J'aime chaque seconde รักเธอทุกวินาที
-
2) Ne pas être pris dans le passé อย่าจมอยู่กับอดีต
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ( Bonus'spart )
ณ. ห้องสมุด
ฉันเดินเข้ามาในห้องสมุดเพื่อมาคืนหนังสือ 3 เล่มที่เพิ่งยืมไป แล้วเดินไปที่มุมหนังสือประวัติศาสตร์พอฉันไปยืนอยู่ที่มุมตรงนั้น ฉันก็กวาดสายตามองไปรอบห้องเพราะนึกถึงอดีตที่ฉันกับผู้ชายคนนั้นรู้จักกัน แต่พอฉันกวาดตามองไปมุมนึงของห้องฉันก็เผลอไปสบตากับชายคนนึงที่ยืนจ้องอะไรอยู่ก็ไม่รู้พอดี แล้วฉันก็เดินออกมา
" โบนัสๆ " เสียงเรียกของลูกศรทำให้ฉันหันไปโดยอัตโนมัติ
" เธอโกรธฉันอยู่รึเปล่า ที่ฉันกับเก้าน่ะ... "
" ไม่โกรธน่ะ เพื่อนกัน "
" ขอบใจนะ ฉันนึกว่าเธอจะโกรธมากซะอีก "
" Je ne suis pas fâché, mais je suis furieux "
" อะไร "
" ฉันไม่โกรธแต่ฉันแค้น "
" เหรอ...งั้นฉันไปนะ " ลูกศรทำหน้าเศร้าแล้วก็เดินออกไป...นี่ฉันพูดแรงเกินไปมั้ยอ่ะ
ณ. ห้องนอนของโบนัส
" เฮ้อ... " ฉันถอนหายใจ
" อ้าว...โบนัสเป็นอะไร " พี่ออโลว์เดินมานั่งข้างๆฉันแล้วถามอย่างห่วงใย
" ฉันน่ะนะ...เอ่อ หนูอ่ะนะอกหักหลายครั้งแล้วอยากเจอรักดีๆบ้าง "
" เรื่องรักๆแบบนี้พี่ไม่ถนัดอ่ะ...ถ้ามีปัญหาแบบนี้ไปปรึกษาคนอื่นดีกว่ายัยน้องโบราณ " พี่ออโลว์พูดยิ้มๆแล้วก็เขกหัวฉันเบาๆ( แต่เจ็บมากๆ )
" เป็นพี่ชายที่พึ่งอะไรไม่ได้เลย ชิ "
" เออ...พี่ขอโทษที่ช่วยอะไรไม่ได้ " พี่ชายของฉันพูดแล้วทำหน้างอน ( ผู้ชายงอน? )
" ใช่พี่ช่วยอะไรไม่ได้เลย "
" พี่งอนแล้ว ไปล่ะ "
" ชิ่วๆ " ฉันไล่พี่ชายของฉันให้ออกจากห้อง
ณ. ห้องสมุด
ฉันเดินเข้ามาในห้องสมุดเพื่อมาคืนหนังสือ 3 เล่มที่เพิ่งยืมไป แล้วเดินไปที่มุมหนังสือประวัติศาสตร์พอฉันไปยืนอยู่ที่มุมตรงนั้น ฉันก็กวาดสายตามองไปรอบห้องเพราะนึกถึงอดีตที่ฉันกับผู้ชายคนนั้นรู้จักกัน แต่พอฉันกวาดตามองไปมุมนึงของห้องฉันก็เผลอไปสบตากับชายคนนึงที่ยืนจ้องอะไรอยู่ก็ไม่รู้พอดี แล้วฉันก็เดินออกมา
" โบนัสๆ " เสียงเรียกของลูกศรทำให้ฉันหันไปโดยอัตโนมัติ
" เธอโกรธฉันอยู่รึเปล่า ที่ฉันกับเก้าน่ะ... "
" ไม่โกรธน่ะ เพื่อนกัน "
" ขอบใจนะ ฉันนึกว่าเธอจะโกรธมากซะอีก "
" Je ne suis pas fâché, mais je suis furieux "
" อะไร "
" ฉันไม่โกรธแต่ฉันแค้น "
" เหรอ...งั้นฉันไปนะ " ลูกศรทำหน้าเศร้าแล้วก็เดินออกไป...นี่ฉันพูดแรงเกินไปมั้ยอ่ะ
ณ. ห้องนอนของโบนัส
" เฮ้อ... " ฉันถอนหายใจ
" อ้าว...โบนัสเป็นอะไร " พี่ออโลว์เดินมานั่งข้างๆฉันแล้วถามอย่างห่วงใย
" ฉันน่ะนะ...เอ่อ หนูอ่ะนะอกหักหลายครั้งแล้วอยากเจอรักดีๆบ้าง "
" เรื่องรักๆแบบนี้พี่ไม่ถนัดอ่ะ...ถ้ามีปัญหาแบบนี้ไปปรึกษาคนอื่นดีกว่ายัยน้องโบราณ " พี่ออโลว์พูดยิ้มๆแล้วก็เขกหัวฉันเบาๆ( แต่เจ็บมากๆ )
" เป็นพี่ชายที่พึ่งอะไรไม่ได้เลย ชิ "
" เออ...พี่ขอโทษที่ช่วยอะไรไม่ได้ " พี่ชายของฉันพูดแล้วทำหน้างอน ( ผู้ชายงอน? )
" ใช่พี่ช่วยอะไรไม่ได้เลย "
" พี่งอนแล้ว ไปล่ะ "
" ชิ่วๆ " ฉันไล่พี่ชายของฉันให้ออกจากห้อง
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ