รักวุ่นๆ ของเพื่อน....KAMIKAZE

            วันนี้เป็นวันเปิดเทอมของโรงเรียน KAMIKAZE  นักเรียนส่วนมากก็ต่างทยอยมาโรงเรียน
มีทั้งนักเรียนเก่า ซึ่งบางคนก็เแปลกตาไปบ้าง บ้างคนก็สวยขึ้น เป็นหนุ่มขึ้น  บางคนอ้วนขึ้นตามขนาดช่วงวันหยุด  บางคนพักผ่อนอยูบ้าน เลยทำให้อ้วนฉุ
             เสียงกรรมการดังจอแจอยู่หน้าโรงเรียน
             ถึงแม้วันนี้จะเป็นวันเปิดเทอมวันแรก  แต่โรงเรียนก็ยังรักษากฎอย่างเข็มงวด
             "นี่เธอ ทรงผมน่ะมันผิดกฎระเบียบนะรู้มั้ย"เสียงกรรมการสาวต่อว่าเด็กชายคนหนึ่ง
             "โธ่...วันนี้เพิ่งจะเป็นวันแรก ผมยังไม่ทันตัด ถ้ารุ่นพี่เป็นคนตัดให้.....ก็โอเคนะ"
             "ยินดีเสมอ"หล่อนบอกแถมชูกรรไกรขึ้นมา
             "อ่ะ..เอาจริงหรอผมแค่ล้อเล่นเอง"
             โรงเรียน KAMIKAZE  ถึงจะเป็นโรงเรียนเอกชน แต่ก็รักษากฎอย่างเข็มงวด
             "นี่เธอได้ข่าวว่า บ้าน K-otic  มีคนมาเรียนที่นี่ใช่ไหม  ได้ข่าวว่าแก๊งนี้หล่อที่สุด แต่ไม่รู้ว่าวันนี้จะมาประถมนิเทศรึป่าว"
             เสียงหญิงสาวซุบซิบกันที่ตรงทางเดิน
            "เซอะ...พวกผู้หญิงนี่ข่าวไวชะมัด"เด็กนักเรียนชายบ่น
             ที่อพาสเมนค์ของฟาง
           "พี่ฟางยังไม่เสร็จอีกเหรอสายแล้วนะ"เสียงเด็กหญิงเรียกพี่สาว
          "เดี๋ยว แปปนึง"หญิงสาวร้องบอกน้องสาวของตน
             หล่อนกำลังง่วนกับการจัดกระเป๋า
           "เสร็จแล้ว ไปกันเลย"
           "พี่นี่นะ  สายตั้งแต่วันแรกเลย"น้องสาวบ่นไม่หาย
          "เอ่อน่า ยังไงพี่ก็ไปส่งเธอทัน....ขึ้นมาสิ"
         หลังจากเลี้ยวหัวมุมตรงถนน ก็มีรถเวนสีดำคันหนึ่งตัดหน้า
          "ว้าย........"ฟางล้มลงข้างรถจักรยาน ส่วนหวายกระโดดออกทัน
          "ไอ้รถบ้าขับไม่รู้ตาม้า  ตาเรือรึไง"เธอตะโกนด่ารถ
          "ดูสิ"ฟางมองเข่าตัวเอง มีเลือดไหลออกมานิดๆ
          "นี่หนู ขี่จักรยานทำไมไม่ดูถนนบ้าง  ดีนะที่คนในรถไม่เป็นไร"
          "อ้าว ลุงทำไมพูดยังงี้ล่ะ  แทนที่จะถามว่าเป็นไรมั้ย  ก็ยังงี้และคนรวย ไม่รู้จักถามว่าเป้นไรไหม "
          "ไม่เป็นไรแน่น่ะ"เสียงคนใรถถาม
          "อ้อ..ไม่อะไรมากหรอกครับ อีกอย่างเธอไม่ได้ป็นอะไร"
          "งั้นรึ"ชายอีกคนหนึ่งพูด
         "ครับ"คนในรถตอบ ก่อนจะจากไป
         ดวงตาสีดำมองกลับไปด้านหลัง เขารู้สึกเป็นห่วงเธอ...
         "ทำไมรู้สึกคุ้นจัง"
         "บ่นอะไร ป๊อปปี้"
         "ไม่มีไรครับ"เขาตอบกลับ
         "โอ๊ย..จะบ้าตาย ล้อจักรยานก็เบี้ยวเงินค่าทำขวัญก็ไม่ได้"ฟางเดินบ่น
         "จริงสิ...สายแล้วนี่"ฟางเหลือบมองนาฬิกาข้อมือตัวเอง
        "ว่าไงฟาง...สายตั้งแตวันแรกเลยนะ"กรรมการหน้าโรงเรียนทักเธอ
         "เฮะๆ..จริงๆฉันไม่ได้มาสายหรอก แค่เกิดอุบัคิเหตุนิหน่อย ดูสิเข่ายังเป็นแผลอยู่เลย"
        "แน่ใจว่านี่เป็นแผลที่เธอเจออุบัติเหตุ...ไม่ใช่เธอหกล้มเอง"
         "อี..ตาบ้า"หล่อนแอบด่าเขา
         "เฮ้อเธอนี่นะ...เข้ามาสิ แล้วไปทำแผลด้วยกัน"
         "นี่ก็ ม.6 แล้วนะมันน่าจะมีอะไรดีขึ้นนะฟาง"
         ก่อนทีจะเข้าห้องเรียน ฟางสังเกตุเห็นนักเรียนหญิงออกันที่หน้าหอประชุม
         แต่หล่อนก็ไม่ได้สนใจว่าเกิดอะไรขึ้น
         เพราะคนท่เธอคิดถึงกำลังยิ้มอยู่หน้าห้อง
         "เฟย์  แก้ว  คิดถึงจังเลยยยยยยยยยยย"
         "ฟางตั้งแต่วันแรกเลยนะ"แก้วดุเพื่อนของตน
         "อื้อ....."หล่อนยิ้มแห้งๆ
        เดี๋ยวมาต่อ