THE SECRET HUNTER.... พลิกปมปริศนา

9.4

เขียนโดย UNDERLENS

วันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2554 เวลา 22.29 น.

  1 ตอน
  6 วิจารณ์
  4,486 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) Chapter 0 เปิดตัวนักสืบอารมณ์ศิลป์

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

CHARPTER 0

เปิดตัวนักสืบอารมณ์ศิลป์

  

          ฆิณทร์ คีต ชายหนุ่มอายุราวยี่สิบต้นๆ ผู้ที่มีผมสีดำขลับ และใบหน้าที่จัดว่าหล่อสะดุดตา  แต่ถึงกระนั้นความหล่อของเขาก็ไม่ได้ช่วยลบแววตากับรอยยิ้มที่ดูขวางโลกได้แม้แต่น้อย

           นายตำรวจค่อนข้างมีอายุถอนหายใจเป็นครั้งที่เก้า หลังจากที่พยายามโน้มน้าวใจนักสืบหนุ่มให้มาช่วยงานในกองปราบร่วมๆสองชั่วโมง  แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ประสบความสำเร็จ  

 

“ถือเสียว่าช่วยชาติแล้วกันนะคุณฆิณทร์”

 

การเกลี้ยกล่อมยังคงดำเนินต่อไป  นักสืบหนุ่มพ่นลมหายใจจากริมฝีปากดังฟู่ จากนั้นก็นั่งเงียบไปชั่วอึดใจโดยที่สายตาจับจ้องไปยังหน้าผากใสๆอันเย้ายวนของนายตำรวจ ก่อนที่จะหันไปสบสายตางงงวยของเจ้าของหน้าผาก

 

“ประทานโทษครับ”

 

จู่ๆนักสืบหนุ่มก็กล่าวขอโทษอย่างสุภาพ ท่ามกลางความงุนงงของนายตำรวจ

ไม่ช้าฆิณทร์ก็ช่วยไขข้อข้องใจโดยการนำฝ่ามืออรหันตร์ไปสัมผัสหน้าผากอันกลมมนของนายตำรวจดังผั๊วะ จนเกิดรอยแดงเต็มหน้าผากใสๆ

 

“คุณตบหัวผมทำไมเนี่ย!!”

 

นายตำรวจโอดโอย

 

“ผมมิบังอาจ”

 

ฆิณทร์ยิ้มตอบอย่างสุภาพ

 

“ก็เห็นๆอยู่ว่าคุณตบหัวผม”

 

นายตำรวจแหวกลับ แล้วหันไปมองหน้าตัวการที่เอาแต่ยิ้มและส่ายหน้าอยู่อย่างนั้น

 

 

"ผมเเค่ตบยุงให้...ก็เท่านั้นเอง"

 

 

นายตำรวจดูเจ้าหลักฐานตัวจิ๋วบนฝ่ามือของนักสืบหนุ่มแล้วจำต้องยอมจำนนอย่างเสียไม่ได้

แม้ว่าใจหนึ่งก็เคืองอยู่บ้าง ถึงกระนั้นสปิริตของเลือดผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ก็ยังคงเข้มข้นอยู่  แต่ด้วยหน้าที่แล้วเขาจำต้องเก็บอาการไม่พอใจไว้แล้วเริ่มเข้าประเด็นต่อ

 

 

“เอาเถอะคุณฆิณทร์ ผมว่าเรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า…อันที่จริงแล้วผมก็เห็นว่ามันไม่น่าจะเป็นเรื่องเสียหายอะไรหากนักสืบอย่างคุณจะเข้ามาช่วยงานราชกาลอย่างเต็มตัว”

 

 

นายตำรวจเงียบไปชั่วอึดใจก่อนจะพูดประโยคต่อไป แต่ก็ถูกแทรกด้วยประโยคสุดคลาสสิกที่นักสืบหนุ่มมักจะเอ่ยทุกครั้งที่เขาพยายามเกลี้ยกล่อม

 

 

ผมชอบทำงานกับตัวเอง ไม่ชอบให้ใครมาจูงจมูกให้ทำตามคำสั่ง และถ้าผมจะช่วยชาติก็ไม่จำเป็นว่าผมต้องทำงานกับกองปราบ เพราะที่ผมทำทุกวันนี้ผมก็ทำเพื่อประเทศชาติอยู่แล้ว

 

 

ฆิณทร์ถอนหายใจดังเฮือกก่อนที่จะพูดต่อ

 

 

“ผมว่าจ่าน่าจะเข้าใจคนมีสไตล์อย่างผม”

 

นักสืบหนุ่มอารมณ์ศิลป์กล่าวก่อนที่จะเปิดประตูห้องแล้วเดินดุ่มๆออกไปโดยที่ไม่ได้สนใจเสียงตะโกนอย่างบ้าคลั่งที่ดังตามหลังมา

 

“ผมเป็นผู้กำกับ ไม่ใช่จ่า!!!!!”

 

………………..............................

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา