Love Buddy:P ขอโทษทีพวกเราบัดดี้กัน
-
2) เธอกลับมาพร้อมกับ...เขา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันมาเจอวิศวที่ร้านขายของน่ารักๆ(สำหรับเด็กผู้หญิง) และเขาไม่ได้มาคนเดียวเขามาพร้อมกับใครอีกคนที่ฉันไม่รู้จัก
"โบนัสๆ เฮ้โบนัส" กุ๊กกิ๊กเขย่าตัวฉันจนฉันแทบจะล้มลงไปกองกับพื้นแน่ะ
"จ๋า..."
"เราจะซื้ออะไรดีอ่ะ น่ารักหมดเลย" ไอ้ตุ๊กตาตุ๊กแก จิ้งจก และจระเข้เนี่ยนะ -*- เกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนเรา
"ซื้อให้น้อง ไม่ได้ซื้อให้เรา-*-" ฉันพูดเมื่อเห็นกุ๊กกิ๊กถือตุ๊กตาจิ้งจกขึ้นมา
"ก็นั่นแหละ เราต้องเอาให้น้องเขาแบบสติแตกไปเลยอ่ะ"
"ซื้อ วิว ให้น้องเขาเถอะ"
"วิวคนละกี่บาท"
"ถามวิวดิ เอาวิวจิรวดีนะ วิวอื่นไม่เอา"
"บ้าทั้งพี่ทั้งน้องเลย -0- " กุ๊กกิ๊กพูดแล้วขำต่อ
"ก็นะ...เดี๋ยวฉันไปดูด้านนู้นก่อนนะ เผื่อมีอะไรดีๆ"
"โอเคๆ นี่ใบสั่ง" กุ๊กกิ๊กพูดแล้วยื่นใบสั่งมาให้ฉัน
"เอามาให้ฉันทำไมอ่ะ"
"งบประมาณที่ยัยน้ำหอมคำนวนมาให้น่ะ"
"อ๋อ โอเค"
แล้วฉันก็เดินมาทางวิศวที่ยืนอยู่กับใครอีกคน
"-0- อะไรของมันเนี่ยงบแค่ 250 บาท มันยังไม่พอค่าไปกลับเราเลย" ฉันบ่นเมื่อเห็นจำนวนงบที่น้ำหอมเขียนมา
"เฮือก...คุณณัฐ" วิศวหันมาเห็นฉันแล้วทำท่าทีตกใจมาก
"วิศว..."
"รู้จักกันเหรอ" ยัยคนนั้นถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
"ครับ...เราเป็นเพื่อนกันน่ะ" เขาพูดแล้วหันมาหาฉัน "แล้วนี่แก้ว จริญญาแฟนผม"
"ยินดีที่ได้รู้จักจ้า เราแก้วนะ"
"ค่ะ ฉันโบนัสค่ะ" ฉันแนะนำตัวด้วยความรู้สึกอึดอัด
"มาทำอะไรที่นี่อ่ะ คุณณัฐ" วิศวถามฉัน
"มาซื้อของค่ะ แล้วช่วยเอานี่ของคุณคืนไปด้วย" ฉันดึงแหวนที่เขาเคยให้ฉันไว้จากนิ้วนางข้างซ้าย แล้ววางไว้บนมือของแก้ว
"ทำไมเหรอ" แก้ว(จริญญา)ถามฉัน
"คนที่เขาอยากแต่งงานด้วยจริงๆอาจจะไม่ใช่ฉันแต่เป็นคุณก็ได้นะคะ" พอฉันพูดจบก็เดินหนีออกไปดูที่มุมอื่นเพื่อไม่ให้ 2 คนนั้นรู้ว่าตอนนี้น้ำตามันเริ่มไหลลงมาอาบแก้มของฉัน
"อ้าว...พี่โบนัส ไปทำอะไรมาน่ะ โหสงสัยจะทำร้ายจิตใจไม่ใช่ย่อย" ก็เออสิวะไอ้ชมพู่
"อกหัก แฟนมีคนใหม่"
"พี่ก็หาใหม่สิ อย่างพี่โบนัสอ่ะหาไม่ยาก" ก็จริงนะเพราะก่อนจะคบกับวิศวก็มีคนมารุมเยอะเหมือนกัน
"นั่นสินะ..." ไม่เห็นต้องไปนั่งเสียใจเพราะคนพันธุ์นั้นเลยนี่
"เฮ้ๆๆ เราซื้อของเสร็จแล้วกลับกันเถอะ"
"จ้าๆ"
"โบนัสๆ เฮ้โบนัส" กุ๊กกิ๊กเขย่าตัวฉันจนฉันแทบจะล้มลงไปกองกับพื้นแน่ะ
"จ๋า..."
"เราจะซื้ออะไรดีอ่ะ น่ารักหมดเลย" ไอ้ตุ๊กตาตุ๊กแก จิ้งจก และจระเข้เนี่ยนะ -*- เกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนเรา
"ซื้อให้น้อง ไม่ได้ซื้อให้เรา-*-" ฉันพูดเมื่อเห็นกุ๊กกิ๊กถือตุ๊กตาจิ้งจกขึ้นมา
"ก็นั่นแหละ เราต้องเอาให้น้องเขาแบบสติแตกไปเลยอ่ะ"
"ซื้อ วิว ให้น้องเขาเถอะ"
"วิวคนละกี่บาท"
"ถามวิวดิ เอาวิวจิรวดีนะ วิวอื่นไม่เอา"
"บ้าทั้งพี่ทั้งน้องเลย -0- " กุ๊กกิ๊กพูดแล้วขำต่อ
"ก็นะ...เดี๋ยวฉันไปดูด้านนู้นก่อนนะ เผื่อมีอะไรดีๆ"
"โอเคๆ นี่ใบสั่ง" กุ๊กกิ๊กพูดแล้วยื่นใบสั่งมาให้ฉัน
"เอามาให้ฉันทำไมอ่ะ"
"งบประมาณที่ยัยน้ำหอมคำนวนมาให้น่ะ"
"อ๋อ โอเค"
แล้วฉันก็เดินมาทางวิศวที่ยืนอยู่กับใครอีกคน
"-0- อะไรของมันเนี่ยงบแค่ 250 บาท มันยังไม่พอค่าไปกลับเราเลย" ฉันบ่นเมื่อเห็นจำนวนงบที่น้ำหอมเขียนมา
"เฮือก...คุณณัฐ" วิศวหันมาเห็นฉันแล้วทำท่าทีตกใจมาก
"วิศว..."
"รู้จักกันเหรอ" ยัยคนนั้นถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
"ครับ...เราเป็นเพื่อนกันน่ะ" เขาพูดแล้วหันมาหาฉัน "แล้วนี่แก้ว จริญญาแฟนผม"
"ยินดีที่ได้รู้จักจ้า เราแก้วนะ"
"ค่ะ ฉันโบนัสค่ะ" ฉันแนะนำตัวด้วยความรู้สึกอึดอัด
"มาทำอะไรที่นี่อ่ะ คุณณัฐ" วิศวถามฉัน
"มาซื้อของค่ะ แล้วช่วยเอานี่ของคุณคืนไปด้วย" ฉันดึงแหวนที่เขาเคยให้ฉันไว้จากนิ้วนางข้างซ้าย แล้ววางไว้บนมือของแก้ว
"ทำไมเหรอ" แก้ว(จริญญา)ถามฉัน
"คนที่เขาอยากแต่งงานด้วยจริงๆอาจจะไม่ใช่ฉันแต่เป็นคุณก็ได้นะคะ" พอฉันพูดจบก็เดินหนีออกไปดูที่มุมอื่นเพื่อไม่ให้ 2 คนนั้นรู้ว่าตอนนี้น้ำตามันเริ่มไหลลงมาอาบแก้มของฉัน
"อ้าว...พี่โบนัส ไปทำอะไรมาน่ะ โหสงสัยจะทำร้ายจิตใจไม่ใช่ย่อย" ก็เออสิวะไอ้ชมพู่
"อกหัก แฟนมีคนใหม่"
"พี่ก็หาใหม่สิ อย่างพี่โบนัสอ่ะหาไม่ยาก" ก็จริงนะเพราะก่อนจะคบกับวิศวก็มีคนมารุมเยอะเหมือนกัน
"นั่นสินะ..." ไม่เห็นต้องไปนั่งเสียใจเพราะคนพันธุ์นั้นเลยนี่
"เฮ้ๆๆ เราซื้อของเสร็จแล้วกลับกันเถอะ"
"จ้าๆ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ