นางฟ้าบันดาลรัก

ภาพเด็กชายบอยมานั่งเล่น หม้อข้าวหม้อแกงลิง กับเด็กหญิงสุมาลี และ สุมาลา ที่หน้าบ้านหลังใหญ่เป็นภาพที่คุ้นตาไปแล้วสำหรับทุกๆคน

บอยเอ็นดูน้องๆเป็นพิเศษ เขามักจะนำขนมเล็กๆน้อยๆที่เขาซื้อมาจากโรงเรียนมามอบให้เด็กสาวทั้งสองเสมอ

“พี่บอย มาเล่นกัน” เด็กหญิงสุมาลีกล่าว และทั้งสามคนก็มานั่งเล่นกันที่สนามหน้าบ้าน

“วันนี้พี่บอยดูหล่อจังเลยนะคะ”

“55 พี่เค้าก็ใส่ชุดแบบนี้อยู่ทุกวันนี่ลูก” คุณแม่เด่นจันทร์ พูดพร้อมกับหัวเราะ

“ก็หนูว่าพี่บอยหล่อนี่นา” น้องคนเล็กกล่าวสีแจ๋น

“จ้าลูก แม่รู้แล้วจ้า”

“พ่อก็รู้เหมือนกัน”

บอยมานั่งทำการบ้านอยู่กับน้องๆทั้งสองคนจนดึก และร่วมรับประทานอาหารด้วยเกือบทุกวัน ที่โต๊ะอาหารที่มีสำรับมากมาย ตั้งแต่ ปูนิ่มผัดผงกระหรี่ , ปลาแป๊ะซ๊ะ , ผัก

เขาทั้งห่วงใย และรักใคร่ๆน้องทั้งสอง

“เอ้านี่ เงิน 500 บาท รับไว้นะจ๊ะ”

บอยมองเงินด้วยความอึดอัดใจ หน้าซองเขียนว่า มอบให้เด็กน้อยผู้น่ารัก

เขาจึงแอบฝืนยิ้ม ครอบครัววายุภัคมอบเงินให้กับเด็กชายบอยๆทุกๆปีเมื่อถึงวันสิ้นปี

และทุกครั้งที่น้องสุมาลี และสุมาลาป่วยเขาก็มักจะไปหาซื้อหยูกยามาให้เสมอ

แม้ว่าเขาจะถูกคุณป้าเอ็ดอยู่บ่อยๆก็ตาม แต่นี่ก็เป็นความสุขของเขา

“โอ๊ะ” น้องสุมาลาอายุ 7 ขวบ หกล้มขณะขี่จักรยานสีชมพูน่ารักอยู่บริเวณหน้าบ้านของเธอซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านของบอยนัก และทุกครั้ง เด็กชายบอยก็เข้าไปช่วยเสมอ

“เจ็บไหมจ๊ะ เดี๋ยวพี่ทำแผลให้นะ”

บอยทำแผลให้น้องอย่างอบอุ่น

“โอ๊ย เจ็บมากค่ะ”

“เลือดออก โอ๊ย”

จ้า น้องสุมาลี พี่มานี่แล้วนะ บอยพูดพร้อมกับรีบวิ่งเข้าไปที่บ้านของเขาและหยิบผ้าพันแผลมาพันให้น้องอย่างเบามือ

วันนี้ก็เช่นเคย บอยซื้อขนมมาฝากน้องๆ พร้อมกับป้อนขนมให้น้องสุมาลา และสุมาลีที่ปาก

“พอแล้วจ้า เดี๋ยวน้องก็เคยตัวหมดหรอก”

คุณแม่ออกมาห้ามด้วยความเป็นห่วง

“อ๋อไม่เป็นไรหรอกครับ”

ปีนี้ น้องบอยอยู่ชั้น ม.1 แล้ว ตระกูลเกียรติศักดิ์ หรือแม่กับพ่อของน้องสุมาลี และสุมาลา จึงมอบของขวัญเป็นชุดนักเรียนใหม่ให้กับน้องบอย

บอยรับมาและก็รีบนำมาเก็บที่บ้าน

“เอ้ากลับมาแล้วหรอ พ่อตัวดี เดี๋ยวนี้กลับบ้านดึกดื่นจังนะ ไประริกระรี้กับสาวๆอีกหล่ะสิ” คุณป้ารวยพูดด้วยความเหน็บแนม ไม่ช่วยป้าทำนาทำไร่บ้าง ระวังเถอะจะลำบากเอาตอนแก่ เมื่อไม่มีป้าแล้ว

“อ๋อไม่หรอกครับ ผมแค่เห็นว่าน้องเค้าน่ารักดี ผมก็เลยไปช่วยดูแลนะครับ”

“อืมให้มันได้อย่างนี่สิ ริมีแฟนตั้งแต่เด็ก ฉันจะไปนอนก่อนหล่ะ ยังไงแกก็ช่วยปิดบ้านด้วย”

“เดี๋ยวนี้ฝนตกทุกวัน เกรงว่าน้ำจะท่วมบ้าน ไร่นาจะเสียหายหมด”

ว่าแล้วคุณป้ารวยก็เข้านอนที่ชั้นล่าง และปล่อยให้เด็กชายบอยทำการบ้านอยู่เพียงลำพัง

รุ่งเช้า เด็กชายบอยก็ไปเข้าเรียนตามเดิม เขาวิ่งเล่นกับเพื่อนๆ พร้อมกับช่วยเหลือเพื่อนผู้หญิงโดยเฉพาะหนูนา

เพราะนี่เป็นความสุขของเขา

วันนี้เป็นวันเกิดครบ 14 ปีของเขา เขาเดินกลับไปที่บ้านของสุมาลี และสุมาลา ทุกคนจัดเค้กวันเกิดมาให้เขาเป่าเค้กอย่างมีความสุข ป้ารวยแอบเดินมาดูอยู่ห่างๆ และแอบยิ้ม มีเพื่อนของน้องสุมาลี และสุมาลา มาช่วยฉลองวันเกิดด้วย

บรรยากาศเต็มไปด้วยความชื่นมื่น น้องสุมาลา เอาหมวกซานต้ามาใส่ให้น้องบอย พร้อมกับบอกกับน้องบอยว่า

“ถ้าเป็นไปได้ ต่อไปพี่เป็นแฟนหนูนะ เพราะว่าหนูรักพี่” สุมาลาให้แหวนกับบอย

ทุกคนตกใจ และทำให้บรรยากาศหยุดชะงักไปสักพัก ไม่นานสุมาลา และสุมาลี ก็ลุกขึ้นมาร้องเพลงให้กับบอย