กลุ่รักๆของนายแบดบอย

ตอนที่2ของโทโมะรักแก้วใจ
หญิงสาวร่างบางผมซอยสั้นๆที่นิสัยห้าวๆขับรถกลับคฤหาสน์ของหล่อนเมื่อกลับมาเมื่อหญิงสาวหน้าตาน่ารักอยู่ใน
วัยกลางกำลังยืนกอดอกรอลูกสาวอยู่
แก้วใจ:เอ่อขอโทษนะคะที่แก้วมาช้า....
หญิงสาวร่างบางที่พึ่งมีเรื่องกับแบดบอยอย่างโทโมะมาขอดทษแม่ตัวเอง
แม่แก้วใจ:นี่...เลิกทำข่าวสกู๊ปบ้าๆซะทีได้มั๊ยห๊า!!
ผลั่ก!! แม่เลี้ยงผลักแก้วจนแก้วล้มไปกับพื้น
แก้วใจ:แก้วแค่อยากทำในสิ่งที่แก้วอยากทำเท่านั้นเองนะคะแม่....
แก้วสบตาแม่เลี้ยงตัวเอง
แม่แก้วใจ:พอซะทีได้มั๊ยถ้าพ่อแกรู้น่ะแกคงเจอตบแล้วละ!!!อย่าลงมาอีกนะ!!!
แก้วใจ:คะ
แก้วพยักหน้าก่อนจะวิ่งร้องไห้ขึ้นไปบนบ้าน
แก้วใจ:เฮ้อ...
แก้วถอนหายใจเบื่อชีวิตของตัวเองที่พ่อแม่สักกะบวยไม่ใช่เหมือนกันคงต้องออกจากบ้านหลังนี้เสียทีนะ
แก้วเดินไปเรื่อยๆหลังจากแอบออกมาจากนอกบ้านได้
เอี๊ยดดดดดดด!!!!
โทโมะ:อยากตายรึไง!!
แก้วใจ:นาย??
โทโมะ:มาทำอะไรแถวนี้เธอน่ะเป็นผู้หญิงนะ!!
โทโมะตะคอกแก้ว
แก้ว:หึ!! อย่ามายุ่งได้มั๊ยนี้มันชีวิตฉันนะฆ่าฉันให้ตายเลยเซ่!!
โทโมะมองสาวร่างบางที่กุมหน้างุดปปล่อยน้ำตาออกมาเงียบๆจนเขาอดใจอ่อนไม่ได้
โทโมะ:เธอมีอะไรหรือปล่าว??
โทโมะจากน้ำเสียงดุๆเปลี่ยนเป็นอ่อนโยน
แก้วใจ:แค่จะแอบหนีออกจากบ้านสักพักนายไปเหอะฉันหาที่อยู่เองได้
แก้วเดินไปโดยไม่สนโทโมะแต่ทว่า...มือหนาใหญ่ดึงเข้ามากอดแก้วเอาไว้
โทโมะ:อยู่บ้านฉันก็ได้นะถ้ามีปัญหาอะไรร้องมาให้พอนะถ้าเธอมีเรื่องอึดอัดใจน่ะยัยทอม....
ฮือๆๆ~~~~น้ำตาใสๆไหลลินออกมาอย่างเงียบๆเพราะถูกกักขังไว้นาน
โทโมะมองร่างบางที่นอนหลับในรถเขาอย่างไร้เดียงสา
โทโมะ:ต่างจากตอนตื่นเยอะเลยนะ^^
โทโมะแอบยิ้ม