My love ภารกิจ(รัก)ลับจับนายให้อยู่หมัด

9.2

เขียนโดย yuri

วันที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 19.58 น.

  21 ตอน
  138 วิจารณ์
  38.36K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

14)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

--เช้ารุ่งขึ้น--

    ฉันแหกขี้ตาตื่นตั้งแต่ตีสี่เพราะฟางโทรมาปลุกให้ทำข้าวกล่องสื่อรักบ้าอะไรนั้นเมื่อคืนฉันนอนตีลังกาตั้งสิบตลบเพื่ออ่านหนังสือ้าบอนั้นจนเกิดปิ๊งไอเดียสุดบรรเจิดขึ้นเพื่อแก้แค้วไอ้วายร้ายโดยเฉพาะ

มีคนเคยพูดว่าความรักช่างหอมหวาน.....

แต่ฉันว่าการแก้แค้นนั้นหอมหวานยิ่งกว่า...

นายโทโมะที่รักเอ๋ย... ฉันอยากจะเห็นหน้านายตอนได้ลิ้มลองรสชาติข้าวกล่องสูตรพิศดารของฉันซะจริงๆ  ((TOT))

 

 

--พักกลางวัน--

เฟร์กะฟางพาฉันมาหยุดอยู่ที่หน้ากำแพงกั้นระหว่างโรงเรียนฉันกัโรงเรียนเซนต์เบอร์นาร์ด

ฉันไม่อยากจะกระโดดข้ามมันไปเลย  

"ทำไมทำหน้าอย่างนั้นอะ" ฟางถาม

"ก็ลองมาเป็นฉันที่ต้องปีนข้ามกำแพงโคตรสูงนี่ดูสิ T^T"

"โดดข้ามกำแพง-_-? จะโดดข้ามกำแพงทำไมอะ"

"ถ้าไม่โดดข้ามกำแพงจะให้แันมุดินข้ามไปเซนต์เบอร์นาร์ดรึไงล่ะ"  ฉันไม่ใช้ขอมดำดินนะยะ

"ฟางไม่ได้ให้แก้วมุดดินซะหน่อย แค่ลอดใต้กำแพงนี่ไม่เห็นจะยากเลย"

ฟางเดินไปแล้วแหวกพุ่มไม้แถวๆนั้นออก

"O[]O" ฉันมองช่องที่กำแพงด้วยความช็อค

"นี่ทำๆมทำหน้าแบบนั้นยะใครๆก็รู้ว่ามีทางผ่านอยู่ตรงนี้ฟางยังไม่เห็นใครโง่ปีนข้ามกำแพงซักคน"

ยัยโง่ที่เทอพูดถึงก็ยืนหัวโด่อยู่นี่ไงเล้า  TToTT

จากนั้นฟางก็ให้ฉันรอดไปโดยที่บอกว่าตัวเองจะดุูต้นทางให้หนีเอาตัวรอดทุกทีสินะทั้งยัยเฟร์ทั้งยัยฟางเลย

ว่าแต่ไอ้หมอนั้นมุดหัวอยู่ไหนน๊าทางนู่นก็ไม่มีทางนี้ก็ไม่เจอ

อ๊ะจริงสินะเค้าว่ากันว่าให้มองลอดใต้หว่างขาแล้วจะเจอนี่นา(เอ่อ....พระเอกของเราไม่ใช้ผีนะคะ)

ทำดูดีกว่าทันใดนั้นเอง!!!

"กะ กรี๊ดดดดดดดด ผะ...ผีหลอก OoO"

"ไหนผีผีอยู่ไหนOoO"

แง๊  อย่ามาหลอกกันเลยไปสู่ที่ชอบที่ชอบเถอะน๊าาา...ฉันฉันจะทำบุญไปใ้ห้"

ว๊ากกกกก...อย่ามาหลอกมาหลอนกันเลยไปหลอกยัยก้นพิฆานู้น

เอ๋!!??เสียงนี้มันคุ้นๆแฮะ >_O

"ฮะ..เฮ้ยนายยยยยย..."

"ยัยก้นผีมันไปยัง"

55+ สงสัยนายเขื่อนจะกลัวผีมากแฮะ อย่างนี้ต้องแกล้งซะน่อยแล้วหึๆ

"ยัยกันมัน ไปรึยังรีบไล้มันไปเข้า"

"ยัง  มันยังไม่ไปเลยอ๊ากกกกกกมันจะกินหัวนายแล้ว"

"อ๊ากกกกกกกก ยัยก้นรีบไล้มันไปเร็วๆเข้า"

เอ่อ...ผีนะไม่ใช่หมาจะได้เอาไม้ไล่ตีได้อะ =o=

"นะโม  พุดโธ สังโฆ สังคัง  กะละมังตีหัวไปสู่ที่ชอบที่ชอบเถอะนะอย่ามาหลอกมาหลอนเขื่อนเลย"

"5555+ ท่านายกลัวผีนี่ตลกดีนะ ^o^"

"ยัยก้นนี่เทอหลอกฉันหรอ=O="

"ฉันไม่ได้หรอกนายนะ นายบตากหากอยู่ดีๆก็โผล่มาตกใจหมดเลยนึกว่าผี"

"นี่เทอแยกคนกะผีไม่ออกหรอฟะ"

"เอาเป็นว่าขอโทษๆ พแใจยัง"

"นี่ถ้าฉันไม่รู้สึกถูกชะตากับเทอนะฉันจับเทอมัดขาห้อยบนต้นไม่แล้ว"

"ว่าแต่เทอถืออะไรมาด้วยอะ อย่าบอกนะว่าเทอทำข้าวกล่องให้ไอ้โทโมะน่าอิจฉามันชะมัดมีแฟนทำข้าวกล่องมาให้ด้วย

"ฉันไม่ใช่แฟนเขานะ"

"แล้วเทออยากเป็นแฟนกับไอ้โมะรึเปล่าล่ะ"

"แหวะ ใครจะอยากเอ๊ยอยากสิอยากมากๆเลย"

"แน่ใจนะว่าอยากน่ะ"

"แน่สิแน่มากๆ"

"งั้นก็ดี  ถ้าเทอชอบมันจริงๆแต่..."

"..."

"ถ้าเทออยากได้ตำแหน่งสตรีหมายเลขหนึ่งเท่านั้นเทอ-ตาย-แน่"

เขื่อนพูดเสียงเยือกเย็นแววาไม่ฉายแววขี้เล่นเหมือนทุกที

"แต่เอาเหอะ  ฉันไม่เชื่อว่าเทอไม่ใช่เป็นผู้หญิงแบบนั้นไปหาไอ้โมะกันเถอะ"

ให้ตายสิ ขอโทษนะที่ฉันดันเป็นผู้หญิงแบบนั้นนะเขื่อน

จากนั้นเขื่อนก็พาฉันไปหาไอ้วายร้ายโทโมะ  



 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา