J'aime chaque seconde รักเธอทุกวินาที

( Bonus's part )
ณ. โรงเรียน
  ฉันเดินเข้ามาในห้องกรรมการนักเรียนหญิงที่แสนจะคับแคบ ( แต่ลึก ) ที่ปูพื้นด้วยพรมขนสัตว์ราคาแพง(มาก)
ข้างในเป็นฟอนิเจอร์ชั้นดี เกรดA และในห้องที่ฉันเดินเข้าไปฉันเห็น... แก้วที่กำลังนอนคุดคู้อยู่บนโซฟาหนังอย่างดี  ปู(ชื่อคน)ที่กำลังนั่งเหม่อลอยหันไปทางสวนหย่อมเล็กๆ  โบที่กำลังนั่งเท้าคางอยู่บนโต๊ะไม้สักชั้นดี  น้ำหอมที่กำลังนั่งนับเงินอยู่บนพื้นพรมแต่สายตาจับจ้องอยู่กับรูปของใครบางคน วายุ(ชื่อคน)กำลังนั่งถือหนังสือส่วนสายตาเธอมองไปที่สวนเล็กๆข้างโรงเรียน และจีน(ชื่อคน)ที่กำลังนั่งอ่านหนังสือแต่...อ่านอยู่หน้าเดิม
" นี่ๆพวกเธอเป็นอะไรกันน่ะ นั่งเหม่อลอยกันทำไม " ฉันถามพวกที่นั่งและนอนกันอยู่
" ไม่มีอะไรๆ...เออนี่ โบนัส มีคนมาถามหาเธอน่ะ " โบพูดขึ้น
" ใคร? "
" เขาชื่อ ชิๆอะไรซักอย่างนี่ล่ะจำไม่ได้ "
" ตอนไหน "
" ก่อนที่เธอเข้ามาซัก 1 ชั่วโมง "
" เหรอ...เออจริงสิ...ปูวันนี้ไม่ไปซ้อมตีกลองเหรอ "
" ไม่ล่ะไม่มีอารมณ์ " ปูตอบ
" ปูเพิ่งจะมีเรื่องกับมินห้องข้างๆนี่เอง " โบหันมาพูดกับฉัน
" เรื่อง? "
" เรื่องของยงฮวา... "
" ขอร้องล่ะ โบ อย่าพูดชื่อนั่นให้ฉันได้ยินอีก ฉันเห็นหมอนั่นจูบกับยัยข้างห้องน่ะ " ปูลุกขึ้นมาแล้วตะโกนใส่โบ
" แล้วยัยพวกนั้นล่ะแล้วเธอด้วย " ฉันยิงคำถามใส่พวกเธอๆเหล่านี้
" อกหักกันทั้งห้องน่ะแหละ...เธอล่ะ "
" ฉันก็ด้วย...เก้าเลิกกับฉันแล้วนะ "
" จริงง่ะ...แล้วหมอนั่น...ไม่ถามดีกว่า " โบที่กำลังทำท่าทีจะถามฉันก็ชะงักลงเพราะฉันส่งสายตาไปให้เธอ
" ฮ้าว~โบนัสมาตอนไหนเนี่ย " แก้วที่ท่าทางงัวเงียหันมาถามฉัน
" มาตอนที่เธอยังไม่ตื่น "
" เหรอ... "
" เอกล่ะแก้ว "
" ไปตายแล้วมั้งไม่รู้สิ "
" ทำไมพูดแบบนั้นล่ะแก้ว "
" ฉันบอกหมอนั่นไปว่า ถ้ารักฉันไม่ได้ก็ไปตายซะน่ะ "
" ถ้าเอกไปจริงๆล่ะ "
" ถ้านายนั่นเป็นพ่อฉัน ฉันจะไปห้ามไม่ให้ตาย "
" แก้ว... " ฉันอึ้งกับคำพูดของแก้วมากๆ ซักพักฉันก็เดินไปหาน้ำหอม
" น้ำหอมๆเป็นไร "
" ไม่นี่ฉันสบายดี " เธอตอบฉันมา
" แต่ฉันเห็นเธอนั่งมองรูปนี้ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนา "
" จริงเหรอ...สงสัยฉันจะบ้าไปแล้ว "
" ว่าแต่คนในรูปนั่นใครเหรอ " พอฉันถามเธอปุ๊ป เธอก็วางถุงเงินลงแล้วก็เดินออกไปเลย ( นี่ฉันทำไรผิดเนี่ย )แล้วฉันก็เดินไปหาจีน สาวแก้มป่องที่นั่งอ่านหนังสืออยู่
" จีนๆพรุ่งนี้มีสอบอะไรบ้าง "
" แจ...จุง "
" สอบวิชาแจจุงเหรอ  " ไอ้วิชานั้นมันวิชาอะไรฟระ
" ไม่ใช่ๆ สอบวิชาภาษาเลขจ้ะ " จีนรีบตอบฉันมา
" ไม่สบายเหรอจีน "
" เหรอ...งั้นฉันไปขอยาที่ห้องพยาบาลหน่อยละกันนะเดี๋ยวมา " อ้าว...หนีฉันไปอีกคนแล้ว ก็เหลือแค่ วายุคนเดียวแล้วที่ฉันยังไม่ได้ถามสารทุกข์สุกๆดิบๆ
" วายุ...เป็นอะไรเหรอ "
" ไม่นี่ "
" แต่ฉันเห็นเธอจ้องสวนอยู่ตั้งนานแล้วนา "
" ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้ไง "
" ... "
" อย่าเพิ่งยุ่งกับฉัน คนกำลังอกหัก "
" ไม่น่าล่ะ เธอถึงกินซะยังกับช้าง หรือ ฮิปโปอะไรประมาณนั้น "
" จริงเหรอ...ฉันอ้วนขึ้นเหรอ มากมั้ยโบนัส  "
" มากสิ "
" งั้นฉันไปลดน้ำหนักก่อนนะ ไปละ "  
...วันนี้เป็นวันอกหักแห่งชาติหรือนี่