บทเพลงชองฉันกับเธอ

7.4

เขียนโดย toto_you

วันที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 21.36 น.

  15 ตอน
  102 วิจารณ์
  25.05K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

14) วองน้ำตาล

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ผ.อ.-โน่ววว พวกยูสะรีบ ได้อย่างไง ตื่นบักนาว
แก้วกับโทโมะก็ยังหลับค่าโซฟาสุดหรูของผ.อ.อยู่
ผ.อ-ถ้ายูไม่ตื่น ไอจะตดอัดหน้าพวกยู
แก้ว-ตื่นแล้วค่ะๆ โทโมะตื่นดิเดี่ยวผ.อ.ตดใส่นะ
แก้วเขย่าโทโมะ เหมื่อนเขย่ากล่องนม
โทโมะ-แม่คร้าบโมะเหนื่อยอะ ขอต่อ5นาที่
แก้ว-ฉันไม่ใช่แม่นายยยยย
โทโมะ-แม่.......(โทโมะลืมตาตื่น)...ของลูกเลย
แก้ว-แม่ของลูกอะไร เดี่ยวผ.อ.ก็ตดอัดหน้านายหรอก
โทโมะ-สกปรกมาก
ผ.อ.-แรงมาก...เอาไป พวกยูต้องทำตามแผลที่ไอเขียนให้
แก้ว-ผ.อ.เขียนตัวหนังสือสวยไหมค่ะ
โทโมะ-คือ พวกผมกลัวอ่านไม่ออกอะฮะ
ผ.อ.-ดูถูกกันไปแล้วนะ
แก้ว/โทโมะ-ขอโทดค่ะ/ครับ
ผ.อ.-พวกยูได้สิทธ์ ไม่ต้องเข้าเรียน
แก้ว-เย้ๆๆๆๆๆๆ
ผ.อ.-เพราะภารกิจมันยากนะสิฮ่าๆๆๆๆๆ 5555+ 
ทั้งคุ่เดินออกจากห้องของผ.อ.พร้อมกัยซองสีน้ำตาที่
ผ.อ.ได้ให้มาก่อนจะมาห้องของสภานักเรียน
แก้ว-โทโมะเอาไงดีเนีย
โทโมะ-แกะซองดูเลยดีกว่า
แก้ว-อืม (แกะซองออกมาเจอกระดาษที่เขียนภารกิรไว้ป
โทโมะ-ไหนๆขอดูหน่อย..ภารกิรแรกคือ.....
แก้ว-พวกยูต้องสร้าสีสันให้กับโรงเรียนของเราใหม่ โดยต้องทำภารกิจนี้ให้เสร็จภายใน5วัน
โทโมะ-ด้วยที่พวกเธอไม่ต้องเข้าเรียน
แก้ว-อ้าวแล้วเราจะสอบกันอย่างไงละ
โทโมะ-เดี่ยวนะมันมีเขียนไว้ด้วยนะ ดูตรงมุมกระดาษสิ
แก้ว-พวกเธอจะได้คะแนนเต็มถ้ามีการสอบในวันที่เธอปฏิบัภารกิร
โทโมะ-เจ๋งอะ ดีนะที่เราเป็นว่าแต่เราจะทำอย่างไงให้โรงเรียนมีสีสัน
แก้ว-ทาสีเลยรั่วโรงเรียนไง ดูดิสีขาวหมดเลย ถ้าเราทาสีม่วงแล้วทำลายเป็นรูปตัวโน๊ตละ
โทโมะ-น่าสนใจนะ แต่เราจะเอางบมาจากไหนละ
แก้ว-เดี่ยวนะ ฉันว่าเราดูเอกสารของสภาปีที่แล้วดีไหม
โทโมะ-ดีเหมื่อนกันนะ แก้ว เดี่ยวชวยหา
 ระหว่างที่แก้วกับโทโมะหากันอยู่ระยะทางของทั้งคู่ในการหาก็สั้นลงเลื่อนๆ จากอยู่คนละมุมห้อง
ก้เข้ามาอยู่ไกล้กันมากขึ้น จนระยะห่างของทั้งคู่ห่างกันไม่ถึงเมตร และโทโมะก้ขยับมาเลื่อนๆ
จนเนื้อโทโมะติดกับแก้ว
โทโมะ-แก้วนี้ไงเจอแล้ว
แก้ว-ไหน...
หน้าของทั้งคู่อยู่ไกล้กันมากจน ได้เสียงลมหายใจของทั้งคู่ โทโมะมองตาของแก้วจนแก้วเขิน
เลยหลบตาโทโมะ ทั้งคู่นั่งจ้องกันอยู่นาย จนแก้วต้องรียลุกขึ้น
แก้ว-ไหนๆโทโมะ เอามาดูสิ
โทโมะ-ได้ๆ นี้ไง ตรงนี้แหละแก้ว
แก้ว-อะอะอืม ไหนๆ
โทโมะ-เป็นไร..ฉันหล่อบาดใจเธอมากเลยละสิ
แก้ว-ใช่จะบ้าหรอโทโมะ ไม่ใช่หรอกน่าหลงตัวเอง
โทโมะ-ใครว่า ฉันหลงเธอต่างหาก
แก้ว-โทโมะฉันก้....
และชีวิตก็เหมื่อนละครหลังข่าวช่องสามที่เวลานางเอกจะพูดความในใจมักมีคนมาแซก
เฟย์-แอบมาหวานกันอยู่นี้เอง
แก้ว-เฟย์?
โทโมะ-มาขัดจังหวะ
เฟย์-หรอยะ โทดที พอดียัยแก้วเพื่อนฉัน
โทโมะ-... - -"
ฟาง-เฟย์นี้ละก็ เห็นใจโทโมะหน่อยสิ
ป๊อบ-ใช่ๆน่าสงสาร
เขื่อน-เธอมานี้เลยนะ
เฟย์-จริงด้วย ลืมไปว่าดันไปรักกับคนที่รู้สึกช้า
โทโมะ-ใช่ ฉันยังสงสารตัวเองเลย
แก้ว-ว่าแต่...พวกนายคุยอะไรกันเนียยยยยยย
โทโมะ-ใจเย็นๆที่รัก
โทโมะหลบหัวแก้วเบาๆ
เขื่อน-ไปกันเถอะที่รัก(ลากเฟย์ไป)
ฟาง-งั้นเราไปกันเถอะป๊อบ
ป๊อบ-ครับ
แก้ว/โทโมะ-แล้ว...พวกมันมาทำไมฟะ
-------จบตอนจร้า----
ขอบคุรมากๆๆๆๆๆ รักนะจุ๊บๆ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา