นิยาย : ฉันกับเธอ. . .รักนี้จะเป็นอย่างไร
10.0
26) Lessson 26
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความLessson 26
------------------ กล้า ------------------
“เที่ยงแล้วหรอเนี่ย ??? ” ผมตื่นขึ้นมาแล้วอุทาน ไม่น่าเชื่อว่าเมื่อคืนผมจะได้นอนบนเตียงหญิงสาวที่ผมรัก ผมไม่อยากลุกจากที่นอนนี้เลย บนหมอนยังมีกลิ่นหอม ๆติดอยู่ ผมล้มตัวลงกลับไป กอด รัด ฟัด ดม หมอนใบนั้นอีกครั้ง
จนนึกได้ว่ายัยปุ๋ยจะกลับมาจากสอบแล้ว จึงลงมาอาบน้ำ ทำกับข้าวให้
“เมื่อไหร่ ยัยซีอุยจะกลับมานะ~ (._.) ” ผมบนระหว่างทำกับข้าว
“นี่นาย !! นายว่าใครเป็นซีอุยมิทราบ ? ” เสียงตวาดดังมาจากข้างหลัง
“โห๊ย~ ชั้นตกใจหมดเข้ามาไม่ให้ซุ่มให้เสียง (=[]=!)”
“นี่มันบ้านของชั้นนะ~ ชั้นจะเข้าออก ต้องบอกนายด้วยรึไง ??? ว่าแต่เมื่อกี้นายว่าใครมิทราบ ?? ”
เธอกำหมัดขึ้นเหนือหัว
“ป่าว ๆ นี่ท่าเธอจะมาว่าชั้นลอย ๆยั่งงี้ ช่วยชั้นทำกับข้าวดีกว่ามั้ย ? ” ผมถามเธอ
“ก็ได้ ๆ ”
เธอตอบอย่างไม่เต็มใจ
“ชั้นขออาบน้ำก่อนละกัน เด๋วชั้นลงมาช่วย ” เธอบอกผม แล้วก็เดินขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวลงมา
------------------ 20 นาทีผ่านไป ------------------
ตึก ตึก ตีก !! เสียงเธอวิ่งลงบันไดมา
“นี่เธอ~ ไปอาบน้ำหรือไปอบไอน้ำมากันแน่เนี่ย ??? ” ผมแซวเธอ
“อย่างน้อยชั้นก็ยังอาบน้ำละกันหล่ะ ไม่เหมือนคนบางคนเหม็น ๆเน่า ๆแถวนี้แหละ ”
เธอย้อนผม
“ใครบอกว่าชั้นไม่ได้อาบ ชั้นอาบตั้งนานแล้ว ไม่เชื่อเธอดมดูสิ” ผมยกแขนโชว์วงเต่าที่มีขนรักแร้ขึ้นไม่มากให้เธอดู
“อี๋~ ไม่ต้องมาใกล้ชั้นเลย ว่าแต่นายกลับไปอาบน้ำที่บ้านมาหรอ (- -?) ”
“ทำไมชั้นต้องไปอาบไกลขนาดนั้นด้วยหล่ะ ? บ้านเธอก็อาบได้หนิ(^_^)”
“แล้วนายเอาผ้าเช็ดตัวที่ไหนเช็ดอ่ะ ??? ”
เธอชี้หน้าผม ทำหน้างง ๆ เล็กน้อย
“ของเธอไงหล่ะ (<_<) ”
“ตาบ้า !! ใครใช้ให้นายใช้ผ้านเช็ดตัวของชั้น อี๋ ๆ ๆๆๆๆ !! ”
“โอ๊ย ๆ ก็ชั้นเห็นว่ามันตากอยู่หนิ ชั้นเลยคิดว่าพึ่งซัก ” เธอทุบผมอีกแล้ว (TT^TT)
“แล้วใครเขาใช้ผ้าเช็ดตัวแล้วไม่ตากหล่ะห๊ะ !! ”
“พะ..พะ......พอแล้ว ๆ โอ๊ย !!! ต่อไปชั้นไม่ทำอีกแล้ว โอ๊ย ”
เธอหยุดตีผมพรางทำท่าเหนื่อย ๆ
“อย่างน้อย~ นายก็ควรขอเจ้าของเขาก่อนเซ่ !! ”
“แล้วเธออยู่ให้ชั้นขอมั้ยหล่ะ ? ”
ผมกวนเธอกลับไปอีกที
ตุ้บ ตุ้บ โอ๊ย !!! เสียงยัยซีอุยทุบผมอย่างจัง
“พอ ๆ ชั้นไม่กวนเธอแล้ว ๆ”
“ก็ดี~ ชั้นก็เหนื่อยแล้วเหมือนกัน” เธอทำท่าหมดแรง
“ชั้นก็คงเป็นได้แค่กระสอบทรายให้เธอซ้อมเล่นใช่มั้ยหล่ะ ? (._.) ” ผมพูดพรางน้อยใจ
“ชั้นไม่ได้พูดเลยนะ ”
ผมโน้มตัวเข้าไปใกล้ ๆเธอ
“เธอจะให้ชั้นเป็นอะไรก็ได้. ..จะทำอะไรชั้นก็ได้ ขอแค่เพียงให้ชั้นอยู่ใกล้ ๆเธอแบบนี้ตลอดไปแล้วกัน” ผมส่งสายตาเศร้า ๆให้เธอ
“นายอย่าพูดอย่างนี้สิ~ ชั้นรู้สึกไม่ดีนะ ”
เธอเริ่มทำหน้าเศร้า
“อืม ๆชั้นจะไม่พูดแบบนี้ละ กินข้าวกัน ^^’ ”
------------------ กล้า ------------------
“เที่ยงแล้วหรอเนี่ย ??? ” ผมตื่นขึ้นมาแล้วอุทาน ไม่น่าเชื่อว่าเมื่อคืนผมจะได้นอนบนเตียงหญิงสาวที่ผมรัก ผมไม่อยากลุกจากที่นอนนี้เลย บนหมอนยังมีกลิ่นหอม ๆติดอยู่ ผมล้มตัวลงกลับไป กอด รัด ฟัด ดม หมอนใบนั้นอีกครั้ง
จนนึกได้ว่ายัยปุ๋ยจะกลับมาจากสอบแล้ว จึงลงมาอาบน้ำ ทำกับข้าวให้
“เมื่อไหร่ ยัยซีอุยจะกลับมานะ~ (._.) ” ผมบนระหว่างทำกับข้าว
“นี่นาย !! นายว่าใครเป็นซีอุยมิทราบ ? ” เสียงตวาดดังมาจากข้างหลัง
“โห๊ย~ ชั้นตกใจหมดเข้ามาไม่ให้ซุ่มให้เสียง (=[]=!)”
“นี่มันบ้านของชั้นนะ~ ชั้นจะเข้าออก ต้องบอกนายด้วยรึไง ??? ว่าแต่เมื่อกี้นายว่าใครมิทราบ ?? ”
เธอกำหมัดขึ้นเหนือหัว
“ป่าว ๆ นี่ท่าเธอจะมาว่าชั้นลอย ๆยั่งงี้ ช่วยชั้นทำกับข้าวดีกว่ามั้ย ? ” ผมถามเธอ
“ก็ได้ ๆ ”
เธอตอบอย่างไม่เต็มใจ
“ชั้นขออาบน้ำก่อนละกัน เด๋วชั้นลงมาช่วย ” เธอบอกผม แล้วก็เดินขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวลงมา
------------------ 20 นาทีผ่านไป ------------------
ตึก ตึก ตีก !! เสียงเธอวิ่งลงบันไดมา
“นี่เธอ~ ไปอาบน้ำหรือไปอบไอน้ำมากันแน่เนี่ย ??? ” ผมแซวเธอ
“อย่างน้อยชั้นก็ยังอาบน้ำละกันหล่ะ ไม่เหมือนคนบางคนเหม็น ๆเน่า ๆแถวนี้แหละ ”
เธอย้อนผม
“ใครบอกว่าชั้นไม่ได้อาบ ชั้นอาบตั้งนานแล้ว ไม่เชื่อเธอดมดูสิ” ผมยกแขนโชว์วงเต่าที่มีขนรักแร้ขึ้นไม่มากให้เธอดู
“อี๋~ ไม่ต้องมาใกล้ชั้นเลย ว่าแต่นายกลับไปอาบน้ำที่บ้านมาหรอ (- -?) ”
“ทำไมชั้นต้องไปอาบไกลขนาดนั้นด้วยหล่ะ ? บ้านเธอก็อาบได้หนิ(^_^)”
“แล้วนายเอาผ้าเช็ดตัวที่ไหนเช็ดอ่ะ ??? ”
เธอชี้หน้าผม ทำหน้างง ๆ เล็กน้อย
“ของเธอไงหล่ะ (<_<) ”
“ตาบ้า !! ใครใช้ให้นายใช้ผ้านเช็ดตัวของชั้น อี๋ ๆ ๆๆๆๆ !! ”
“โอ๊ย ๆ ก็ชั้นเห็นว่ามันตากอยู่หนิ ชั้นเลยคิดว่าพึ่งซัก ” เธอทุบผมอีกแล้ว (TT^TT)
“แล้วใครเขาใช้ผ้าเช็ดตัวแล้วไม่ตากหล่ะห๊ะ !! ”
“พะ..พะ......พอแล้ว ๆ โอ๊ย !!! ต่อไปชั้นไม่ทำอีกแล้ว โอ๊ย ”
เธอหยุดตีผมพรางทำท่าเหนื่อย ๆ
“อย่างน้อย~ นายก็ควรขอเจ้าของเขาก่อนเซ่ !! ”
“แล้วเธออยู่ให้ชั้นขอมั้ยหล่ะ ? ”
ผมกวนเธอกลับไปอีกที
ตุ้บ ตุ้บ โอ๊ย !!! เสียงยัยซีอุยทุบผมอย่างจัง
“พอ ๆ ชั้นไม่กวนเธอแล้ว ๆ”
“ก็ดี~ ชั้นก็เหนื่อยแล้วเหมือนกัน” เธอทำท่าหมดแรง
“ชั้นก็คงเป็นได้แค่กระสอบทรายให้เธอซ้อมเล่นใช่มั้ยหล่ะ ? (._.) ” ผมพูดพรางน้อยใจ
“ชั้นไม่ได้พูดเลยนะ ”
ผมโน้มตัวเข้าไปใกล้ ๆเธอ
“เธอจะให้ชั้นเป็นอะไรก็ได้. ..จะทำอะไรชั้นก็ได้ ขอแค่เพียงให้ชั้นอยู่ใกล้ ๆเธอแบบนี้ตลอดไปแล้วกัน” ผมส่งสายตาเศร้า ๆให้เธอ
“นายอย่าพูดอย่างนี้สิ~ ชั้นรู้สึกไม่ดีนะ ”
เธอเริ่มทำหน้าเศร้า
“อืม ๆชั้นจะไม่พูดแบบนี้ละ กินข้าวกัน ^^’ ”
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ