ร้ายดีนักเดี๋ยวจะรักเลย

ดาณุหลานต้องไปเรียนที่ โรงเรียนของเพื่อนป้านะ ป้าวัยอายุ60ต้นๆ ทำไมผมต้องไปเรียนด้วย ผมไม่อยากไปใครก็ห้ามผมไม่ได้ แต่เธอต้องไป เป็นคำสั่งเสียสุดท้ายของพ่อแม่เธอนะดาณุ ก็ได้แต่นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ป้าจะบังคับผมได้
ดาณุTALK:
ผมเบื่อมากที่จะต้องมาถูกบังคับแบบนี้
........................................................................................................................................
 ดีที่ยอมไปได้ซักที งั้นฉันก็สบายใจ ฉันจะไปต่างประเทศโดยไม่กลับมาอีก ต่อไปนี้เมื่อแกกับยัยมะนาวเรียนจบแกก็ตั้งตัวได้ หรือตอนนี้ถ้าจะใช้เงินก็สามารถหยิบไปใช้ได้จากบัตรเคดริต จำนวน4-5ใบโดยรูดเงินได้ไม่จำกัด ฉันก็จะทิ้งบ้านไว้ให้แกกับยัยมะนาว นะ  ฉันไปละ
...................................
วันรุ่งขึ้น><><><><
เมื่อถึงโรงเรียนประจำ น้องสาวสุดที่รักของผมของผมถึงกับน้องมาส่งด้วยตนเองเพราะเขาไม่ค่อยเชื่อใจดาณุ เพราะดาณุมีนิสัยเพลย์บอย หื่น เป็นที่สุด
มะนาว:พี่ถึงโรงเรียนแล้ว ไปเรียนดีล่ะ อย่าหนีนะพี่
มะนาวกำชับอย่างหนักแน่น
ดาณุ:นี่ยัยมะนาว จะเป็นน้องหรือแม่กันแน่ฮะ-_-
ถึงยัยมะนาวจะสั่งยังไง เขาก็รักแต่ยัยมะนาวที่สุดด เพราะเขาเหลือแค่ยัยมะนาวเพียงคนเดียวในชีวิตตังแต่ที่พ่อแม่เขาจากไปต่อให้เหลือแต่ป้า ยังไงป้าก็ไม่มีทางมาสนใจเขากับน้อง วันๆเอาแต่พวกสังคมไฮโซและสังคมดารา
เมื่อเข้าไปในโรงเรียนประจำ โดยความดิบและเถื่อนในตัวเขา เขาจึงเดินแบบไม่มีมนุษย์สัมพันธ์ และเมื่อเข้าไปในห้องของอธิการ เขาก็เข้าไปแบบไม่เคาะประตู
อธิการ;นี่ใช่ดาณุ หลานของ คุณนาย พิชชา
ดาณุ: อืม
งั้นไปเรียกน้ำเพชรมาซิ อธิการบอกเลขาของเขา
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ขออนุญาติค่ะ
เสียงหวานแว่วมาจากหน้าประตูOoO
เมื่อ นุหันไปก็ได้พบว่าเป็นสาวสวยจากร้านกาแฟนั่นเอง
เมื่อเพชรเห็น นายดานุ ก็ไม่ได้คิดใส่ใจอะไรเพราะว่าเธอจำไม่ได้ในเหตุการณ์วันนั้น 
นางสาวน้ำเพชรเธอยังไม่มีรูเมทใช่ไหม
น้ำเพชร:อ้อยังค่ะ
อธิการ:งั้นก็ให้ดานุอยู่ห้องเดียวกับเธอนะ
น้ำเพชรTALK
เอา!!!ยังไงเนี่ยฉันต้องอยู่กับคนที่ไม่รู้จักเนี่ยนะ แม่เจ้าโว้ยยยย
อธิการ:ว่าไงล่ะตกลงไหม
น้ำเพชร:ค่า ตกลงค่าา
 ดาณุTALK
ฮึๆๆๆๆๆ โรงเรียนนี้มีอะไรที่น่าสนใจและไม่น่าเบื่อแล้วว