My love ภารกิจ(รัก)ลับจับนายให้อยู่หมัด

ขณะที่ฉันกำลังตะโกนจนเสียงแหบเสียงแห้วอยุ่นั้นก้เกิดคิดอะไรขึ้นมาได้
จริงสินะในหนังสือบอกว่าให้ใช้ก้อนหินปาใส่หัวแตาบังเอิ๊ญบังเอิญว่าแถาวนี้ไม่มีก้อนหินมีแต่ขี้หมาใครจะกล้าหยิบล่ะ
ปิ๊ง!! นีกออกแล้ว
ฉันถอดรองเท้าป็อปทีน เห็นแล้วปิ๊งใส่แล้วป้อบ(โดนหัวแล้วน็อค)ก่อนจะเล็งจอเรด้ารืไปที่หัวไอ้หล่อโทโมะทันที
เฟี๊ยววววว  ตุ๊บ!
สำเร็จหุหุ ^O^ ไอ้หมอนั้นหันมาแล้ว 
"อยากตายใช่มั๊ย กล้าดียังไงเอารองเท้ามาปาใส่ัวฉันฮะ -_-^"
ไอ้วายร้ายหันมาทำหน้ายักษ์ใส่ฉันแต่ฉันทำเป็นม่รุ้ไม่ชี้เล่นละครต่อไป
"ช่วยด้วยยยย ฉันจะถุกไอ้โจรบ้านี่ลากไปปู้บี่ปู้ยำช่วยฉันด้วย"
"-__-^^" ยืนเฉย"นายยืนเฉยอยู่ทำไมเล่า รีบมาช่วยฉันซี่นายจะให้ฉันตกเป้นมะเอีย(เมีย)ของมันก่อนรึไงฮะ"
"ฉันไม่เห็นว่าไอ้หมอนั้นจะทำอะไรเทอเลยซักนิดนอกจากยืนจับแขนไว้เฉยๆ"
"เล่นให้มันสมจริงหน่อยดิ" ทันทีที่ฉันพูดจบ ไอ้บ้าแม็กก็ตีบทแตกด้วยการล็อคคอฉันซะจนหายในแทบไม่ออก 
"แค่กๆ...ช่วยด้วย"  ฉันพยายามตะเกียกตะกายหาอากาศหายใจ
ลิ้นจะจุกปากตายอยุ่แล้วนะเฟ้ยมาช่วยเมื่อไร่จะมาช่วยฟะ  TOT
โทโมะค่อยๆเดินช้าๆเข้ามาหาฉัน(ขอย้ำว่าชเาจริงๆ)
"อย่าเข้ามานะเฟ้ย"  แม็กขู่เล็กน้อย
โมะวางกระเป๋าเป้ไว้ข้างกกเสาแถวๆนั้นก่อนจะเอามือล่วงกระเป๋าแล้วค่อยๆเดินมาหาฉัน
"ปล่อยยัยบื้อนี่ซะ"
"มะ..ไม่" แม้กพยายามบังคับเสียงไม่ให้สั่น
"งั้นก็ตามใจ" โทโมะบอกพร้อมหันหลังกลับ
เอ้ยยย!!  ทำไมมันง่ายอย่างงี้ล่ะแค่บอกส่าไม่ปล่อยนายก็จะไม่ทำไรเลยรึไง
"นายจะไปไหนช่วยฉันก่อนดิ"
"ฉันไม่ชอบเจ๋อเรื่องคนอื่น แล้วอีกอย่างเทอกับมอนั้นก็เมาะสมกันดีอย่างกับผีเน่ากะดลงผุ"
ฉันเหมาะสมกับมันตรงไหนวะ
"เอางี้  ถ้าฉันช่วยเทอๆต้องทำตามที่ฉันสั่งหนึ่งข้อ"
ทำตามคะสั่งนายเนี้ยนะถ้าเกิดนายให้ฉันเดินแก้ผ้าจะทำไงล่ะ
"ว่าไง ตกลงหรือไม่ตกลง"