THE SECRET HUNTER.... พลิกปมปริศนา
9.4
UNDERLENS
แชร์นิยาย
1) Chapter 0 เปิดตัวนักสืบอารมณ์ศิลป์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความCHARPTER 0
เปิดตัวนักสืบอารมณ์ศิลป์
ฆิณทร์ คีต ชายหนุ่มอายุราวยี่สิบต้นๆ ผู้ที่มีผมสีดำขลับ และใบหน้าที่จัดว่าหล่อสะดุดตา แต่ถึงกระนั้นความหล่อของเขาก็ไม่ได้ช่วยลบแววตากับรอยยิ้มที่ดูขวางโลกได้แม้แต่น้อย
นายตำรวจค่อนข้างมีอายุถอนหายใจเป็นครั้งที่เก้า หลังจากที่พยายามโน้มน้าวใจนักสืบหนุ่มให้มาช่วยงานในกองปราบร่วมๆสองชั่วโมง แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ประสบความสำเร็จ
“ถือเสียว่าช่วยชาติแล้วกันนะคุณฆิณทร์”
การเกลี้ยกล่อมยังคงดำเนินต่อไป นักสืบหนุ่มพ่นลมหายใจจากริมฝีปากดังฟู่ จากนั้นก็นั่งเงียบไปชั่วอึดใจโดยที่สายตาจับจ้องไปยังหน้าผากใสๆอันเย้ายวนของนายตำรวจ ก่อนที่จะหันไปสบสายตางงงวยของเจ้าของหน้าผาก
“ประทานโทษครับ”
จู่ๆนักสืบหนุ่มก็กล่าวขอโทษอย่างสุภาพ ท่ามกลางความงุนงงของนายตำรวจ
ไม่ช้าฆิณทร์ก็ช่วยไขข้อข้องใจโดยการนำฝ่ามืออรหันตร์ไปสัมผัสหน้าผากอันกลมมนของนายตำรวจดังผั๊วะ จนเกิดรอยแดงเต็มหน้าผากใสๆ
“คุณตบหัวผมทำไมเนี่ย!!”
นายตำรวจโอดโอย
“ผมมิบังอาจ”
ฆิณทร์ยิ้มตอบอย่างสุภาพ
“ก็เห็นๆอยู่ว่าคุณตบหัวผม”
นายตำรวจแหวกลับ แล้วหันไปมองหน้าตัวการที่เอาแต่ยิ้มและส่ายหน้าอยู่อย่างนั้น
"ผมเเค่ตบยุงให้...ก็เท่านั้นเอง"
นายตำรวจดูเจ้าหลักฐานตัวจิ๋วบนฝ่ามือของนักสืบหนุ่มแล้วจำต้องยอมจำนนอย่างเสียไม่ได้
แม้ว่าใจหนึ่งก็เคืองอยู่บ้าง ถึงกระนั้นสปิริตของเลือดผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ก็ยังคงเข้มข้นอยู่ แต่ด้วยหน้าที่แล้วเขาจำต้องเก็บอาการไม่พอใจไว้แล้วเริ่มเข้าประเด็นต่อ
“เอาเถอะคุณฆิณทร์ ผมว่าเรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า…อันที่จริงแล้วผมก็เห็นว่ามันไม่น่าจะเป็นเรื่องเสียหายอะไรหากนักสืบอย่างคุณจะเข้ามาช่วยงานราชกาลอย่างเต็มตัว”
นายตำรวจเงียบไปชั่วอึดใจก่อนจะพูดประโยคต่อไป แต่ก็ถูกแทรกด้วยประโยคสุดคลาสสิกที่นักสืบหนุ่มมักจะเอ่ยทุกครั้งที่เขาพยายามเกลี้ยกล่อม
“ผมชอบทำงานกับตัวเอง ไม่ชอบให้ใครมาจูงจมูกให้ทำตามคำสั่ง และถ้าผมจะช่วยชาติก็ไม่จำเป็นว่าผมต้องทำงานกับกองปราบ เพราะที่ผมทำทุกวันนี้ผมก็ทำเพื่อประเทศชาติอยู่แล้ว”
ฆิณทร์ถอนหายใจดังเฮือกก่อนที่จะพูดต่อ
“ผมว่าจ่าน่าจะเข้าใจคนมีสไตล์อย่างผม”
นักสืบหนุ่มอารมณ์ศิลป์กล่าวก่อนที่จะเปิดประตูห้องแล้วเดินดุ่มๆออกไปโดยที่ไม่ได้สนใจเสียงตะโกนอย่างบ้าคลั่งที่ดังตามหลังมา
“ผมเป็นผู้กำกับ ไม่ใช่จ่า!!!!!”
………………..............................
เปิดตัวนักสืบอารมณ์ศิลป์
ฆิณทร์ คีต ชายหนุ่มอายุราวยี่สิบต้นๆ ผู้ที่มีผมสีดำขลับ และใบหน้าที่จัดว่าหล่อสะดุดตา แต่ถึงกระนั้นความหล่อของเขาก็ไม่ได้ช่วยลบแววตากับรอยยิ้มที่ดูขวางโลกได้แม้แต่น้อย
นายตำรวจค่อนข้างมีอายุถอนหายใจเป็นครั้งที่เก้า หลังจากที่พยายามโน้มน้าวใจนักสืบหนุ่มให้มาช่วยงานในกองปราบร่วมๆสองชั่วโมง แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ประสบความสำเร็จ
“ถือเสียว่าช่วยชาติแล้วกันนะคุณฆิณทร์”
การเกลี้ยกล่อมยังคงดำเนินต่อไป นักสืบหนุ่มพ่นลมหายใจจากริมฝีปากดังฟู่ จากนั้นก็นั่งเงียบไปชั่วอึดใจโดยที่สายตาจับจ้องไปยังหน้าผากใสๆอันเย้ายวนของนายตำรวจ ก่อนที่จะหันไปสบสายตางงงวยของเจ้าของหน้าผาก
“ประทานโทษครับ”
จู่ๆนักสืบหนุ่มก็กล่าวขอโทษอย่างสุภาพ ท่ามกลางความงุนงงของนายตำรวจ
ไม่ช้าฆิณทร์ก็ช่วยไขข้อข้องใจโดยการนำฝ่ามืออรหันตร์ไปสัมผัสหน้าผากอันกลมมนของนายตำรวจดังผั๊วะ จนเกิดรอยแดงเต็มหน้าผากใสๆ
“คุณตบหัวผมทำไมเนี่ย!!”
นายตำรวจโอดโอย
“ผมมิบังอาจ”
ฆิณทร์ยิ้มตอบอย่างสุภาพ
“ก็เห็นๆอยู่ว่าคุณตบหัวผม”
นายตำรวจแหวกลับ แล้วหันไปมองหน้าตัวการที่เอาแต่ยิ้มและส่ายหน้าอยู่อย่างนั้น
"ผมเเค่ตบยุงให้...ก็เท่านั้นเอง"
นายตำรวจดูเจ้าหลักฐานตัวจิ๋วบนฝ่ามือของนักสืบหนุ่มแล้วจำต้องยอมจำนนอย่างเสียไม่ได้
แม้ว่าใจหนึ่งก็เคืองอยู่บ้าง ถึงกระนั้นสปิริตของเลือดผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ก็ยังคงเข้มข้นอยู่ แต่ด้วยหน้าที่แล้วเขาจำต้องเก็บอาการไม่พอใจไว้แล้วเริ่มเข้าประเด็นต่อ
“เอาเถอะคุณฆิณทร์ ผมว่าเรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า…อันที่จริงแล้วผมก็เห็นว่ามันไม่น่าจะเป็นเรื่องเสียหายอะไรหากนักสืบอย่างคุณจะเข้ามาช่วยงานราชกาลอย่างเต็มตัว”
นายตำรวจเงียบไปชั่วอึดใจก่อนจะพูดประโยคต่อไป แต่ก็ถูกแทรกด้วยประโยคสุดคลาสสิกที่นักสืบหนุ่มมักจะเอ่ยทุกครั้งที่เขาพยายามเกลี้ยกล่อม
“ผมชอบทำงานกับตัวเอง ไม่ชอบให้ใครมาจูงจมูกให้ทำตามคำสั่ง และถ้าผมจะช่วยชาติก็ไม่จำเป็นว่าผมต้องทำงานกับกองปราบ เพราะที่ผมทำทุกวันนี้ผมก็ทำเพื่อประเทศชาติอยู่แล้ว”
ฆิณทร์ถอนหายใจดังเฮือกก่อนที่จะพูดต่อ
“ผมว่าจ่าน่าจะเข้าใจคนมีสไตล์อย่างผม”
นักสืบหนุ่มอารมณ์ศิลป์กล่าวก่อนที่จะเปิดประตูห้องแล้วเดินดุ่มๆออกไปโดยที่ไม่ได้สนใจเสียงตะโกนอย่างบ้าคลั่งที่ดังตามหลังมา
“ผมเป็นผู้กำกับ ไม่ใช่จ่า!!!!!”
………………..............................
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
