ยอมรับมาเถอะฮะั ว่าคุณหลงรักผมแล้ว

อ๊ากกก !! ฉันอยากจะกรี๊ดให้โลกแตกไปเลย =*= ทำมั้ย ทำมั้ย ยัยพวกชะนีพวกนั้นจะต้องมาเกาะแกะำีพี่ชายฉัน

ด้วย ! -_-^^ ใช่ค่ะ ตอนนี้ฉันมาถึงงานเลี้ยงน้ำชาแล้ว พอเข้ามาในงานแสนอลังการปุ๊ป ยัยชะนีทั้งหลายก็กรูกัน

เข้ามาหาพี่เซนท์ แถมยังพลักฉันอีก พี่ชายฉันนะเว้ย~! ฉันหวง ฉันห่วง ฉันรัก - -/// ฉันทนยืนมองยัยพวกนั้นเกา

แกะพี่เซนท์อย่างเหลืออด พลางกำหมัดแน่น 

"เซนท์ขา~ ไปทางนั้นกับตุ๊กตาดีกว่ีานะคะ"

"พี่เซนท์ค่า ไปหาอะไรอร่อยๆทานกับน้ำดีกว่ามั้ยคะ><"

"ไม่ๆๆๆ พี่เซนท์ต้องไปกับโรสดีกว่า อย่าไปกับพวกนั้นเลยนะคะ"

อ๊ากกกกก !!! =[ ]= มันจะมากไปแล้วนะคะ ! ยัยตุ๊กตาผี ยัยน้ำเน่า ยัยกุหลาบเหี่ยว ปล่อยพี่ชายฉันเดี๋ยวนี้ TOT 

พวกเธอไม่มีสิทธิที่จะมาแตะต้องตัวพี่เซนท์

"= =^^ พี่เซนท์คะ ไปหาคุณป๊ากับคุณม๊ําดีกว่านะคะ"ฉันพูดพร้อมแทรกตัวไประหว่างพี่เซนท์และยัยพวกนั้น แล้ว

ก็ถือใช้สิทธิในการเป็นน้องสาวแกะแขนพวกนั้นออกจากพี่เซนท์ และรีบควงแขนพี่เซนท์ทันที

"เอ๊ ยัยบ้านี้ เธอเป็นใคร"ยัยตุ๊กตาผีถามฉัน

"นั้นสิ ทำมั้ยเธอต้องทำเหมือนเป็นแฟนพี่เซนท์ด้วย !"ยัยน้ำเน่า

"กิ๊กใหม่พี่เซนท์ล่ะสิ" กิ๊กใหม่ กิ๊กใหม่ พูดแบบนี้ขึ้นนะเว้ย~!! =*= เห็นทีฉันต้องฆ่ายัยพวกนี้ก่อนที่จะได้ไปหา

คุณป๊าซะแล้วล่ะมั้ง

"กิ๊กงั้นเรอะ ! ถ้าฉันเป็นได้แค่กิ๊กน่ะดีแล้วไม่ใช่รึไง ก็ดีกว่าพวกเธอที่มาก่อนแต่ไม่ได้เป็นอะไรเลย" ฉันถอนหายใจนิดๆก่อนที่จะพูดต่อ " สรุปให้แล้วกันเดี๋ยวสมองอย่างพวกเธอจะไม่เข้าใจ อย่างพวกเธอผู้ชายไม่แลไงล่ะ^^"

"ยัย...!!" ยัยทั้งสากำลังจะยกมือมาตบฉันแล้ว ฉันได้แต่หลับตาปี๋ >^<

"หยุดเดี๋ยวนี้นะ ถ้าเธอทำอะไรเพื่อนฉันแม้แต่ปลายเล็บ ฉันฆ่าเธอตายแน่ !" เฮือก ! เสียงอันคุ้นเคยและทรง

พลังของใครบ้างคน ทำให้ฉันลืมตาเพื่อมามองคนตรงหน้า ...หญิงสาวตัวเล็ก ผิวขาว ดวงตาที่อันสวยนั้น -_-;

ไม่ใช่ใครที่ไหน ทายาทสาวคนเดียวของผู้ทรงอิทธิพลแห่งเอเชียและยุโรป ที่กำลังชี้หน้ายัยสามตัวนั้นอยู่

"คาร่า..."ฉันพูดอย่างแผ่วเบา

"เป็นไงบ้าง ยัยพวกนั้นไม่ได้ทำอะไรเธอใช่มั้ยซอฟท์"คาร่าถามฉันส่อด้วยแววตาที่เป็นห่วงอย่างเห็นได้ชัด

"ไม่ได้เป็นไร^^"

"ยัยนี้เป็นใครน่ะ !"ตุ๊กตาพูดขึ้น

"ฉันไม่รู้"โรส

"คงจะเป็นเพื่อนกับยัยตัวดีนี้แหละ"น้ำ

"เฮ้ย!! พอๆๆ จะทะเลาะกันอีกนานมั้ย !" เสียงของพี่เซนท์ดังขึ้นหลังจากเงียบมานานแล้ว=0= แย่แล้ว พี่เซนท์

อารมณ์เสียซะแล้ว ฉันน่ะกลัวเวลาที่พี่เซนท์อารมณ์เสียมั่กๆเลย "ไปได้แล้ว ซอฟท์ คาร่า"

พี่เซนท์เดินนำหน้าไปก่อนแล้วค่อยให้พวกเราทั้งสองเดินตาม คำพูดของพี่เซนท์เมื่อกี้ทำให้ยัยสามตัวนั้น หน้าจ๋อยไปเลย

"คุณป๊า คุณม๊า"

"อ้าว... ซอฟท์ เซนท์ มาแล้วหรอลูก"

ฉันสวมกอดคุณม๊าก่อนที่อ้อน~ ฉันอ้อนเพื่อขอให้ออกจากงานน่าเบื่อนี้หรอกนะ ไม่ได้ฟ้องอะไรท่านเรื่องเมื่อกี้เล้ยยย~ >w<

"สวัสดีคะ คุณลุง คุณป้า"

"สวัสดีจ้ะ หนูคาร่า ^^ พ่อแม่สบายดีนะ"

"คะ ท่านทั้งสองสบายดี ช่วงนี้บ่นว่าอยากมาหาคุณลุง คุณป้าด้วยน่ะคะ แต่งานยุ่งไปหน่อย"

"อุ๊ย อย่าลำบากเลยจ้ะ เดี๋ยวป้าไปหาเองดีกว่า"

คุณม๊ากับคาร่าคุยกันอย่างออกรส แหม... ช่วยสนใจลูกสาวแสนสวยที่ยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้หน่อยเถอะคะ

"คุณม๊า ซอฟท์อยากกลับบ้าน" ฉันอ้อน

"อะไรกัน หนูเพิ่งมาเมื่อกี้เองนะ จะรีบกลับไปทำมั้ยกัน มาๆเดี๋ยวนี้จะแนะนำใครบางคนให้รู้จัก หนูยิ่งไม่ค่อยรู้จักใครอยู่" ชิ ! ที่หนูไม่ค่อยรู้จักใครเป็นเพราะหนูไม่ค่อยสนใจใครต่างหากคะ และแล้วคุณม๊าก็ลากถูฉันไปหาญาติผู้ใหญ่ของคุณม๊า - - ไฮโซแถวนี้เองแหละ ยัยคาร่ากับพี่ซอฟท์ก็หายไปตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว ทิ้งเพื่อน ทิ้งน้อง T^T

"โอ๊ะๆ สวัสดีค่ะ คุณหญิงฤทัย" จู่ๆคุณม๊าก็หยุดทักทายใครบางคน บ๊ะ! แต่งตัวจะไปเล่นลิเกที่ไหนค่า คุณหญิง ชุดอลังการอย่างมาก เครื่องประดับเต็มตัวไปหมด ถามหน่อยนะคะ ที่บ้านเปิดร้านขายเพชรใช่มั้ยคะ ตุ่มหูน่ะจะให้ยาวไปไหนค่า~!

"แหม นึกว่าใครสวัสดีคะ คุณหญิงโรซ่า"

"สบายดีนะค่ะ"

"แน่นอนคะ โฮะๆ โอ๊ะนั้น... ใช่หนูซอฟท์มั้ยค่ะ"อ้าว... คุยกันต่อไปสิคะ เบี่ยงมาทางฉันทำมั้ย ความซวยรอบสองมาเยือนฉันแล้วล่ะคะ TwT

"สวัสดีคะ เอ่อ... คุณหญิงฤทัย"

"ไม่เจอตั้งนาน สวยขึ้นนะเนี้ย"อุ๊ยต๊าย! คุณหญิงพึ่งรู้หรอคะ หนูสวยตั้งแต่เกิดแล้วล่ะคะ (โปรดทำใจนะคะ นางเอกหลงตัวเอง! : ไรเตอร์)

"ฮ่ะๆ ไม่หรอกคะ"

********************************เดี๋ยวมาต่อคะ**************************