My love ภารกิจ(รัก)ลับจับนายให้อยู่หมัด

"นะ...นายว่าไรนะ
"ถ้าเทอบริสุทธิ์ใจจริงก็กินมันซะ"
โทโมะพูด
"แต่ฉันทำมาใ้ห้นายนะ"
"หึๆ เทอคิดว่าฉันจะกินของประหลาดที่เทอทำมาให้รึไง  อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเทอเล่นตลกอะไรอยุ่"
"ฉะ....ฉันไม่ได้...." ฉันยังพูดไม่ทันจบนายโทโมะก็พูดแซกขึ้นก่อน
"กินมันซะ!!!"
(T.T ) ( T.T) (T.T ) ( T.T)  ฉันส่ายหน้ารัวทันที
"ได้...ถ้าพูดดีๆแล้วไม่ทำก็อย่าหาว่าฉันใจร้ายก็แล้วกัน"
นายพูดดีๆกับฉันตอนไหนฟะ (>x<)
แล้วนายวายร้ายก็เปิดกล่องข้าวออกจึงทำให้ได้กลิ่นอาหารที่หอมสุดๆ(แต่รสชาติบรรยายไม่ถูก)
"ว้าว!!!  มีรุปหัวใจด้วยโมะนายป็อนข้าวฮันนี่ของนายดิ" ไม่เอาเฟ้ยนายเขื่อนหุบปากเดี๋ยวนี้เลย
"หึๆ  อยากกินเองหรืออยากให้แันป้อนล่ะ" นายโทโมะพูดแล้วยิ้มแบบโครตชั่วร้ายเล่นเอาฉันขนลุกซู่
"อยากให้ป้อนใช่มั๊ย...ได้" ฉันยังไม่ได้พูดเลยนะไอ่บ้า
แล้วนายโทโมะก็ขยับมาใกล้ฉันเรื่อยๆ  เอาวะ..ฉันอาศัยจังหวะที่หมอนี่กระพิบตาวิ่งหนีแบบไม่คิดชีวิต
แต่แล้ว....กฌถูกจับได้
"คิดว่าจะหนีพ้นหรอ ^^"
อ๊ากกกกกกก  ไม่นะอย่ายิ้มชั่วร้ายแบบบนั้นสิ  TTxTT
แล้วนายโทโมะก็ยัดข้าว่อไข่ใส่หนอนใส่ปากฉันทันที  ไม่นะมันมาอยู่ในปากฉันแล้วกรี๊ดดดดดดดดดดดด
เมื่อเห็นสถาพพะอืดพะอมของฉันนายโทโใะก็ยิ้มแบบชั่วร้ายขึึนทันที
โอ้ก  อ้อก  พรวด!!
ข้าวห่อไข่ใส่หนอนลอยออกจากปากฉันทันทีแบบภาพสโลโมชั่น
ฟิ๊ว...แหมะ!
โอ้ว-มาย-ก็อดดดดดด  (O[]O)
ชายสูงอายุที่ไหนโผล่มาก้ไม่รู้ ได้รับผลกรรมเต็มๆ เพราะซากรถด่วนขบวนสุดทู้ายที่ฉันอวกออดไปเมื่อกี้ไปติดอยู้ที่หัวเหม่งๆของเขา
ซาบแน่ล่ะตูเอ๋ย
"นี่มันอะไรกันนนนน" ชายสูงอายุแผดเสียงทันที(แสบหูสุดๆ)
"ยัยก้นซวยแล้วนั้นมันอาจารย์ฝ่ายปกครองที่โหดที่สุดในโรงเรียนซะด้วย" เขื่อนกระซิบ
"อะ อาจารย์คือว่าหนู"
"เทอเข้ามาในโรงเรียนนี้ได้ไงฮะ" อาจาร์เอ่ยถามด้วยเสียงที่ดังกว่าเก่า
"ยัยเด็กใจแตก เทอแอบเข้ามาหาผู้ชายในโรงเรียนฉันใช่ไหม
"คือว่าหนู"
"ตามฉันมาที่ห็องปกครองเดี๋ยวนี้"
"อาจารย์คะฟังหนูอธิบายก่อน"
"ไม่ต้องพูดมานี่"  แล้วอาจารย์เหม่งก็เดินมากระชากแขนฉันอย่างแรง
อ๊าก  แขนจะหลุดแล้วใครก็ได้ช่วยแก้วใจด้วย
หมับ!!
"ปล่อยยัยนี่เถอะฮะ"  ??????????
...............................................
                                                      @@@@@@@@@@@@@@@@@@