ยอมรับมาเถอะฮะั ว่าคุณหลงรักผมแล้ว

อ๊ากกก !! ฉันอยากจะกรี๊ดให้โลกแตกไปเลย =*= ทำมั้ย ทำมั้ย ยัยพวกชะนีพวกนั้นจะต้องมาเกาะแกะำีพี่ชายฉัน
ด้วย ! -_-^^ ใช่ค่ะ ตอนนี้ฉันมาถึงงานเลี้ยงน้ำชาแล้ว พอเข้ามาในงานแสนอลังการปุ๊ป ยัยชะนีทั้งหลายก็กรูกัน
เข้ามาหาพี่เซนท์ แถมยังพลักฉันอีก พี่ชายฉันนะเว้ย~! ฉันหวง ฉันห่วง ฉันรัก - -/// ฉันทนยืนมองยัยพวกนั้นเกา
แกะพี่เซนท์อย่างเหลืออด พลางกำหมัดแน่น 
"เซนท์ขา~ ไปทางนั้นกับตุ๊กตาดีกว่ีานะคะ"
"พี่เซนท์ค่า ไปหาอะไรอร่อยๆทานกับน้ำดีกว่ามั้ยคะ><"
"ไม่ๆๆๆ พี่เซนท์ต้องไปกับโรสดีกว่า อย่าไปกับพวกนั้นเลยนะคะ"
อ๊ากกกกก !!! =[ ]= มันจะมากไปแล้วนะคะ ! ยัยตุ๊กตาผี ยัยน้ำเน่า ยัยกุหลาบเหี่ยว ปล่อยพี่ชายฉันเดี๋ยวนี้ TOT 
พวกเธอไม่มีสิทธิที่จะมาแตะต้องตัวพี่เซนท์
"= =^^ พี่เซนท์คะ ไปหาคุณป๊ากับคุณม๊ําดีกว่านะคะ"ฉันพูดพร้อมแทรกตัวไประหว่างพี่เซนท์และยัยพวกนั้น แล้ว
ก็ถือใช้สิทธิในการเป็นน้องสาวแกะแขนพวกนั้นออกจากพี่เซนท์ และรีบควงแขนพี่เซนท์ทันที
"เอ๊ ยัยบ้านี้ เธอเป็นใคร"ยัยตุ๊กตาผีถามฉัน
"นั้นสิ ทำมั้ยเธอต้องทำเหมือนเป็นแฟนพี่เซนท์ด้วย !"ยัยน้ำเน่า
"กิ๊กใหม่พี่เซนท์ล่ะสิ" กิ๊กใหม่ กิ๊กใหม่ พูดแบบนี้ขึ้นนะเว้ย~!! =*= เห็นทีฉันต้องฆ่ายัยพวกนี้ก่อนที่จะได้ไปหา
คุณป๊าซะแล้วล่ะมั้ง
"กิ๊กงั้นเรอะ ! ถ้าฉันเป็นได้แค่กิ๊กน่ะดีแล้วไม่ใช่รึไง ก็ดีกว่าพวกเธอที่มาก่อนแต่ไม่ได้เป็นอะไรเลย" ฉันถอนหายใจนิดๆก่อนที่จะพูดต่อ " สรุปให้แล้วกันเดี๋ยวสมองอย่างพวกเธอจะไม่เข้าใจ อย่างพวกเธอผู้ชายไม่แลไงล่ะ^^"
"ยัย...!!" ยัยทั้งสากำลังจะยกมือมาตบฉันแล้ว ฉันได้แต่หลับตาปี๋ >^<
"หยุดเดี๋ยวนี้นะ ถ้าเธอทำอะไรเพื่อนฉันแม้แต่ปลายเล็บ ฉันฆ่าเธอตายแน่ !" เฮือก ! เสียงอันคุ้นเคยและทรง
พลังของใครบ้างคน ทำให้ฉันลืมตาเพื่อมามองคนตรงหน้า ...หญิงสาวตัวเล็ก ผิวขาว ดวงตาที่อันสวยนั้น -_-;
ไม่ใช่ใครที่ไหน ทายาทสาวคนเดียวของผู้ทรงอิทธิพลแห่งเอเชียและยุโรป ที่กำลังชี้หน้ายัยสามตัวนั้นอยู่
"คาร่า..."ฉันพูดอย่างแผ่วเบา
"เป็นไงบ้าง ยัยพวกนั้นไม่ได้ทำอะไรเธอใช่มั้ยซอฟท์"คาร่าถามฉันส่อด้วยแววตาที่เป็นห่วงอย่างเห็นได้ชัด
"ไม่ได้เป็นไร^^"
"ยัยนี้เป็นใครน่ะ !"ตุ๊กตาพูดขึ้น
"ฉันไม่รู้"โรส
"คงจะเป็นเพื่อนกับยัยตัวดีนี้แหละ"น้ำ
"เฮ้ย!! พอๆๆ จะทะเลาะกันอีกนานมั้ย !" เสียงของพี่เซนท์ดังขึ้นหลังจากเงียบมานานแล้ว=0= แย่แล้ว พี่เซนท์
อารมณ์เสียซะแล้ว ฉันน่ะกลัวเวลาที่พี่เซนท์อารมณ์เสียมั่กๆเลย "ไปได้แล้ว ซอฟท์ คาร่า"
พี่เซนท์เดินนำหน้าไปก่อนแล้วค่อยให้พวกเราทั้งสองเดินตาม คำพูดของพี่เซนท์เมื่อกี้ทำให้ยัยสามตัวนั้น หน้าจ๋อยไปเลย
"คุณป๊า คุณม๊า"
"อ้าว... ซอฟท์ เซนท์ มาแล้วหรอลูก"
ฉันสวมกอดคุณม๊าก่อนที่อ้อน~ ฉันอ้อนเพื่อขอให้ออกจากงานน่าเบื่อนี้หรอกนะ ไม่ได้ฟ้องอะไรท่านเรื่องเมื่อกี้เล้ยยย~ >w<
"สวัสดีคะ คุณลุง คุณป้า"
"สวัสดีจ้ะ หนูคาร่า ^^ พ่อแม่สบายดีนะ"
"คะ ท่านทั้งสองสบายดี ช่วงนี้บ่นว่าอยากมาหาคุณลุง คุณป้าด้วยน่ะคะ แต่งานยุ่งไปหน่อย"
"อุ๊ย อย่าลำบากเลยจ้ะ เดี๋ยวป้าไปหาเองดีกว่า"
คุณม๊ากับคาร่าคุยกันอย่างออกรส แหม... ช่วยสนใจลูกสาวแสนสวยที่ยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้หน่อยเถอะคะ
"คุณม๊า ซอฟท์อยากกลับบ้าน" ฉันอ้อน
"อะไรกัน หนูเพิ่งมาเมื่อกี้เองนะ จะรีบกลับไปทำมั้ยกัน มาๆเดี๋ยวนี้จะแนะนำใครบางคนให้รู้จัก หนูยิ่งไม่ค่อยรู้จักใครอยู่" ชิ ! ที่หนูไม่ค่อยรู้จักใครเป็นเพราะหนูไม่ค่อยสนใจใครต่างหากคะ และแล้วคุณม๊าก็ลากถูฉันไปหาญาติผู้ใหญ่ของคุณม๊า - - ไฮโซแถวนี้เองแหละ ยัยคาร่ากับพี่ซอฟท์ก็หายไปตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว ทิ้งเพื่อน ทิ้งน้อง T^T
"โอ๊ะๆ สวัสดีค่ะ คุณหญิงฤทัย" จู่ๆคุณม๊าก็หยุดทักทายใครบางคน บ๊ะ! แต่งตัวจะไปเล่นลิเกที่ไหนค่า คุณหญิง ชุดอลังการอย่างมาก เครื่องประดับเต็มตัวไปหมด ถามหน่อยนะคะ ที่บ้านเปิดร้านขายเพชรใช่มั้ยคะ ตุ่มหูน่ะจะให้ยาวไปไหนค่า~!
"แหม นึกว่าใครสวัสดีคะ คุณหญิงโรซ่า"
"สบายดีนะค่ะ"
"แน่นอนคะ โฮะๆ โอ๊ะนั้น... ใช่หนูซอฟท์มั้ยค่ะ"อ้าว... คุยกันต่อไปสิคะ เบี่ยงมาทางฉันทำมั้ย ความซวยรอบสองมาเยือนฉันแล้วล่ะคะ TwT
"สวัสดีคะ เอ่อ... คุณหญิงฤทัย"
"ไม่เจอตั้งนาน สวยขึ้นนะเนี้ย"อุ๊ยต๊าย! คุณหญิงพึ่งรู้หรอคะ หนูสวยตั้งแต่เกิดแล้วล่ะคะ (โปรดทำใจนะคะ นางเอกหลงตัวเอง! : ไรเตอร์)
"ฮ่ะๆ ไม่หรอกคะ"
********************************เดี๋ยวมาต่อคะ**************************