบอกด้วยท่าทางและสีหน้าที่ดูหวาดกลัวสุดๆ! จนทุกคนในห้องไม่กล้าหันหน้ามา

พูดคุยกันต่อหน้าอาจารย์โยชิที่กำลังจ้องมองลงมา ราวกับอสูรกายที่กำลังจ้องมองมาที่เหยื่อ

ของมัน! ทุกคนต่างพากันเงียบสนิท! ก่อนที่บรรยากาศเงียบสงบของห้องเรียน1-B จะยังคง

ดำเนินต่อไป.....

           

                  ......ผ่านไป 20 นาที

 

อาจารย์โยชิ : - -* .....หมดเวลาอ่านหนังสือแล้วเจ้าพวกแมลงวันทั้งหลายแหล่~! เอาหนังสือเรียนที่มีคุณค่ามากกว่าชีวิตของพวกแกยัดใส่กระเป๋าโทรมๆของพวกแกซะ! ไอพวกแมลงวัน!! และก็เตรียมตัวพร้อมสอบกันได้แล้ว!! .....ใครไม่พร้อมก็ต้องพร้อม!.....ใครไม่อยากสอบก็ต้องสอบ!....เข้าใจไหม~ไอพวกนักเรียนหน้านอนทั้งหลายแหล่! (อาจารย์โยชิตะโกนพูดออกมาอย่างดุร้าย)

 

นักเรียนทุกคน : ....ไอพวกแมลงวัน! |||.O” (ซีด!!) (นักเรียนทุกคนในห้องต่างพากันช็อคสุดๆ! ที่ได้ยินอาจารย์โยชิเรียกทุกคนแบบนั้น!)

 

อาจารย์โยชิ : ....อีกอย่างถ้าใครสอบตกในวิชาของฉันล่ะก็......ฉันคนนี้จะส่งพวกแกกลับจุดเซฟแน่!.....หวังว่าทุกคนคงจะให้ความร่วมมือได้ดีนะไอพวกแมงวัน!! (อาจารย์โยชิจ้องมองด้วยสายตาที่ดูน่ากลัวสุดๆ)

 

นักเรียนทุกคน : |||_||| (เฮือกx2!!) (กำลังกลัวจนทำอะไรไม่ถูก)

 

Edge : (- - ) .......นี้Felt~! ถามจริงเถอะ! ตกลงนี้มันคือห้องเรียนหรือสนามรบกันแน่!.....ฉันชักจะแยกไม่ออกขึ้นมาซะแล้วสิ! -.- เฮ้อ~! (EdgeหันไปกระซิบกับFeltแบบเบาๆแล้วถอนหายใจออกมาแบบเซ็งสุดๆ)

 

Felt : ( - -) .....อย่าว่าแต่นายเลย! ฉันเองก็เริ่มแยกไม่ออกเหมือนกัน~! (Feltหันไปกระซิบพร้อมกับทำหน้าตาย)

 

อาจารย์โยชิ : เฮ้ยยย~!!! พวกแก2คนตรงนั้นนะ!....จะแหกปากออกมาทำไมฟ่ะ!!.....ไม่รู้หรือไงว่านี้คือห้องสอบ!......เดี่ยวปั๊ดเสียบแม่งทั้งคู่เลย!!! (อาจารย์โยชิพูดพร้อมกับจ้องมองไปที่EdgeกับFelt)

 

Felt&Edge : >0< ขอโทษด้วยคร้าบบบ~! (ทั้ง2คนรีบพูดขอโทษอาจารย์โยชิ)....(- - อาจารย์คนนี้หยาบคายดีแท้!!.....สมแล้วที่เป็นมนุษย์เหล็กโยชิ!!) (EdgeกับFeltคิดในใจเหมือนกัน!)

 

อาจารย์โยชิ : ถ้างั้นมาเริ่มสอบกันเลยนะ!!! ไอพวกแมลงวัน!!

           

           ......หลังจากนั้นชั่วโมงการสอบของวิชาศาสตร์ป้องกันตัว ที่สุดแสนจะน่ารุนระทึก

ขวัญสั่นประสาท! ก็ได้เริ่มต้นขึ้นทามกลางสายตาของอสูรกายเหล็กโยชิ! ที่กำลังจ้องมองมาที่

ทุกคนอย่างไม่คลาดสายตา! จนนักเรียนทุกคนในห้องถึงกับไม่กล้ายอมปริปากพูดคุยกัน

ระหว่างสอบหรือหันซ้ายหันขวาเพื่อจะลอกข้อสอบกัน! หรือแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นไปสบตา

อาจารย์โยชิก็ยังไม่กล้า!.....ทำให้การสอบครั้งนี้ถือเป็นการสอบที่ยุติธรรมและเป็นกลางมาก

ที่สุดเท่าที่เคยมีมา!.......ก่อนที่ชั่วโมงการสอบระทึกขวัญของวิชาศาสตร์ป้องกันตัวจะจบลง

ไปได้ด้วยดี! ทามกลางสายตาและท่าทางที่ดูหวาดกลัวกับการสอบครั้งนี้ไปตลอดกาล!

           

                 .......ช่วงพักเที่ยง! ณ โรงอาหาร!

 

ซางาวะ (เพื่อนในห้อง!) : T^T ให้ตายสิ!! ทำไมอาจารย์โยชิถึงได้ดูน่ากลัวอะไรอย่างงี้นะ!.....พี่แกเป็นมนุษย์ตัวเป็นๆหรือเปล่าเนี่ย!?

 

ซางาวะหันไปถามEdgeและคนอื่นๆที่กำลังนั่งทานข้าวร่วมโต๊ะเดียวกัน ด้วยสีหน้าและท่าทางที่ดูหวาดกลัวอาจารย์โยชิมาก!

 

Edge : - - เอาน่า! เอาน่า!! ใจเย็นๆก่อนซางาวะ!.....ทำใจให้สบายเถอะนะ~! ตอนนี้อย่าพึ่งพูดอะไรเลย!......นั่งทานข้าวแบบสบายใจไม่ดีกว่าเหรอ!? อย่าไปคิดถึงเรื่องนั้นเลยน่า~! (Edgeที่นั่งอยู่ข้างๆหันไปตบบ่าซางาวะเบาๆ)

 

ซางาวะ : - - เอางั้นเลยเหรอEdge~! (ซางาวะทำหน้านิ่งๆแล้วหันไปหน้าEdge)

 

Edge : -_-* เออดิ!.......ว่าแต่มีใครเห็นFelt บ้างหรือป่าว~!? (Edgeหันไปถามคนอื่นๆพร้อมกับมองหาFeltไปมา)

 

Raze : - - ไม่เห็นอ่ะ!.....รู้สึกว่าหมอนั้นมันยังไม่ลงมาที่นะ!.....นายจะลองขึ้นไปดูที่ห้องเรียนหรือป่าวEdge~! (Razeตอบพร้อมกับนั่งทานข้าวไปเรื่อยๆ)

 

Edge : ~_~ ไม่เอาอ่ะ!ขี้เกียจ!.....เดี่ยวมันก็ลงมาเองแหละ!

 

Roxis : - - ผมว่าคงไม่ใช่แล้วล่ะ!! ดูนั้นสิ! (Roxisพูดพร้อมกับชี้ไปที่ตู้ขายตั๋วอาหาร)

           

           ทุกคนต่างพากันหันไปมองตามที่Roxisบอก! ก่อนจะได้พบกับFelt ที่กำลังยืนต่อคิว

รอซื้อตั๋วอาหารอยู่! ทุกคนต่างพากันหันไปมองที่Feltเพียงคนเดียว! ก่อนที่Feltจะเดินไปซื้อ

อาหารพอซื้อเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็รีบเดินตรงไปยังโต๊ะที่อยู่ด้านหลังสุดของโรงอาหารทันที่!

พร้อมกับนั่งอยู่ที่โต๊ะตัวนั้นเพียงคนเดียว เหมือนกับกำลังนั่งรอใครบ้างคนอยู่! ก่อนที่ทุกคน

จะหันกลับมาที่เดิมแล้วพูดคุยกันว่า

 

Flay : - - เฮ้ย!.....ทำไมไอหมอนั้นถึงไปนั่งทานข้าวตัวคนเดียวล่ะ! (FlayหันไปถามRaze)

 

Raze : - - แล้วฉันจะไปรู้เหรอ! เจ้าบ้า~! (Razeหันไปมองหน้าพร้อมกับทำตาขวางใส่)

 

ซางาวะ : ....เหมือนกับว่าหมอนั้น! กำลังนั่งรอใครบ้างคนอยู่เลยแหะ! พวกนายคิดเหมือนฉันหรือเปล่า?

 

Roxis : - - ผมเองก็คิดอย่างนั้น!....ว่าแต่แล้วตกลงคุณFelt กำลังนั่งรอใครอยู่ล่ะ!? (Roxisหันไปถามพร้อมกับเกาหัวไปมา)

 

Edge : - - ไม่รู้สิไอแว่น!.....ถ้านายอยากรู้ก็....ลองเดินเข้าไปถามดูเอาเองสิ!! (Edgeหันไปมองพร้อมกับหน้านิ่งๆ)

 

Roxis : (~_= โดนอีกแล้วตู!!) (Roxisถอนหายใจออกมาพร้อมกับคิดในใจ)

 

ซางาวะ : - - สงสัยว่าหมอนั้นกำลังนั่งรอPamelaจัง~อยู่มั่ง! 2คนนั้นเป็นแฟนกันไม่ใช่เหรอ!?

 

Raze : -_- ฉันว่าคงไม่ใช่แล้วล่ะ!....เพราะว่าPamelaนั่งทานข้าวอยู่ที่โต๊ะของJessไม่ใช่เหรอ!....ถ้าไม่เชื่อพวกนายก็ลองหันไปดูสิ! (Razeพูดพร้อมกับชี้ไปที่โต๊ะของJess! ก่อนที่ทุกคนจะหันไปดูพร้อมกัน! แล้วก็หันกลับมา)

 

Edge : O_O จริงด้วย!! ถ้าไม่ได้นั่งรอPamelaจัง! แล้วตกลงว่าหมอนั้นกำลังรอใครล่ะ….!

           

          Edgeพูดออกมาพร้อมกับมองหน้าดูทุกคน! ก่อนที่ทุกคนจะพยักไหล่พร้อมกันแล้วก็

เลิกสนใจFeltทันที่!

           

            ย้อนกลับไปทางด้านของFelt ที่กำลังนั่งรอใครบ้างคนอยู่ที่โต๊ะตรงหลังสุดของโรง

อาหาร! ที่กำลังนั่งยิ้มไปมาอยู่คนเดียวอย่างมีความสุขมาก! คล้ายกับว่ากำลังนั่งรอเพื่อที่จะ

เจอใครบ้างคน! Feltนั่งรอไปได้สักพักหนึ่ง! ก่อนจะได้พบกับทาจิบานะที่กำลังเดินถือถาด

อาหารมาที่โต๊ะตัวนี้! Feltรีบหันไปยิ้มให้กับเธออย่างอ่อนโยนพร้อมกับพูดชวนเธอให้นั่งร่วม

โต๊ะเดียวกันทันที่! ทาจิบานะอมยิ้มออกมาอย่างน่ารักน่าเอ็นดูที่ได้พบกับFelt ก่อนที่เธอจะนั่ง

ลงที่โต๊ะตัวนั้นแล้วหันไปมองหน้าพร้อมยิ้มให้Feltเห็นเล็กน้อย!

 

Felt : ^ ^ ไงสบายดีหรือเปล่า~! (Feltทักทายเธออย่างอ่อนโยน)

 

ทาจิบานะ : ....อืม! แล้วFeltล่ะ~!

 

Felt : .....ก็นะ!! ^0^ วันนี้ฉันขอมานั่งทานข้าวร่วมโต๊ะเดียวกับเธอนะ!.....เธอคงจะไม่ว่าอะไรฉันใช่ไหม?

 

ทาจิบานะ : ......อืม! ไม่ว่าอะไรหรอก! ทำตัวตามสบายเลยนะ~!

 

Felt : ^.^ อิอิ! งั้นเหรอ!......ถ้างั้นฉันขอถามอะไรเธอหน่อยสิ!!

 

ทาจิบานะ : ......จะถามอะไรเหรอ? (ทาจิบานะจ้องมองไปที่หน้าของFelt)

 

Felt : ^///^ (เขินนิดๆ) เอ่อ.....คือว่า......ทำไมเธอถึงมานั่งทานข้าวตัวคนเดียวได้ล่ะ! แล้วเพื่อนๆของเธอล่ะหายไปไหนกันหรอ~!?

 

ทาจิบานะ : .......ฉันน่ะไม่มีเพื่อนหรอก!

 

         ทาจิบานะพูดออกมาด้วยสีหน้าและน้ำเสียงดูเศร้ามาก! จนFeltเห็นแล้วถึงกับเข้าใจ

ในความรู้สึกของเธอทันที่ว่ามันเจ็บปวดและน่าเศร้าแค่ไหน!.....ทาจิบานะนั่งทานข้าวไป

เรื่อยๆอยู่แบบนั้น โดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองหน้าFelt เลยแม้แต่น้อย!! Feltนิ่งเงียบพร้อม

กับจ้องมองไปที่ใบหน้าของเธอ ด้วยสีหน้าที่ดูเศร้าและเห็นใจเธอมาก! ก่อนที่Felt จะยิ้ม

ออกมาให้เธอเห็นอีกครั้งแล้วพูดออกไปด้วยรอยยิ้มที่ดูอ่อนโยนมากว่า

 

Felt : ^__^ ถ้าอย่างงั้นล่ะก็ตั้งแต่นี้ต่อไปเดี่ยวฉันคนนี้......จะมานั่งทานข้าวร่วมโต๊ะเดียวกันเธอทุกวันเลยนะ!....เธอจะได้มีเพื่อนคุยถึงวันยังไงล่ะ!! ตกลงไหม!! ^0^ (Feltยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยนสุดๆ)

 

ทาจิบานะ : ......จะดีเหรอFelt~! ฉันไม่อยากรบกวนเธอเลยน้า~! (ทาจิบานะวางช้อนลงแล้วหันไปมองหน้าFelt)

 

Felt : ^0^ อย่าพูดอะไรอย่างงั้นสิทาจิบานะ~! เราเป็นเพื่อนกันนะ!....ลืมไปแล้วเหรอ~!? ^ ^

 

ทาจิบานะ : .....เพื่อน!.....อย่างงั้นเหรอ~! ฉันกับเธอเป็นเพื่อนกันจริงๆน่ะหรอ~!? (ทาจิบานะพูดออกมาด้วยใบหน้าที่ดูเศร้ามาก)

 

Felt : อย่าพูดแบบนั้นอีกนะทาจิบานะ!! (Feltพูดกับเธอด้วยสีหน้าที่ดูโกรธนิดๆ)

 

ทาจิบานะ : .......Felt~! ทำไมเธอต้อนมาสนใจฉันด้วย!! (ทาจิบานะถามFeltพร้อมกับก้มหน้าลง)

           

        คำถามของทาจิบานะทำให้Felt เริ่มเข้าใจในความรู้สึกของเธอมากขึ้น! ใบหน้าที่ดู

เศร้าตลอดเวลาของเธอ! กับบุคลิกท่าทางที่ดูเป็นคนเงียบๆ! ทำให้Feltเริ่มเข้าใจอะไรหลาย

อย่างที่เกี่ยวกับตัวเธอมากขึ้น! ก่อนที่Feltจะเข้าไปจับมือทาจิบานะเอาไว้อย่างแล้วลูบเธอไป

มาด้วยสายตาที่ดูอ่อนโยนและเอ็นดูเธอมาแล้วพูดกับเธอแบบเบาๆว่า

 

Felt : ^__^ นั้นก็เพระว่า.....ฉันต้องการเป็นเพื่อนกับเธอยังไงล่ะ!.....ฉันน่ะเข้าใจความรู้สึกของเธอดีนะทาจิบานะ! การที่เธอต้องอยู่ตัวคนเดียวแบบนี้ทุกวัน! สำหรับเธอแล้วมันเป็นเรื่องที่โหดร้ายและน่าเศร้ามากสำหรับเธอ!......ฉันน่ะเข้าใจความรู้สึกนี้ดี!.....แต่ว่าตั้งแต่นี้ต่อไปเธอไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวแล้วนะ!.......เพราะว่าเธอยังมีฉันที่จะค่อยอยู่เคียงข้างเธอเสมอในฐานะเพื่อนคนสำคัญของเธอ!...ทาจิบานะ~! เธอไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวแล้วนะ!!....อย่าลืมสิ!! ^ ^

           

           คำพูดที่พูดออกมาจากความรู้สึกที่แท้จริงของFelt!.....ทำให้ช่วงเวลาตรงนั้น

เหมือนกับจะถูกFeltหยุดเอาไว้! ทาจิบานะจ้องมองFeltด้วยสีหน้าที่ดูอึ้งสุดๆและเริ่มมีกำลังใจ

มากขึ้น! ก่อนที่เธอจะร้องไห้ออกมาให้Feltเห็นเล็กน้อย! เพราะว่าเธอนั้นรู้สึกดีใจมาก! Felt

มองดูเธอด้วยรอยยิ้มที่ดูอ่อนโยนพร้อมกับลูบหัวเธอไปมาด้วยความเอ็นดูเธอเหมือนน้องสาว!

ทาจิบานะหลับตาลงพร้อมกับจับมือของFelt เอาไว้แล้วยิ้มออกมาให้เห็นอย่างร่าเริง!......

รอยยิ้มของเธอในตอนนั้นช่างดูเป็นรอยยิ้มที่ดูมีความสุขอย่างแท้จริง! ก่อนที่เธอจะลืมตาขึ้น

พร้อมกับใบหน้าที่ดูร่าเริงสุดๆแล้วพูดว่า!

 

ทาจิบานะ : .....ฉันน่ะรู้สึกดีใจมากเลยนะ!.....ที่ได้มีเพื่อนที่แสนดีอย่างเธอเป็นคนแรกFelt~!.....ฉันน่ะไม่รู้สึกโดดเดียวอีกต่อไปแล้วล่ะ!......ต้องขอบคุณเธอมากเลยนะสำหรับความรู้สึกดีๆที่เธอมีให้กับฉัน!.....ขอบคุณจริงๆนะFelt~! (ทาจิบานะพูดออกมาพร้อมกับหน้าแดงนิดๆ)

 

Felt : ^_^ อื้อ~! ฉันเองก็รู้สึกดีใจอยู่เหมือนกันนะ! ที่ได้เห็นเธอกลับมาร่าเริงขึ้นอีกครั้ง!.....แต่นั้นก็ไม่ใช่เหตุผลทั้งหมดที่ฉันอยากจะเป็นเพื่อนกับเธอหรอกนะ! ทาจิบานะ~! (Feltเริ่มหน้าแดงขึ้นมานิดๆ)

 

ทาจิบานะ : .....มีเหตุผลอะไรอีกเหรอFelt~! (ทาจิบานะจ้องมองFelt ด้วยท่าทางที่ดูน่ารักมาก! )

 

Felt : >///< .....เหตุผลที่ว่าก็คือ.....ฉันชอบเธอนะทาจิบานะ~! (Feltหลับตาพูดออกไปด้วยท่าทางที่ดูเขินอายมาก)

           

            สิ้นสุดคำพูดของFelt ทาจิบานะถึงกับอึ้งที่ได้ยินFeltพูดออกมาแบบนั้น! Feltหลับ

ตาสนิท จนไม่กล้าที่จะลืมตาขึ้นมาสบตากับเธอ! ทาจิบานะหน้าแดงขึ้นมานิดๆ ก่อนที่เธอ

จะเอามือของตัวเองไปแตะเอาไว้ที่หน้าอก ส่วนอีกมือหนึ่งก็เข้าไปจับมือของFeltเอาไว้

แล้วยิ้มออกมาด้วยท่าทางที่น่ารักน่าเอ็นดูมาก จนFeltที่ลืมตาขึ้นมาดูถึงกับหน้าแดงขึ้นมา

ทันที่! ก่อนที่เธอจะยิ้มให้กับFeltอีกครั้งพร้อมกับใบหน้าที่เริ่มแดงนิดๆแล้วพูดว่า!

 

ทาจิบานะ : ^///^ ฉันเองก็ชอบเธออยู่เหมือนกันนะFelt~!

 

           วินาทีนั้นที่Feltได้ยินคำพูดของทาจิบานะที่บอกว่าชอบตัวเองอยู่เหมือกัน! และนั้นก็

เป็นคำพูดที่พูดออกมาจากความรู้สึกที่แท้จริงของทาจิบานะ! Feltรู้สึกดีใจมากที่ทาจิบานะ

บอกชอบตัวเอง! และทาจิบานะเองก็รู้สึกดีใจอยู่เหมือนกันที่Feltบอกชอบตัวเอง! ทั้งคู่ต่าง

มองหน้ากันไปมาด้วยรอยยิ้มที่ดูอ่อนโยนและแววตาที่ดูมีความสุขมาก! ก่อนที่ทั้ง2คนจะ

อมยิ้มออกมาให้เห็นซึ่งกันและกันแล้วก็หัวเราะคิกคักไปมากันเบาๆ! พร้อมกับส่งยิ้มให้กันและ

กัน! ก่อนที่ทาจิบานะจะนั่งทานข้าวต่อไปด้วยสีหน้าที่ดูมีความสุขมากที่ได้อยู่กับFelt!....

ส่วนFeltเองก็รู้สึกแบบนั้นเช่นกัน!....และแล้วทั้ง2คนก็นั่งทานข้าวร่วมกันพร้อมกับพูดคุย

กันไปมาอย่างสนุกสนานด้วยรอยยิ้มที่ดูมีความสุขมาก!.....ทำให้ช่วงเวลาในตอนนั้นถือเป็น

ช่วงเวลาที่ดูมีความสุขมากสำหรับFeltและทาจิบานะ!

 

           .....ย้อนกลับไปที่โต๊ะของEdgeและคนอื่นๆที่กำลังนั่งทานข้าวกันไปมาอย่างสนุกสนาน!

 

Edge : ^.^ อาหารของโรงเรียนนี้อร่อยดีแหะ!....กินทุกวันก็ไม่เบื่อเลยเนอะ~!

 

Roxis : ^ ^ ครับ! ผมเองก็คิดเหมือนคุณนะครับ! คุณEdge~!

 

Edge : ^0^ ใช่ไหมล่ะ!! ฮ่ะฮะฮะๆ~!.....แต่ยังไงฉันว่าอาหารของโรงเรียนนี้ก็สู้รสชาติอาหารของFeltไม่ได้หรอก! เชื่อฉันสิ! ^_^

 

Raze : หมายความว่ายังไงเหรอEdge~!? (Razeเงยหน้าขึ้นไปมองEdge)

 

Edge : ^_^ ก็หมอนั้นทำอาหารเก่งมากเลยนะ! แถมยังทำได้อร่อยสุดๆอีกต่างหาก!.....ชนิดที่ว่าขนาดพ่อครัวระดับโลกถึงกับต้องยอมแพ้เลยล่ะ!....พวกนายจะเชื่อที่ฉันหรือเปล่า? (Edgeพูดแบบลากเสียงยาวๆ)

 

Raze : - - เวอร์เกินไปแล้วมั่งEdge~!!.....อย่าFelt~เนี่ยอ่ะนะจะทำอาหารเป็น!....จ้างฉันให้ไปตายยังง่ายกว่าเยอะ~! (Razeทำหน้าเหมือนจะไม่เชื่อในสิ่งที่Edgeพูด)

 

Edge : - -* พูดจากวนประสาทจังเลยแหะ!!

 

Flay : ~ ~ นั้นดิ!....Razeเปลี๋ยนไป๊~!  

 

Raze : -*- ที่ฉันเปลี่ยนไป.....ก็เพราะพวกแกนั้นแหละ!...เชอะ! (Razeทำหน้าไม่พอใจ)

 

Edge&Flay : ( - -) (- - ) ....มีย้อนกลับมาด้วยเนอะ! (EdgeกับFlayหันมาหน้ากันพร้อมกับกระซิบกันเบาๆแล้วทำหน้าเหมือนปลาตาย)

 

ซางาวะ : ^0^ ฮ่าฮ่าฮ่าๆๆ~! พวกนายนี้ตลกกันจังเลยนะ....ยังกับเป็นแก๊งตลกคาเฟ่แนะ! (ซางาวะหัวเราะออกมาเสียงดังด้วยความฮา)

 

Roxis : =_- ผมเองก็คิดเหมือนกับคุณนะครับ! คุณซางาวะ! (Roxisพูดเสริม)

 

ซางาวะ : ^0^ ฮ่าฮ่าฮ่าๆๆ! งั้นเหรอ~!.....หือ? (หันไปมองที่โต๊ะของFeltพร้อมกับกำลังดื่มน้ำ) |||.O (พรู่ดดดด!!!) (ซางาวะพ่นน้ำใสหน้าRoxisด้วยความตกใจ)

 

Roxis : >_<* เฮ้ยยยยย!!! นี้คุณพ่นน้ำใส่ผมทำไมกันครับ!! คุณซางาวะ! (Roxisรีบเอาแขนเสื้อเช็ดหน้าตัวเอง!)

 

ซางาวะ : T T โทษที่Roxis! ฉันไม่ได้ตั้งใจ!....นี้พวกนายทุกคนลองหันไปดูที่โต๊ะของFeltดิ! แล้วพวกนายจะได้เห็นภาพที่บาดใจสุดๆเท่าที่พวกนายเคยเห็นมา! ลองหันไปดูสิ!! (ซางาวะพูดพร้อมกับชี้ไปที่โต๊ะของFelt)

 

Edge : - -? ....มีอะไรเหรอซางาวะ? (Edgeหันไปมองที่โต๊ะของFelt)

 

Raze&Roxis : - -? (ทั้ง2คนหันไปดูที่โต๊ะของFelt)

        

             ทันที่ทุกคนหันไปดูที่โต๊ะของFelt ก็ได้พบกับFeltและทาจิบานะที่กำลังนั่งคุยกันไป 

มาอย่างสนุกสนานด้วยท่าทางที่ดูมีความสุขมาก แถมทั้งคู่ยังนั่งคุยกันแบบ2ต่อ2ซะด้วย! ทุก 

คนต่างพากันช็อคสุดขีดที่ได้เห็นฉากแบบนั้น! ช่างเป็นฉากที่ดูบาดใจมากสำหรับทุกคน!  

ก่อนที่ทุกคนจะหันกลับมาที่เดิมพร้อมกับหันมามองหน้ากันแล้วเริ่มซุบซิบนินทาหลับหลังทัน 

ที่!

 

Edge : |||.- ......ภาพเมื่อกี้ที่ฉันเห็นมันคือความจริงที่แสนจะโหดร้ายใช่ป่ะ? (Edgeเอามือตบหน้าตัวเองแรงๆแล้วหันไปถามทุกคนแบบหน้าตายสุดๆ)

 

Raze : |||_||| ท่าทางจะเป็นเช่นนั้น!....ทำใจซะเถอะEdge~! (Razeตอบแบบเย็นชา)

 

Edge : |||_- แล้วจะพยายาม!.....ดูท่าหมอนั้นจะจีบหญิงติดแล้วล่ะ!....หึ!....ร้ายไม่เบาเลยแฮะ! (Edgeยิ้มออกมาตรงมุมปากแบบเย็นชา)

 

ซางาวะ: O_O! เฮ้ย!....ล้อกันเล่นใช่ไหมเนี่ย!!....อย่างFeltเนี่ยอ่ะนะจะจีบหญิงเป็น!.....ไม่จริงน่า!.....นี่นายกำลังล้อฉันเล่นอยู่ใช่ไหมเนี่ยEdge~!? (ซางาวะหันไปถามEdgeด้วยสีหน้าที่ช็อคสุดๆ)

 

Edge : -*- แล้วแต่จะคิด!.....แต่ฉันว่าตอนนี้นายกำลังเดินหนีความจริงอยู่นะซางาวะ…รีบๆทำใจยอมรับมันได้แล้ว! (Edgeพูดพร้อมกับทำหน้าตายใส่)

 

Flay : |||^- ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย!.....แต่บ้างครั้งมันก็โหดร้ายจนเกินไป!.....ฉันว่านายน่าจะทำใจยอมรับมันดีกว่านะสหาย~! (Flayพูดปลอบพร้อมกับตบบ่าของซางาวะเบาๆ)

 

ซางาวะ : (T^T ตูอยากจะฆ่าFeltทิ้งเสียเหลือเกิน!....ไอเสือผู้หญิงเอ๊ย~!) (ซางาวะร้องไห้ออกมาพร้อมกับคิดในใจคนเดียว)

 

Raze : |||_- แต่ฉันว่า2คนนั้นคุยกันเหมือนเพื่อนธรรมดามากกว่านะ~!.....พวกเรานายลองหันไปดูสิ! (Razeพูดพร้อมกับหันไปมองดูแบบลับๆล่อๆ)

 

Edge : -_- ....ไม่รู้สิ!! (Edgeหันไปดูแล้วหันกลับมาที่เดิม)

  

 Flay : - - แต่ฉันว่าผู้หญิงที่Feltกำลังคุยด้วยนั้นอยู่น่ารักจังเลยแฮะ~! นางฟ้าชัดๆ!....พวกนายกำลังคิดเหมือนฉันอยู่หรือป่าวสหาย~? (Flayหันไปถามพร้อมกับทำหน้าหื่นนิดๆ)

 

ซางาวะ : -.- ถูกของไอหื่น!.....แต่จะว่าไปแล้วเธอคนนั้นดูคุ้นๆจังเลยแฮะ!.....เหมือนกับเคนเห็นที่ไหนมาก่อนน้า~.....นึกไม่ออกเลยแฮะ! - -”

 

Roxis : ^0^ “ทาจิบานะ  คานาเดะ” คนที่เป็นประธานนักเรียนของพวกเราทุกคนยังไงล่ะครับ!!(Roxisพูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม)

 

Edge : ^ ^ จริงด้วย!!!....นึกออกแล้ว! ขอบใจมากที่บอก! ไอแว่น~! (Edgeหันไปตบบ่าRoxisแล้วพูดขอบคุณ)

 

Roxis : - - อย่าเรียกผมว่าไอแว่นจะได้ไหมครับ? (Roxisหันไปทำหน้าไม่พอใจใส่Edge)

 

Raze : ^_^ “ทาจิบานะ  คานาเดะ” งั้นเหรอ!....เป็นชื่อที่น่ารักจังมาก!...แถมเจ้าตัวเองก็ยังน่ารักพอๆกับชื่อของตัวเองอีกต่างหาก!....น่าอิจฉาFeltจังเลยแฮะ~! ^ ^ (Razeอมยิ้มออกมาให้ทุกคนเห็น)

 

Flay : T^T .....แต่ฉันอยากจะเชือดมันทิ้งเสียมากกว่า~!.....ทำอะไรแต่ล่ะอย่างไม่ยอมไว้หน้าพวกเราเลยแฮะ~! (Flayพูดออกมาพร้อมกับทำหน้าเศร้า)

 

Edge : -^- ทำไงได้!.....ก็หมอนั้นมันเนื้อหอมนิ!...Feltน่ะ! ทั้งหล่อ,ทั้งเก่ง,ทั้งเท่,นิสัยก็ดี มีความเป็นสุภาพบุรุษ! แถมยังมีความน่ารักแบบผู้หญิงซ่อนอยู่ในตัวอีกต่างหาก~! -///- (หน้าแดงนิดๆ) มีข้อดีอยู่เยอะมาก~!.....ข้อเสียแทบจะไม่มีให้เห็นเลย!.....ถ้าจะให้พูดล่ะก็ระดับพระเอกขั้นเทพมาเกิดชัดๆ!....แล้วน้ำหน้าอย่างนายจะเอาอะไรไปสู้!....แค่นี้ก็กินขาดแล้ว~! (Edgeพูดแบบไม่เกรงใจFlay)

 

Flay : |||.O (กำลังซ็อกสุดขีด)

 

Raze : (- - ) พูดตรงเกินไปแล้วEdge~! (Razeหันไปมองหน้าEdgeแล้วทำตาขวางใส่)

 

Edge : -^- ก็มันจริงนิ!!

 

ซางาวะ : - - แต่จะว่าไปแล้ว.....มันก็น่าแปลกแฮะ!!

 

Raze : ^_^ น่าแปลกตรงไหนเหรอซางาวะ~!?

           

            Razeหันไปถามซางาวะพร้อมกับแววตาและท่าทางที่ดูสงสัยมากร่วมทั้งคนอื่นๆด้วย

ซางาวะมองหน้าทุกคนแล้วก็ถอนหายใจออกมาแบบเซ็งสุดๆพร้อมกับหันไปมองที่ทาจิบานะ

ก่อนจะหันกลับมาแล้วก็ถอนหายใจออกมาอีกครั้งแล้วพูดว่า

 

ซางาวะ : - - แปลกตรงที่ว่า “ทาจิบานะ  คานาเดะ” เท่าที่ฉันเคยได้ยินมารู้สึกว่า...เธอคนนั้นปกติจะเป็นคนอยู่เงียบๆไม่ค่อยพูดคุยกับใคร!....ขนาดเพื่อนของเธอก็ยังไม่มีเลย!.....และก็เธอคนนั้นมักจะไปไหนมาไหนตัวคนเดียวเสมอ!.....คล้ายกับว่ากำลังถูกเพื่อนในห้องเมินใส่อย่างไงอย่างงั้นแหละ!......แต่แล้วทำไมเธอคนนั้นถึงได้ไปเป็นเพื่อนกับFeltได้ล่ะ~! - - มันน่าแปลกตรงนี้แหละ!!

 

Flay : - - ....อืม~! เป็นอะไรที่แปลกมาก! ^0^ โอ๊ะ!หรือว่าFeltกำลังวางยาเสน่ห์ใส่เธอ!! (Flayพูดออกมาลอยๆ)

 

Edge : -*- ถามจริง!!.....นั้นนายใช้สมองคิดหรือเปล่าFlay~!? (EdgeหันไปมองFlayแบบทันที่ทันใด

 

Roxis : -_- ......กรุณาอย่าแสดงความโง่ของคุณ!ให้คนอื่นเห็นจะได้หรือเปล่าครับ!? คุณFlay!? (Roxisพูดสวนกลับพร้อมกับทำหน้าตายใส่)

 

Flay : |||_-! (ทำหน้าตายใส่ทุกคน) ฉันแค่พูดเล่นเฉยๆนะ!....นี้พวกนายเล่นกันจริงๆจังๆแบบนี้เลยเหรอ? ปากเสียอิบหาย~! >.<! (Flayพูดแบบอุบอิบๆ)

 

Raze : - -! คงงั้นล่ะมั่ง!....ดูท่าที่พวกเราปากเสียกันหมดทุกคนแบบนี้!....คงจะเป็นเพราะว่าพวกเราติดเชื่อบ้าจากนายแน่เลยEdge~!.....ขนาดRoxisยังเป็นเปลี่ยนตามไปด้วยเลย!! -.- เฮ้อ~! น่าอนาถดีแท้~! (Razeไปมองหน้าEdgeพร้อมกับถอนหายใจออกมาแบบเหนื่อยใจสุดๆ)

 

Edge : - -* Raze!!! นี้แก......! (Edgeทำหน้าโมโหใส่)

 

Flay : -_- แล้วตกลงFeltกับทาจิบานะ....มาเป็นเพื่อนกันได้ยังไงหว่า.....! มีใครรู้บ้าง?

 

Edge : -_= ไม่รู้สิ!...เท่าที่ฉันฟังมาแล้ว.....ฉันว่าเธอคนนั้นไม่น่าจะเป็นฝ่ายเข้าไปตีสนิทกับFelt ก่อนนะ!...แต่น่าจะเป็นFeltมากกว่าที่เข้าไปตีสนิทกับเธอ!...ส่วนเรื่องเหตุผลที่Feltเข้าไปตีสนิทกับเธอทำไมกันนั้น!....เรื่องนั้นฉันไม่รู้หรอกนะ!....แต่ฉันว่าพวกนายทุกคน....อย่าไปยุ่งเรื่องของFeltให้มันมากนักล่ะ!...มันเป็นเรื่องส่วนตัวของคนอื่น! - - หวังว่าพวกนายคงจะเข้าใจในสิ่งที่ฉันพูดนะ! ไปล่ะ! อาดิโอส!!

 

 

   To Be Continue Chapter 4 Part 9