Love seen เธอนะ ! ยัยนางร้ายรักฉันเข้าเเล้วละสิ๊
1.9
fake
แชร์นิยาย
2) เริ่มต้นการวางแผน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ปัง ปัง ปัง !
"เลิฟซีนลูกรัก ตื่นได้แล้วจ๊ะ"
"..."
"ลูกซีน ตื่น"
"แม่ค่ะ หนูง่วงนอน"
"ไม่นอนแล้วลูก ตื่นได้แล้วจ๊ะอย่าช้านะแม่ให้เวลาลูก 20 นาที เพราะเดี๋ยวเราต้องไปที่บ้านคุณหญิงสมร นะลูก"
"ค่ะแม่ = ="
ฉันลืมไปได้ยังไงเนี่ยวันนี้เป็นวันนัดไปดูตัว ^_____^ อย่างงี้ต้องรีบไปแต่งตัวซะแล้วสิ หึหึ... คอยดูนะค่ะคุณชาย ดิฉันนางสาวอัปศรมณี ศติยะวิตญาณิกุล ฉันจะไม่หมั้นกับคนที่ฉันไม่ได้รักเด็ดขาด เพราะฉะนั้นฉันจะทำทุกวิถีทางที่จะทำให้คุณเกลียดฉันให้ได้ ^____^
15 นาทีผ่านไป
"เฮ้อ เสร็จสักทีนะลูกรักกว่าลูกจะลงมาข้างล่างได้แม่ร้อนใจมากเลยนะเนี่ย กลัวว่าจะไม่ทันไปดูตัวลูกชายของคุณหญิงสมร เพราะเขาทั้งหล่อ น่ารัก เป็นผู้ชายที่รวย แถมการศึกษายังดีอีกด้วย >_<"
"แม่พูดมาทั้งหมดนี้แม่หมั้นเองดีกว่าไหมคะ? =_="
"เอ๊ะ ลูกคนนี้นี่ก็แม่หามาให้ลูกโดยเฉพาะเลยนะจ๊ะ"
"แต่หนูก็ไม่ได้รักเค้าหนิแม่ ดังนั้นลูกไม่หมั้นค่ะ"
"ถ้าลูกไม่หมั้นไม่ต้องมาเรียกแม่ว่าแม่เลยนะจ๊ะ ฉะนั้นมีทางเลือกทางเดียวลูกต้องหมั้นแต่มีอย่างหนึ่งนะถ้าเค้าไม่ได้รักลูก หรือเค้าไม่อยากหมั้นลูกก็ไม่ต้องหมั้นจ๊ะ"
"จริงเหรอคะแม่ ^___^ งั้นโอเคค่ะแม่เราไปทานข้าวกันแล้วรีบๆไปเถอะค่ะ"
ฉันนั่งทานข้าวไปยิ้มไปทำไมช่างมีความสุขในการที่จะได้แกล้งคนอื่นนะเนี่ย ^____^ Very Happy
"ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลยนะลูกรัก"
"ก็หนูมีความสุขนี่คะแม่"
"จ๊ะๆ "
หึหึ..แม่จ๋าลูกซีนคนนี้จะไม่หมั้นกับคนที่ลูกไม่ได้รักแน่นอนค่ะ
หลังจากที่ทานข้าวเสร็จฉันกับแม่ก็เดินทางไปบ้านคุณหญิงสมรทันที ไม่รู้ว่าแม่จะรีบอะไรนักหนา =_=
"ลูกซีนลงจากรถได้แล้วจ๊ะถึงแล้ว"
"ค่ะ T^T"
จะว่าไปฉันก็ไม่กล้าเลยนะเนี่ย T^T กล้าๆ กลัวๆ แต่ยังไงฉันก็ต้องสู้ เลิฟซีนสู้ตายคร้าา T^T
"ยินดีต้อนรับนะค่ะคุณหญิงรัตนา"
"ค่ะขอบคุณคุณหญิงสมร..นี่ลูกสาวของฉันค่ะ"
"สวัสดีค่ะคุณหญิง"
"จร้าๆ"
คุณหญิงสมรสวยจังเลย T^T เห็นหน้าคุนหญิงแล้วทำลูกชายเธอไม่ลงเลย แต่ยังไงก็ต้องทำขอโทษนะคะคุณหญิงสมร ^____^
ฉันและแม่เดินตามคุณหญิงเข้าไป
"รอลูกชายฉันแปปนึงนะคะคุณหญิงสมรเดี๋ยวเค้าก็คงลงมา^^"
"ไม่เป็นไรค่ะดิฉันรอได้"
รอนานแล้วนะเนี่ยคงอายหน้าตาตัวเองเลยไม่กล้าลงมาสู้หน้าฉันล่ะสินะ ฮ่าๆๆ =_= หน้าตานายคงจะขี้เหร่ ถึก ดำ ไว้หนวดยาวเหมือนโจรป่าแน่เลยมีความสุขกันจินตนาการของตัวเอง ^_________^
แต่ว่าไปให้ผู้ใหญ่และคนสวยอย่างฉันมารอได้ยังไงเนี่ยมันเสียมารยาท =_= (หลงตัวเองจริงนะเรา)
"ขอโทษที่ให้รอนานนะครับแม่"
"เลิฟซีนลูกรัก ตื่นได้แล้วจ๊ะ"
"..."
"ลูกซีน ตื่น"
"แม่ค่ะ หนูง่วงนอน"
"ไม่นอนแล้วลูก ตื่นได้แล้วจ๊ะอย่าช้านะแม่ให้เวลาลูก 20 นาที เพราะเดี๋ยวเราต้องไปที่บ้านคุณหญิงสมร นะลูก"
"ค่ะแม่ = ="
ฉันลืมไปได้ยังไงเนี่ยวันนี้เป็นวันนัดไปดูตัว ^_____^ อย่างงี้ต้องรีบไปแต่งตัวซะแล้วสิ หึหึ... คอยดูนะค่ะคุณชาย ดิฉันนางสาวอัปศรมณี ศติยะวิตญาณิกุล ฉันจะไม่หมั้นกับคนที่ฉันไม่ได้รักเด็ดขาด เพราะฉะนั้นฉันจะทำทุกวิถีทางที่จะทำให้คุณเกลียดฉันให้ได้ ^____^
15 นาทีผ่านไป
"เฮ้อ เสร็จสักทีนะลูกรักกว่าลูกจะลงมาข้างล่างได้แม่ร้อนใจมากเลยนะเนี่ย กลัวว่าจะไม่ทันไปดูตัวลูกชายของคุณหญิงสมร เพราะเขาทั้งหล่อ น่ารัก เป็นผู้ชายที่รวย แถมการศึกษายังดีอีกด้วย >_<"
"แม่พูดมาทั้งหมดนี้แม่หมั้นเองดีกว่าไหมคะ? =_="
"เอ๊ะ ลูกคนนี้นี่ก็แม่หามาให้ลูกโดยเฉพาะเลยนะจ๊ะ"
"แต่หนูก็ไม่ได้รักเค้าหนิแม่ ดังนั้นลูกไม่หมั้นค่ะ"
"ถ้าลูกไม่หมั้นไม่ต้องมาเรียกแม่ว่าแม่เลยนะจ๊ะ ฉะนั้นมีทางเลือกทางเดียวลูกต้องหมั้นแต่มีอย่างหนึ่งนะถ้าเค้าไม่ได้รักลูก หรือเค้าไม่อยากหมั้นลูกก็ไม่ต้องหมั้นจ๊ะ"
"จริงเหรอคะแม่ ^___^ งั้นโอเคค่ะแม่เราไปทานข้าวกันแล้วรีบๆไปเถอะค่ะ"
ฉันนั่งทานข้าวไปยิ้มไปทำไมช่างมีความสุขในการที่จะได้แกล้งคนอื่นนะเนี่ย ^____^ Very Happy
"ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลยนะลูกรัก"
"ก็หนูมีความสุขนี่คะแม่"
"จ๊ะๆ "
หึหึ..แม่จ๋าลูกซีนคนนี้จะไม่หมั้นกับคนที่ลูกไม่ได้รักแน่นอนค่ะ
หลังจากที่ทานข้าวเสร็จฉันกับแม่ก็เดินทางไปบ้านคุณหญิงสมรทันที ไม่รู้ว่าแม่จะรีบอะไรนักหนา =_=
"ลูกซีนลงจากรถได้แล้วจ๊ะถึงแล้ว"
"ค่ะ T^T"
จะว่าไปฉันก็ไม่กล้าเลยนะเนี่ย T^T กล้าๆ กลัวๆ แต่ยังไงฉันก็ต้องสู้ เลิฟซีนสู้ตายคร้าา T^T
"ยินดีต้อนรับนะค่ะคุณหญิงรัตนา"
"ค่ะขอบคุณคุณหญิงสมร..นี่ลูกสาวของฉันค่ะ"
"สวัสดีค่ะคุณหญิง"
"จร้าๆ"
คุณหญิงสมรสวยจังเลย T^T เห็นหน้าคุนหญิงแล้วทำลูกชายเธอไม่ลงเลย แต่ยังไงก็ต้องทำขอโทษนะคะคุณหญิงสมร ^____^
ฉันและแม่เดินตามคุณหญิงเข้าไป
"รอลูกชายฉันแปปนึงนะคะคุณหญิงสมรเดี๋ยวเค้าก็คงลงมา^^"
"ไม่เป็นไรค่ะดิฉันรอได้"
รอนานแล้วนะเนี่ยคงอายหน้าตาตัวเองเลยไม่กล้าลงมาสู้หน้าฉันล่ะสินะ ฮ่าๆๆ =_= หน้าตานายคงจะขี้เหร่ ถึก ดำ ไว้หนวดยาวเหมือนโจรป่าแน่เลยมีความสุขกันจินตนาการของตัวเอง ^_________^
แต่ว่าไปให้ผู้ใหญ่และคนสวยอย่างฉันมารอได้ยังไงเนี่ยมันเสียมารยาท =_= (หลงตัวเองจริงนะเรา)
"ขอโทษที่ให้รอนานนะครับแม่"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
3.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
