Alchemist of Academy โรงเรียนป่วนก๊วนเล่นแร่แปรธาต

The Beginning of Love ♥ (7) 

 

 

    

 

 

         ......หลังจากที่ตกได้Giant Demon Fish ซึ่งเป็นปลาปีศาจที่หายากมากใน

ทะเลสาบแห่งนี้!! ทั้งVayne,Jessและก็Nikki ต่างตกลงกันว่าจะใช้เจ้านี้เป็นสิ่งของที่ใช้

แทนรวมกันทั้ง3 คน เพื่อที่จะใช้มันให้ผ่านการสอบในครั้งนี้ ก่อนที่Nikkiจะแบกซากปลา

ปีศาจเอาไว้บนบ่าแล้วเดินกลับไปรวมกลุ่มกับคนอื่นๆ ส่วนVayneกับJess ที่เดินตามหลัง

Nikkiไปก็พากันทำหน้าอึ้งๆที่ได้เห็นNikkiแบกซากปลาปีศาจตัวใหญ่ยักษ์ขนาดนั้นเอาไว้

บนบ่าของตัวเองแบบสบายๆ โดยที่ไม่รู้สึกว่ามันหนักเลยแม้แต่น้อย! แถมNikkiยังเดินไป

ร้องเพลงไปอย่างสบายอารมณ์สุดๆ ทำให้VayneกับJess ต้องหันมาซุบซิบกันถึงเรื่องพละ

กำลังของNikki ว่ามีมากขนาดไหนกันแน่! แต่พอซุบซิบกันไปมาได้ไม่นาน Nikkiก็หันหลัง

กลับมามองพร้อมกับยิ้มให้ แล้วก็เดินไปร้องเพลงไปต่อเหมือนเดิม พอเห็นแบบนั้นแล้ว

VayneกับJess ก็พากันหยุดซิบซุบนินทากันทันที่ แล้วก็รีบเดินตามNikkiไปพร้อมกับรอย

ยิ้ม!

           

         ทางด้านของFlayและRoxisที่กำลังนั่งขุดดินหาอะไรบ้างอย่าง ที่อยู่ลึกเข้าในป่าทางด้านตะวันออก ซึ่งบริเวณนี้เป็นป่าค่อนข้างหนาทึบ!

 

(ระหว่างที่FlayกับRoxisช่วนกันขุดหลุมเพื่อหาอะไรบ้างอย่าง!?)

 

Flay : ( - -) เฮ้ย!!....สหายแว่น!!.....ตกลงนี้พวกเรา2คนกำลังขุดหาอะไรกันอยู่งั้นรึ~!? (Flayหันไปมองหน้าRoixsที่กำลังนั่งขุดหลุมอยู่ข้างๆ)

 

Roxis : ^ ^ อ๋อ~! พวกเรากำลังขุดหาดอกไม้แห่งแสงจันทร์ครับ~! ผมกะเอาไว้ว่าจะใช้มันส่งอาจารย์ เพื่อจะให้พวกเราทั้งคู่ผ่านการทดสอบนี้ไปได้ด้วยดีนะครับ! ไม่ทราบว่ามีอะไรผิดปกติหรือเปล่าครับคุณFlay~!? ^_^ (Roxisขยับกรอบแว่นแล้วหันไปถาม)

 

Flay : - - เปล่า!...แค่ถามดูเฉยๆ~! ว่าแต่สหาย....ทำไมเราไม่ระเบิดพื้นดินบริเวณนี้ให้กลายเป็นหลุมไปเลยล่ะ!.....จะได้ขุดหาง่ายๆ!.....ขุดด้วยมือเปล่าแบบนี้.....มันน่าเบื่อจะตายชัก! - - (Flayบ่นพึมพาออกมา)

 

Roxis : - - ขอโทษนะครับคุณFlay~!.......คุณจะรังเกียจผมไหม?......ถ้าหากผมจะขอว่าอะไรคุณนิดๆหน่อยแบบที่คุณEdgeเคยด่าคุณนะครับ~!.....ว่ายังไงครับคุณFlay~! (Roxisหยุดขุดดินแล้วหันไปมองหน้าFlayแบบหน้าตายพร้อมกับขยับกรอบแว่นขึ้น)

 

Flay : ^0^ ฮ่ะฮ่าฮาฮาๆๆ~! เอาเลยสหาย~! ไหนๆก็เคยโดนไอหมอนั้นด่าแบบเจ็บๆมาแล้ว!.....แค่นี้สำหรับนายถือว่าจิ๊บจ๊อย~! เชิญเลยสหาย!! ^ ^ (Flayหัวเราะออกมาพร้อมกับตบหลังRoxisเบาๆ)

 

Roxis : .......ถ้างั้นผมไม่เกรงใจแล้วนะครับ!! (Roxisหลับตาลงพร้อมกับขยับกรอบแว่นขึ้น)

 

Flay : ^0^ จัดมาเลย!!! ขอแบบเน้นๆ~! (Flayยิ้มให้แบบกวนๆ)

 

Roxis : (- - ) ตามคำขอเลยครับ!.....อะแฮ่ม!....คุณFlayครับ!!.....ไม่ทราบว่าคุณใช้สมองหรือหัวแม่เท้าส่วนไหนคิดกันแน่ครับ!!.......ในเรื่องที่จะระเบิดพื้นที่บริเวณนี้ให้กลายเป็นหลุม แล้วจะได้ขุดหาดอกไม้แห่งแสงจันทร์ได้แบบง่ายๆอย่างที่คุณคิด!......เพราะว่าถ้าหากคุณทำแบบนั้น.......สามัญสำนึกในสมองอันน้อยนิดของคุณ! ขอย้ำว่าน้อยนิด! ไม่คิดบ้างหรือครับ!......ว่ามันจะทำให้พืชพรรณบริเวณนี้ตายเรียบ!......แถมแรงระเบิดของมันยังจะทำให้ดอกไม้แห่งแสงจันทร์ที่จมอยู่ใต้ดิน ซึ่งเป็นของที่พวกเราต้องการ!.....อาจจะโดนลูกหลงจากแรงระเบิดก็เป็นได้!.....บ้างที่อาจจะถึงขั้นดับอนาถเลยก็เป็นไปได้นะครับ!.....ฉะนั้นแล้วก่อนจะพูดอะไรออกมาให้คนอื่นได้ทราบ!.....กรุณาใช้สมองอันน้อยนิดของคุณที่มีค่าไม่ต่างจากสัตว์กินพืชตัวหนึ่งที่อาศัยอยู่ในนาข้าว!.......คิดทบทวนไตร่ตรองดูให้ดีก่อนจะพูดนะครับ!......เพราะว่าถ้าหากคุณพูดโดยที่คุณไม่คิดล่ะก็!......นั้นก็เท่ากับว่าคุณกำลังอวดความฉลาดอันน้อยนิดของคุณ ให้คนอื่นได้รับรู้อยู่นะครับ!.....ซึ่งการกระทำแบบนี้มันจะทำให้ภาพพจน์ของคุณดูตกต่ำลงได้ ในสายตาของคนอื่นที่ไม่ใช่ผม!......หรือไม่บ้างที่คุณอาจจะไม่มีค่าในสายตาของคนอื่นเลยก็เป็นได้!.....ฉะนั้นแล้วผมหวังว่าคุณอาจจะเข้าใจในสิ่งที่ผมพูดนะครับคุณFlay~! (Roxisพูดจบพร้อมกับขยับกรอบแว่นแบบนักวิชาการ)

 

Flay : |||_||| (ก๊อง!) (ตกอับในชั่ววูบ!) |||.O (ตอนนี้กำลังช็อคสุดๆ!)

 

Roxis : O_O! คุณFlayครับ!!! คุณFlay~! >0< (Roxisตกใจมากที่เห็นFlayมีอาการแบบนั้น)

           

            ............ผ่านไป15นาที

 

Roxis : คุณFlay!!!.....Hello~!.....คุณFlayครับ!.....เฮ้ยยย~! อย่ายืนนิ่งแบบนี้สิครับ!! >0< (RoxisยืนตะโกนเรียกFlayมาตั้งนานแล้ว)

 

Flay : |||_||| นี้สหายRoxis......! (Flayเริ่มพูดออกมาเบาๆ)

 

Roxis : (^_^ ).….มีอะไรเหรอครับ? (กำลังยิ้มแบบใสซื่อบริสุทธิ์)

 

Flay : ที่หลังถ้าแกพูดแบบนี้อีกล่ะก็~......! |||_|||  มาฆ่าฉ้านนนนนน~~! ให้ตายไปเลยไม่ดีกว่าเหรอเจ้าบ้า~! >0<* .......พูดกันตรงๆแบบนี้มาฆ่าให้ฉันตายยังจะดีกว่าอีก!......ได้ยินนายพูดแบบนี้แล้ว.......ชีวิตทั้งชีวิตของฉันตลอด18ปี มันดูเหมือนไม่มีค่าอะไรเลยน้า~! T T (ซิกๆ) (Flayนั่งลงแล้วร้องไห้ออกมาแบบรู้สึกน่าสมเพชรตัวเองสุดๆ)

 

Roxis : (>_< นี้เราทำอะไรลงไปเนี่ยยย~!!) (Roxisคิดในใจ)

 

Flay : T T นี้สหายแว่น!.....ตกลงชีวิตของฉันมันดูแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ~! มันไม่มีค่าอะไรเลยใช่ไหม? (Flayถามออกมาทั้งน้ำตา)

 

Roxis : |||_^ ไม่ใช่นะครับ!....ผมแค่พูดออกไปโดยไม่ทันคิด!.....ต้องขอโทษด้วยครับ!.....ฉะนั้นแล้วผมว่าคุณอย่าไปใสใจกับคำพูดของผมเลยนะครับ! คุณFlay~!! >0< (Roxisรีบพูดแก้ตัวให้กับตัวเองด้วยน้ำเสียงที่ดูสั่นสุดๆ)

 

Flay : .....มันคงไม่ทันแล้วล่ะสหาย!! T T เพราะว่าคำพูดของนายมันฟังเข้าไปในหัวสองของฉันเรียบร้อยแล้วล่ะ!! ลาก่อนเพื่อนรัก~! (Flayพูดออกมาพร้อมกลับหลบหน้าRoxis)

 

Roxis : >O<* ไม่จริ๊งงงงงงงงงงงงง~~~!!!!!!! (Roxisร้องออกมาอย่างเสียงหลง)

           

           หลังจากนั้นFlayก็นิ่งเงียบไปไม่ยอมพูดอะไรเลย.....แม้แต่คำเดียวก็ยังไม่มี!.....

แถมยังนั่งนิ่งอยู่ตรงนั้นไม่ยอมไปไหนเลย!.....แม้ว่าจะลากจูงไปยังก็ไม่ยอมขยับเลยแม้แต่

นิดเดียวก็ยังไม่มี เหมือนกับร่างที่ไร้วิญญาณไปแล้วไม่มีผิด! Roxisรู้สึกผิดสุดๆที่ว่าFlay

ออกไปแบบนั้น โดยไม่คิดที่จะยั้งมือหรือถนอมน้ำใจเพื่อนเลยแม้แต่น้อย! ก่อนที่Roxisจะ

พูดขอโทษFlayไปแบบนั้นซ้ำแล้วซ้ำเหล่า.....จนในที่สุดFlayก็กลับมามีสติเหมือนเดิม!....

แต่ว่าสภาพของFlayในตอนนี้ดูเหมือนซอมบี้ไม่มีผิด! เพราะแทบจะไม่มีปฏิกิริยาการตอบรับ

อะไรเลย! จนRoxisเริ่มใจเสียสุดๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้! ก่อนที่ทั้ง2คนจะพากันขุดหาดอกไม้

แห่งแสงจันทร์กันต่อจนพบในที่สุด แล้วหลังจากนั้นทั้ง2คนก็พากันเดินกลับไปร่วมกลุ่มกับ

ทุกคน ที่นัดเจอกันตรงจุดแวะพักใกล้กับลำธารที่ได้ตกลงกันเอาไว้ก่อนหน้านี้! โดยที่Roxis

ค่อยเดินปลอบใจFlayอยู่ข้างๆตลอดทางที่เดินมา! - - ช่างเป็นภาพที่ดูน่าอนาถยิ่งนัก!  

           

           ย้อนกลับไปทางด้านของUlrikaกับRazeที่กำลังพบเจออะไรบ้างอย่างอยู่ในถ้ำ ซึ่ง

ดูๆไปแล้วมันอาจจะเป็นของที่หาได้ยากมาก ในป่าโบราณแห่งนี้ก็เป็นได้!

(ระหว่างที่กำลังเดินสำรวจอยู่ในถ้ำ)

 

Raze : - - มืดจังเลยแหะ!! นี้Ulrika!!....เธอเดินเห็นทางบ้างหรือเปล่า? (RazeหันหลังกลับไปถามUlrikaที่กำลังเดินตามหลังตัวเอง)

           

         .......? (-.-)ไม่มีการตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก~!

 

Raze : |||.||| อ้าวววว~! เฮ้ยยย~!! ซวยล่ะสิ!! >0< Ulrika~ไม่อยู่แล้ว~!!

           

             Razeตกใจมากที่หันหลังกลับไปดูข้างหลังแล้วไม่พบกับUlrika ที่เดินตามหลัง

ตัวเองมา ก่อนที่Razeจะรู้สึกหัวเสียสุดๆพร้อมกับรีบวิ่งย้อนกลับไปดู ตามทางที่ตัวเองเดิน

ผ่านมา เพื่อจะไปตามหาUlrikaที่เดินพลัดหลงกับตัวเอง

           

           ......ทางด้านของUlrika ที่เดินพลัดหลงกับRaze ซึ่งตอนนี้กำลังเดินวนไปวนมา

อยู่ในถ้ำเพียงลำพัง!

 

Ulrika : |||_< กรี๊ดดดดด~! นี้มันย้อนกลับมาทางเดิมอีกแล้วงั้นเหรอ~! -.- เฮ้อ~!......ให้มันได้อย่างงี้สิ!! (Ulrikaบ่นพึมพำออกมา ก่อนจะหยิบแผนที่ออกมาดู)

 

Ulrika : ......หืม! - - (กำลังยืนดูแผนที่) เรายืนอยู่ตรงจุดนี้!.......ส่วนทางนี้ก็คือทางออกสินะ! เข้าใจล่ะ! ^0^ ลองเดินไปทางนู้นดูดีกว่า~! (Ulrikaเก็บแผนที่แล้วก็เดินไปตามทางที่ชี้บอกในแผนที่)

 

           ........ผ่านไป5นาที

 

Ulrika : >_<* กรี๊ดดดด~!! นี้มันอะไรกันเนี่ย~!......ไม่เห็นจะมีทางออกเลยอ่ะ! T^T (Ulrikaเดินไปแต่ดันไปเจอทางตันเข้าให้)

           

             Ulrikaรู้สึกหัวเสียสุดๆที่เดินมาเจอทางตัน ก่อนจะนั่งพักพร้อมกับถอนหายใจออก

มาอย่างเซ็งสุดๆแล้วก็นั่งเขี่ยดินเล่นไปมา เหมือนกับไม่มีอะไรทำ!! ก่อนที่เธอจะได้ยินเสียง

เรียกของใครบ้างคนดังออกมาจากผนังถ้ำของอีกฝั่ง Ulrikaรีบลุกขึ้นยืนพร้อมกันเอาหูไป

แนบลองฟังเสียงดู ก็พบว่าเป็นเสียงของRazeที่กำลังเดินตามหาเธออยู่ด้วยสีหน้าและท่า

ทางที่ดูจริงจังมาก พอUlrikaเห็นแบบนั้นก็รีบตะโกนบอกRazeทันที่!!

 

Ulrika : >0< Raze!!!.....เฮ้~Raze~! ฉันอยู่ทางนี้!!.......ได้ยินฉันไหม?......Raze~!! (Ulrikaรีบตะโกนออกไปดังๆ)

 

Raze : >0< ได้ยินแล้ววววว~!....นี้เธออยู่อีกฝั่งหนึ่งงั้นเหรอ~! (Razeตะโกนออกมาจากผนังของอีกฝั่ง)

 

Ulrika : >.< อืม~!.......ช่วยฉันด้วยRaze~! >///< ฉันกำลังหลงทางอ๊ะ!!.....ช่วยฉันออกไปจากที่นี้ที่สิ! ขอร้องล่ะ~! (Ulrikaพูดขอร้องRazeแบบหน้าแดงสุดๆ)

 

Raze : - - ก็ไหนเธอบอกว่าเกลียดฉันมากเลยไม่ใช่หรอ~?....แล้วเธอมาขอร้องให้ฉันช่วยทำไมมิทราบ! (Razeพูดออกไปแบบกวนๆแล้วยิ้มขำอยู่ในใจ)

 

Ulrika : >^< อย่าพึ่งพูดแบบนี้สิ!!! เราเป็นเพื่อนกันนะ!! ช่วยฉันออกไปที่สิ! ขอร้องล่ะ~! น้า~! (Ulrikaพูดขอร้องRazeแบบสุดกำลัง)

 

Raze : - - เชอะ! ก็ได้ๆ~!.....ถ้างั้นเดี่ยวฉันจะพังกำแพงตรงนี้! เพื่อเปิดทางให้เธอผ่านก็แล้วกัน! ส่วนเธอค่อยใช้เวทมนตร์สร้างม่านพลังคุ้มกันให้กับตัวเองก็แล้วกัน!....ตกลงนะUlrika~? (Razeพูดพร้อมกับเรียกดาบของตัวเองออกมา)

 

Ulrika : >.< รู้แล้วน้า~! (ตอบแบบไม่ค่อยเต็มใจ) “ม่านพลังคุ้มกั่นแห่งสายน้ำ! Aqua
Shield” (Ulrikaร่ายเวทย์ด้วยมือเปล่าแล้วสร้างม่านพลังคุ้มแห่งสายน้ำสีฟ้าออกมารอบๆตัวเอง)

 

Raze : ระวังตัวด้วยน้า~! อสนีบาทมังกรฟ้า~! (Razeตวัดดาบออกไปเป็นคลื่นพลังสายฟ้าสีเหลืองรูปมังกรพุ่งออกไปเป็นทางยาวใส่กำแพง)

           

             หลังจากที่Razeใช้พลังอสนีบาทมังกรฟ้าโจมตีใส่กำแพง ก็ทำให้พนังถ้ำที่อยู่

ด้านบนเกิดการสั่นสะเทือนขึ้นพร้อมกับเกิดแผ่นดินไหวเล็กน้อย และแล้วกำแพงที่ขว้างทาง

RazeกับUlrikaก็ได้พังทลายลงมาแบบไม่เหลือชิ้นดี! Ulrikaรีบวิ่งเข้าไปโอบกอดRazeทัน

ที่ด้วยความดีใจสุดๆจนRazeถึงกับอึ้งที่เห็นUlrikaวิ่งเข้ามาโอบกอดตัวเอง! ทั้งๆที่Razeกับ

Ulrikaไม่ชอบขี้หน้ากันแท้ๆ! โดยเฉพาะUlrikaที่บอกว่าเกลียดขี้หน้าRazeสุดๆ!.....แต่ก็

ดันวิ่งเข้าไปโอบกอดRazeจนได้! Razeก็รู้สึกดีใจนิดๆพร้อมกับยิ้มออกมตรงมุมปากแล้วทำ

ท่าเหมือนจะเข้าไปโอบกอดเธอ!......แต่แล้วก็ถูกUlrika ผลักกระเด็นจนไปชนกับกำแพง

เพราะUlrikaพึ่งนึกขึ้นได้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรลงไป!! ก่อนที่เธอจะหลบหน้าRazeด้วย

ความเขินอายสุดๆพร้อมกับรีบวิ่งนำหน้าRazeไปทันที่ โดยไม่หันหลังกลับมามอง! Razeยิ้ม

ออกมาพร้อมกับหัวเราะในใจ! ก่อนจะรีบวิ่งตามเธอไปด้วยสีหน้าที่ดูยิ้มแย้มแจ่มใสผิดปกติๆ!

           

 

           ........หลังจากที่ทุกคนต่างพากันแยกย้ายกันไปหาสิ่งของที่คิดว่าหายากในป่าโบ

ราญแห่งVatesia! และแล้วในที่สุดก็ได้ถึงเวลาที่ทุกคนจะต้องนำสิ่งของเหล่านั้นของมาส่ง

ให้กับอาจารย์Zeppelตามจุดที่ได้นัดหมายกันเอาไว้! เพราะว่ามันเวลาของการทดสอบแล้ว!

ทุกคนต่างพากันมาถึงจุดนัดหมายก่อนเวลากันทุกคน พร้อมกับสิ่งของต่างๆมากมายหลาย

ย่าง ทั้งสิ่งของที่มีชีวิตและไม่ชีวิต ด้วยสีหน้าท่าทางที่ดูผ่อนคลายมากและไม่เครียดกันการ

ทดสอบครั้งนี้จนเกินไป ก่อนที่อาจารย์Zeppelจะทำการประเมินผลการสอบครั้งนี้ให้กับทุก

คนเป็นรายบุคคล!......หลังจากนั้นไม่นานเกินรอพออาจารย์Zeppel ประเมินผลการสอบ

เสร็จเรียบร้อยครบถ้วนสมบูรณ์ทุกอย่าง!.....ก็รีบแจ้งผลของคะแนนสอบครั้งนี้ให้กับนักเรียน

ทุกคนได้รับทราบทันที่!

 

Zeppel : ^0^ เอาล่ะทุกคน!! ช่วยฟังทางนี้หน่อย!! วันนี้คงจะเหนื่อยกันมากเลยสินะ!!

 

นักเรียนทุกคน : = 0 = โอสสสส~! (ทุกคนตอบออกมาแบบขี้เกียจสุดๆ)

 

Zeppel : - - เอ่อ....ถ้าเป็นการไม่ให้เสียเวลา.......ครูจะขอแจ้งผลของคะแนนสอบครั้งนี้.....ให้พวกเธอทุกคนได้รับทราบกันเลยก็แล้วกันน้า~! ตั้งใจฟังๆให้ดีล่ะ!!

 

นักเรียนทุกคน : ^0^ ครับ,ค่ะ~!! อาจารย์Zeppel~! (กลับมาร่าเริงอีกครั้ง!!)

           

           หลังจากนั้นอาจารย์Zeppelก็ได้แจ้งผลของคะแนนสอบครั้งนี้ให้กับทุกคนได้

ทราบ!.....แล้วหลังจากนั้นก็พานักเรียนทุกคนWarpจากโลกต่างมิติกลับสู่โรงเรียน

Academyต่อทันที่! แล้วก็ปล่อยนักเรียนทุกคนให้แยกย้ายกันกลับหอพักของตัวเอง! เพื่อที่

จะได้กับไปนอนหลับพักผ่อนเอาแรง! เพราะว่าพรุ่งนี้ยังมีเรียนอีก1วัน!

           

           (ก่อนที่Feltและเพื่อนๆจะแยกย้ายกันกลับหอพัก)

 

Felt : ^0^ ไงทุกคน~!! ผลการสอบครั้งนี้เป็นยังไงบ้างรึสหาย~!? (Feltหันไปถามทุกคนที่กำลังจะแยกย้ายกันกลับหอพัก)

 

Edge : ^0^ ดีเกินขาดเลยล่ะFelt~!.....ฉันได้ B+! เจ๋งไปเลยใช่ป่ะ?......แล้วคนอื่นๆล่ะว่ายังไง~! (Edgeเก็กหน้าเท่พร้อมกับยิ้มให้กับทุกคนอย่างสุภาพ)

 

Raze : O_O จริงดิ!!....ได้ B+เลยงั้นเหรอ~! สุดยอดไปเลยพวก!! ยินดีด้วยนะEdge~! (Razeหันไปตบมือให้กับEdge แต่ทำหน้าตายใส่)

 

Edge : ^ ^ แฮะๆๆๆ~! งั้นเหรอ!! ขอบคุณนะ!! แล้วนายล่ะRaze~!

 

Raze : ของฉันได้B!......ส่วนUlrikaได้ B- ^ ^

 

Ulrika : - -* แล้วทำไมนายต้องบอกคะแนนของฉันให้คนอื่นรู้ด้วยล่ะย่ะ~อีตาบ้า~!! (Ulrikaเข้าไปโวยวายกับRazeเหมือนเด็กๆ) 

 

Raze : ^ ^ ฮ่ะฮะฮะๆ~! โทษที่ๆ~! (Razeยิ้มให้พร้อมกับเอามือเกาหัวไปมาแบบกวนประสาทนิดๆ)

 

Jess : ^ ^ ได้คะแนนดีกันจังเลยนะ~!....น่าอิจฉาจัง!.....ของฉันได้แค่ B-เอง!....เนอะNikkiจัง~! (Jessหันไปยิ้มให้กับNikki)

 

Nikki : ^0^ ก็นะ! ฉันเองก็ได้ B-เหมือนกัน!!

 

Vayne : ^_^ ฉันก็ด้วย!! พวกเรา3คนได้ B- กันหมดเลย~! (Vayneพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้กับทุกคน)

 

Edge : - - งั้นเหรอ!! (Edgeพยักหน้ารับ)

 

Jess : ^ ^ แล้วIrisล่ะ~!......ได้B+ เหมือนกับEdgeหรือเปล่าจ้า~! (Jessเดินเข้าไปจับมือIrisแล้วส่งสายตาไปทางEdge)

 

Iris : ^///^ .....ก็นะ! (Irisตอบออกมาแบบหน้าแดงนิดๆ)

 

Vayne : ^ ^ โอ๊ะ!!....จริงสิ!!.....แล้วFlayกับRoxis ล่ะได้อะไรเหรอ~!? (VayneหันไปถามFlayกับRoxisที่ยืนอยู่ด้านหลังสุด)

 

Roxis : ^ ^ อ๋อ!! พวกผม2คนได้แค่ C+นะครับ!! (RoxisตอบแทนFlay)

 

Felt : ^ ^ ก็ยังO.K. อยู่นะ!! (Feltหันไปยิ้มให้กับRoxisและก็Flay)

 

Roxis : ^ ^ ครับ!!

 

Edge : แล้วนายกับPamelaจังได้อะไรเหรอ!! บอกหน่อยสิ!! ^ ^ (Edgeหันไปถามพร้อมกับกระแทกศอกใส่Felt)

 

Felt : ^0^ พวกเรา2คนได้เกรด A จ้า~!! (Feltตอบออกมาอย่างมั่นใจพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูอ่อนโยน)

 

Pamela : ^.^ หุหุหุ!.....เจ๋งไปเลยใช่ไหมล่ะ!.....!! ที่ได้แบบนี้ก็เป็นเพราะFeltคนเดียวเลยนะ~! คิกๆๆ~! > < น่ารักจังเลยFelt~จัง! (Pamelaหันไปยิ้มให้กับทุกคนพร้อมกับหันไปมองหน้าFelt)

 

Felt : |||_< Feltจังงั้นเหรอ~! (กำลังช็อกนิดๆ)

 

Edge : ^0^ โห้~!!.....ได้เกรดAเลยเหรอ~! เจ๋งไปเลยเพื่อน!! สมแล้วที่เป็นนายFelt~! ต้องอย่างงี้สิ! (EdgeตบหลังFeltแรงๆ)

 

Felt : |||_^ ฮ่ะฮะฮะๆ~! คงงั้นล่ะมั่ง? (Feltเก๊กหน้าเท่ให้กับทุกคน แต่ความจริงกับรู้สึกเจ็บปวดมากที่โดนEdgeตบหลัง!)

 

Jess : ^ ^ ยินดีด้วยนะFelt~! พวกเธอ2คนนี้หาของเก่งกันจังเลยน้า~! น่าอิจฉาจัง!! (Jessหันไปยิ้มให้กับFeltและPamela)

 

Pamela : ^.^ หุหุหุ! ขอบใจจ้าJess~! (Pamelaหันไปยิ้บให้กับJessแบบน่ารักน่าเอ็นดู)

 

Vayne : ....หือ? (- -! ) (Vayneหันไปมองหน้าFlayที่ยืนเงียบๆอยู่หลังสุด!)

 

Flay : .....! (Flayนิ่งเงียบไม่ยอมพูดอะไรสักคำ!)  

 

Vayne : นี้Roxis~!......Flay เป็นอะไรไปเหรอทำไมดูเงียบจัง~! (VayneหันไปถามRoxis)

 

Roxis : |||_O (เฮือก!) (Roxisตกใจสุดขีด)

 

Edge : -_- จะว่าไปแล้วมันก็จริงแหะ!!.....หมอนั้นยืนเงียบยืนเงียบอยู่ตรงนั้นมาตั้งนานแล้วนะ!! เฮ้~!....Flayเป็นอะไรไปเหรอ~!? (Edgeพูดพร้อมกับหันไปมองหน้าFlay)

 

Flay : …….! |||_||| (Flayนิ่งเงียบ)

 

Edge :  …..Flay! - -? (Edgeทำหน้างงๆ)

 

Roxis : |||0^ ฮ่ะฮะฮะๆๆ~! ไม่มีอะไรหรอกครับ!! คุณFlayก็แค่รู้สึกง่วงนอนขึ้นมานิดหน่อยนะครับ!......ก็เลยทำหน้าแบบนั้น! ฮ่ะฮะฮะๆๆ~! (- - พยายามหัวเราะกลบเกลื้อนให้ได้มากที่สุด)

 

Edge : O_O? .....เอ๋? อย่างงั้นหรอกเหรอ!? - -? (EdgeหันไปถามRoxisพร้อมกับเกาหัวไปมา) 

 

Roxis : ^0^ คร้าบบบ~! คุณEdge~! (ตอบออกมาแบบมั่นใจสุดๆ)

 

Raze : ( - -) .....น่าสงสัยดีแหะ~! นายคิดเหมือนฉันหรือเปล่าVayne~! (RazeหันไปกระซิบกับVayneแบบเบาๆ)

 

Vayne : (- - ) ....ไม่รู้สิ!! (Vayneตอบพร้อมกับพยักไหล่)

 

Roxis : - -? (งงนิดๆ)

 

Felt : -.- .....ถ้าไม่มีอะไรแล้ว! ฉันขอตัวกลับห้องพักก่อนนะ!!....ไปล่ะ! (Feltหาวออกมาอย่างงัวเงียสุดๆแล้วก็เดินจากไปอย่างช้าๆ)

 

Edge : >.< อ้าว!!....เฮ้ย~!....เดี่ยวก่อนสิ!.....นี้นายไม่ไปกินข้าวกับพวกเราหรอ~! (Edgeตะโกนตามหลัง)

 

Felt : ^_^ อ๋อ....! เคยกินแล้ว!!! (Feltตอบแบบกวนๆพร้อมกับโบกมือลา)

 

Edge : -*- กวนตีน!! (Edgeพูดกับตัวเองแบบอุบอิบ)

 

             Feltโบกมือลาทุกคนแล้วก็เดินกลับห้องพักของตัวเองทันที่ ส่วนEdgeและคน

อื่นๆก็ต่างพากันแยกย้ายกันไป บ้างคนก็ไปนั่งทานข้าวนกันต่อที่โรงอาหาร.....บ้างคนก็ขอ

ตัวกลับห้องพักของตัวเองก่อนแล้วค่อยตามไปที่โรงอหาร......คงจะมีแต่Felt เท่านั้นที่ไม่

ได้ไปรวมแจมกับทุกคน......ระหว่างทางที่Felt กำลังเดินกลับห้องพักของตัวเองอยู่นั้น ก็ได้

พบกับทาจิบานะที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ตรงม้านั่งใต้ต้นไม้ ทามกลางบรรยากาศยามราตรีที่

แสนจะเย็นสบาย แสงไฟจากโคมไฟที่ส่องลงมาเป็นประกาย สายลมอ่อนๆที่พัดผ่านไปมา

เสียงของใบไม้ที่สั่นไหวเมื่อโดนสายลมพัดผ่าน แสงของพระจันทร์สีเหลืองอร่ามที่ส่องลงมา

ให้เห็น Feltมองทาจิบานะด้วยแววตาที่ดูอ่อนโยนพร้อมกับเสียงหัวใจของFelt ที่เริ่มเต้นไม่

เป็นจังหวะอีกครั้งที่ได้พบเธอ! ทาจิบานะปิดหนังสือลงพร้อมกับหันไปมองหน้าFelt แล้วยิ้ม

ให้เห็นเล็กน้อย......พร้อมกับทำท่าเหมือนจะพูดทักทายFelt แต่ก็ไม่กล้า!.....ก่อนที่Felt

จะเดินไปหาเธอใกล้ๆพร้อมกับยิ้มให้อย่างร่าเริงสุดๆแล้วพูดว่า

 

Felt : ^_^ ไง~! (Feltพูดทักทายเธอก่อนพร้อมกับรอยยิ้ม)

 

ทาจิบานะ : .......Felt~!

           

             ทาจิบานะหันไปพูดทักทายFelt ด้วยน้ำเสียงที่ดูเบาบางน่ารักๆเหมือนเดิมไม่เคย

เปลี่ยนแปลง! พร้อมกับยิ้มออกมาให้Feltเห็นเล็กน้อย!.....ทั้ง2คนต่างมองหน้ากันไปมา

โดยไม่ได้พูดอะไร! ก่อนที่ทาจิบานะจะลุกขึ้นยืนถือหนังสือเล่มนั้นเอาไว้ในมือ แล้วทำท่า

เหมือนกำลังจะเดินจากไป!

 

Felt : ......จะกลับแล้วหรอ~? ^_^ (Feltหันไปถามพร้อมกับส่งยิ้มให้เธอ)

 

ทาจิบานะ : ....อืม! (เธอพยักหน้ารับแล้วส่งยิ้มมาให้Felt)

 

Felt : ....ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ! ไปล่ะ! ^_^ (Feltพูดพร้อมโบกมือลาเธอแล้วทำท่าเหมือนกับกำลังจะเดินจากไป)

 

ทาจิบานะ : .....อื้อ~! ไว้เจอกัน! (ทาจิบานะพยักหน้ารับพร้อมกับโบกมือลาแล้วส่งยิ้มให้Feltเห็นแบบร่าเริงขึ้นมานิดๆ ก่อนจะเดินจากไป)

 

Felt : ......ทาจิบานะ!

           

           Feltหันไปกลับมองเธอที่กำลังเดินจากไปอย่างช้าๆแล้วยิ้มออกมาตรงมุมปาก ก่อน

ที่Feltจะเงยหน้าขึ้นไปมองบนท้องฟ้าแล้วก็เดินกลับห้องพักของตัวเองด้วยท่าทางที่ดูมี

ความสุขนิดๆที่ได้พบกับเธอ!

 

 To Be Continue Chapter 4 Part 8