พ่อหนูไม่ได้เจ้าชู้

วันเสาร์ สักเดือน ในปีใดปีหนึ่ง ฝนโปรยปรายอันแสนช่ำเย็น เวลาประมาณเที่ยงๆ

 

"พ่อ ค่ะ หนูมีไรจะถามอะ" สาวน้อยหุ่นดี น่ารัก อายุสิบห้า ชื่อน้ำหวาน ถามพ่อของเธอ

 

 

"จะถามอะไรจะ น้ำหวาน วันนี้พ่อว่าง มีอะไร ถามได้เลย " พ่อของน้ำหวาน อายุสัก 45 แล้ว

 

 

"จร้าพ่อ หนูอยากถามเกี่ยวกับความรักของพ่อ มันเริ่มตั้งแต่ตอนไหนคะ แล้วเคยมีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตพ่อที่แบบว่าเหมือนจะเป็นความรักอะค่า อยากรู้ " น้ำหวานถามพ่อด้วยความอยากรู้อยากเห็น

 

"อ๋อเรื่องความรักเหรอ โอ้ย 5555" พ่อหัวเราะและยิ้มหน้าบาน

 

 

"ได้สิ แต่ว่าวันเดียวคงไม่พอหรอกมั้ง แต่ว่า เล่าตรงนี้คงไม่เหมาะ งั้นทานข้าวเสร็จไปห้องนั่งเล่นนะ ไปนั่งโซฟานุ่มๆๆ จะโอเค" พ่อบอกกับลูกสาว

 

"จร้าพ่อ อยากฟังมากๆๆๆ งั้นหนูรีบกินข้าวแล้ว" ความอยากรู็อยากเห็นของน้ำหวานมีมากขึ้นทุกที

 

หลังจากพ่อลูกทานข้าวเสร็จก็ไปห้องนั่ง บังเอิญว่าวันนี้ แม่ กับ พี่ชายเดินทางไปต่างจังหวัด เลยมีแค่ พ่อ กับลูกสาว

 

"เอาเลยมั้ย จะ" พ่อถามน้ำหวาน

 

 

"จร้า จัดมาเลย คร้า" น้ำหวานนั่งขัดตะหมาดกอดหมอนนั่งฟังเรื่องที่พ่อจะเล่าในไม่ช้า

 

"เรื่องรักๆใคร่ๆ ของพ่อเริ่มครั้งแรกก็ อนุบาลสาม มั้ง พ่อจำได้เลย " พ่อเล่าไป แล้วน้ำหวานก็ร้องตัดมา

 

 

"สุดๆๆ เลยพ่อ ยังจำได้ ตั้งแต่เด็กๆๆ เลยนะนั่น"

 

"แนะอย่าขัดสิจะ ทำไมจะจำไม่ได้ก็มันเป็นรักแรกนี้นา"

 

 

"เด็ก มีความรู้สึกกับความรักด้วย ว้าวๆๆ แล้วแม่เราจะเป็นคนไหน เป็นคนที่เท่าไรน้อ" น้ำหวานพูด

 

"เอาล่ะ คงไม่ขัดแล้วนะ งั้นเข้าเรื่องเลยแล้วกัน เรื่องมีอยู่ว่า"

 

 

-------------------------------------------------- 

ตอนประมาณเย็นของวันนึง เหลืออีกห้าวันจะจบอนุบาลสาม วันนั้นคงจะเป็นวันจันทร์ ตอนนั้นเป็นตอนเลิกเรียนแล้วล่ะ ก็รอปู่น้ำหวานล่ะ ที่จะมารับพ่อ พ่อเป็นคนขี้อายไม่รู้ใช่มะ และไม่ค่อยพูดกับผู้หญิง แต่หลังจากวันนี้ล่ะ เปลี่ยนไปเลย พ่อนั่งเล่นชิงช้าข้างๆโรงเรียน

 

บรรยากาศรอบข้างก็เหมือนๆๆทุกวัน ผู้ปกครองมารับลูก เด็กน้อยนั่งเล่นชิงช้า ในสวนเด็กเล่น มีร้านค้าขายของหน้าโรงเรียนสี่ห้าร้าน ทั้งลูกชิ้น ขนม  ทุกวันพ่อจะอ้อนปู่ให้ซื้อขนมให้กินก่อนกลับบ้าน

 

วันนี้ปู่ของน้ำหวานก็มาก่อนเวลาที่เคยมารับ และก็ซื้อขนมเยอะกว่าทุกวันให้พ่อ และบอกให้เล่นรอพ่อ(ปู่น้ำหวาน)สักหน่อยนะเดี๋ยวกับบ้าน พ่อ(ปู่น้ำหวาน)ไปทำธุระแปปนึง

 

จุดคลายแมกมันอยู่ตรงนี้แหละเอ๊ย น้ำหวาน พ่อนั่งกินหนมเล่นชิงช้าได้สักพัก จู่ๆประกายแสงเจิดจร้า

-------------------------------------------------------

 

 

"น่านๆๆ เอาแล้วพ่อเรา เวอร์ไปแล้ว หุหุ " น้ำหวานตัดบท

 

 

"แนะ อย่าขัดพ่อสิ จะอธิบายให้ได้บรรยากาศไงจะ" พ่อทำหน้ายิ้มๆๆ

 

"งั้นต่อล่ะนะ"

 

 

------------------------------------------------------

หลังจากที่มีประกายแสงเจิดจร้าที่ว่านั้น พ่อจึงมองไปที่แสงนั้น แสงนั้นมันก็คือ แสงแดดที่สะท้อนกับกระจกรถคันนึง จากนั้นก็มีคนลงมาจกรถคันนั้น มีเด็กหญิงน่าจะอายุพอๆๆ กับพ่อในตอนนั้น เดินลงมา เธอหน้าตาจิ้มลิ๋ม น่ารัก ใสๆๆ ขาวๆๆ น่ารักมาก เดินมาเล่นชิงช้า ไปนั่งที่ไหนไม่นั่งดันมานั่งข้างๆพ่อ พ่อนั่งมองหน้าเธอได้สักพัก จู่ๆๆ

 

เสียงดังแปะก็เกิดขึ้นซึ้งมันคือ ผ่ามือของเด็กคนหญิงนั้นตรบมาที่หน้าของพ่อ พ่อนั่ง งง คิดในใจ (เค้าตบเราทำไม) ทันทีที่พ่อกำลังจะถามกลับไป พร้อมกับกำ กำปั้นเตรียมชกกลับ หญิงสาวตัวน้อยๆๆ ใบหน้าใสๆๆ นั้นก็แบรมือให้ดูสิ่งที่อยู่ในมือ นั่นคือ ยุง จากนั้นเสียงเล็กๆๆ ใสๆๆ ก็หลุดออกจากปากเด็กน้อยคนนั้น

 

"เจ็บมั้ย เค้าไม่ได้ตบแรงไปนะ เห็นยุงที่แก้ม นายอะ เลยตบ" 

 

"ไม่เจ็บหรอก กินมั้ย" พ่อพูดตอบกลับพร้อมกับยื่นขนมที่อยู่ในมือ แบ่งให้หญิงสาวคนนั้นกินด้วย

 

หญิงตัวน้อยๆๆ ก็นั่งกินขนมและเล่นกับพ่อ จนปู่ของน้ำหวานมา ความคิดพ่อตอนนั้น คือได้นั่งเล่นกับหญิงคนนั้นเป็นอะไรที่สนุกและ มีความสุข พ่อเลยบอกให้ปู่มาเร็วๆๆ และไปทำธุระ อีกแบบวันนี้

 

"กำลังจะบอกหนูอยู่พอดี พ่อจะต้องทำแบบนี้ทั้งอาทิตย์ บังเอิญว่าช่วงนี้ธุระเยอะ มีเวลาเล่นชิงช้าเยอะล่ะสิเรา ถึงได้อยากให้เป็นแบบนี้"  ปู่ของน้ำหวานพูดกับพ่อ พลางลูบหัวไปด้วย

 

พ่อหันกลับไปบ๊ายบาย เด็กหญิงคนนั้น เธอก็บ๊ายบายตอบกลับมา

วันต่อมา ................

---------------------------------------------------------------

 

 

กริ้งๆๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ขัดจังหวัดการเล่าของพ่อ

"ไปรับโทรศัพท์หน่อยสิจะ" พ่อบอกน้ำหวาน

 

 

"คร้า (คิดในใจ=ใครโทรมาวะ กำลังหนุกเลย)" น้ำหวานขานตอบแล้วรีบวิ่งไปรับโทรศัพท์

 

 

"สวัสดีค่ะที่นี่ บ้านพิทักษ์มนตรา ค่ะ จะเรียนสายใครค่ะ" น้ำหวานพูด

 

 

"นี่แม่นะจะน้ำหวาน แม่แค่จะโทรมาบอกว่า จะเอาของฝากเป็นอะไรดีจะ มีแต่ของน่ากินทั้งนั้นเลย" ที่แท้เป็นแม่ที่โทรมา

 

 

"เอาอะไรก็ได้จร้า เอามาเยอะๆๆเลย แม่กลับวันไหนคะ" น้ำหวานถามแม่

 

 

"กลับพรุ่งนี้จร้า พี่ชายเราทำธุระเสร็จพอดี น่าจะถึงบ้านตอนเย็นๆๆ ทำอะไรกันอยู่หรอ สองพ่อลูก" แม่ถาม

 

 

"อ๋อ พ่อเล่าเรื่องหนุกๆๆ ให้น้ำหวานฟังกำลังหนุกเลย เดินทางโดยสวัสดิภาพล่วงหน้านะคะ " น้ำหวานรับพูดตัดบทเพื่อที่จะกลับไปฟังต่อ

 

 

"จร้า สวัสดีจะ" แม่พูด แล้วก็วางหู

 

 

"น้ำหวานเอาน้ำมาให้พ่อดื่มด้วยนะ" พ่อตะโกนบอกน้ำหวาน

 

 

"จร้าๆๆ " น้ำหวานขานกลับ แล้วรีบไปฟังต่อพร้อมยกน้ำไปด้วย

โปรดติดตามตอนต่อไปเร็วๆๆ นี้จร้า