My love ภารกิจ(รัก)ลับจับนายให้อยู่หมัด

9.2

เขียนโดย yuri

วันที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 19.58 น.

  21 ตอน
  138 วิจารณ์
  38.36K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

5)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

---พักกลางวัน---

"โอ๊ยยย!! ใจเย็นๆจะรีบไปามควายที่ไหนฮะ"เสียงฉันเองแหละแหะๆ

"เทอนั้นแหละแก้ว เดินชักช้าอยู่ได้" ทำไมฉันต้องสละเวลาอันมีค่าไปดูหนังหน้าไอ้มือหนึ่งนั้นด้วยเนี้ย เกิดหน้าเหมืออึ่งโดนสิบล้อทันขึ้นมาฉันจะฆ่าพวกเทอหมกส้วม(พี่แก้วคะถ้าไม่หล่อคงไม่ได้เป็นมือหนึ่งหรอกคะ)

   กำแพลงสูงประมาณสามเมตรตั้งตระหง่าอยู่ตรงหน้าฉันกับยัยเฟร์

"สูงขนาดนี้แล้วจะปีนยังไงเนี้ย เรากลับกันเถอะเฟร์"

"ไม่ได้นะแก้ว มาถึงขนาดนี้แล้วจะถอยทับกลับง่ายๆได้ไง"

ยัยเวอร์ พูดเหมือนจะไปออกรบอีกอย่างกำแพงโรงเรียนเบอร์นาร์ดอยู่ติดกับโรงเรียนเรานะยะขนาดกำแพงยังใ้อันเดียวกันเลย

"เอางี้ เทอเหยียบหลังฉันปีนขึ้นไปแล้วกระโดดลงไปเลยแล้วกัน" ยัยบ้าพูดเหมือนหนังจีนกำลังภายใน

"ทำไมเราถึงไม่รอให้ร.ร.เลิกก่อนจะได้ไม่ต้องมาปีนกำแพงแบบนี้"

"ไม่ได้ๆๆๆๆ เราจะชักช้าไม่ได้เราจะต้องค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับมือหนึ่งรีบปีบเร็วๆเดี๋ยวอาจารย์ก็มาเห็นหรอก" ยัยเฟร์ดันฉันขึ้นบน้นไม่ก่อนจะบังคัยให้กระโดดลงไป

"ถ้าฉันขาหักล่ะ"

"ไม่้องห่วงเดี๋ยวบอกฟางจ่ายค่ารักษาให้"

"ถ้าฉันตายล่ะ"

"ไมต้องห่วงเดี๋ยวบอกฟางให้จักงานศพให้"

"ฉันขอถอนตัวได้ไหม"

"ฉันก้จะไปบอกทุกคนว่าเทอโกงการประกวด" ยัยเพื่อนทรยศเอ๊ยยยยยยยย!!! TToTT

"มีใครอยุ่ตรงนั้นน่ะ" ตายแน่ เสียงอาจารย์

"รีบโดดเร็วๆ ฉันเอาตัวรอดได้" ยัยเฟร์บอก

"เออๆ ก็ด้ายยยยย"ฉันกลั้นใจแล้วกระโดดลงไป

แอ๊ก!!

ในขณะที่ฉันมึนๆงงๆ เพราะหล่นมาก้นจ๊ำบ๊ะกับอะไรนิ่มๆก็มีเงาของใครไม่รู้มายืนอยุ่ตรงหน้าคงไม่ใช่อาจารย์ของเซนต์เบอร์นาร์ดหรอกนะ

พอฉันเงยหน้าขึ้นไปมองหัวใจดวงน้อยๆนี่ก้หยุดเต้นไปชั่วขณะO////O

พะ...ผู้ชายหล่อเป็นบ้าเลย ริมฝึปากสุดเซ็กซี่ จมูดโด่งอย่างคนถือตัวกะผมที่เซ็ดแบบครตเท่นั้นอีก

แบบนี้ก็เห้นท่ากระโดดลงมาจากกำแพงแบบพิสดารองฉันแล้วอะดิ

"ว้าวๆๆๆๆ พลังก้นของเทอนี่เจ๋งดีแฮะ ^o^" ริมฝีปากสุดเซ็กซี่ไม่ได้ขยับแล้วเสียงมาจากไหน

ผู้ชายผมสีออกบร์อนสว่างๆๆๆๆมากๆๆๆ  ตาสีน้ำาลที่แฝงไปด้วยความขี้เล่นกำลังส่งยิ่งมาให้ฉันใต้เท้าของเขามีผู้ชายร่างสะบักสะบอมนอนจมกองเลืออยุ่

ไม่ใช่สิมันมีผุ้ชายนอนสะบักสะบอมกองอยู่รอบๆตัวฉันเลยต่ากหาก

ล่ะ นี่มันสมรภูมิรบรึไงฟะ ทำไมผู้ชายหน้าหน้าหรอใสกิ้งถึงได่ใจคอโหเหี้ยมเช่นนี้

"ไอ้โมะยัยนี่เจ๋งดีว่ะ" นายนั้นหันไปพูดกะผู้ชายที่นอนพิงต้นไม้อย่างสบายใจ

-----------------------------------------------------------------------------------

เม้นๆด้วยนะคะ  :P

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา