Together Love..ฉันรักนาย นายรักฉัน เรารักกัน

พอมาถึงมหาลัย ยัยฟางกับยัยเฟย์ก็บ่นนู่นบ่นนี่ไปหมด - -* บอกว่ามาสายบ้าง ข้าวก็ไม่กินบ้าง บลาๆๆๆ
" เออๆ พอๆ แกจะบ่นอะไรนักหนา - -"
" ก็แกอ่ะ #@$%!^*&%$#@!&*^%$#@!##%^&*" ฉันลำคาญจนต้องเอามือปิดหู ยัยเฟย์นี่ขี้บ่นจริงๆ - -* ไม่น่าล่ะ แฟนถึงไม่มี ( ตัวเองก็ไม่มี ฟางก็ไม่มี)
" พอๆ ลำคาญ - -*"
" เออๆ ถ้ายังไม่ได้ทานข้าวเช้า ก็ไปทานป่ะ เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง " ฟางพูดว่าจะเลี้ยงเฟย์ก็เอ่ยมาทันที
" เค้ากินด้วยดิเจ๊ฟาง *o*"
" เรียกว่าอะไรนะ -_-*"
" เค้ากินด้วยดิพี่ฟางสุดสวย *o*"
" โอเค แล้วไป งั้นป่ะไปกินข้าวเช้า ครูยังไม่เข้าคลาส"
โรงอาหาร
" ยัยเฟย์ แกจะกินหมดหรอนั่นน่ะ - -*" ฉันถาม ดูมันกินสิ ยิ่งกว่ายักษ์อีก
" หมดอยู่แล้ว ง่ำๆ อร่อยๆๆ "
" ฉันว่าเท่านี้อ่ะ ยังไม่พอด้วยซ้ำ เฟย์มันกินเยอะกว่านี้อีก -.-"
" แหมพี่ฟางก็เกินไป ><"
" 555 พอแล้วป่ะเฟย์ ไปได้แล้วครูจะเข้าคลาสแล้วนะ วันนี้ก็เปิดเรียนวันแรกด้วยนะ "
" โอเคจ้ะแก้ว รออีกแปปนะ ^o^"
" -__-"<< หน้าฉันและฟาง 
บนห้องเรียน
" โอยย อิ่มอ่ะแก้วพี่ฟาง อยากอ้วกมากๆอ่ะ "
" ก็ถูกแล้วล่ะที่อยากอ้วก ก็ดูกินเข้าสิ กินอย่างนี้ทำไมไม่เหมาทั้งโรงอาหารเลยล่ะ - -*"
" เหมาได้ฉันเหมาไปนานแล้วย่ะยัยแก้ว :3" เฮ่ย! นี่ฉันอุส่าประชดนะเนี่ย
" เออๆๆ แกจะนั่งตรงไหนละ? " ฉันหันไปถามฟางและเฟย์
" งั้นฉันนั่งตรงนั้น" เฟย์พูดพร้อมชี้ไปหลังสุด
" แล้วแกอ่ะ ฟาง" เรียกแล้วก็ไม่ตอบ ฟางเหม่ออะไรก็ไม่รู้ - -* ฉันลองมองตามที่ฟางมอง เฮ่ย! ฟางมันมองป๊อปปี้หรอเนี่ย
" ฟาง!!!" ฉันเลยตะโกนใส่
" ฮะๆ อะไรหรอ? ใครตายหรอ?"
" ไม่มีใครตายหรอก แต่เธอน่ะกำลังจะตายถ้าไม่ตอบฉัน -_-+"
" อ่าวแก้ว มีอะไรว่ามา"
" นี่แกไม่ฟังที่ฉันกับเฟย์พูดเลยหรอเนี่ย - -"
" ขอโทษที ฉันเป็นคนชอบเหม่อน่ะ ^^;"
" เหม่อหรือมองไปหาป๊อปปี้กันแน่นร้าาา ~ กิ้วๆๆๆ " ฉันกับเฟย์ช่วยกันหยอกเล่นฟาง จนตอนนี้แก้มแดงมากเลย
" อะไร บ้า! -///- ไม่มีทาง อ่าวแล้วเมื่อกี๊จะถามไร? " เปลี่ยนเรื่องอีก - - เออๆ ช่างเหอะๆ
" แกจะนั่งตรงไหน เฟย์นั่งตรงนั้นนนนอ่ะ " ว่าแล้วฉันก็ชี้ไปทางโต๊ะหลังๆ
" งั้นฉันนั่งข้างแก แกนั่งไหนอ่ะ? " 
" ฉันนั่งข้างเฟย์ งั้นฉันนั่งตรงกลางละกัน (:"
" อืม.. เคๆ ครูมาแล้ว นั่งเรียนเหอะ "
" อืม/อืม" << ฉันและเฟย์