นิยาย : ฉันกับเธอ. . .รักนี้จะเป็นอย่างไร
10.0
31) Lessson 31
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความLessson 31
----------------------------ปุ๋ย----------------------------
“ คนบ้า !! อยู่ดี ๆก็มาบังคับชั้นไปด้วยท่าเกิดชั้นไม่ว่างไปจริง ๆหล่ะ ”
เสียงฉันบ่นคนเดียวเพราะอยู่ดี ๆนายกล้าก็มาชวนฉันไปทะเลฉันก็อยากไปกับนายกล้าอยู่หรอกนะแต่ว่าเมื่อเช้ามียายคนแก่ ๆมาทักฉันที่ตลาด
“ นี่ !! ยัยหนู ” เสียงเหมือนหญิงแก่เรียกฉัน
ฉันหันหลังกลับไป
“ ช่วงนี้อย่าพึ่งออกไปไหนนะ...ระวังจะสูญเสียของรักไป ” เสียงยายคนแก่ ๆพูด
ฉันหันหลังกลับไปคุยอย่างจริงจัง
“ แล้วหนูต้องทำอย่างไรค่ะ ” ฉันทำสีหน้าอย่างจริงจัง
“ ฮ่า ห้า 5 ”
มันน่าหัวเราะตรงไหนย๊ะ (- -*) แล้วฉันมีของรักอะไรบ้างเนี่ย !! ยายแก่นี่ทำให้ฉันคิดหนักแล้วนะ
“ เนื้อคู่กันแล้ว ก็ไม่แคล้วจากกันหรอก อิหนู ” ยายแก่พูดเชิงหัวเราะแล้วเดินจากไปปล่อยให้ฉันยืนงงอยู่ตรงนั้น
นี่แหละ. ..คือเหตุผลที่ฉันไม่อยากออกไปไหน คำพูดของยายแก่คนนั้นทำให้ฉันกินไม่ได้นอนไม่หลับที่ ฉันยังไม่รู้เลยว่าอะไรมันเป็นอะไร
“ เฮ้อ. .. ” ฉันถอนหายใจยาว ๆ ฉันสับสนอยู่ว่าใครคือเนื้อคู่ของฉัน
จะเป็น บี หรือ กล้า ฉันก็ไม่รู้
“ เนื้อคู่กันแล้ว ก็ไม่แคล้วจากกัน ” เสียงคำพูดยายแก่ ยังวนเวียนอยู่ในหูฉันตลอดเวลา
############### สนามบิน ###############
“ นี่นาย. ..เป็นสุภาพบุรุษรึเปล่าห๊ะ ปล่อยให้ผู้หญิงถือของแบบนี้ได้ยังไง ”
ฉันพูดพรางแบกกระเป๋าใบใหญ่ที่หลัง โอ๊ย !! ฉันหนักจะตายอยู่แล้ว. ..
“ เอ้า !! แล้วใครใช้ให้เธอแบกมาหล่ะ ไปเที่ยวนะ ไม่ใช่ย้ายบ้าน ” นายกล้าพูดกัดชั้น
“ นี่นายจะช่วยชั้นมั้ยเนี่ย ? นายไม่สงสารผู้หญิงตัวเล็ก ๆอย่างชั้นบ้างหรอ ”
ฉันทำเสียงอ่อย ๆ
“ เอามา ๆชั้นถือให้ ” เอาบืนแขนมารับของจากเป้สะพายหลังแล้วกระเป่าลากไปจากฉัน
“ แห่ม ! นี่เธอ. ..เดินตัวปลิวเลยนะ ไม่รอชั้นเลยบ้างไง ” นายกล้าพูดพรางประชด
“ ก็นายอยากเดินช้าเอง ช่วยไม่ได้ :’P ”
“ เธอรอชั้นหน่อยไม่ได้รึไงเล่า นี่ชั้นเจ็บหัวไปหมดแล้วนะ ”
ฉันรีบกลับหัวทันที นายกล้าพูดอะไรผิดป่าวนะ
“ เอ๋ ?? นี่นายถือกระเป่าด้วยมือไม่ใช่หรอ...แล้วเจ็บหัวได้ยังไงกันหล่ะ ”
“ ก็ชั้น. ..หลงรักเธอหัวปักหัวปำไงหล่ะ (>_<) ”
กรี๊ดดดดดดดดด !! ตาบ้า มาเล่นมุขอะไรตอนนี้ ท่าเกิดชั้นตัวลอยขึ้นไปใครจะรับผิดชอบ
“ ท่างั้น~ ก็เชิญนายเจ็บหัวต่อไปละ ” ฉันพูดพรางเดินไปเช็กอินทันที
############### บนเครื่อง ###############
“ นี่~ ท่าเราสองคนมีอะไรไม่เข้าใจกันนายจะยอมฟังเหตุผลชั้นมั้ย ” ฉันถามนายกล้าอย่างเศร้า ๆ
“ เธอไม่ต้องคิดมากหรอก ชั้นสัญญา. ..ชั้นจะอยู่เคียงข้างเธอตลอดตลอดไป ” น้ำเสียงเค้าฟังดูอบอุ่นเหลือเกิน คำพูดเขาพาฉันหลงไหลแล้ว
สิ้นน้ำเสียงเขา เขาจับหัวฉันให้ไปซบที่ไหล่เขาช่วงเวลานี้ฉันรู้สึกมีความสุขมากฉันอยากหยุดเวลานี้เหลือเกิน
เขาหันหน้ามาทางฉัน พรางกระซิบเบา ๆ
“ ปุ๋ย. ...ฉันรักเธอนะ ” ก่อนที่เขาโน้มตัวมาหอมหน้าผากฉันเบา ๆ
โอ๊ยย !! ใจฉันเต้นตึกตักอะไรอย่างนี้นะ..... ฉันอยากตอบเขากลับไปดัง ๆเหลือเกิน
ฉันก็รักนายเหมือนกันนะนายกล้า. ..♥
----------------------------ปุ๋ย----------------------------
“ คนบ้า !! อยู่ดี ๆก็มาบังคับชั้นไปด้วยท่าเกิดชั้นไม่ว่างไปจริง ๆหล่ะ ”
เสียงฉันบ่นคนเดียวเพราะอยู่ดี ๆนายกล้าก็มาชวนฉันไปทะเลฉันก็อยากไปกับนายกล้าอยู่หรอกนะแต่ว่าเมื่อเช้ามียายคนแก่ ๆมาทักฉันที่ตลาด
“ นี่ !! ยัยหนู ” เสียงเหมือนหญิงแก่เรียกฉัน
ฉันหันหลังกลับไป
“ ช่วงนี้อย่าพึ่งออกไปไหนนะ...ระวังจะสูญเสียของรักไป ” เสียงยายคนแก่ ๆพูด
ฉันหันหลังกลับไปคุยอย่างจริงจัง
“ แล้วหนูต้องทำอย่างไรค่ะ ” ฉันทำสีหน้าอย่างจริงจัง
“ ฮ่า ห้า 5 ”
มันน่าหัวเราะตรงไหนย๊ะ (- -*) แล้วฉันมีของรักอะไรบ้างเนี่ย !! ยายแก่นี่ทำให้ฉันคิดหนักแล้วนะ
“ เนื้อคู่กันแล้ว ก็ไม่แคล้วจากกันหรอก อิหนู ” ยายแก่พูดเชิงหัวเราะแล้วเดินจากไปปล่อยให้ฉันยืนงงอยู่ตรงนั้น
นี่แหละ. ..คือเหตุผลที่ฉันไม่อยากออกไปไหน คำพูดของยายแก่คนนั้นทำให้ฉันกินไม่ได้นอนไม่หลับที่ ฉันยังไม่รู้เลยว่าอะไรมันเป็นอะไร
“ เฮ้อ. .. ” ฉันถอนหายใจยาว ๆ ฉันสับสนอยู่ว่าใครคือเนื้อคู่ของฉัน
จะเป็น บี หรือ กล้า ฉันก็ไม่รู้
“ เนื้อคู่กันแล้ว ก็ไม่แคล้วจากกัน ” เสียงคำพูดยายแก่ ยังวนเวียนอยู่ในหูฉันตลอดเวลา
############### สนามบิน ###############
“ นี่นาย. ..เป็นสุภาพบุรุษรึเปล่าห๊ะ ปล่อยให้ผู้หญิงถือของแบบนี้ได้ยังไง ”
ฉันพูดพรางแบกกระเป๋าใบใหญ่ที่หลัง โอ๊ย !! ฉันหนักจะตายอยู่แล้ว. ..
“ เอ้า !! แล้วใครใช้ให้เธอแบกมาหล่ะ ไปเที่ยวนะ ไม่ใช่ย้ายบ้าน ” นายกล้าพูดกัดชั้น
“ นี่นายจะช่วยชั้นมั้ยเนี่ย ? นายไม่สงสารผู้หญิงตัวเล็ก ๆอย่างชั้นบ้างหรอ ”
ฉันทำเสียงอ่อย ๆ
“ เอามา ๆชั้นถือให้ ” เอาบืนแขนมารับของจากเป้สะพายหลังแล้วกระเป่าลากไปจากฉัน
“ แห่ม ! นี่เธอ. ..เดินตัวปลิวเลยนะ ไม่รอชั้นเลยบ้างไง ” นายกล้าพูดพรางประชด
“ ก็นายอยากเดินช้าเอง ช่วยไม่ได้ :’P ”
“ เธอรอชั้นหน่อยไม่ได้รึไงเล่า นี่ชั้นเจ็บหัวไปหมดแล้วนะ ”
ฉันรีบกลับหัวทันที นายกล้าพูดอะไรผิดป่าวนะ
“ เอ๋ ?? นี่นายถือกระเป่าด้วยมือไม่ใช่หรอ...แล้วเจ็บหัวได้ยังไงกันหล่ะ ”
“ ก็ชั้น. ..หลงรักเธอหัวปักหัวปำไงหล่ะ (>_<) ”
กรี๊ดดดดดดดดด !! ตาบ้า มาเล่นมุขอะไรตอนนี้ ท่าเกิดชั้นตัวลอยขึ้นไปใครจะรับผิดชอบ
“ ท่างั้น~ ก็เชิญนายเจ็บหัวต่อไปละ ” ฉันพูดพรางเดินไปเช็กอินทันที
############### บนเครื่อง ###############
“ นี่~ ท่าเราสองคนมีอะไรไม่เข้าใจกันนายจะยอมฟังเหตุผลชั้นมั้ย ” ฉันถามนายกล้าอย่างเศร้า ๆ
“ เธอไม่ต้องคิดมากหรอก ชั้นสัญญา. ..ชั้นจะอยู่เคียงข้างเธอตลอดตลอดไป ” น้ำเสียงเค้าฟังดูอบอุ่นเหลือเกิน คำพูดเขาพาฉันหลงไหลแล้ว
สิ้นน้ำเสียงเขา เขาจับหัวฉันให้ไปซบที่ไหล่เขาช่วงเวลานี้ฉันรู้สึกมีความสุขมากฉันอยากหยุดเวลานี้เหลือเกิน
เขาหันหน้ามาทางฉัน พรางกระซิบเบา ๆ
“ ปุ๋ย. ...ฉันรักเธอนะ ” ก่อนที่เขาโน้มตัวมาหอมหน้าผากฉันเบา ๆ
โอ๊ยย !! ใจฉันเต้นตึกตักอะไรอย่างนี้นะ..... ฉันอยากตอบเขากลับไปดัง ๆเหลือเกิน
ฉันก็รักนายเหมือนกันนะนายกล้า. ..♥
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ