สะดุดหัวใจ เจ้าชายเย็นชา

                 @ เช้าวันหนึ่งของ ฤดู หนาว
        ติ๊ดดด  ติ๊ดดด ติ๊ดดด
                  "ฮัลโหล"ฉันหยิบโทรศัพท์บนหัวเตียงมากดรับแล้วกรอกเสียงใส่ปลายสายทั้งที่เปลือกตายังหลับอยู่
                  <อยู่ไหนแล้วเนี่ย>เสียงปลายสายตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยจะดีนัก
                   "อยู่บ้าน มีอะไรหรือป่าว "ฉันพูดเสียงงัวเงียด้วยความง่วง
                   <จะมีอะไรล่ะ รีบมาโรงเรียนเลย แกลืมไปแล้วเหรอ ว่าวันนี้เปิดเทอมวันแรกนะยะ!!!>ปลายสายพูดเสียงดัง
                   "อะไรนะ !!! เปิดเทอม จริงด้วย!!ฉันลืมสนิทเลย รอเดี๋ยวนะ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ"ฉันวางสายแล้วลุกพรวดพราดไปอาบน้ำแล้วแต่งตัวไปโรงเีรียนในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง
                   @ school
         ฉันควักเงินจ่ายให้แท็กซี่แล้วก้าวออกมาจากตัวรถในตอนที่ประตูรั้วสีดำลวดลายสวยงามยังไม่ปิดลง เอาละ ในที่สุดก็มาทัน ฉันเดินอย่างไม่รีบร้อนนัก พลางมองซ้ายมองขวาสำรวจโรงเรียนที่ไม่ได้มาเหยียบ 1เดือนเต็มๆ ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม ต้นไม้สูงใหญ่ขึ้นเล็กน้อย สวยดีจัง ในขณะที่ฉันมัวมองสำรวจโรงเรียน ประตูรั้วสีดำที่อยู่ข้างหน้าไม่ถึง 10 เมตร ก็ปิดลงดังปัง! ทิ้งความอึ้งไว้ที่ฉันอย่างมากมาย ทุกคนเข้าประตูโรงเรียนกันไปแทบจะหมดแล้ว เหลือเพียงฉันและอีกไม่กี่คนที่ยืนเกาะรั้วอยู่ด้วยความหวังว่าจะไม่โดนทำโทษ จังหวะนั้น สมองของฉันก็คิดอะไรขึ้นมาได้
         ฉันเดินอ้อมรั้วมาอยู่ตรงกำแพงข้างโรงเรียน ในที่ที่ลับตาคนที่สุด และไม่มีกล้องวงจรปิด ฉันเหลียวซ้ายแลขวา แล้วตัดสินใจกระโดดเกาะกำแพงที่สูงกว่าฉัน 2 ศอก
                    พรืดดด!!!
                    "ว้ายยย!!!"ฉันร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ อยู่ๆก็มีมือใครไม่รู้มาดึงขาฉันลง จนทำให้ฉันตกจากกำแพง
                    "นี่เธอ ประตูมีให้เข้าไม่เข้า คิดจะมาเข้าทางกำแพง บ้าหรือป่าว"เสียงใสๆของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น ฉันลุกแล้วปัดเศษดินเศษทรายที่ติดกระโปรงออก เงยหน้ามองคนที่พูดเมื่อกี๊...
          O_o สวยจัง ผู้หญิงบ้าอะไรเนี่ย
          หน้าเรียวๆ  ผิวขาว ตาโต แก้มและปากสีชมพู เอ๊ะ!!ผู้หญิงคนนี้ซอยผม และก็ดูท่าทางจะเป็นรุ่นพี่ฉันซะด้วย ถึงจะอยู่ม.อะไรแต่ยังไงก็ไม่มีทางได้ซอยผมนี่นา พี่คนนี้แอบซอยแน่ๆ ฮึๆ มีการใส่วิกปิดไว้ซะด้วย
                     "ก็ ประตูปิดไปแล้วอะ ก็เลย..."
                     "จะปีนกำแพงเข้าไป"ผู้หญิงคนนี้พูดแล้วมองฉันสลับกับกำแพง"ถ้าเกิดพลาดแล้วตกลงมาจะทำยังไง กำแพงก็ไม่ใช่เตี้ยๆ "ยัยคนนี้บ่นยืดยาว
                     "..."ฉันเงียบไม่ตอบรับอะไร ยัยผู้หญิงคนนี้ลากฉันไปที่หน้าโรงเรียน"นี่!!พี่จะพาดิวไปไหนเนี่ย ปล่อยนะ"ฉันพยายามดิ้นรนสุดชีวิต
                     "ไปหาอาจารย์ฝ่ายปกครองไง"ยัยรุ่นพี่บอกหน้านิ่งแล้วลากฉันอย่างไม่ปราณี
                     "ข้อหาอะไรมิทราบ"ฉันอาศัยจังหวะที่รุ่นพี่คนนี้เผลอสะบัดแขนออก
                     "เธอทำผิดกฎของโรงเรียน"
                     "พี่ก็เหมือนกัน.."ฉันเถียง
                     "ตรงไหน"
                     "ผม!! พี่ซอยผม!! คิดเหรอว่าใส่วิกแล้วจะรอดสายตาของดิวไปได้"ฉันพูด ยัยรุ่นพี่แสดงอาการตกใจแล้วขยับวิกผมให้เ้ข้าที่
                     "..." เงียบ ~ !!!
                     "ถ้าพี่พาดิวไป ดิวก็มีเรื่องที่จะบอกอาจารย์เหมือนกัน"ฉันงัดไม่ตายออกมาใช้ ฮึ!!เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับคนอย่างดิว รู้จักกันน้อยไปซะแล้ว
                     @ ห้อง 313
          ในที่สุดฉันก็รอดจากการเข้าห้องปกครอง โฮะๆๆ ยัยรุ่นพี่คนนั้นปล่อยฉันขึ้นห้องโดยไม่เอาเรื่องอะไรอิอิ ต่อให้โหดแค่ไหนก็สู้ความฉลาดของฉันไม่ได้หรอกย่ะ !!
                      "ยัยดิววววววว!!!!!"เสียงอันเล็กแหลมของเพชรดังขึ้นจากข้างหลัง ฉันหันไปดู ก็เห็นยัยเพชรเดินมาหาแล้วโบกมือให้
                      "อยู่ใกล้กันแค่นี้ทำไมต้องตะโกนด้วยยะ ชิ ทำยังกับฉันอยู่ที่ดาวเสาร์งั้นแหละ"ฉันพูดอย่างอารมณ์เสียปนหมั่นไส้ยัยเพื่อนแสบคนนี้
                      "แหมแก!!อย่าทำหน้างี้ดิ"เพชรพูดแล้วจับหัวฉันโยกไปมา