บทเพลงชองฉันกับเธอ

เคนตะน้อยเมื่อวางโทรศรัพเสร็จตัวเองก้แอบลงไปข้างลาง
แล้วไปล็อกประตูทางเข้าออกทุกทางเพื่อไม่ให้คนในบ้านหนีไป
เคนตะ-ก๊ากๆ ไปดับไฟก่อนดีกว่า จือเข้าให้
อยู่ไฟฟ้าในบ้านเคนตะก็ดับลง
กริ๊ดๆ มืดจังเลย แคบจังเลย น่ากลัวจังเลย
เคนตะ-สงสัยเสียงของพี่โทโมะ คิๆๆ ไปอาบน้ำดีกว่า
แต่แท้จริงแล้วเสียงที่เคนตะได้ยินนั้นก็คือเสียงของ.......
แก้ว-โอ๊ย โทโมะนายจะร้องทำไมเนีย
โทโมะ-มันน่ากลัวอะ เค้าเกลียดที่มืด(กอดแก้วเฉย)
แก้ว-ไม่ต้องกลัวนะๆ (ยอมให้กอดสะงั้น) 
แก้วกับโทโมะกอดกันนานมากเลย จนเคนตะลงมา
โทโมะ-เคนตะบ้านนายทำไม่ไฟดับละ
เคนตะ-พี่ๆอยู่ไหนมองไม่เห็น(ไฟดับอยู่อะนะ)
แก้ว-น่าดิ(โทโมะกอดไม่เลิก)
เคนตะเลยตัดสินใจเดินตามหา  แล้วไปเปิดไฟก่อนเพราะทนความมืดไม่ไว้
แต่ภาพที่เห็น แทนที่แก้วจะกอดโทโมะแต่กลายเป็น โทโมะกอดแกวสะงั้น
เล่นเอาเคนตะอึงไปนิดหน่อยก่อนจะแกล้งทำเป็นไม่เห็น
เคนตะ-พี่ครับพี่สองคนเออ...คือ...
แก้วมองดูสภาพตัวเองก่อนจะเห็นว่าโทโมะกอดตัวเองอยู่
แก้ว-โทโมะ...คือ...
โทโมะ-อะไรหรอแก้ว...กำลังนุามๆเลย
เคนตะทนไม่ไว้ก่อนจะหันมาบอกพวกพี่ๆทั้งสอง
เคนตะ-ก็พี่โทโมะกอดพี่แก้วแล้วหน้าของพี่ก็อยู่ต้องหน้าอกของพี่แก้วพอดี
โทโมะ-หรอ นุ่มๆ เอ้ยไม่ใช่ขอโทดนะแก้ว
แก้ว-เออ  ไม่เป็นไร ว่าแต่เมื่อไรจะปล่อยละ
โทโมะ-ครับๆ
ในที่สุดโทโมะก็ปล่อยแก้วขณะที่สองคนกำลังวุ่นๆอยู่
โทรศรัพของเคนตะก็มีข้อความส่งมาว่า
 
ถึงเคนตะ
ดีมากพวก....เห็นภาพของสองคนนั้นแล้วละ
ทำได้ดีมากเริ่มแผนสามได้เลย   โอเดไม
ก๊ากๆๆๆๆๆๆ  เดี่ยวช่วยถ่ายรูปแล้วส่งมาให้พวก.....ด้วยนะ
 
เคนตะ-คร๊าบๆๆ  พวก.....ก็งี้แหละนะ เอาละแผน 3 เริ่ม
โทโมะ-เราไปนอนกันดีกว่านะ
แก้ว-ไปเถอะง่วงนอนแล้วละ
โทโมะ-เคนตะแล้วพวกพี่นอนตรงไหนละ
เคนตะ-นอนห้องนอนใหญ่
แก้ว-มีใครนอนบ้าง
เคนตะ-นอนด้วยกัน 3 คน ได้ไหมคร้าบ
โทโมะ-ได้
แก้ว-อะไรนะเอาจริงดิ
เคนตะ-ผมขาดความอยอุ่นอะ TT^TT (บีบน้ำตา)
แก้ว-เออ.......คือ.....
โทโมะ-นะๆๆๆๆๆๆๆ
แก้ว-ค่ะ  โอเคๆ
เคนตะ- เย้ๆๆ
ทั้งสามต่างไปนอนเข้าที่ห้องนอนใหญ่ โยมีเคนตะนอนตรงกลาง
ส่วนแก้วนอนด้านซ้าบ โทโมะนอนชิดข้างขวา  เวลาผ่านไปนานมากโทโมะกับแก้วก็หลับกันแล้ว
เหลือแต่เคนตะที่ยังไม่นอน  เพราะเขามีหน้าที่ทำตามแผนการขั้นที่3
 
เคนตะ-ก๊ากๆๆๆๆๆๆ(เสียงเบาๆ)
จากนั้นเคนตะที่นอนอยู่ตรงกลางก็ค่อยๆออกจากที่นอนแล้วเตรียมกล้อง
กล้องที่เคนตะเตรียมไม่เปิดเสียงปิดแสง แล้วรอเวลา จนแก้วนอนดิ้นระเมอไปกอดโทโมะและโทโมะก็กอดตอบ
เคนตะใช้เวลานี้ถ่ายรูปโทโมะกับแก้วไว้
 
เคนตะ-กีากๆๆๆ  แล้วเจอกัน
----------------จบตอน------------------------
เจอกันตอนหน้าค่ะ
 
ขอบคุณมากๆนะค่ะ